เอาล่ะ อยากจะบอกไรเตอร์ว่า นี่เป็นครั้งแรกที่กุ๊กวิจารณ์นิยาย
เรื่องนี้ครองความดราม่าไปเต็มๆ เรียกน้ำตาได้แทบทุกตอน
บทจะฮาก๊ากก็สุดๆ บทจะซึ้งก็เอาซะแทบอยากร้องไห้วิ่งหาแม่

ตัวละครก็มีความบ้า ฮา ปัญญาอ่อน อย่างเต็มรูปแบบ
ประทับใจตั้งแต่เริ่มเรื่องแล้วค่ะ
การระบายความรู้สึกต่างๆนาๆของตัวละครทำให้เข้าใจลึกซึ้งถึงแก่น

ยิ่งตอนใกล้จุดไคลแมกซ์ก็เรียกความประทับใจด้วยฉากที่น่ารักและเป็นความฝันของสาวๆ
ไว้อย่างลงตัว มุกอย่างเวิร์คมากค่ะ!!!

รักไรเตอร์/คาราเมล/พลาสเตอร์ที่สุด

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านมากค่ะ

ตอนนี้ขอตัวไปเอาถึงน้ำมารองน้ำตา (โคตรเวอร์) ก่อน
บอกได้คำเดียว...เอ่อ กับอีกหนึ่งประโยค

"สนุก!"
"ทิชชู่คงไม่พอ!"

คือไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบาย

เป็นเรื่องสั้นๆ ที่เกิดขึ้นอย่างน้อยในชีวิตเราสักหนึ่งครั้ง

เป็นเรื่องเล็กๆที่เรารู้อยู่แล้ว แต่เราก็ยังทำมัน

เป็นเรื่องที่ใช้เวลาอ่านไม่นาน

แต่จำได้แทบทุกคำพูดโดยไม่ต้องท่อง

ยอดเยี่ยมที่สุดเลยค่ะ

โดยส่วนตัวเองก็เขียนนิยายในเว็บเด็กดีอยู่

เลยชอบหาอะไรหลายๆอย่างอ่านเผื่อจะเป็นแนวความคิดได้

แต่ รวมนิทานเรื่องสั้นในสมุดสีฟ้าอ่อน ที่ได้อ่านนี้

หาแนวคิดหลากหลายและคลายความเครียดได้ดีมากๆค่ะ