ดั่งจันทรากลางวารี - นิยาย ดั่งจันทรากลางวารี : Dek-D.com - Writer
×

    ดั่งจันทรากลางวารี

    เคราะห์ที่น่ากลัวที่สุดของเทพเซียนคือ...เคราะห์รัก ผู้ที่น่ากลัวที่สุดในแดนอสูร...คือต้าเกอ ข้าเป็นเพียงวิหคตนหนึ่ง วันๆดีแต่ถอนขนผู้อื่น จะหาญสู้สองสิ่งนี้ได้อย่างไรหนอ...

    ผู้เข้าชมรวม

    38,531

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    35

    ผู้เข้าชมรวม


    38.53K

    ความคิดเห็น


    757

    คนติดตาม


    2.87K
    จำนวนตอน : 5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 พ.ค. 63 / 17:05 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ





    หนึ่งยิ้มสยบหกดินแดน  จ้าวแห่งแดนอสูรผู้เย่อหยิ่ง

    ไป๋อี๋เซี่ยว

    "อยากแต่งงานกับข้า  อืม...แม่น้ำฝั่งบูรพาที่สุดหล้านั้นเชี่ยวกรากมากทีเดียว  กระโดดลงไปเสีย"

    "ท่าน...  หากข้ากระโดดลงไป  ท่านจะยินดีแต่งงานกับข้าจริงหรือ"

    "ความหมายคือ...ไปตายเสีย!"




    หนี่ว์หวางแห่งแดนอสูร  สตรีผู้สูงศักดิ์เท่าบุรุษ  บุปผาเหล็กผู้ถูกเข้าใจว่าเป็นบุรุษ

    หมิงหมิง

    "ต้าเกอของข้าน่ะใจร้าย  เขาน่าจะถือเพศพรหมจรรย์  ชาตินี้คงไม่มีวันแต่งงาน  พวกท่านอย่ารออีกเลย  เชื่อข้าเถิด"





    หลิ่งถิง

    "หมิงหมิง  เจ้าจะเป็นบุรุษก็ดี  สตรีก็ดี  ที่สำคัญคือข้าชอบเจ้า  เท่านั้นก็พอแล้ว"

    "ท่านมิได้ชอบต้าเกอข้าหรอกหรือ"

    "เจ้า...เข้าใจว่าข้าชอบไป๋อี๋เซี่ยว?"

    "ถูกต้อง"

    "ร้อยปีที่ผ่านมา  เจ้าไม่รับรู้ความรู้สึกข้าแม้แต่น้อย"

    "ข้าคิดว่าท่านเป็นต้วนซิ่วมาตลอด"


    โปรยปรายยยยยยยยยย



    มนุษย์มีคำกล่าวว่า  หนึ่งยิ้มพันตำลึงทองหรือหนึ่งยิ้มล่มเมือง 

    ทว่าแดนอสูรของข้ากลับมี  หนึ่งยิ้มสะเทือนหกดินแดน!


    ต้าเกอของข้าเป็นจอมอสูร   ใต้หล้านี้มีหนึ่งไม่มีสอง

    ต้าเกอของข้ารูปงามที่สุดในหกดินแดน  ยากจะหาผู้มาเทียบเทียมได้ 

    ต้าเกอของข้ามีอาวุธพิฆาตหนึ่งอย่างคือรอยยิ้ม  เพียงยิ้มเดียวสตรีหรือบุรุษล้วนยินยอมตายเพื่อได้ยล

    ต้าเกอของข้ามีกูเหนี่ยงมากมายชื่นชอบ   พวกนางชอบสรรหาของกำนัลมาให้ข้า

    ต้าเกอของข้าทำให้กูเหนี่ยงมากมายรั้งรอไม่ยินยอมแต่งงาน  เขาช่างเลือกจริงๆ

    ข้าจะทำอย่างไรกับต้าเกอผู้นี้ดีหนอ...



    แต่ว่ากูเหนี่ยงทั้งหลาย  จะรักชอบต้าเกอของข้า   หวังอยากนับญาติกับข้า  ข้าเข้าใจดี

    แต่ข้าหาใช่น้องชายคนดี...พวกท่านเรียกผิดแล้ว  ควรเรียกข้าว่าน้องสาวคนงาม...

    ข้าเป็นสตรี   เป็นหนี่ว์หวาง   พวกท่านดูไม่ออกจริงๆหรือ....  



    ..........................................................................


    เรื่องนี้เป็นพล็อตที่วางไว้เขียนคลายเครียด  

    ออกแนวเทพเซียนอสูร  เหนือโลก  สบายๆสุขนิยม    

    ชื่อเรื่องคือยังคิดไม่ออก  ยังไม่เป็นทางการค่ะ






    เทพบรรพกาล 

    ผานกู่(เทพบิดา)  ไท่หยวนเซิ่งหมู่(เทพมารดา)

     

    เทพเคารพ  บรรดาเทพผู้สร้าง  อาทิ ตงหัวตี้จวิน(ตงหวางกง  เจ้าตำหนักบูรพา)   ไท่หยางตี้จวิน (สุริยะเทพ) ซึ่งเทพเคารพจะสูงศักดิ์กว่าตี้จวินในปัจจุบัน

     

    ตี้จวิน (帝君) มหาเทพ  ชั้นเทพสูงสุดในปัจจุบัน(ของนิยาย)

     

    ไท่เสิน (太神) เทพชั้นสูง

     

    เกาเสิน (高神) เทพชั้นกลาง

     

    เสิน () เทพชั้นต้น  หากเป็นสตรีจะมีคำว่า หนี่ว์

     

    เสี่ยวเสิน (小神) เทพน้อย  ผู้เกิดในแดนเทพเซียน  เป็นเทพตั้งแต่เกิด  ไม่ต้องบำเพ็ญเหมือนเซียน

    เทียนเซียน (天仙) วิญญาณอมตะขึ้นสู่สวรรค์

     

    เสินเซียน (神仙) เซียนที่ยังอยู่สอนเต๋าแก่มนุษย์และสรรพสัตว์  รอวันขึ้นสู่สวรรค์

     

    ตี้เซียน (地仙) เซียนในโลกมนุษย์  อายุยืน  ไม่หิว  ไม่เจ็บ  ไม่ป่วย

     

    สิ่งมีชีวิต  อาทิ มนุษย์  สรรพสัตว์  สรรพสิ่ง









    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น