เหม่ยเหมยของท่านอ๋อง...[จีนโบราณ , YAOI]

หยดน้ำตาต้นเหมยพันปี

แม้นคนตายฟื้นคืนชีพ

ถึงคนเป็นอยู่ชั่วนิรันดร์...

ตัวผม...เมธพร ไม่สิ ต้องเป็นตัวข้า...เหมยเซียน 

อดีตโอตาคุนอนป่วยเป็นผักเน่าอยู่บนเตียง วาดฝันไว้ว่าตายไปก็อยากจะไปเกิดอยู่ยุคจีนโบราณ เป็นองชงองค์ชาย ลูกท่านแม่ทัพ เสนาบดี อะไรแบบนี้ แต่ความเป็นจริง ตายแล้วก็ยังคงเป็นวิญญาณเหมือนเดิม...

ยามเหมันต์ เหมยฮวา บานสะพรั่ง

สีแดงชาด ดั่งหยดเลือด ของตัวข้า

~ขอให้ชาตินี้....เฝ้าคิดถึงไม่ลืมข้า

ขอให้ชาตินี้.....จดจำมิลืมเลือน ~

Talk

แจ้ง!! เราจะปิดทุกตอนเพื่อทำการรีไรท์นะคะ ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ เขียนจบเมื่อไหร่ ก็จะมาลงทีเดียวจบเหมือนเรื่อง "ผมเป็นกระต่ายแองโกล่า" ทำอย่างนี้จะได้ไม่ค่อยรู้สึกเครียดหรือถูกบั่นทอนจิตใจระหว่างเขียนด้วย นักอ่านก็จะได้ไม่รู้สึกว่ารอนาน

ขอบคุณทุกคนที่รอกันมาตลอดนะคะ >3<

มาแปะเพจ!!! เพจมีอะไร!! ก็วาดรูปเล่นบ้าง แจ้งข่าวต่างๆ ตอนที่ตัดให้ขาดเลย ฉับๆๆ และอื่นๆอีกมากมาย

T
B