[Fan Fiction]บันทึกฝันของนายมโน (Yaoi)

ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะบ้าคลั่งนิยายสักเรื่องได้มากมายขนาดนี้ และไม่คิดไม่ฝันว่าตัวเองจะคลั่งไคล้ดาราอีกด้วย ผมก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่นชอบการ์ตูน ชอบคอสเพลย์ ชอบบู๊ ชอบความมันส์ สนุกสนานเฮฮาในหมู่เพื่อนชาย ใช้ชีวิตอย่างเด็กผู้ชายธรรมดามาโดยตลอด 

วันหนึ่งสิ่งที่ผมทำในอดีตมันก็พลิกชีวิตผม ทำให้ผมมีวันนี้ได้ แต่ไม่นึกเลยว่าผมจะเจอช่วงเวลาที่พีคที่สุด เพราะไม่ใช่แค่พลิกชีวิตธรรมดา แต่มันพลิกจากหน้ามือสู่หลังเท้าในฉับพลัน เมื่อวันหนึ่งผมได้เปลี่ยนแปลงรสนิยมของตัวเองไปโดยสิ้นเชิง เพราะเขาคนนั้นคนเดียว...

"คิดว่าทำไมฉันถึงบินไปไทยเพื่อเจอนายโดยเฉพาะ? วินาทีแรกที่ได้ดูเอ็มวีของนายฉันก็กลายเป็นแฟนคลับนายทันที และพอได้เจอหน้านายในวันนั้นฉันก็ไม่อยากเป็นแค่แฟนคลับอีกแล้ว"

จ้าวเล่ออิง

"กับคนที่แอบปืนขึ้นบ้านฉัน ฉันควรเชื่อนายมั้ย?"

เยี่ยอวี๋

"ฉันรู้ว่านายชอบพวกฉันมาก แต่ถึงจะชอบมากแค่ไหนก็ไม่ควรมองข้ามคนที่รักนายนะ"

หลีอี้เฟิง

"ผมควรจะใช้อะไรไปเชื่อคนปลิ้นปล้อนหลอกลวงอย่างเขา?"

เยี่ยอวี๋

"ใช้ใจของนายไง!"

หลีอี้เฟิง&หยางหยาง&เฉินเหว่ยถิง

..................................................................................................

อธิบาย

นิยายเรื่องนี้เป็น "Fan Fiction" ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับโลกภายในมโนของ S.M.ENergY และโลกภายนอก บุคคลที่มีตัวตนอยู่จริง และนิยายหรือซีรี่ที่เกิดขึ้นจริง ข้อมูลข่าวสารต่างๆ ที่ใช้ในเรื่องนี้มีทั้งจริงและคิดขึ้นเอง ขอให้ผู้อ่าน "โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม" และ "ใช้ความสามารถในการย่อยข่าวสาร" ควบคู่ไปด้วยนะคะ ดังนั้นนิยายเรื่องนี้จึงเขียนมาเพื่อตอบสนองความมโนเพ้อหนักของ S.M.ENergY จะไม่มีการขอสนับสนุน เพียงแค่แต่งขึ้นมาเพื่อให้ อ่านฟรี และจะไม่มีการใช้ในเชิงพาณิชย์ใดๆ ทั้งสิ้น หากพบเห็นสิ่งใดที่ต่างไปจากนี้กรุณา ตบเตือนสติ ยูด้วยนะคะ!

ยูขอพูดว่า "โปรดเสพด้วยความสงบ" และ "มาติดกาวเป็นเพื่อนกันเถอะ"  

อ้อ เรื่องนี้ Yaoi นะคะ แต่แค่ เบาๆ ถ้าจะเอา แรงๆ ต้องติดตามเพจค่ะ ถ้าใครรับไม่ได้ กรุณาปิด ค่ะ 

อีกอย่าง(ยังไม่หมดอีกรึ?) ยูไม่ได้เป็นติ่งใดติ่งหนึ่ง แต่เป็นมันทุกติ่ง เอ้ย ไม่ใช่ ความติ่งของยูไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่อง อะไรที่เขาทำกันยูไม่ค่อยทำ แต่ยูไปทำอะไรที่เขาไม่ทำ ฉะนั้นอาจมีบางสิ่งที่ผู้อ่านไม่เข้าใจ หรือมีบางสิ่งที่ยูไม่ได้ใช้ความติ่ง  เพราะยูไม่ได้เป็นติ่งหนัก แค่เพ้อหนักเท่านั้น อย่าเอายูไปเปรียบกับชาวติ่ง แบบนี้แฟนด้อมเขาเรียก ติดกาว เรียกอีกอย่างว่า จั๋งกี้ ภาษายู(ยังไม่หมดอีกรึ)เรียกว่า มโนเพ้อหนัก ซึ่งบอกได้ง่ายๆ ว่าหนักยิ่งกว่าติ่งทั่วไปแน่นอน เพราะไม่ใช่แค่มโนธรรมดา ต้องทำความรู้จักกับความบ้าของยูด้วย นี่คือตัวตนที่แท้จริงของยู ฉะนั้น พูดได้เลยว่า "นิยายเรื่องนี้ถ่ายทอดความติ่งในแบบนักเขียนออกมา" ติ่งแบบนักเขียนเป็นยังไง ติดตามชมค่ะ!

นี่เป็นผลงานตลอดชีพของยู มีการใช้นิยายเรื่องอื่นของตัวเองในการดำเนินเรื่องด้วย (มันเป็นยังไงนะ? ติดตามเลยค่ะ) ดังนั้นเราจะได้รู้จักกันจนแก่จนเฒ่าเลยค่ะ ง่ายๆ นิยายเรื่องนี้ไม่มีวันจบ เช่นเดียวกับชีวิตของคนๆ หนึ่ง ตราบใดที่ยูยังเขียนนิยายต่อไปเรื่อยๆ ฟิคชั่นเรื่องนี้ก็จะดำเนินตามไปด้วย จนกว่าเราจะจากกันไปข้างหนึ่ง... (ทำไมมันมีกลิ่นอายความเศร้าเกิดขึ้น??)