Night Fall คืนที่รักร่วงหล่น

Night Fall คืนที่รักร่วงหล่น 

 

ปฐมบท-กรงเล็บสีเงิน

หลายคนคงยังไม่รู้ว่าโลกที่เราอาศัยอยู่ถูกแบ่งแยกออกเป็นหลายเผ่าพันธุ์ สวรรค์ มนุษย์ ปีศาจ และพวกที่แตกหน่อมาจากบาปแห่งความเกลียดชัง แวมไพร์

ช่วงปลายยุคเนรเทศ หลายคนเรียกยุคสมัยนี้ว่าแบบนั้น ราชินีแวมไพร์ประกาศยอมรับความพ่ายแพ้ต่อสวรรค์รวบรวมแวมไพร์ที่เหลือรอดไปอยู่ในดินแดนแห่งต้นกำเนิดหรือรู้จักกันในชื่อดาร์กเนสเขตแดนที่อยู่ระหว่างโลกมนุษย์กับปีศาจ

เมื่อสงครามสิ้นสุดลง โลกมนุษย์เต็มไปด้วยความเสียหาย หลายพื้นที่เต็มไปด้วยซากศพและโรคระบาด กลิ่นควันไฟเหม็นเน่าลอยอบอวลอยู่เต็มอากาศ มีมนุษย์เพียงหยิบมือที่รอดชีวิตและส่วนใหญ่คือพื้นที่ที่ได้รับการปกป้องจากเทพสวรรค์

“เดฟ.... คุณกล้าหาญมาก”

“แฟรงก์”

ชายร่างสูงเกือบสองฟุตคุกเข่าข้างหนึ่งลงใกล้กับปลายจมูกของราชาอสูรสีเงินที่มีเข้าร่วมกับฝ่ายเทพเจ้า เดฟาเอล หรือเดฟ เนื้อตัวมีบาดแผลฉกรรจ์หลายจุด ปีกห้อยพับเสียรูป เขายูนิคอร์นกลางหน้าผากหักระแหง ตรงขาทั้งสี่ข้างเต็มไปด้วยรอยเขี้ยวแหลมคม เขาเหลือบมองบุรุษตรงหน้า ดวงตาสีม่วงหม่นแสงและพร่ามัว

“เราทำสำเร็จใช่ไหม”

“แน่นอน เรามีชัยเหนือแวมไพร์”

“ดี”

เดฟผ่อนลมหายใจที่รวยรินอย่างปลดเปลื้องพันธะทั้งหมด ในที่สุดเด็กๆ พวกนั้นก็ปลอดภัยสักที ดวงตาสีม่วงที่เคยกล้าแกร่งไปด้วยพละกำลังค่อยๆ ปิดลงสู่ความมืดมิด

ประโยคหนึ่งลอยเข้ามาในหัวเหมือนเสียงแว่วในความฝัน

“มันน่าเสียดายถ้าจะปล่อยให้อสูรตัวสุดท้ายต้องตาย”

อสูรตัวสุดท้าย.... พูดอะไรของเจ้าแฟรงก์ ยังเหลือเด็กๆ ที่เราปกป้องอยู่ที่เขาไกอาลืมไปแล้วเหรอ เดฟาเอลพึมพำตอบในใจ ก่อนลมหายใจห้วงสุดท้ายจะขาดหาย