รุ้งจันทร์พันใจ

รุ้งจันทร์พันใจ

จินห์จุฑา

โปรยเรียกน้ำย่อยค่ะ 

อีกแล้ว....เธอตื่นขึ้นมาในสภาพนี้อีกแล้ว นับตั้งแต่แต่งงานกันมาหนึ่งเดือนกว่าเธอพูดได้ไม่เต็มปากว่าเธอไม่เคยล่วงเกินสามีในนามสักครั้ง อย่างน้อยเมื่อคืนก็มีหลักฐานยืนยันว่าเธอได้ ‘ล่วงเกิน’ เขาไปแล้วหลายครั้ง สภาพเตียงนอนเละเทะราวกับเมื่อคืนมีพายุโหมกระหน่ำรุนแรงเข้ามาในห้องหอ เนคไทที่มัดข้อมือเธอรวมติดกันไว้ทั้งสองข้างแน่นหนาราวกับว่าหากเธอใช้การมือไม้ได้สะดวกจะไม่เป็นการดีกับเขา

รุ้งจันทร์ก้มลงใช้เขี้ยวงัดและแกะปมเชือกออก แกะอยู่หลายครั้งจนฟันแทบพังก็ยังไม่ได้ผลเลยต้องขยับตัวลงจากเตียงด้วยการ ‘กระดึ๊บ ๆ’ ขาสองข้างประหนึ่งหนอนชาเขียว พอเท้าแตะถึงพื้นก็กระโดดดึ๋ง ๆ คล้ายผีจีนโบราณที่เคยดูสมัยเด็กแล้วหมุนลูกบิดเปิดประตูออกไปมองหาคนช่วย “พี่ช่วยฉันแกะเชือกทีค่ะ ฉันแกะไม่ได้อีกแล้ว”

แจ้งก่อนอัพนิยายจ้า

1. เรื่องนี้อัพ 60-70 เปอร์เซ็นต์ตามที่เราเคยทำกันเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้เนอะ

2. ห้ามก๊อปห้ามคัดลอก ห้ามทุกอย่างที่เป็นการทำซ้ำ ทำใหม่นะจ๊ะ เรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของกนกนุช, จินห์จุฑาคนเดียวเท่านั้น

3. เรื่องนี้ผู้เขียนเขียนจากจินตนาการ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใด ๆ ทั้งสิ้น 

4. รบกวนสักนิดกดแอด หรือเม้นต์ หรือโหวตให้ไร้ท์ด้วยเนอะ จะได้เป็นกำลังใจปั่นเรื่องอื่น ๆ และอัพให้อ่านเรื่อย ๆ

สุดท้ายนี้ขอบคุณมากนะคะที่ติดตาม และให้กำลังใจไรท์ กราบบบบที่อกงาม ๆ จ้า ^^

ฝากนิยายที่ผ่านมาด้วยนะจ๊ะ สามารถดาวน์โหลดอีบุ๊คได้ที่เว็บเมพค่ะ และติดตามเพจที่ https://www.facebook.com/jinjuta18091987/ 

และล่าสุด