อิทธิฤทธิ์รัก (จบ)

[ความไร้เดียงสาของพีชญา]

สายตาของพีชญาเริ่มชินกับความมืดแล้ว​ เธอก็มองเห็นหน้าเขาชัดขึ้นด้วย

‘อ๊ะ​ ที่หน้าของเขามีแผลฟกช้ำหลายที่เลย​ อ๊ะ​ ตรงนั้น เปื้อนดินด้วย​’ 

ฟู่ว์วววว  พีชญาเป่าลมเบาๆ​ ไปที่หน้าผากของเขา​ ดินที่ติดอยู่ค่อยๆ หลุดออก​ แต่ที่น่าแปลกใจก็คือแผลของเขาพอโดนลมที่พีชญาเป่าออกไปก็ค่อยๆ จางลงแล้วหายไปเลย พีชญาลองเป่าอีกทีแผลก็ค่อยๆ หายไป เธอจึงเริ่มเป่า​แผลทั้งหมด ทั้งตรงหางคิ้ว​ แก้ม​ซ้าย​ แก้มขวา​ ปลายคาง​ แผลหายไปหมดเลย เหลือที่สุดท้ายคือที่ริมฝีปากของเขา​ เลือดยังซิบๆ ​อยู่​​ พีชญาคิดว่าเขาคงเจ็บน่าดู เธอจึงสูดลมหายใจเข้า เพื่อจะเป่ารักษาแผลให้ เป็น​จังหวะเดียวกับที่เขาลืมตาขึ้นมา