บุษบาร้อยรัก (ฉบับปรับปรุง)

แจ้งว่าเนื้อหาเป็นดราฟแรกก่อนตรวจคำผิด + ไรไรท์อีกรอบค่า

 ไว้ไฟล์งานเสร็จเจี๊ยบจะอัพโหลดอีกครั้งนะคะ

สายมิ่งเกี้ยว           ปางก่อนสายแนน

บุพกรรมปางหลัง     จ่องดึงให้มาพ้อ

คนที่เขาเฝ้าฝันถึง เธอมีอยู่จริงใช่ไหม?

‘โมก วงศ์บุษบา’เฝ้าถามตัวเองมาหลายปี

เขาฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งในสถานที่ไม่คุ้นตา ซึ่งต่อมาได้รู้ว่าที่แห่งนั้นคือบุปผานคร

นครที่มีหัวเมืองน้อยใหญ่เป็นชื่อดอกไม้ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอคนนั้น

หนุ่มดอกไม้ได้พบกับ

คนที่ต้องพบ อย่างไรก็ต้องพบ

‘รำเพย’เฝ้ารอเวลาที่จะได้พบเจอชายที่นางฝันถึง

นางเชื่อว่าสักวันหนึ่งเขาจะมายังบุปผานคร จะด้วยเหตุผลประการใดก็ตาม

ท้ายที่สุดเขาผู้นั้นก็ต้องมา มาเพื่อทำหน้าที่ มาเพื่อให้นางได้พบเจอสักครั้ง

มาเพื่อให้นางรู้ว่า... ชายที่นางฝันถึงแลเขาได้ยึดครองหัวใจนางนั้นมีอยู่จริง

“พี่มาที่นี่... แล้วครอบครัวของพี่เล่าเจ้าคะ”

สาวที่รู้สึกผูกพันกับครอบครัวชายหนุ่มไม่น้อยถามเสียงสั่น ตอนนี้นางเองก็กำลังแยกจากครอบครัวเช่นกัน

“พวกเขาคงกำลังรอพี่กลับบ้าน”

“...”

“หากทุกอย่างคลี่คลาย... พี่ไม่หวังจะกลับบ้านไปคนเดียว”

...ไม่หวังจะกลับบ้านไปคนเดียวอย่างนั้นหรือรำเพยได้แต่เสมองท้องฟ้า 

พระจันทร์เจ้าขา... ท่านช่วยลดแสงลงสักนิดเพื่อที่เขาจะไม่เห็นแก้มแดงๆ ของข้า

รุ่ น พ่ อ แ ม่

พี่ ช า ย