พระชายาแหวกขนบ

พระชายาแหวกขนบ

“หากเจ้ากล้าหนี อย่าหาว่าข้าใจร้าย”

จ้าวจิ่วตะโกนก้องด้วยความโกรธเกรี้ยว แต่พระชายาที่มีพฤติกรรมดุจลิงพร้อมหนีหายเข้าป่าของเขายังกล้าท้าทาย

“ถ้าท่านมีปัญญา ก็มาหักขาสุนัขของข้าเลย”

อย่าว่าแต่หักขาเลย ตีสักแปะเขายังไม่กล้า แต่ถ้าจับได้คราวนี้ เขาตั้งใจว่าจะล่ามนางไว้ข้างกายตลอดเวลา

เรื่องย่อ

จ้าวจิ่วองค์ชายอาภัพที่ถูกฮ่องเต้ขับไล่มารักษาด่านหัวเมืองตั้งแต่อายุสิบห้า เพราะมารดาพ่ายเกมแย่งอำนาจของราชสำนัก แต่ผ่านไปสิบปียังไม่วายถูกลากไปพัวพันการแก่งแย่งบัลลังก์จนต้องแต่งงานกับถานเหมยเจินบุตรสาวสุดที่รักของเจ้าเมืองถานที่เขาชิงชัง

คุณหนูถานถูกส่งมาอยู่ค่ายทหารไหนเลยจะทนทุกข์ตามที่ใครๆ คาดเดา ต่อให้ถูกโขกสับใช้งานไม่ต่างกับทหารรับใช้ นางกินอิ่มนอนหลับ หาลำไพ่พิเศษจากการเอาจ้าวจิ่วมาพนัน แล้วแทนที่เขาจะกำราบนางอยู่หมัดกลับเป็นฝ่ายอ่อนข้ออยู่ร่ำไป เพราะดุก็ไม่ดี ตีก็ไม่ได้ หนักๆ เข้าไม่พอใจอะไรก็วิ่งหนี กลายเป็นเขาต้องคอยวิ่งไล่

แม่ทัพจากชิงชัง เป็นสนใจ ต่อมาก็ชักถูกใจ สตรีนางนี้แหละที่สมควรกับคำว่าพระชายาของเขา แต่เขากับตระกูลของนางไม่ถูกกัน จะรักนางก็เกลียดบ้านนาง

เช่นนี้องค์ชายที่ใครๆ ว่าโหดเหี้ยม จะแก้ปัญหารักอย่างไร ถ้าไม่ใช่ลากลิงป่าที่ขโมยหัวใจของเขากลับมาเป็นพระชายา

“ไม่แต่งให้ข้า เจ้าจะแต่งให้ผู้ใด” จางเฟยอี้แน่ใจว่าหากนางกล้าอ้างชื่อผู้ใดออกไป คนผู้นั้นย่อมตายอนาถอย่างไม่ต้องสงสัย แต่จะให้ยอมตามใจจ้าวจิ่วอย่างไร้ข้อโต้แย้ง นางก็คงฝืนใจตัวเองเกินไป

“ข้าย่อมแต่งงานกับคนที่ดีต่อข้า” นึกได้นางก็รีบกล่าวต่ออย่างรวดเร็ว “คนที่ข้าชอบพอ”

“ตรงไหนที่ข้าไม่ดีต่อเจ้า แล้วบอกมาชัดๆ ซิ ว่าเจ้าไม่ชอบพอข้า”

ถามเช่นนี้ใครจะกล้าตอบ หากนางบอกว่าไม่ สำหรับผู้อื่นก็คงแปลเพียงว่าไม่ชอบในฐานะสามีภรรยา หาเป็นการไม่ชอบในแง่เกลียดชัง ทว่าสำหรับจ้าวจิ่ว จางเฟยอี้คาดว่าคนเช่นเขาต้องกล่าวหาว่านางชิงชัง ซึ่งนางก็ไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นกับเขาสักนิด

“ไม่ตอบแปลว่าเจ้าชอบข้า”

***เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ไลต์ออฟเลิฟ ในปี 2561