บัลลังก์เสน่หา : ตราบสิ้นนิรันดร์

               

 

    


 

ติดตามอ่าน บัลลังก์เสน่หา ตราบสิ้นนิรันดร์ได้ที่เว็บเด็กดีหมวดซึ้งกินใจและหมวดกำลังภายในค่ะ

 

บัลลังก์เสน่หาแม้จะเป็นแนวนิยายจีนย้อนยุค แต่ก็เน้นหนักที่ความรักลึกซึ้งและความรักภักดีที่มีต่อชาติบ้านเมือง แรกที่เดียวเคยคิดจะเอามาลงประจำที่หมวดกำลังภายใน แต่เพราะเนื้อหาหลักไม่มีการเดินพลังลมปราณหรือการต่อสู้ของคนในยุทธภพ ฉากศึกสงครามระหว่างแคว้นนั้นพอมี หากแต่ก็ไม่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นนิยายแนวศึกสงครามได้เต็มปากนัก

 

สำหรับทุกท่านที่แวะผ่านทางมา วิรมย์รดาขอฝากผลงานเขียนที่กลั่นออกมาจากใจเรื่องนี้ด้วยค่ะ

ความปวดร้าวจากหยาดน้ำตาเจ้า            
เปรียบจันทรสาดแสงความเศร้าหมอง

หยดน้ำตาใสราวน้ำค้างอาบนอง           
 พี่ทำร้ายยอดหทัยปองด้วยโง่งม

ยามเจ้าพรากราตรีกาลนานหมองหม่น  
ดั่งสายฝนหลั่งท่วมอุราให้ขื่นขม
ชีวิตพี่ดังกระดาษพลิ้วปลิวล่องลม        
ด้วยอ้างว้างเศร้าระทมขมขื่นใจ

ไม่อยากเป็นเฉกคนอยู่บนหอ                
ต้องสิ้นหวังรอเดียวดายอกหมองไหม้

แลไม่เห็นเจ้าแล้วทั้งใกล้ไกล                 

ฤทัยพี่นี้เหน็บเจ็บปลาบไม่เว้นวัน                                                                

หากวันนั้นเชื่อในรักเจ้าสักนิด               
ข้างกายยังคงมีเจ้าติดไม่เปลี่ยนผัน

พลาดผิดแล้วพร่ำหวนครวญรำพัน         
ทนกลืนกลั้นทุกข์ตรมชั่ววันคืน

ขาดเจ้าแล้วโลกของพี่พลันว่างเปล่า       

คิดถึงกายเคลียเคล้าร่ำไห้ใจสะอื้น

ที่หวังเพียงให้รักสองเรานั้นยั่งยืน            
แต่ไม่อาจฝืนผลกระทำที่นำไป

เบญจมาศโรยห้องหอเหลือเพียงพี่          
 ความสุขเคยมีเลือนรางให้หวั่นไหว

ลมกระชากรักเจ้าห่างละลิบไกล              
หอไร้เจ้าเตียงไร้เงาพี่นี้โศกอนันต์

                                           








รอยนิรันดร์