กลวสันต์หลอมศิลา

สวัสดีค่ะ 

สำหรับเรื่องที่ 2 เป็นเรื่องราวของเมืองเดิมแต่ย้อนกลับไปราว 40 ปีก่อน ไม่มีความเกี่ยวข้องใดกับเรื่องที่แล้ว แน่นอนว่าอ่านแยกกันได้ เรื่องนี้เราวางเรื่องไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ยังเขียนไม่เสร็จ ดังนั้นจะลงช้าหน่อยนะคะ

เรื่องย่อ

แคว้นชิงเสวี่ย มีของล้ำค่าที่เล่าลือกันว่าหากได้ครอบครองก็เท่ากับได้ครองชิงเสวี่ยไว้ในกำมือแล้ว

อย่างแรกย่อมเป็นลัญจกรในมือฮ่องเต้ อย่างที่สองคือหยกสีชาดสกุลเหยียนที่สืบทอดกันในเชื้อพระวงศ์มีเพียงเจ็ดอันเท่านั้น สองสิ่งนี้ย่อมอยู่ในมือของฮ่องเต้ เหยียนไห่แห่งแคว้นชิงเสวี่ย

อย่างที่สามคือสกุลมู่หรง ของแม่ทัพพยัคฆ์ไร้พ่าย คำกล่าวนี้ไร้ผู้โต้แย้ง เพียงแต่มันกลับนำภัยมาสู่สกุลมู่หรงแล้ว 

เหยียนสวิน จวิ้นอ๋องผู้พ่ายแพ้ในกลอุบายชิงบัลลังก์กลายเป็นอ๋องเพียงในนามไร้อำนาจอย่างสิ้นเชิง ทั้งยังพิการขาทั้งสองข้าง มิอาจเดินได้อีก เขาไม่วาดฝันเรื่องคนเคียงกายมานานแล้ว 

มู่หรงอัน คุณหนูเจ็ดสกุลมู่หรงผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของคนทั้งตระกูล มีบิดาเป็นแม่ทัพพยัคฆ์ไร้พ่าย มีพี่สาวเป็นสนมในวังหลวง พี่ชายอีกคนเป็นรองเสนาบดีกรมอาญา แลดูสูงส่ง แต่นางกลับต้องการแต่งงานกับชายธรรมดาสักคนเท่านั้น เรื่องนี้เป็นไปได้หรือ

ท่ามกลางอุปสรรคมากมายคนสองคนนี้จะมาบรรจบบนเส้นทางเดียวกันได้อย่างไร 

ผลงานจบแล้ว เราลงไว้ใน Meb นะคะ

กดที่นี่เลย กลวสันต์หลอมศิลา