สายฟ้าแห่งร้านหนังสือ ตอน หญิงสาวที่หายไป - นิยาย สายฟ้าแห่งร้านหนังสือ ตอน หญิงสาวที่หายไป : Dek-D.com - Writer
×

    สายฟ้าแห่งร้านหนังสือ ตอน หญิงสาวที่หายไป

    คุณเคยมีปัญหาบ้างไหม? หากคุณแก้ไขปัญหาเองไม่ได้ คุณต้องทำอย่างไร? ปัญหาของคุณจะแก้ไขอย่างไร? แต่เรื่องนี้มีผู้ให้คำตอบได้ ไม่มีปัญหาใดที่สายฟ้าแก้ไม่ได้ [UPDATE : บทที่ 10 หญิงสาวเบอร์ 28]

    ผู้เข้าชมรวม

    2,917

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    18

    ผู้เข้าชมรวม


    2.91K

    ความคิดเห็น


    59

    คนติดตาม


    15
    หมวด :  สืบสวน
    จำนวนตอน :  12 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  18 ก.ค. 53 / 17:59 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


              คุณเคยมีปัญหาบ้างไหม?

              แน่นอนว่าถ้าหากเป็นคน ย่อมเคยมี

              แต่คุณแก้ปัญหานั้นได้ไหมล่ะ?

              บางครั้งคุณอาจแก้ไขได้ด้วยตนเอง ไม่จำเป็นต้องมีผู้อื่นผู้ใดช่วยเหลือ แต่อีกบางครั้งมันก็มีปัญหาที่คุณไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตัวเอง

              หากคุณแก้ไขปัญหาเองไม่ได้ คุณต้องทำอย่างไร?

              ย่อมให้ผู้อื่นช่วย

              บางคนขอให้พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนฝูงเป็นผู้ช่วยเหลือ บางคนก็จ้างผู้คนที่ถนัดในการแก้ปัญหานั้น ๆ เป็นผู้ช่วยเหลือ

              แต่ถ้าคุณไม่มีผู้คนเหล่านั้นล่ะ

              หากคุณกำพร้า ไม่มีพี่น้อง ไม่มีเพื่อนฝูง ไม่มีเงินจ้างผู้คนที่ช่วยเหลือได้ คุณจะทำอย่างไร?       ปัญหาของคุณจะแก้ไขอย่างไร?

              คำถามเหล่านี้ย่อมผุดขึ้นอยู่ในหัวคุณ ซึ่งคุณต้องคิดไม่ตกว่าจะทำเช่นไร

              แต่เรื่องนี้มีผู้ให้คำตอบได้

              นั่นคือ สายฟ้าแห่งร้านหนังสือ ผู้ที่แก้ไขปัญหาทุกอย่างให้คุณได้โดยไม่คิดค่าตอบแทน

              คุณสามารถขอความช่วยเหลือจากเขาได้ที่เขต 13

              ไม่มีปัญหาใดที่สายฟ้าแก้ไม่ได้

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "จืด แต่สนุกมาก!"

    (แจ้งลบ)

    เรื่องนี้สนุกมาก สนุกจริงๆ เราใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีอ่านรวดเดียวสิบตอน ไม่คิดจะหยุดเลย เรื่อง ดำเนินไปด้วยปริศนา สมกับที่เป็นเด็กตกปลา ที่เน้นเขียนมาในแนวนักสืบโดยเฉพาะ คำถามถูกวางไว้ ตอนต่อตอน บังคับให้ต้องอ่านตอนต่อไปเพื่อไขความสงสัยเก่า และพบกับปริศนาใหม่ ขอบคุณมากทีให้ตัวละครโผล่มาตอนละหนึ่งตัว บุคลิกของตัวละครทำได้ชัดเจนแล้ว แต่ยังทำให้ ... อ่านเพิ่มเติม

    เรื่องนี้สนุกมาก สนุกจริงๆ เราใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีอ่านรวดเดียวสิบตอน ไม่คิดจะหยุดเลย เรื่อง ดำเนินไปด้วยปริศนา สมกับที่เป็นเด็กตกปลา ที่เน้นเขียนมาในแนวนักสืบโดยเฉพาะ คำถามถูกวางไว้ ตอนต่อตอน บังคับให้ต้องอ่านตอนต่อไปเพื่อไขความสงสัยเก่า และพบกับปริศนาใหม่ ขอบคุณมากทีให้ตัวละครโผล่มาตอนละหนึ่งตัว บุคลิกของตัวละครทำได้ชัดเจนแล้ว แต่ยังทำให้โดดเด่นขึ้นได้อีก ภาษา ของการเล่าจืดชืด สมกับเป็นคนที่มาจากสายนักสืบ กลิ่นอายของประจักษ์นิยมตลบอบอวลจริงๆ ว่ายังไงดี เหมือนความต่างระหว่าง อาคางาวะ จิโร กับโอตสึอิจิ เรื่องนี้เล่าแบบจิโร่ แต่เราชอบโอตสึมากกว่า พวกแบบตัวละครมีไว้ปล่อยไปบนเวที เพื่อพูดบทของตัวเอง ให้ข้อมูลคนดู สร้างปริศนา แล้วก็เฉลยปริศนา ก็ไม่จำเป็นต้องแก้ไขหรอก เพราะพวกสายนักสืบส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้ แค่เรารู้สึกว่ามันจืดเท่านั้นเอง โดยความเห็นส่วนตัว ถ้าตัวละครมีการใส่อารมณ์ในคำพูด และมีการเลือกใช้คำที่ต่างกัน และมีสเนห์มากกว่านี้จะดีขึ้นมากเลย คิดว่ายังแก้ไขได้อีก เพราะเท่าๆ ที่ดูเป็นแค่การร่างไว้เท่านั้นเอง ในฉบับสมบูรณ์น่าจะดีกว่านี้อีก สิ่ง ที่ควรระวังคือฉากในสถานบันเทิง เราไม่ได้วางโทนมาเป็นเจมส์บอนด์ หรือดาวินชี่ ที่ตัวละคร และผู้อ่านเป็นระดับผู้ใหญ่ การเล่าแบบตรงๆ โต้งๆ มันทำให้เรื่องหยาบขึ้น และอาจจะเปลี่ยนโทนไปง่ายๆ ถ้าให้ประเมิน เราคาดหวังกับเรื่องนี้ในระดับเดียวกับ คูบิก และหวังว่ามันจะเขียนจบ   อ่านน้อยลง

    ฟ้าไร้ดาว | 8 มี.ค. 54

    • 2

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "จืด แต่สนุกมาก!"

    (แจ้งลบ)

    เรื่องนี้สนุกมาก สนุกจริงๆ เราใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีอ่านรวดเดียวสิบตอน ไม่คิดจะหยุดเลย เรื่อง ดำเนินไปด้วยปริศนา สมกับที่เป็นเด็กตกปลา ที่เน้นเขียนมาในแนวนักสืบโดยเฉพาะ คำถามถูกวางไว้ ตอนต่อตอน บังคับให้ต้องอ่านตอนต่อไปเพื่อไขความสงสัยเก่า และพบกับปริศนาใหม่ ขอบคุณมากทีให้ตัวละครโผล่มาตอนละหนึ่งตัว บุคลิกของตัวละครทำได้ชัดเจนแล้ว แต่ยังทำให้ ... อ่านเพิ่มเติม

    เรื่องนี้สนุกมาก สนุกจริงๆ เราใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีอ่านรวดเดียวสิบตอน ไม่คิดจะหยุดเลย เรื่อง ดำเนินไปด้วยปริศนา สมกับที่เป็นเด็กตกปลา ที่เน้นเขียนมาในแนวนักสืบโดยเฉพาะ คำถามถูกวางไว้ ตอนต่อตอน บังคับให้ต้องอ่านตอนต่อไปเพื่อไขความสงสัยเก่า และพบกับปริศนาใหม่ ขอบคุณมากทีให้ตัวละครโผล่มาตอนละหนึ่งตัว บุคลิกของตัวละครทำได้ชัดเจนแล้ว แต่ยังทำให้โดดเด่นขึ้นได้อีก ภาษา ของการเล่าจืดชืด สมกับเป็นคนที่มาจากสายนักสืบ กลิ่นอายของประจักษ์นิยมตลบอบอวลจริงๆ ว่ายังไงดี เหมือนความต่างระหว่าง อาคางาวะ จิโร กับโอตสึอิจิ เรื่องนี้เล่าแบบจิโร่ แต่เราชอบโอตสึมากกว่า พวกแบบตัวละครมีไว้ปล่อยไปบนเวที เพื่อพูดบทของตัวเอง ให้ข้อมูลคนดู สร้างปริศนา แล้วก็เฉลยปริศนา ก็ไม่จำเป็นต้องแก้ไขหรอก เพราะพวกสายนักสืบส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้ แค่เรารู้สึกว่ามันจืดเท่านั้นเอง โดยความเห็นส่วนตัว ถ้าตัวละครมีการใส่อารมณ์ในคำพูด และมีการเลือกใช้คำที่ต่างกัน และมีสเนห์มากกว่านี้จะดีขึ้นมากเลย คิดว่ายังแก้ไขได้อีก เพราะเท่าๆ ที่ดูเป็นแค่การร่างไว้เท่านั้นเอง ในฉบับสมบูรณ์น่าจะดีกว่านี้อีก สิ่ง ที่ควรระวังคือฉากในสถานบันเทิง เราไม่ได้วางโทนมาเป็นเจมส์บอนด์ หรือดาวินชี่ ที่ตัวละคร และผู้อ่านเป็นระดับผู้ใหญ่ การเล่าแบบตรงๆ โต้งๆ มันทำให้เรื่องหยาบขึ้น และอาจจะเปลี่ยนโทนไปง่ายๆ ถ้าให้ประเมิน เราคาดหวังกับเรื่องนี้ในระดับเดียวกับ คูบิก และหวังว่ามันจะเขียนจบ   อ่านน้อยลง

    ฟ้าไร้ดาว | 8 มี.ค. 54

    • 2

    • 0

    ความคิดเห็น