[รามเกียรติ์] จากความปรารถนา (จบแล้ว)

"ฉันปรารถนาความสุข"

        ไพลินเอ่ยคำปรารถนาซ้ำแล้วซ้ำเล่ากับอัญมณีมากมายที่ขโมยมาได้ และทุกครั้ง มันก็จะจบลงเหมือนเดิม เธอถอนหายใจ และเอาสิ่งล้ำค่าที่กลายเป็นเพียงของไม่มีประโยชน์ไปคืนเจ้าของ

       Midnight...เป็นชื่อจอมโจรแห่งรัตติกาล คอยจ้องขโมยอัญมณีล้ำค่า เขามักส่งสาส์นเตือนก่อนเสมอ และแม้จะมีการวางกำลังป้องกันไว้อย่างหนาแน่น แต่เมื่อเข็มนาฬิกาชี้บอกเวลาเที่ยงคืน อัญมณีที่ถูกเล็งไว้จะหายไป ทว่าสุดท้ายมันก็จะกลับคืนสู่เจ้าของ 

        ไม่มีใครรู้ว่ามิดไนท์ทำไปเพื่ออะไร และไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้ว...มิดไนท์เป็นเพียงเด็กสาวอายุสิบเจ็ดปีคนหนึ่ง เด็กสาวผู้เฝ้าอธิษฐานขอความสุขจากสิ่งที่เธอคิดว่าเป็นอัญมณีแห่งความปรารถนา

.
.
.
.
.
.
.

          ไพลินรู้ว่าสิ่งที่เธอทำมันบ้ามาก แม้จะเป็นแม่มด แต่เรื่องอัญมณีแห่งความปรารถนามันก็ดูเพ้อเจ้อสุดๆ  เหล่าผู้เพ้อฝันเล่าเรื่องมันอย่างตื่นเต้น เหล่าผู้ไม่เชื่อก็ฟังอย่างเบื่อหน่าย บางคนถึงขั้นหัวเราะเยาะ เธอเหมือนจะอยู่ในกลุ่มที่ฟังเรื่องของมันอย่างเบื่อหน่าย แต่ความจริงแล้วกลับพยายามตามหา 

         ด้วยการไล่โจรกรรมอัญมณีมากมาย 

         แหม การเล่นไล่จับซ่อนแอบกับมนุษย์มันน่าสนุกจะตาย ตื่นเต้นดีออก และถ้าถามว่าทำไมถึงต้องทำตัวเป็นโจร ขโมยของแล้วเอาไปคืนที่เสมอ...

         'เพราะฉันมีไอดอลเป็นท่านคิดยังไงล่า!' 

         ไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกเบียวไหม แต่กาวแน่นอน

         อะแฮ่ม! อัญมณีชิ้นแล้วชิ้นเล่าที่ขโมยมาได้ ไม่มีชิ้นไหนที่ทำให้เธอสมหวัง จนกระทั่งวันหนึ่ง บางอย่างดลใจให้โจรสาวสนใจเพชรโฮป อัญมณีต้องสาปในตำนาน มีเรื่องเล่ามากมาย ถึงจุดจบแสนน่ากลัวของผู้ที่พยายามครอบครองมัน

         แต่...เธอคิดว่าบางทีอาจเป็นชิ้นนี้ โฮป(Hope) ก็แปลว่าความหวังหรือความปรารถนาอยู่แล้วนี่ อาจจะใช่ก็ได้

         เพราะมั่นใจมากว่าใช่ คราวนี้เธอไม่ส่งสาส์นเตือนเหมือนที่ผ่านมา การลอบเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ช่างง่ายดาย ในเวลาเที่ยงคืนตรง เพชรโฮปตกมาอยูุ่ในมือจอมโจรมิดไนท์

         "ฉันปรารถนาความสุข" 

           เด็กสาวกระซิบความต้องการอีกครั้ง แสงสว่างเจิดจ้าเรืองรองออกมาจากเพชรโฮป ไพลินยิ้มกว้างอย่างมีความหวัง เธอหลับตาเพราะแสงที่จ้าเกินไป และเมื่อลืมตาขึ้นมาใหม่ ก็พบว่าตัวเองกำลังยืนอยู่บนเรือลำน้อย ลอยกลางท้องทะเลแสนอ้างว้าง กว้างขวางสุดลูกหูลูกตา

            เดี๋ยวนะ....

นิยายเรื่องนี้จัดทำขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่ได้มีเจตนาหลบหลู่ดูหมิ่นผู้ใด เนื้อหาและเรื่องราวต่างๆ อ้างอิงจากรามเกียรติ์ แต่อาจมีการบิดเบือนไปตามจินตนาการของผู้แต่ง หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

By เงาลดา