{TMS|หน้ากากในงานเต้นรำ|}

กราบสวัสดีทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่าน

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้ คือ.........คือไรว่ะ

นี่เป็นครั้งแรกที่แต่งนิยายลงเว็บ ยังไม่เก่งเท่าคนอื่นๆแต่จะพยายามแต่งให้สุดความสามารถที่มี เพราะงั้นขอฝากนักเขียนมือใหม่ตาดำๆ(ตัวก็ดำไม่ต่างกัน)  ไว้ในสายตาหรืออ้อมอกผู้ชายล่ำๆสักคน---แค่กๆ 

คนอ่านจะเรียกเราว่าญาณิศหรือไรท์ก็ได้จ๊ะ ช่วยติดตามอ่านกันหน่อยนะคะช่วงแรกๆนิยายเรื่องนี้อาจดูน่าเบื่อ แต่รอไปเรื่อยๆมันจะดีขึ้นแน่นอน

TMS=THE MASK SINGER

เดอะแมสซิงเกอร์มาขนาดนี้ ต้องเกี่ยวกับเดอะแมสซิงเกอร์ไทยแลนด์อย่างแน่นอน 

มีทั้งคู่ชายหญิง ชายชาย หญิงหญิง ส่วนหลักนั้นจะเป็นคู่ชายหญิง ชายชาย ตามลำดับคู่หญิงหญิงนั้นจะมีอยู่ไม่ค่อยเยอะมากเท่าไร จะแต่งตามความเหมาะสมและถ้าคนอ่านทุกคนอยากให้มีคู่ไหนเป็นพิเศษเม้นบอกเลย จะพยายามแต่งให้น๊ะ

นิยายเรื่องนี้ก็เหมือนฟิคธรรมดาทั่วไป แต่งเพื่อสนองความต้องการของตัวเองเป็นส่วนมาก

นิยายเรื่องนี้ไม่ได้มีเจตนาจะล่วงเกินใครทั้งนั้นโปรดอย่าเข้าใจผิด แต่อาจเพียงแค่อ้างอิงจากบุคคลที่มีตัวตนอยู่จริงเท่านั้น หากมีการล่วงเกินแบบไม่ได้ตั้งใจประการใด กราบขอโทษ ณ ตอนนี้ 

"คุณเคยเจอสิ่งแปลกประหลาดมั้ย?"

"คุณมีความเชื่อบ้างมั้ย?"

"แล้วความรักล่ะ คุณเคยพบเจอมันมั้ย?"

"อย่าเงียบสิ ได้โปรดตอบฉัน"

"ตรงนี้มันทั้งมืด ทั้งเงียบ แล้วพื้นบ้านี่มันเย็นหยั่งกับน้ำแข็ง"

"นี่ ...มีใครฟังฉันบ้างมั้ย"

"ใครก็ได้ พาฉันออกไปจากที่เวรนี่ที ช่วยด้วย!!"

 เสียงของหญิงสาวกรีดร้องอย่างโหยหวน เสียงของเธอดังวนอยู่ภายในความมืด ไร้เสียงตอบรับ ไร้แสงใดๆที่จะส่งถึง มีเพียงความเย็นยะเยือกจากหินที่ถูกนำมาทำเป็นห้องขังนักโทษ มันถูกนำมาปิดรอบทิศสี่ทาง ไม่มีทางออก ไม่มีอาหาร มีเพียงรูเล็กๆที่ถูกเจาะไว้ใช้แค่หายใจและกำแพงหินมันถูกสร้างมาให้หนาเป็นพิเศษ รูที่มีก็เลยไม่ช่วยให้มองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างนอกแม้แต่นิดเดียว บอกง่ายๆ คือ มีเพียงอากาศผ่านเข้าออกได้ แค่หายใจก็รู้สึกอึดอัดแล้วเพราะการแลกเปลี่ยนแก๊สไม่สามารถทำงานได้เต็มที่เนื่องจากอากาศมีน้อย

 ชุดของหญิงสาวคือเดรสหรูหราสีน้ำเงินอมม่วงบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าอาจเป็นชนชั้นสูงมาก่อน ร่างกายของหญิงสาวกำลังสั่นเทา กล้ามเนื้อเริ่มกระตุกอย่างต่อเนื่อง มือเรียวเกาะกุมต้นไว้แน่น หญิงสาวนับได้ว่าเป็นคนที่มีรูปโฉมงดงามอย่างมาก มีร่างกายที่สูงสมส่วน ผมสีดำเงายาวเป็นเส้นตรงมันเข้ากันได้ดีกับผิวพรรณขาวเนียนและดวงตาสีแดงหม่น หากแต่ตอนนี้แปรเปลี่ยนไปเป็นผิวขาวนั่นซีดลงจนมองเห็นเส้นเลือดได้ง่าย ร่างกายผ่อมลงจนคล้ายมีเพียงหนังหุ้มกระดูก

 นิ้วยาวบรรจงใช้กรงเก็บกรีดลงบนเนื้อลึกลงเรื่อยๆ จนละทุผิวหนังอย่างลืมตัว

 ความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามานั้นทำให้เธอได้สติ

 กลิ่นคาวเลือดปกคลุมอยู่ทั่วห้องมันทำให้หญิงสาวรู้สึกคลื่นไส้และตระหนักได้ว่าทำร้ายตัวเองเป็นเวลายาวนาน เพราะเลือดที่นองอยู่บนพื้นนั่นแห้งสนิท กลิ่นเลือดที่คละคลุ้ง และเลือดสีแดงอมม่วงที่ไหลเปอะเปื้อนตามเนื้อผ้ากับผิวขาวช่างเยอะจนน่าใจหาย 

 ความเจ็บปวดเริ่มถาโถมเข้ามาอีกครั้งเมื่อลมอ่อนพัดผ่านรูเล็กๆ มาโดนร่างกายของหญิงสาวทำให้บาดแผลกำลังเปลี่ยนแปลงเป็นสภาพปกติ เนื้อขาวแห้งเริ่มดูมีไขมันอุดมสมบูรณ์ ผิวขาวซีดเริ่มดูดีขึ้นทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเชื่องช้า ช้าพอๆกับลมอ่อนๆที่พัดผ่าน

-----ชับ-----

ตัดให้ขาดเลยชับๆ มันอาจไม่เหมือนที่ลงครั้งแรก เพราะตอนลงครั้งนั่นไม่ได้เซฟไว้พอหายปุ๊ป ต้องแต่งใหม่ แต่ก็ไม่ใหม่ทั้งหมดแค่ปรับแต่งให้ถูกใจไรท์มากขึ้นเท่านั้น ในแต่ละตอนก็อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอยู่บ่อยๆ เราจะปรับถ้ามันดูไม่โอเคตรงไหน หรือรู้สึกงงๆ ก็จะแก้ให้อ่านรื่นขึ้นจะพยายามไม่ทำให้กระทบเนื้อหาเดิมมากนักจะได้ไม่ต้องลำบากคนที่อ่านไปแล้ว

อ่านค่ะอ่านตรงนี้ออกสอบ

#นิยายจะอัพในวันศุกร์หรือเสาร์หรืออาทิตย์ มีเลื่อนเพราะเราก็ยังเรียนๆอยู่ยิ่งตอนนี้ก็ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ 

#ถ้าเลื่อนเดี๋ยวจะบอกเหตุผลประกอบด้วยเสมอ

#มีอะไรเม้นบอกได้นะ ต้องการให้มีการพูดตอบโต้กันหน่อยจะได้เข้าใจกัน

จากญาณิศ

เราสองคนเป็น"คนรัก"? O W E N TM.