[yaoi] นิรันดร

วิญญาณ และ ความรักอันเป็นนิรันด์ 

ยามเมื่ออดีตเดินทางมาบรรจบพบกับปัจจุบันกาล  

ค่ำคืนหนึ่งที่สายฝนสาดซัด  และผู้เป็นที่รักได้เดินทางกลับมายังเรือนแห่งความทรงจำกันอีกหน 

คืนที่อาทิตย์ดับแสงได้ทอแสงโชติช่วงมีความหวังอีกครั้ง 










อาทิตย์ ที่เคยดับดวงล่วงลับไปแล้วถึงห้าสิบปี 








ชนจันทร์. หรือเดือน  ..... ดวงจันทร์นวลผู้ครองหัวใจของวิญญาณในภาพถ่าย 
หนุ่มน้อยคณะครุศาตร์  นุ่มนวลเหมือนแสงจันทร์ยามค่ำ  ที่ให้ความสว่างแก่ผืนพิภพ  และปลอบประโลมใจที่เร่าร้อนของอาทิตย์





ชฎายุ  หรือเหยี่ยว  บุตรแห่งครุฑ ผู้ห้าวหาญ
 
หนุ่มจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ ตัวใหญ่บึกบึน ใบหน้าหล่อเหลา และรอยยิ้มที่มีค่าดั่งทองเพราะเขาไม่ได้ยิ้มให้ใครไม่เลือกหน้า 







ครองประทีป  หรือทีป  เพื่อนสนิทของชนจันทร์ และชฎายุ หนุ่มอารมณ์ดีตัวสูงโย่ง  ที่ต้องเข้ามาพัวพันในเรื่องรักใคร่เหนือกาลเวลา


นิรันดรของอาทิตย์........คือจันทร์  ยอดรักของเขา รักที่ก้าวข้ามขอบเขตทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเพศสภาพ สถานะสังคม  หรือกาลเวลา  

นิรันดรของจันทร์...............เขาไม่อาจนิยามมันได้เลย  บางครั้งเขาเชื่อว่ามันจะมีจริง  แต่ในบางเวลามันก็ไม่น่าเชื่อถือและเอาแน่นอนไม่ได้เลยสักนิด  ในเมื่อคำว่านิรันดรของเขา  มันคือการถูกกักขังอยู่ในความรักของผู้เป็นนาย 


นิรันดร สำหรับชฎายุ มีแค่เพียงในนิยาย  โลกนี้ไม่มีคำว่านิรันดร์ 

แม้กระทั่งคำว่ารัก 

ส่วนครองประทีปนั้น....นิรันดร  แปลว่าอะไรเขายังไม่แน่ใจด้วยซ้ำ 

แล้วนิรันดรคืออะไรกัน มันแปลว่าตลอดกาล  ตลอดไปแต่ในความเป็นจริงแล้วเล่า จะเป็นแบบนั้นหรือไม่.......ยากที่ใครจะรู้