เชลยรักจอมเถื่อน

เชลยรักจอมเถื่อน

อัป 50-70% นะคะ

(นิยายหมดสัญญา)

พ่อเลี้ยงชรัน vs พิมพ์เพทาย

เมื่อก่อนเขาเป็นพี่ชายที่แสนดี ทว่าตอนนี้กลับกลายเป็นสามีที่แสนเถื่อน...

“คุณคิดจะทำอะไร” 

เสียงหวานเจือด้วยความตื่นตระหนก ขยับตัวถอยไปด้านหลังจนแผ่นหลังบอบบางชิดกับประตูรถด้วยความตื่นตระหนก เรียวหน้าหวานซีดสลับแดง แทบไม่กล้าหายใจแรง ขณะใจดวงน้อยเต้นระส่ำเมื่อสัมผัสได้ถึงประกายบางอย่างในแววตาคมคู่นั้น เริ่มดวงตาคู่หวานเลิ่กลั่กเมื่อเขาปลดเข็มขัดนิรภัยและเริ่มขยับตัว

“คิดจะทำมิดีมิร้าย” ไม่ว่าเปล่าหากแต่ยังโน้มตัวข้ามไปกักขังหญิงสาวเอาไว้กับประตูรถไม่ให้ขยับเขยื้อนหนี หมายจะ ‘ทำมิดีมิร้าย’ อย่างที่พูด

“ถอยออกไปนะ พ่อเลี้ยงชรัน! ”

มือบอบบางพยายามผลักดันแผงอกกว้างให้ขยับออกห่าง ทว่าต้องรีบชักมือกลับเมื่อรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟอ่อนๆ วิ่งผ่านเข้ามาใต้ฝ่ามือนุ่ม สองแก้มเนียนแดงเปล่งปลั่ง ทั้งโกรธทั้งอาย แทบไม่กล้าหายใจถึงกับกลั้นหายใจเมื่อใบหน้าคมลดลงมาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวเจือด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ พิมพ์เพทายนั่งก้มหน้างุดนิ่ง ไม่กล้าขยับตัวหรือขัดขืนต่อต้านเพราะกลัวเขาจะทำอย่างที่พูด

“ไม่เต็มใจอยากเป็นเมียฉันทำไมไม่ปฏิเสธผู้ใหญ่ไปตั้งแต่แรก” 

“พายก็แค่อยากตอบแทนที่คุณเคยช่วยชีวิตไว้เท่านั้น” 

พิมพ์เพทายช้อนดวงตาสีน้ำตาลขึ้นมองสบตาเขา อย่างไม่เกรงกลัวอำนาจจากแววตาคมทรงอิทธิพลที่กำลังฉายแววของความคุกรุ่น

“ถ้าแค่อยากตอบแทนบุญคุณ วิธีอื่นก็มีหรือจะยอมนอนกับฉันสักครั้งสองครั้งก็น่าจะพอแล้วนะ ไม่จำเป็นต้องฝืนใจตัวเองขนาดนั้นหรอก”

เพราะความกรุ่นโกรธบางอย่างที่สะสมไว้ ทำให้พ่อเลี้ยงชรันทำตัวพาลหาเรื่องเริ่มเกรี้ยวกราด ทั้งยังพ่นวาจาแสนร้ายอย่างไร้ความเป็นสุภาพบุรุษ

เพียะ!!! 

ฝ่ามือบอบบางที่กระทบเข้ากับซีกแก้มขวา คือสิ่งตอบวาจาร้ายกาจไร้ซึ่งความให้เกียรติและดูถูกหยามเหยียด จนเกิดเสียงกระทบดังลั่นรถคันหรู

“หยาบคาย!”

*****

ซีรีส์ชุดเชลยรัก เป็นนิยายแนวบ้านไร่ พระเอกโหดๆ เถื่อนๆ แต่รักนางเอกมาก

เขียนร่วมกับนักเขียนอีกหนึ่งท่านคือ พรรณารา ค่ะ

1. เชลยรักจอมเถื่อน (พ่อเลี้ยงชรัน & พิมพ์เพทาย) โดย อัยย์ญาดา

2. เชลยรักจอมเผด็จการ (พ่อเลี้ยงติณห์ & บุลลา) โดย พรรณารา

ฝากติดตามด้วยนะคะ / อัยย์ญาดา

ฝากกดไลค์เพจเพื่อติดตามข่าวสารการอัพนิยายด้วยค่ะ