ราคีเกลียดรัก

อรษา 

ผู้หญิงที่ยอมเก็บงำความเจ็บปวดไว้ในใจ

เพียงเพราะรักเขาอย่างมากมาย

ภาคี

เขาเกลียดยายเด็กกาฝากที่อยู่ในบ้านมาก

เพราะมีนิสัย ใจแตก มั่วผู้ชาย

“อย่าวิ่งสิ ต้นสน” แต่ดูเหมือนลูกชายตัวน้อยจะไม่ฟัง ยังคงวิ่งไม่หยุด และก็เป็นเรื่องจนได้ เมื่อร่างน้อยคะมำไปไปยังพื้น ร้องไห้สะอึกสะอื้น พออรษาเห็นเช่นนั้นและเห็นลูกร้องไห้ เธอก็รีบวิ่งไปคว้าร่างตุ้ยนุ้ยขึ้นมาอุ้มปลอบใจ

“โอ๋ๆ ไม่เจ็บมากนะครับคนเก่งของแม่ษา” พลางจับอุ้มพาดบ่าอย่างห่วงใย เด็กชายก็ร้องไห้จนแก้มทั้งสองเปียกชุ่มไปหมด ซึ่งเธอก็ปลอบขวัญลูกชายที่แสนรัก

“เดี๋ยวแม่ษาพาไปซื้อขนมดีไหมครับต้นสน” ระหว่างนั้นเธอหมุนกายกลับมา แต่พอเห็นว่าใครยืนอยู่ ดวงตาของอรษาก็เบิกกว้างอย่างตกใจ พร้อมกับที่เรียกชื่อเขาออกมาด้วย

“คุณคี”

ซึ่งขาเรียวก็ก้าวถอยหลังจนตัวเซไปจะล้มทั้งแม่และลูก ภาคีที่เห็นเช่นนั้นก็รีบคว้าร่างของเธอกอดไว้เพราะกลัวว่าถ้าอีกฝ่ายหงายหลังล้มลงไป เด็กชายตัวน้อยจะต้องเจ็บด้วย แม้ว่าเขาจะไม่ชอบอีกฝ่ายก็ตามที แต่ถ้าปล่อยให้เธอล้มลงไปมันคงไม่ดีเป็นแน่ โดยอรษาไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่ ยามนี้ร่างแกร่งโอบรอบเอวเล็กของเธอไว้ จนใบหน้านวลอยู่ใกล้กับใบหน้าคม อรษาที่หายตกใจแล้วก็บอกกับเขาเบาๆ

“ขอบคุณนะคะคุณคีที่ช่วยฉันกับลูกไว้”

“ถ้าไม่ใช่เพราะลูกของเธอล่ะก็ ฉันคงปล่อยให้ล้มไปแล้วล่ะ แต่เพราะว่าฉันห่วงเด็กต่างหากล่ะ ถ้าเป็นเธอคนเดียวล่ะก็ ฉันปล่อยให้ล้มไปแล้วล่ะ” ภาคีบอกออกมาอย่างชัดเจนและมองจ้องใบหน้านวลอย่างไม่ละไปทางใดด้วย อีกฝ่ายดูเป็นสาวมากกว่าหลายปีก่อนที่เขากลับมา

“ยังไงฉันก็ต้องขอขอบคุณคุณคีค่ะ”

++++++++++++++++++++++

“ฉันขอโทษกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันยินดีที่จะรับผิดชอบเธอ”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณคี ษาไม่ถือหรอกค่ะ”

“จริงสินะ มันเป็นเรื่องที่เธอคุ้นเคยมาก่อนนี่นะ” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงดูถูกใส่

“ค่ะ เป็นเรื่องที่ษาคุ้นเคย”

ยอมรับด้วยการโกหก ให้ยังไงคำว่าผู้หญิงใจแตก ใจง่าย ก็ไม่หายไปจากใจของเขาหรอก เพราะต้นสนคือผลผลิตแห่งความใจง่ายของเธอไงล่ะ

“แปลว่าเธอจะไม่ให้ฉันรับผิดชอบอะไรเลยสินะ”

“แล้วคุณคียอมยกเลิกงานแต่งงานเพื่อจะยอมรับษาเป็นเมียไหมล่ะคะ” หญิงสาวย้อนถามกลับไปด้วยสีหน้าอยากรู้

+++++++++++++++

“แบบนี้ก็ต้องบอกไอ้คีน่ะสิ”

“ไม่ได้ค่ะ บอกคุณคีไม่ได้” หญิงสาวสั่นหน้าไปมา

“มาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าษาไม่บอก แล้วจะรักษาต้นสนได้ยังไง” ไอศูรย์เอ่ยอย่างเหลืออด

“คุณหมอบอกว่าต้องรอคนบริจาคที่มีเซลล์เข้ากันได้กับต้นสนค่ะ” อรษาบอกให้อีกฝ่ายทราบ

“แล้วเมื่อไรกันถึงจะมีคนที่เซลล์เข้ากันได้กับต้นสนน่ะ อีกนานแค่ไหน ป่านนั้นอาการต้นสนไม่แย่ไปแล้วเหรอษา” พี่ชายบอกด้วยน้ำเสียงไม่ชอบใจ

“ถ้าษาไปบอกคุณคี ก็เท่ากับว่าษาทรยศคุณผู้หญิงน่ะสิคะ”

“แล้วษาจะปล่อยให้ลูกตายรึไงกัน”

++++++++++++++++++++

“ต้นสนมีรอยเป็นจ้ำเต็มตัวเลยค่ะ” เธอบอกให้เขาได้ทราบ

“อย่างนั้นรีบพาต้นสนไปหาหมอเถอะ อาจจะเป็นอาการของโรคที่เป็นอยู่ก็ได้”

“ค่ะคุณคี” อรษาก็พาลูกชายขึ้นไปนั่งบนรถ ก่อนที่ภาคีจะขับรถออกไปเพื่อตรวจดูอาการของลูกชาย

ลายเมฆนายแพทย์ที่ทำหน้าที่ตรวจดูอาการของต้นสนพอเห็นรอยจ้ำบนร่างกายก็เอ่ยออกมา

“แสดงว่าอาการเริ่มออกแล้ว”

“แล้วจะเป็นอะไรมากไหมคะคุณหมอ” หญิงสาวสอบถามด้วยสีหน้าที่ดูเครียดมาก

“ถ้าไม่รีบรักษา อาการก็จะหนักขึ้น”

“แล้วเมื่อไรถึงจะได้ไขกระดูกมารักษาล่ะครับพี่เมฆ ผมอยากให้ต้นสนหายป่วยเร็วๆ จังครับ ผมกลัวต้นสนเป็นหนักกว่าเดิม”

“ก็อีกไม่นานนี้ล่ะคี ใจเย็นๆ นะคี”

ลายเมฆรับรู้ว่าไขกระดูกที่จะรักษาต้นสนนั้นก็คือลูกที่อยู่ในท้องของอรษาน่ะเอง

เด็กชายต้นสน ลูกแม่ษาครับ

อ่านแล้วชอบไม่ชอบยังไงก็เม้นท์บอกได้นะคะ

ความเห็นคนอ่านคือกำลังใจคนเขียนค่ะ

ลงแค่ 70%

ปล. อย่าลอก อย่าก็อป ของคนอื่น กรุณาใช้สมองตัวเองด้วย ถ้าไม่อยากโดนคนด่าสมองหมาปัญญาควาย 

คนลอกท่าทางจะไม่มีสมองนะ

ขึ้นชื่อว่า "นักเขียน" ก็ต้องเป็นนักเขียน

เขาไม่ได้บอกว่า "นักลอก" 

จรรยาบรรณหายไปไหนกันหมดก็ไม่รู้คนพวกนี้

เขาคัดกรองออกมาจากความคิดมันก็ยากพอเเล้ว

เเต่นี่ยังมาเจอพวก เปรตไร้สมอง เเถมยังสิ้นคิดมาลอกอีก

เขาให้ศึกษาหาไอเดียนะจ๊ะ ไม่ใช่มาลอกพล็อตกับขโมยไอเดียเขา

กรุณาเข้าใจคำว่าแรงบันดาลใจให้ถูกด้วย 

แรงบันดาลใจคือสร้างสรรค์จากสมองตัวเอง

ไม่ใช่สมองคนอื่น กรุณาเข้าใจตามนี้ด้วย อีพวกชอบลอก 

อย่ามาทำเป็นอ้างแรงบันดาลใจ ด้วยคำพูดสวยหรู

เพราะแบบที่พวกไร้สมองทำ เรียกว่าหน้าด้านฉกของเขาค่ะ

ไรท์มั่นใจว่านิยายไรท์ทุกเรื่อง ไม่มีทางที่จะเหมือนใครแน่นอนพันเปอร์เซน ถ้ามีคนเหมือน แปลว่าไรท์โดนลอกค่ะ จะหน้าด้านลอกก็หัดละอายด้วยนะ 

ใครไม่อยากโดนด่าก็อย่าลอกงานคนอื่น

ขนาดเขียนด่า สาปแช่ง ก็ยังมีเปรตสันดานชั่วมาลอกอีก

มันโง่ขนาดหนัก คิดเองไม่ได้เลยเหรอ ถึงต้องลอกแต่ของกูเนี่ย สองเรื่องเลย สองนาม

รีบเขียนแล้วตีพิมพ์ก่อน อีชั่ว อีเปรตนรก สมองมึงเน่ามากรึไง ถึงคิดเองไม่เป็น

ถ้าคิดไม่ได้ก็เลิกเขียน ไม่ก็ไปตายซะ อย่าอยู่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นเลย

ภูมิใจเหรอที่คนมาอ่านแต่ไม่ได้มาจากสมองมึงเนี่ย แต่มาจากสมองคนอื่น อีจัญไร

พ่อแม่มึงไม่สั่งสอนเหรอ เที่ยวหน้าด้านขโมยของคนอื่นตลอด อีเลว

กลุ่มพวกมึงนี่สันดานเหมือนกันเลยนะ ชั่วพอกัน อัปรีย์เหมือนกันถึงคบกันได้

อยากแปะนิยายให้อ่านจนจบนะคะ แต่ตอนนี้ไรท์หมดแรงแล้วค่ะ โดนหมาขี้เรื้อนขโมยพล้อตไปสองเรื่อง มีเปรตอยู่สองตัวขยันมาคอยลอกพล็อตตลอด ต้องหน้าด้านเบอร์ไหนถึงทำเลวได้ขนาดนี้ ตามเป็นผีจูออนมาสามปีละ ไว้รอไปอ่านต่อที่อีบุ๊คละกันนะคะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ แต่มันรู้สึกแย่มากๆ เลยค่ะ เจอเรื่องแบบนี้ไม่จบไม่สิ้นซะที ทำบุญเท่าไรก็ไม่ถึงเปรตนรกพวกนี้ ถ้าไม่มีปัญญาคิดเอง ก็เลิกเขียนไปเลย ขอให้พวกมันเจอคนอื่นลอกแบบนี้เหมือนกัน แต่มันคงไม่รู้สึกอะไรหรอก เพราะมันไม่ได้คิดเอง นอกจากใช้สันดานชั่วๆ ขโมยของคนอื่นมา
นี่พิมพ์ไปก็มือสั่นไป นิยายที่เขียนอยู่ก็ปั่นไม่ออก ไม่มีกำลังใจเขียนละค่ะ เจอพวกเปรตจัญไรพวกนี้

ebook อาญาเกลียดรักค่ะ เป็นเล่มแรกของซีรีย์เกลียดรักค่ะ หรือจะสั่งหนังสือกับไรท์ก็ได้ค่ะ เล่มละ 389 ค่ะหนามากๆ ค่ะ ต้นฉบับ 400 กว่าหน้าเอสี่ค่ะ

ปล. ถ้าชอบเรื่องนี้ ฝากไลค์ และ เม้นท์ กับแอทเรื่องนี้กันด้วยนะคะ 

กดแอดเฟอเวอร์ริทได้ที่นี่เลยค่ะ รูปพี่โดมสุดหล่อค่ะ ฝากซีรีย์เกลียดรักด้วยนะคะ จะให้ดีต้องอ่านสามเล่มเรียงกันค่ะ 

อ่านแล้วช่วยเม้นท์สักนิดนะคะเป็นกำลังใจให้คนเขียน 

ฝากนิยายเรื่องใหม่ของข้าวด้วยค่ะ นามปากการัตมาค่ะ คลิ๊กที่รูปเลยค่ะ

บอสหล่อแสนเล่ห์ คลิ๊กที่รูปได้เลยค่ะ

 
ไรท์ขออภัยด้วยนะคะที่ไม่ได้แปะต่อ มันรู้สึกแย่มากๆ จริงๆ ค่ะ ตอนนี้เลยหนีไปทำอย่างอื่นก่อนค่ะ

ไปตามอ่านกันนะคะว่าหนูษาจะสมหวังในความรักได้ยังไงค่ะ

สุขสันต์วันปีใหม่นะคะทุกคน มีความสุขกันในปีใหม่ 2563 นะค

ebook อาญาเกลียดรัก

เล่ม 1

อาญาเกลียดรัก จินตภา www.mebmarket.com เมื่อเขาต้องยอมรับแม่เมียมัดมือชกด้วยการแต่งงานกับอีกฝ่าย กันต์ธีร์จึงทำทุกทางเพื่อให้เธอออกไปจากบ้านของตนเอง แต่สุดท้ายกลับติดบ่วงแห่งรักของแม่เมียตัวแสบเข้าไปเต็มๆ ความรักของทั้งคู่จะมีอุปสรรคอะไรมาติดตามกันค่ะ ?พี่ดีใจนะคะที่น้องแป้งมางานแต่งงานของพี่กับพี่บอม พี่พฤกษ์ด้วยนะคะ??แป้งกับพี่พฤกษ์ ขอให้คุณบอมกับพี่ปิ๋ม มีความสุขมากๆ นะคะ??ขอบคุณน้องแป้งนะ พี่พฤกษ์ด้วยนะคะที่มาในงานแต่งงานของเราสองคน ปิ๋มขอให้พี่พฤกษ์กับน้องแป้งมีความสุขมากๆ เหมือนกันนะคะ? เปรมิกายิ้มตอบทั้งสองคนกลับไป?ขอบคุณครับคุณปิ๋ม? พฤกษ์ตอบรับคำอวยพรของเปรมิกา?ของขวัญสำหรับงานแต่งงานของเจ้าบ่าวเจ้าสาวค่ะ? ตรึงตายื่นกล่องของขวัญในมือให้กับทั้งสองคน?พ่อของลูกคงไม่กลับมาอยู่กับเราสองคนแล้วล่ะ? คงไม่มีใครรู้สึกแย่เมื่อต้องมาเป็นพยานแห่งรักให้กับสามีและคนรักใหม่

ebook เรื่องตราบาปเกลียดรักมาแล้วนะคะ ภาคต่ออาญาเกลียดรักค่ะ 219 บาท ราคาโปรโมชั่นค่ะ

เล่ม 2

ตราบาปเกลียดรัก จินตภา / รัตมา www.mebmarket.com เรื่องนี้เป็นภาคต่อ อาญาเกลียดรักค่ะไอศูรย์ เคยทำผิดต่อเธอ ด้วยการทำให้พ่อของพิมพ์ประภาตาย เธอจึงเกลียดเขามาก แต่เขาก็คอยปกป้องเธอทุกครั้งเวลาที่เกิดอันตราย แต่ความดีของเขาก็ไม่สามารถลบล้างความเกลียดชังในใจของเธอได้เลย ทั้งที่เขารักเธอมาก และยังจะไปรักคนอื่น ทำให้เขาต้องทำสิ่งร้ายกาจกับพิมพ์ประภา แม้จะรู้ว่าต้องถูกเกลียดมากกว่าเดิม“ต่อให้คนเลวอย่างคุณทำดีกับฉันยังไง มันก็ลบล้างความเกลียดในใจฉันไม่ได้” พิมพ์ประภายืนยันให้เขารับรู้อย่างชัดเจน“ดี งั้นฉันจะไม่ทำดีกับเธออีกแล้ว ในเมื่อเกลียดกันมาก ก็เกลียดต่อไปละกัน” พร้อมกับที่เขาก็หักพวงมาลัยไปยังคอนโดมิเนียมของเธอทันที หญิงสาวก็มองหน้าเขาและสอบถาม“พาฉันมาที่นี่ทำไมกัน”“ก็ในเมื่อเธอด่าฉันเลว ฉันก็จะเป็นคนเลวให้เธอดูไง จะได้สมใจเธอ” โดยไอศูรย์ก็ฉุดร่างนวลออกมาจากรถด้วย“ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน ไอ้บ้าอสูร”“ไม่ปล่อย รังเกียจกันนัก เกลียดกันมาก ด่าว่าเป็นคนเลว ฉันก็จะเลวให้สมใจเธอ”ไอศูรย์ผลักร่างนวลเข้าไปในห้องของตนเอง พิมพ์ประภาก็พยายามผลักไสเขาออกไปและต่อว่าอีกฝ่าย“ออกไปนะ คุณไอศูรย์คุณจะทำบ้าอะไร”“ก็ทำให้เธอเป็นเมียฉันไง จะได้กระอักเลือดเกลียดฉันให้มากกว่าเดิม” ตอนนี้ไอศูรย์ไม่สนใจแล้วว่าจะโดนเกลียดแค่ไหน

    
ไรท์ขออภัยด้วยนะคะที่ไม่ได้แปะต่อ มันรู้สึกแย่มากๆ จริงๆ ค่ะ ตอนนี้เลยหนีไปทำอย่างอื่นก่อนค่ะ

ไปตามอ่านกันนะคะว่าหนูษาจะสมหวังในความรักได้ยังไงค่ะ จะจบแฮปปี้หรือเศร้า ไปลุ้นกันค่ะ