The curious family
ถ้าคนที่อยู่รายล้อมตัวคุณ ตายเพราะ คำสาป คุณจะทำอย่างไร
ผู้เข้าชมรวม
4,279
ผู้เข้าชมเดือนนี้
11
ผู้เข้าชมรวม
4.27K
หมวด : หักมุม
อัปเดตล่าสุด : 21 ม.ค. 55 / 18:49 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
สวัสดีอีกครั้งครับ ผม twistman ไม่ได้เจอกันนานมากๆเลย เพราะผมพึ่งจะเรียนจบ ถัดจากนี้ผมคงมีเวลาว่างมากขึ้น
ขอต้อนรับเข้าสู่โลกที่ไม่มีความแน่นอน ครับ
The curious family
ขอต้อนรับเข้าสู่โลกที่ไม่มีความแน่นอน ครับ
The curious family
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
The curious family
ผมเิมาในรอบรัวที่มีำสาป มันือสิ่ที่ผมรู้สึหลัาที่พี่ายอผมสอนาย และที่น่าแปลพี่ายอผมทั้สอนายในสภาพที่เรียว่าหลับแล้วาย ไม่มีสีหน้าอวามทรมาน ไม่มีรอยแผล หรือที่าวบ้านเรียันว่าเป็น โรไหลาย
ผมเยเล่าเรื่อนี้ให้เพื่อนที่ผมสนิทฟัแ่ทว่ามัน็เท่านั้น พวเาหาว่าเป็นเรื่ออรรมบ้า หมเราะห์บ้า แ่ไม่มีใรเื่อว่ามันือำสาป แ่ที่แน่ๆ เมื่อไระถึราวอผม และทุวันผมะรู้สึว่าเมื่อผมหลับไปผมะไม่ื่นึ้นมาอีเลย นบารั้ผมลัวเหลือเิน ลัวนไม่อยาที่ะนอน ไม่อยาะทำอะไรอีเลย
ีวิประำวันอผมือื่นนอนอนเ้าเพื่อที่ะไปโรเรียน ทุๆวันผมะ้อผ่านห้ออพี่ายทั้สอน พ่อและแม่ยัเ็บห้ออพวพี่เอาไว้ แม่บอว่า วันใที่พวเาอยาลับมา ะไ้มาอยู่ที่นี้ไ้ ฟัูแล้วน่านลุ
ทุเ้า แม่ะทำอาหารเ้าให้ผมับพี่เอ พี่ายอผมึ่ห่าาผมเพียแ่ สามปีที่เท่านั้น แม่ะถามผมเสมอว่าหลับสบายีหรือเปล่า และทุเ้าแม่ะอผมับพี่เอเอาไว้แน่น น้ำาไหลลอเบ้าเหมือนับะอบุพระเ้าที่ผมับพี่ยัไม่เป็นอะไร ผมมัะมอรูปภาพสีาวำ อพี่พล และ พี่ เ่่อนที่ะออไปาบ้าน รูปอพวเาถูวาไว้อยู่บนหิ้
“มันเป็นำสาปริๆหรือพี่”
ผมนึในใเวลามอรูปพวพี่ๆทั้สอน
ผมยัำไ้ีถึอนที่ พ่อแม่พาพี่ทั้สอนไปที่โรพยาบาล
“หมอิว่าลูายอพวุเป็นโร บูา้า รับหรือที่าวบ้านเรียว่าโรไหลายนั้นแหละรับ”
“แล้วมันมีทารอไหมหมอ”
พ่อผมถาม้วยเสียสั่นเรือ ส่วนแม่อผมแทบไม่มีสิไ้แ่ร้อไห้ฟูมฟาย
“โยส่วนให่ นไ้ที่มามัะมามาอนสายเินไปรับ ผมอแนะนำว่าวระเอาลูายอพวุมารวูระับเลือแร่ในร่าาย รวมถึแนะนำให้ิเรื่อระุ้นหัวใ เพราะโรนี้เป็นโรที่เิับนภาอีสาน และมัะเป็นับนที่เป็นผู้าย เิาภาวะที่เลือแร่ในร่าายผิปิและทำให้ารเ้นอหัวใผิัหวะรับ ึ่โรนี้ทาารแพทย์ะเรียว่า โรบูา้า” พ่อมอผมับพี่เอ และมอไปที่ศพพี่พล และนั้น็เป็นรั้แรที่ผมเห็นพ่อร้อไห้
ผมับพี่เอ้อมาหาหมอเือนละรั้พร้อมับที่ะไ้ยินเสียนาฬิาัอยู่้าในร่าาย พวเราไ้ทำารผ่าัเอาเรื่อระุ้นหัวใฝั่ไว้้าในร่าาย นอานั้นพ่อและแม่่าทยอยเอาพระศัิ์สิทธิ์าที่่าๆมาแวนให้ผมับพี่ นผมรู้สึว่าัวอผมำลัะลายเป็นร้านเ่าพระที่เินไ้อยู่แล้ว
และวันนั้น็มาถึ วันที่ำสาปไ้มาเอาสมาิอรอบรัวไป แ่แทนที่ะเป็นพี่เอ หรือผม ับเป็นพ่อ วันนั้นแม่อผมรีร้อหลัาที่เรียพ่อให้ื่นอนเ้าแ่พ่อับนิ่สบ ัวอพ่อเย็นและี แนาอพ่อแ็และเร็ แม่ับัวพ่อเย่าไปมา นลูน้อในร้านายอ้อรีบมา่วยพยุแม่ไว้ ผมไม่รู้ว่าเมื่อไระถึาอผม ผมยอมรับว่าผมลัวาย แ่ทำไม้อเป็นพ่ออผม แล้วถ้าผมับพี่ายไป แล้วแม่ะอยู่ไ้อย่าไร
แม่อผมนิ่ไม่พูอะไรอีเลยหลัาานศพอพ่อ ทุๆวันแม่ะนั่ร้อไห้อยู่นเียวเียบๆ ผมทำอะไรไม่ไ้มานอาอแม่เอาไว้แน่น และผม็เริ่มร้อไห้ผมไม่รู้ะทำอะไรไ้มาไปว่านี้แล้ว
แม่เริ่มเล่าถึเหุาร์ในอีให้ฟัั้แ่อนลอพี่ายนโให้ฟั ึ่เป็นรั้แรที่ผมเริ่มะิว่ามันอาะเป็นำสาป็ไ้และบาทีแม่อา้อารระบายอะไรบาอย่าออมา ผมเห็นแววาหวาลัวอแม่พร้อมับเสียที่สั่นเทาเือปนในน้ำเสีย
“่อนที่แม่ะาบ้านที่ศรีสะเศ แม่ไ้ทิ้ยายให้อยู่นเียว อนนั้นแม่ิว่าถ้าอยู่ที่นี้่อไป ไม่มีทาเริไ้หรอ”
และภาพ่าๆอแม่ในอนนั้น็ไ้ถ่ายทอมาสู่ผมราวับผมำลัูภาพยนร์
“ถ้ามึทิู้ มึไม่้อลับมาอีเลย ูอให้พวมึิบหาย อยู่ัวนเียวเหมือนที่มึทำับู”
เสียอยายที่ำลัสาปแ่แม่ มันไ้ฝัเ้าไปอยู่ในห้ววามทรำอแม่อย่าลึที่สุ และแม่็ไม่เยิะเล่าเรื่อนี้ให้ผมฟัถ้าหามันไม่เิเรื่อพวนี้ึ้น ในะที่แม่เล่า น้ำาอแม่็ไหลอาบสอแ้ม
“แม่ไ้ลับไปหายายไหม”
ผมถามแม่ึ้น แม่ส่ายหน้าเป็นำอบและ็นิ่เียบไปเหมือนับแม่ำลัอยู่ในห้ววามิที่ำมือแม่อยู่นเียวและไม่อยาให้ใรเ้าไปไ้
ผมมอไปที่หิ้ที่อนนี้มีรูปอพ่อเพิ่มมาอีรูปหนึ่ วันอธูปมวไปมาเหมือนับะ่อเป็นรูปอะไรบาอย่าทีู่ราวับปีศา
“พ่อ พี่พล พี่เ่ ปป้อผม พี่เอและแม่้วยนะรับ”
ผมนึในใ่อนที่ะเปิประูเพื่อที่ะไปเรียนหนัสือพร้อมับพี่เอ
พี่เอมอมาที่ผมพร้อมับอไหล่ผมเินไปลอทา ไม่มีำพูใๆออมา นอาวามรู้สึบาอย่าผ่านแววาอพี่เอ พี่อผมำลัลัว
“พี่เอ ผมนอนไม่หลับเลย”
ผมพูเพื่อทำลายบรรยาาศวามเียบ
“พี่็เหมือนันวะ”
“ถ้าผมาย พี่เอ่วยบอแม่ว่าผมอบินลอ่อนะพี่”
พี่เอไม่หัวเราะ แ่ไ้ออผมเินไปเรื่อยๆท่ามลาเสียนาฬิาภายในร่าายอพวเราทัู้่ึ่ไม่รู้ะหยุัลเมื่อไร
และพี่เอ็าผมไปเหมือนับที่พ่อ พี่พล พี่เ่ ผมเห็นพี่เอนอนนิ่ๆอยู่บนเียร่าไม่ยับ ไม่มีวามเ็บปวใๆเหมือนับนอื่นๆ แ่รั้นี้แม่ับนิ่เียบไม่ร้อไห้เหมือนแ่่อน แมู่เหมือนไม่มีวามรู้สึใๆเสียมาว่า
พิธีัานศพอพี่เอเรียบ่าย มีนมาร่วมานน้อยมาึ่็เหมือนับทุๆนที่ายาผมไป เพราะพวเราไม่มีาิมามาย เสร็าานศพ แม่เริ่มเ็บัวอยู่แ่ในห้อ อาหารอนเ้าอผมที่เยมี็หายไป ผมเ้าใว่าแม่รู้สึอย่าไรเพียแ่แม่ะเ้าใผมไหม ว่าน่อไปที่ะาย ือผม!!!
และวันหนึ่แม่ัสินใพาผมไปบ้านเิอแม่ ัหวัศรีษะเศ แม่บอผมสั้นๆว่าะพาไปเยี่ยมยาย ึ่แม่ไม่เยไปหาเลยนับั้แ่ที่แม่ทิ้ยายไว้อยู่นเียว ารามหาบ้านหลัหนึ่ึ่ไม่ไ้มาเลยนับสิบปีไม่ใ่เรื่อ่าย แม่้ออยถามนแถวนั้นว่ารู้ับ้านอยายเอิบหรือไม่ แ่พอทันทีที่ถามพวเา็ะมอหน้าแม่อย่ารัเียยะแย
“ไอ้ลูเนรุ นี่มึิะมาเยี่ยมแม่เป็น้วยหรือ ไอ้ระ ยำ ...”
และพวเา็ะี้นิ้วไปรบริเวยอภูเาที่อยู่ไลลิบ
แม่เินทาไปเรื่อยๆท่ามลาแที่ร้อนระอุอภาอีสาน ผมไม่รู้ว่าแม่ิอะไรถึพาผมมาให้เอับยาย บาทีแม่อาะอให้ยายแ้ำสาป หรือแม่เออาะรู้สึสำนึผิ
แม่เินทามาถึยอเา็พบับระท่อมหลัหนึ่ ผมมอเห็นลาๆว่า้าในเหมือนะมีใรสันอยู่ แม่พยายามรวบรวมวามล้าแล้วเินเ้าไปในระท่อม เมื่อแม่ไปถึหน้าประู็พบับ ผู้หินหนึ่ำลัอุ้มเ็ทารเพื่อที่ะใหู้นมาเ้าอเธอ แม่เอมีสีหน้าใ และูเหมือนผู้หินนั้น็ะใเ่นัน
“ที่นี้บ้านยายเอิบหรือเปล่า”
แม่ถามผู้หินนั้น
“ุเป็นอะไรับยายเอิบ”
ผู้หินนั้นถามลับมา ึ่แม่เอ็ูะใับำถามนี้เหมือนัน
“เป็นลูสาว”
“ีเหมือนันที่มีลูสาวมาูแ พอีันเป็นเพื่อนบ้านแเห็นแไม่ไ้ิน้าวมานานแล้ว ันเลยสสาร เลยมาทำับ้าวหา้าวหาปลาให้แทาน แ่ันอถามอะไรุหน่อยไ้ไหม”
“่ะ”
แม่อันอบลับ แ่็ไม่รู้ะอบเ้าว่าอะไรถ้าเิเ้าถามว่าทำไมพึ่มาเยี่ยมเอาอนนี้
“แม่อุเย แเล่นุไสยหรืออะไรไหม”
แม่ผมแทบะลึับำถามที่หิแปลหน้านนี้ถามเหลือเิน
“ันไม่เ้าใทีุ่ถาม”
“็ไม่อะไรหรอ แ่สสัยเยๆ ยายแา็เินไม่ไ้ ไม่ไ้ิน้าวินน้ำเป็นเือนๆ ทำไมแถึยัไม่ …เอาล่ะัน็แ่สสัย ถือะว่าเป็นเรื่อไร้สาระ็แล้วัน ยายแอยู่้าใน ันไปละ”
แม่ใวาบับสิ่ที่ไ้ยินเมื่อสัรู่และำมือผมแน่น เหื่ออแม่แราวับมีใรเอาน้ำมาสา ทันทีที่แม่เินเ้าไปในบ้าน แม่ไ้เห็นร่าอหิรานหนึ่แนอนอยู่บนพื้น าอหิรานนั้นฟีบเล็นไม่เหลือล้ามเนื้อา ร่าเหลือแ่หนัหุ้มระูมีแ่แววาที่ยัลืมาอยู่ และหน้าอที่ระเพื่อมสื่อให้ถึว่ายัมีีวิ
แม่มอยายอยู่นานแสนนาน และูเหมือนยายะเ้าใถึารลับมาอแม่ แม่่อยๆับมือยายึ้นมาลูบ
“แม่หนูอโทษ หนูอโทษ”
แม่นั่ร้อไห้สะอึสะอื้นอยู่นานแสนนาน ทันในั้นมืออยาย็ไ้ำมืออแม่แน่นพร้อมับเสียแหบพร่าอยายที่ผมพึ่ะไ้ยินเป็นรั้แร
“ูีใ…ีใ”
“แม่่ะ ที่แม่เยแ่หนู แม่่วยถอนำสาปไ้ไหม่ะ เพราะไม่ั้นลูายอหนู้อายไปอีน หนูอยู่ไม่ไ้”
“ูไม่เยิแ่มึเลย นอา อให้มึอย่าเป็นแบบทีู่เป็น”
“แม่ หนูไม่เ้าใ”
แม่ผมถาม้วยสีหน้าหวาลัวราวับำอบที่แม่ิอยู่ในใะเป็นวามริ
“ูเป็นนเียวในบ้านที่ยัมีีวิ นอนั้นที่เป็นผู้ายายหม”
แม่แทบล้มทั้ยืนทันทีที่ไ้ยินำอบอยาย พร้อมับเอาัวผมมาอไว้แน่น
“แม่วระทำอย่าไรี
แม่วระทำอย่าไรี”
ผลงานอื่นๆ ของ twistman ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ twistman
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ส่งงานวิจารณ์จาก Secret"
(แจ้งลบ)โครงเรื่อง : พล็อตเรื่องดี มีการผสมผสานระหว่างวิทศาสตร์และความเชื่อส่วนบุคคลทำให้ดูน่าสนใจ ตัวละคร : ขาดการบรรยายเรื่องบุคคลิกของตัวละคร และทำให้คนอ่านสงสัยว่าตัวเอกของเรื่องชื่อว่าอะไร บุคลิกของตัวละครแต่ละครเป็นแบบไหน ฉาก สถานที่ เวลา : การบรรยายฉากลื่นไหลดีครับ การดำเนินเนื้อเรื่องและมุมมองการเล่าเรื่อง : การดำเนินเรื่องน่าสนใจใช้ไ ... อ่านเพิ่มเติม
โครงเรื่อง : พล็อตเรื่องดี มีการผสมผสานระหว่างวิทศาสตร์และความเชื่อส่วนบุคคลทำให้ดูน่าสนใจ ตัวละคร : ขาดการบรรยายเรื่องบุคคลิกของตัวละคร และทำให้คนอ่านสงสัยว่าตัวเอกของเรื่องชื่อว่าอะไร บุคลิกของตัวละครแต่ละครเป็นแบบไหน ฉาก สถานที่ เวลา : การบรรยายฉากลื่นไหลดีครับ การดำเนินเนื้อเรื่องและมุมมองการเล่าเรื่อง : การดำเนินเรื่องน่าสนใจใช้ได้ แต่ตรงตัวเอกซึ่งเป็นผู้บรรยายนั้นดูเรียบง่ายไป ความสมเหตุสมผล : ตรงจุดนี้พอใช้ได้ครับ บทสนทนา : คำพูดของตัวละครเป็นธรรมชาติ เข้าใจง่ายดีครับ ภาษาสำนวน - การบรรยาย : การบรรยายสื่อออกได้ไม่ค่อยดีนัก ยังขาดความสะเทือนใจ ความเสียใจ ความขลัง ตรงบรรยายความรู้สึกของตัวละคร อยากให้ดูมีความกดดัน ความเศร้าสะเทือนใจมากกว่านี้ - คำผิด คำซ้ำ การหลากคำ : มีคำซ้ำและคำผิดอยู่น้อยมาก แต่ควรกลับไปแก้ไข ความน่าติดตาม : พล็อตเรื่องมีความน่าสนใจ ดูมีความลึกลับ แต่ตัดจบสั้นเกินไปทำให้คนอ่านยังค้างๆ คาๆ อยู่ สรุปคะแนน พล็อตเรื่องน่าสนใจแล้วครับ น่าจะมีต่อนะครับ ว่าตัวละครจะทำอย่างไรต่อไป จะมีทางออกให้พวกเขารึเปล่า สรุปว่าบทความนี้เต็มสิบให้ ... [8/10] อ่านน้อยลง
NIHONGO | 6 ก.ย. 53
-
15
-
0
"มาลงให้แล้วนะคะสำหรับคำวิจารณ์"
(แจ้งลบ)สวัสดี Twistman ค่ะ สำหรับชื่อเรื่อง Curious family นะคะ ถือเป็นชื่อเรื่องที่ยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่นัก เพราะไม่รู้ถึงแนวของผู้แต่งเลย ถึงแม้จะเป็นเรื่องสั้นแต่หากเพิ่มชื่อภาษาไทยเข้าไปจะทำให้ชื่อเรื่องนั้น ดูน่าติดตามมากยิ่งขึ้นคะ(เช่นอาจจะใส่ต่อท้ายไปว่า อาถรรพ์ครอบครัวต้องสาปอะไรทำนองนี้ จุดนี้จะช่วยดึงดูดผู้อ่านได้มากขึ้นคะ) การ ใช้ภาษาและกา ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดี Twistman ค่ะ สำหรับชื่อเรื่อง Curious family นะคะ ถือเป็นชื่อเรื่องที่ยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่นัก เพราะไม่รู้ถึงแนวของผู้แต่งเลย ถึงแม้จะเป็นเรื่องสั้นแต่หากเพิ่มชื่อภาษาไทยเข้าไปจะทำให้ชื่อเรื่องนั้น ดูน่าติดตามมากยิ่งขึ้นคะ(เช่นอาจจะใส่ต่อท้ายไปว่า อาถรรพ์ครอบครัวต้องสาปอะไรทำนองนี้ จุดนี้จะช่วยดึงดูดผู้อ่านได้มากขึ้นคะ) การ ใช้ภาษาและการเล่นคำนั้นถือว่าทำได้ดีในระดับหนึ่งคะ ไม่มีจุดวกวนและจุดซับซ้อน จะมีบางจุดที่ใช้คำเปลือง(แต่เป็นจุดเล็กๆ) และมีบางจุดที่เราคิดว่ายังสื่ออารมณ์ออกมาได้ไม่ดีเท่าที่ควร(ส่วนมากจะ เป็นอารมณ์แนวดราม่าซะส่วนใหญ่) ในเรื่องของคำผิดนั้นไม่มีนะคะถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากเลยทีเดียวคะ Introของเรื่อง (ในกรณีที่ไม่ใช่เรื่องยาวจะขอถือช่วงเกริ่นเข้าเนื้อหาเป็นIntroของ เรื่องคะ) ถือว่าทำออกมาได้ดีคะ เป็นอะไรที่อ่านแล้วรู้สึกว่ามันดึงดูดให้อ่านต่อไปเรื่อยๆด้วยความอยากรู้ ว่าทำไมครอบครัวนี้ถึงต้องตาย การบรรยายในช่วงแรกนั้นเราอยากให้ขยายความอีกเล็กน้อยเพื่อสนองความหลอน คะ(ให้ความรู้สึกว่ามันหลอนไม่พอ) อย่างเช่นอยากให้บรรยายถึงตัวดำเนินเรื่อง(ขอเรียกว่าเป็นตัวเอกนะคะ)ว่าเขา รู้สึกอย่างไรกับการจากไปของพี่ชาย เพราะถ้าเป็นชีวิตจริงตัวเอกอาจจะกลัวจนคล้ายกับคนเป็นโรคประสาทไปแล้วก็ได้ แต่ตัวเอกของเรื่องดูให้ความรู้สึกเหมือนกับว่ายังไงก็ต้องตายอยู่แล้ว ซึ่งนั่นทำให้เนื้อหาที่ดูสนุกจืดลงไปทันตาคะ ใน ส่วนของเนื้อเรื่องนั้น ทำออกมาได้ดีคะ มีบางฉากที่อ่านแล้วรู้สึกขนลุกเป็นระยะๆแต่หลังจากอ่านไปเรื่อยๆจะรู้สึก ถึงความเรียบรื่นอย่างที่ไม่ควรจะเป็น(คิดว่าเนื่องมาจากอารมณ์ที่ผู้เขียน สื่อออกมายังไม่ชัดเจน) ลองเพิ่มเติมในส่วนของฉากดราม่าให้ดูแรงขึ้นสักหน่อยสิคะ(เพราะในส่วนนี้ เหมือนอารมณ์ในแต่ละช่วงจะขาดๆออกจากกัน) ในบางฉากเข้าใจว่า Twistman ต้องการเขียนออกมาให้ดูสะเทือนใจ แต่ยังให้อารมณ์ออกมาได้ไม่ดีคะ อยากให้แก้ไขในจุดตรงนี้เอามากๆเพราะเนื้อเรื่องนั้นดำเนินไปได้อย่างไหล ลื่นและให้ความรู้สึกสนุกมากทีเดียว(อยากจะให้ลองสมมุติว่าตัวเองเป็นตัว ละครนั้นๆแล้วกำลังอยู่ในเหตุการณ์นั้นๆดู แต่ในส่วนคาแร็คเตอร์นี้คิดว่าคงทำได้ยากเพราะ Twistman เป็นผู้ชายอาจจะเข้าใจถึงอารมณ์ของแม่ที่โดนลูกทิ้งได้ยากสักหน่อย แต่อยากให้พยายามในจุดนี้คะ เพราะจะทำให้เรื่องสนุกมากยิ่งขึ้น) การจัดแต่งบทความ เนื่องจากเป็นตอนสั้นที่ผู้อ่านอ่านแปปเดียวก็จบจึงเหมือนกับเราไม่แต่งก็ไม่เป็นอะไร แต่จริงๆอยากจะให้ Twistman แต่งบทความไว้ด้วยคะ เนื่องจากมันก็มีส่วนช่วยในการดึงดูดผู้อ่านบ้างไม่มากก็น้อย แต่งไว้เล็กๆน้อยๆไม่เสียหายคะ ธีม และคาแร็คเตอร์ของตัวละครในช่วงแรกยังถือว่าทำออกมาได้ไม่ดีคะ(ถึงจะไม่มี การบรรยายในส่วนของหน้าตาหรือส่วนต่างๆแต่พอจะนึกภาพออกรางๆ) คาแร็คเตอร์ของตัวละครนั้นยังไม่เด่นชัดเท่าที่ควร ถึงแม้ว่าตอนท้ายคาแร็คเตอร์ของคุณยายนั้นจะรู้สึกว่าโดดออกมาเลยก็ตาม(อ่าน แล้วรู้เลยว่ายายรักลูกสาวมากแค่ไหน) ยังไงลองเขียนคาแร็คเตอร์ของตัวละครให้ออกมาเด่นชัดยิ่งขึ้นสิคะ แล้วมันจะช่วยขับให้เนื้อหาบทความของ Twistman เข้มข้นยิ่งขึ้นคะ บท พูดและคำที่ตัวละครใช้นั้นถือว่าทำได้ดีพอสมควรคะ อ่านแล้วไม่มีจุดที่งง แถมยังสื่ออารมณ์ผ่านคำพูดได้ดีในบางฉาก แต่บางฉากนั้นยังคลุมเครืออยู่คะ ใส่อารมณ์ลงไปให้มากกว่านี้แล้วมันจะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านยิ่งขึ้นคะ ความรู้สึกส่วนตัวหลังจากที่ได้อ่านนิยายของ Twistman นะคะ รู้สึกขนลุกเป็นช่วงๆ และมีบ้างที่รู้สึกเศร้าใจ แต่โดยรวมแล้วยังรู้สึกเฉยๆอยู่คะ เป็นเนื้อหาที่สนุกมากหากใส่อารมณ์ส่วนต่างๆได้ดีกว่านี้(ซึ่งตอนนี้ก็ดี อยู่แล้วแต่อยากให้มันดีกว่านี้อีกเพราะเนื้อหาของ Twistman สนุกมากคะ ถ้าได้อารมณ์ในส่วนต่างๆมาช่วยจะทำให้เนื้อหายิ่งลึกซึ้งเข้าไปอีก) อารมณ์ในแต่ละตอนรู้สึกขาดๆหายๆคะ อาจจะเป็นเพราะตัวเอกของเรานั้นไม่ได้แสดงท่าทีหวาดกลัวอย่างที่ควรจะ เป็น(ถึงแม้ผู้เขียนจะเขียนให้ตัวเอกรู้สึกกลัวอยู่บ้าง) ยังไงลองแก้ไขดูนะคะ หวังว่าความเห็นของเราจะมีประโยชน์ต่อ Twistman ไม่มากก็น้อยคะ *เอาใจช่วยคะ สู้ๆ : ) อ่านน้อยลง
betawin/2GB | 9 ส.ค. 54
-
15
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"จาก you now รับวิจารณ์นิยายค่ะ"
(แจ้งลบ)ส่วนที่ต้องแก้ไขตรงบรรยาย:การบรรยายค่อนข้างดีน่ะค่ะ แต่อารมณ์มันยังกดดัน เศร้าไม่พอน่ะค่ะ ทำให้คนอ่านไม่อินกับความรู้สึกของตัวละครน่ะค่ะ น่าจะเพิ่มอารมณ์ของตัวละครให้มากกว่านี้หน่อยค่ะ9/10 ส่วนที่ต้องแก้ไขตรงเนื้อหา:เนื้อหาน่าสนใจดีค่ะ เป็นเรื่องที่นำหลายๆอย่างมาผสมกันได้อย่างลงตัว ทำให้หลายๆคนอาจจะรีบไปดูแลแม่ได้เลยล่ะค่ะ แต่ติดตรงที่ตอนจบไม่รู้ว ... อ่านเพิ่มเติม
ส่วนที่ต้องแก้ไขตรงบรรยาย:การบรรยายค่อนข้างดีน่ะค่ะ แต่อารมณ์มันยังกดดัน เศร้าไม่พอน่ะค่ะ ทำให้คนอ่านไม่อินกับความรู้สึกของตัวละครน่ะค่ะ น่าจะเพิ่มอารมณ์ของตัวละครให้มากกว่านี้หน่อยค่ะ9/10 ส่วนที่ต้องแก้ไขตรงเนื้อหา:เนื้อหาน่าสนใจดีค่ะ เป็นเรื่องที่นำหลายๆอย่างมาผสมกันได้อย่างลงตัว ทำให้หลายๆคนอาจจะรีบไปดูแลแม่ได้เลยล่ะค่ะ แต่ติดตรงที่ตอนจบไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อน่ะ มันดูครึ่งๆกลางๆไปหน่อยน่ะค่ะ10/10 ส่วนที่ต้องแก้ไขภาษา:ภาษาในการใช้ดูสบายๆดีค่ะ ไม่ต้องใช้ท่อยคำที่เข้าใจยาก ถือว่าดีค่ะ แต่บางตรงมีคำผิดน่ะค่ะไม่มากแต่ถ้าไปตรวจสอบแล้วแก้ไขจะดีมากค่ะ10/10 ส่วนที่ต้องแก้ไขตัวละคร:ตัวละครไม่ค่อยมีจุดเด่นของตัวเองน่ะค่ะ ทำให้คนอ่านอาจจะแยกแยะยากว่าใครสำคัญยังไง ใครเด่นที่สุด และตัวเอกชื่ออะไรน่ะค่ะ ควรกลับไปแก้ไขตรงนี้น่ะค่ะ9/10 ภาพรวม:38/40เนื้อหาน่าสนใจดีค่ะ จุดที่ต้องแก้มีแค่การบรรยายที่ควรเพิ่มอารมณ์และตัวละครที่ควรหาจุดเด่นน่ะค่ะ แล้วก็คนผิดน่ะค่ะที่ควรไปตรวจสอบ มีการหักมุมน่ะค่ะเนี่ย น่าสงสารมากค่ะ เรื่องนี้น่าติดตามดีน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอบคุณที่ใช้บริการน่ะค่ะ อ่านน้อยลง
ฮันนี่ๆพาย | 16 ม.ค. 55
-
8
-
0
"มาลงให้แล้วนะคะสำหรับคำวิจารณ์"
(แจ้งลบ)สวัสดี Twistman ค่ะ สำหรับชื่อเรื่อง Curious family นะคะ ถือเป็นชื่อเรื่องที่ยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่นัก เพราะไม่รู้ถึงแนวของผู้แต่งเลย ถึงแม้จะเป็นเรื่องสั้นแต่หากเพิ่มชื่อภาษาไทยเข้าไปจะทำให้ชื่อเรื่องนั้น ดูน่าติดตามมากยิ่งขึ้นคะ(เช่นอาจจะใส่ต่อท้ายไปว่า อาถรรพ์ครอบครัวต้องสาปอะไรทำนองนี้ จุดนี้จะช่วยดึงดูดผู้อ่านได้มากขึ้นคะ) การ ใช้ภาษาและกา ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดี Twistman ค่ะ สำหรับชื่อเรื่อง Curious family นะคะ ถือเป็นชื่อเรื่องที่ยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่นัก เพราะไม่รู้ถึงแนวของผู้แต่งเลย ถึงแม้จะเป็นเรื่องสั้นแต่หากเพิ่มชื่อภาษาไทยเข้าไปจะทำให้ชื่อเรื่องนั้น ดูน่าติดตามมากยิ่งขึ้นคะ(เช่นอาจจะใส่ต่อท้ายไปว่า อาถรรพ์ครอบครัวต้องสาปอะไรทำนองนี้ จุดนี้จะช่วยดึงดูดผู้อ่านได้มากขึ้นคะ) การ ใช้ภาษาและการเล่นคำนั้นถือว่าทำได้ดีในระดับหนึ่งคะ ไม่มีจุดวกวนและจุดซับซ้อน จะมีบางจุดที่ใช้คำเปลือง(แต่เป็นจุดเล็กๆ) และมีบางจุดที่เราคิดว่ายังสื่ออารมณ์ออกมาได้ไม่ดีเท่าที่ควร(ส่วนมากจะ เป็นอารมณ์แนวดราม่าซะส่วนใหญ่) ในเรื่องของคำผิดนั้นไม่มีนะคะถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากเลยทีเดียวคะ Introของเรื่อง (ในกรณีที่ไม่ใช่เรื่องยาวจะขอถือช่วงเกริ่นเข้าเนื้อหาเป็นIntroของ เรื่องคะ) ถือว่าทำออกมาได้ดีคะ เป็นอะไรที่อ่านแล้วรู้สึกว่ามันดึงดูดให้อ่านต่อไปเรื่อยๆด้วยความอยากรู้ ว่าทำไมครอบครัวนี้ถึงต้องตาย การบรรยายในช่วงแรกนั้นเราอยากให้ขยายความอีกเล็กน้อยเพื่อสนองความหลอน คะ(ให้ความรู้สึกว่ามันหลอนไม่พอ) อย่างเช่นอยากให้บรรยายถึงตัวดำเนินเรื่อง(ขอเรียกว่าเป็นตัวเอกนะคะ)ว่าเขา รู้สึกอย่างไรกับการจากไปของพี่ชาย เพราะถ้าเป็นชีวิตจริงตัวเอกอาจจะกลัวจนคล้ายกับคนเป็นโรคประสาทไปแล้วก็ได้ แต่ตัวเอกของเรื่องดูให้ความรู้สึกเหมือนกับว่ายังไงก็ต้องตายอยู่แล้ว ซึ่งนั่นทำให้เนื้อหาที่ดูสนุกจืดลงไปทันตาคะ ใน ส่วนของเนื้อเรื่องนั้น ทำออกมาได้ดีคะ มีบางฉากที่อ่านแล้วรู้สึกขนลุกเป็นระยะๆแต่หลังจากอ่านไปเรื่อยๆจะรู้สึก ถึงความเรียบรื่นอย่างที่ไม่ควรจะเป็น(คิดว่าเนื่องมาจากอารมณ์ที่ผู้เขียน สื่อออกมายังไม่ชัดเจน) ลองเพิ่มเติมในส่วนของฉากดราม่าให้ดูแรงขึ้นสักหน่อยสิคะ(เพราะในส่วนนี้ เหมือนอารมณ์ในแต่ละช่วงจะขาดๆออกจากกัน) ในบางฉากเข้าใจว่า Twistman ต้องการเขียนออกมาให้ดูสะเทือนใจ แต่ยังให้อารมณ์ออกมาได้ไม่ดีคะ อยากให้แก้ไขในจุดตรงนี้เอามากๆเพราะเนื้อเรื่องนั้นดำเนินไปได้อย่างไหล ลื่นและให้ความรู้สึกสนุกมากทีเดียว(อยากจะให้ลองสมมุติว่าตัวเองเป็นตัว ละครนั้นๆแล้วกำลังอยู่ในเหตุการณ์นั้นๆดู แต่ในส่วนคาแร็คเตอร์นี้คิดว่าคงทำได้ยากเพราะ Twistman เป็นผู้ชายอาจจะเข้าใจถึงอารมณ์ของแม่ที่โดนลูกทิ้งได้ยากสักหน่อย แต่อยากให้พยายามในจุดนี้คะ เพราะจะทำให้เรื่องสนุกมากยิ่งขึ้น) การจัดแต่งบทความ เนื่องจากเป็นตอนสั้นที่ผู้อ่านอ่านแปปเดียวก็จบจึงเหมือนกับเราไม่แต่งก็ไม่เป็นอะไร แต่จริงๆอยากจะให้ Twistman แต่งบทความไว้ด้วยคะ เนื่องจากมันก็มีส่วนช่วยในการดึงดูดผู้อ่านบ้างไม่มากก็น้อย แต่งไว้เล็กๆน้อยๆไม่เสียหายคะ ธีม และคาแร็คเตอร์ของตัวละครในช่วงแรกยังถือว่าทำออกมาได้ไม่ดีคะ(ถึงจะไม่มี การบรรยายในส่วนของหน้าตาหรือส่วนต่างๆแต่พอจะนึกภาพออกรางๆ) คาแร็คเตอร์ของตัวละครนั้นยังไม่เด่นชัดเท่าที่ควร ถึงแม้ว่าตอนท้ายคาแร็คเตอร์ของคุณยายนั้นจะรู้สึกว่าโดดออกมาเลยก็ตาม(อ่าน แล้วรู้เลยว่ายายรักลูกสาวมากแค่ไหน) ยังไงลองเขียนคาแร็คเตอร์ของตัวละครให้ออกมาเด่นชัดยิ่งขึ้นสิคะ แล้วมันจะช่วยขับให้เนื้อหาบทความของ Twistman เข้มข้นยิ่งขึ้นคะ บท พูดและคำที่ตัวละครใช้นั้นถือว่าทำได้ดีพอสมควรคะ อ่านแล้วไม่มีจุดที่งง แถมยังสื่ออารมณ์ผ่านคำพูดได้ดีในบางฉาก แต่บางฉากนั้นยังคลุมเครืออยู่คะ ใส่อารมณ์ลงไปให้มากกว่านี้แล้วมันจะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านยิ่งขึ้นคะ ความรู้สึกส่วนตัวหลังจากที่ได้อ่านนิยายของ Twistman นะคะ รู้สึกขนลุกเป็นช่วงๆ และมีบ้างที่รู้สึกเศร้าใจ แต่โดยรวมแล้วยังรู้สึกเฉยๆอยู่คะ เป็นเนื้อหาที่สนุกมากหากใส่อารมณ์ส่วนต่างๆได้ดีกว่านี้(ซึ่งตอนนี้ก็ดี อยู่แล้วแต่อยากให้มันดีกว่านี้อีกเพราะเนื้อหาของ Twistman สนุกมากคะ ถ้าได้อารมณ์ในส่วนต่างๆมาช่วยจะทำให้เนื้อหายิ่งลึกซึ้งเข้าไปอีก) อารมณ์ในแต่ละตอนรู้สึกขาดๆหายๆคะ อาจจะเป็นเพราะตัวเอกของเรานั้นไม่ได้แสดงท่าทีหวาดกลัวอย่างที่ควรจะ เป็น(ถึงแม้ผู้เขียนจะเขียนให้ตัวเอกรู้สึกกลัวอยู่บ้าง) ยังไงลองแก้ไขดูนะคะ หวังว่าความเห็นของเราจะมีประโยชน์ต่อ Twistman ไม่มากก็น้อยคะ *เอาใจช่วยคะ สู้ๆ : ) อ่านน้อยลง
betawin/2GB | 9 ส.ค. 54
-
15
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น