วะ ฮ่าๆๆๆ ขอหัวเราะก่อนแล้วกันนะ พอดีเพิ่งอ่านรัวตั้งแต่ตอน 1 ยัน 12 โดยมิได้เม้นท์เลยซักกะเม้นท์ (แบบว่าปกติเราจะเม้นท์ทุกตอนอ่ะนะ) แต่กับเรื่องนี้ บอกกับตัวเองว่าขอลองชิมลางดูก่อน เพราะอย่างที่บอกคำโปรยมันช่างส่อซะเหลือเกิน แต่พออ่านแล้ว ก็เกิดขี้เกี้ยจกลับไปเม้นท์ไล่ตั้งแต่แรก ก็เลยขอมาวิจารณ์แทนแล้วกัน ไม่มีอะไรมากค่ะ ภาษาง่ายๆ ทีแรกเรายังอดแปลกใจเลยว่าคุณกันเขียนแบบนี้ด้วยเหรอเพราะมันค่อนข้างแหวกจากเรื่องที่แล้วเอามากๆ แต่หลังจากได้อ่านแล้วต้องยอมรับเลยล่ะว่าคนเขียนสามารถทำให้เรื่องมันน่าติดตามและสนุกได้ในแบบที่เราต้องฮากับความคิดของนางเอกเลยล่ะ ที่หัวเราะแต่แรกก้อเพราะรู้สึกฮานางเอกนั่นแหล่ะ ฮ่ะๆๆๆๆ เอาตรงๆ นะ เเหมือนกำลังอ่านนิยายที่คุณกันเป็นนางเอกอยู่เลย นิสียยัยจิ๊บมีแนวว่าคล้ายๆ คนเขียนอยู่หน่อยๆ กร๊ากกกกก ยิ่งเป็นตอนที่ยัยจิ๊บกลับบ้าน ไปฟังเรื่องนินทาของน้ารูญแล้วเปรียบเป็นตัวเองนี่ เราละฮาก๊ากเลย วะฮ่ะๆๆๆๆ คิดไปได้ ส่วนพ่อพระเอก ไม่รู้สิ ยังจับแนวไม่ค่อยได้เท่าไร เพราะไม่รู้ว่านี่จะใช่ตัวตนที่แท้จริงของพี่แกหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ ชอบผู้ชายแนวนี้มากกว่าเจ้าโตร้อยเปอร์ จริงๆ นะ (แบบว่ายังหมั่นไส้+อยากกระโดดฟรีคิกเจ้าโตไม่หาย / เอ่อ หวังว่าแม่ยกเจ้าโตจะไม่มาอ่านวิจารณ์อันนี้นะ) ถ้าเรื่องเจ้าโตเป็นเถื่อนๆ ขอคุณเชนเป็นหวานๆ นะคะ สุดท้ายนี้หวังว่าคุณกันจะทำให้เรากรี๊ดกับพระเอกเรื่องนี้ได้ค่ะ อิอิ

เข้ามาเจอเรื่องนี้โดยบังเอิญค่ะ ถ้าจะมีผู้ชายน่ารักๆ แบบนายแว่นอยู่ล่ะก็ อิอิ อิจฉายายมิ้มตงิดๆ แต่คู่นี้เหมาะกันมากค่ะ ยายมิ้มก็น่ารักตามแบบคุณหนูสวยใสไฮโซ ดีหน่อยที่เธอยังไม่ออกอาการวีนแตกเท่าไร แต่นายแว่นนี่เอาใจเราไปเต็มๆ เลยอ่า สุภาพ อบอุ่น อ่อนโยน และน่าจะเอาอกเอาใจอยู่ด้วย เขาเป็นคนค่อนข้างละเอียดอ่อน เอาใจเขามาใส่ใจเรานะ พอดีเราไม่ชอบผู้ชายป่าเถื่อน โหดๆ เห็นแก่ตัว แต่ผู้หญิงก้อเมาหัวปักหัวปำแบบที่เห็นในนิยายทั่วไปเท่าไร พอมาเจอพระเอกของคนเขียนก้อเลยรู้สึกปลื้ม และเกิดอาการติดอกติดใจในเนื้อเรื่อง อ่านสนุก ฮากับความคิดนางเอก และแอบสงสารพระเอกที่ต้องมารับมือกับเธอ อิอิ ยังไงจะเอาใจช่วนคนเขียนให้อัพให้อ่านไวๆ นะคะ เข้ามาส่องเรื่องนี้เกือบทุกวันเลย^^

สุดยอดค่ะ!! พูดได้คำเดียว ไม่เคยอ่านนิยายรักเรื่องไหนในเวปเด็กดีแล้ว
อ่านติดเทอร์โบชนิดที่วางไม่ลง (พูดอย่างกับอ่านหนังสือ) อย่างเรื่องนี้มา
ก่อนเลยค่ะ ภาษาอ่านง่าย ชวนให้อ่านไปยิ้มไป กรี๊ดกร๊าดไปด้วยกับคู่พระ
คู่นางในเรื่อง ไม่รู้ว่าคนอ่านท่านอื่นๆ เป็นเหมือนพิลี่ไหมนะคะ แต่พออ่าน
เรื่องนี้แล้วรู้สึกอินไปกับเรื่องอย่างกับว่าตนเองไปเป็นส่วนหนึ่งในนั้นเลยค่ะ
ตอนนี้จากคนที่ไม่ชอบเด็กเริ่มจะเอนเอียงไปกับเด็กแบบตาเดี่ยวเข้าซะแล้ว
อิอิ เพิ่งอ่านรัวมาจนถึงตอนล่าสุด (ใจยังเต้นตึกตักไม่หาย : แบบว่าเป็นเอา
มากน่ะค่ะ >///< เดี่ยวน่าร๊ากกกก!!!) วิจารณ์ไม่ค่อยเป็นเท่าไร แต่ถึงยังไง
ก้อจะขอติดตามไปตลอดเลยนะคะ สุดท้ายนี้ขอบอกว่า...ไรท์เตอร์สุดยอดค่ะ!!!

เข้ามาโดยบังเอิญมากๆ ค่ะ ไม่มีอะไรจะวิจารณ์หรอกน้า แต่จะบอกคนเขียนว่าฮามากๆ เรานั่งฮาก๊ากอยู่หน้าคอมคนเดียวเลยอ่า ไม่ไหวจะเคลียร์นายสิง โลลิค่อนชัดๆ กร๊ากกกกกก ปกติไปอ่านนิยายเรื่องไหนจะเม้นท์ทุกตอนนะ แต่เรื่องนี้มันไม่ทันใจอ่าค่ะ หยุดไม่ได้ เลยขอมาเขียนในช่องนี้แทน เอิ๊กกกกก ท่าทางคราวนี้คุณย่าจะได้หลานสะใภ้วัยละอ่อนมาจริงๆ นะเนี่ย รอตามต่อนะคะ ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆ มาให้อ่านค่ะ

เห็นหน้านิยายโล่งๆ แล้วมันขัดใจอยางบอกไม่ถูกอ่ะ ยิ่งเป็นนิยายที่เราแอดไว้อ่านด้วย ยอมไม่ได้อ่ะนะ อิอิ อันที่จริงเราติดตามอ่านงานเขียนของคนเขียนตั้งแต่เรื่องน้องฝนกับแคนนี่อ่ะ พอมาเรื่องนี้แล้วมันแบบว่าปรับอารมณ์ตามแทบไม่ทัน จริงๆ เนื้อเรื่องมันไม่มีอะไรมากเลยนะ แต่คนเขียนทำให้มันสนุก และเหนือสิ่งอื่นใดคือ...ฮา...ได้แบบทำเอานั่งกร๊ากๆๆอยู่หน้าคอมคนเดียวนั่นแหล่ะ แบบว่าชักอยากมีและไม่อยากมีพี่ชายแบบพี่เสือพร้อมกันเลยอ่า คงเข้าใจใช่ไหมคะ 555 น้องเร็นน่ารักมากๆ เลยล่ะ ถ้ายัยสีหนาดมันจะไม่ซึนแบบนี้นะ คงจะแฮปปี้กันไปนานแล้ว อิอิ พออ่านแคนนี่แล้วมาเจอน้องเร็นแบบว่าแคนนี่ถูกเตะตกกระป๋องไปเลยอ่ะ อันที่จิงเราก็ไม่ค่อยชอบพระเอกที่ทำร้ายจิตใจนางเอกหรอกนะ แต่อย่างว่าเรื่องนั้นมันค่อนข้างดราม่า แต่กับเรื่องนี้เราชอบมากๆ ตรงที่ความสนุก ไม่เครียดเนี่ยแหล่ะ สุดท้ายนี้หวังว่าคนเขียนจะยังไม่ลืมจูเนียร์ไปเสียก่อนนะ (อ้าว)

เป็นนิยายแฟนตาซี(อี)โรแมนติกเรื่องแรกในชีวิตที่อ่านเลยล่ะมั้งนี่ ทีแรกยังหวั่นๆ อยู่ว่าจะอ่านได้ไหม เพราะเป็นประเภทเซนซิทีฟกับฉากเลิฟซีนอยู่ด้วย (เดี๋ยวเลือดกำเดาหมดตัว 555+) แต่หลังจากเปิดอ่านแล้ว เพียงแค่ตอนแรกก็ทำให้เราติดลมได้อย่างง่ายดาย ภาษาสละสลวย ละมุนละไม เนื้อเรื่องชวนให้ติดตาม มีปมปริศนาให้ขบคิด ถึงจะไม่ค่อยชอบนิสัยป่าเถื่อนของพระเอกเท่าไร แต่บทจะอ่อนโยน เขาก็ทำให้เราซาบซึ้งอย่างบอกไม่ถูกเลย คนเขียนเก่งมากเลยค่ะ ปกติเราไม่ค่อยได้อ่านนิยายรักเท่าไร เพราะเป็นพวกเลือกอ่านพอควร ยิ่งรักโรแมนติกแนวซึ้งกินใจนี่ หาอ่านยากเหลือเกิน ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องสนุกๆ มาให้อ่านด้วยนะคะ

ปล.อยากอ่านต่อจัง ไม่รู้ว่าคุณจิ้งจะเอาลงมาให้อ่านต่ออยู่ไหมน้า

เนื่องจากว่าไรท์เตอร์ได้ฝากนิยายกับเราเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว แต่ดูเหมือนจะ
เป็นคนละเรื่องกับเรื่องนี้ แต่เพราะเรื่องที่ฝากเอาไว้ได้ถูกลบไปแล้ว จึงขอ
อนุญาตมาวิจารณ์เรื่องนี้แทนละกันนะคะ^^
- อาจเป็นเพราะยังไม่มีการตั้งชื่อเรื่องและเรื่องย่อของนิยาย จึงทำให้คนอ่าน
ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรน่ะค่ะ ส่วนการบรรยายก็ยังขาดปัจจัยอยู่
หลายอย่าง ทั้งเรื่องการบรรยายองค์ประกอบของเรื่อง บรรยากาศ และสถานที่
รวมถึงท่าทางและการแสดงความรู้สึกของตัวละคร และที่เห็นได้ชัดเจนก็คือ
การใช้คำผิด แต่ที่น่าสนใจคงเป็นลักษณะนิสัยของตัวละครค่ะ โดยเฉพาะพระเอก
ที่พออ่านแล้วอยากจะรู้ว่าเป็นคนแบบไหนกันแน่ ส่วนการดำเนินเรื่องนั้นอ่าน
แล้วยังรู้สึกสับสนอยู่บ้าง ยังไงลองตัดฉากดูนะคะ อาจจะช่วยให้เนื้อเรื่องดูไม่
ยืดเยื้อจนเกินไป
- เราอาจจะติมากไปหน่อย อย่าได้ถือโทษโกรธเคืองกันเลยนะคะ เพราะอยาก
จะให้ไรท์เตอร์เขียนออกมาได้ดียิ่งขึ้น แต่ถึงอย่างไรทั้งหมดที่ได้วิจารณ์ไปก็
เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของเราเท่านั้น ก็แล้วแต่ไรท์เตอร์จะพิจารณาดู
อีกที ยังไงก็สู้ๆ นะคะ เราจะเอาใจช่วยค่ะ^^

กว่าจะตามหานิยายเรื่องนี้ได้ต้องไปเซิสในกูเกิ้ลแน่ะ โห.. ทุ่มทุนสร้างมากๆ ถึงแม้เค้าจะตามมาอ่านนิยายของตัวเองไม่จบ แต่เค้ายังรอนิยายเรื่องนี้ในแบบรูปเล่มอยู่นะ ยังไงได้เป็นรูปเล่มเมื่อไร อย่าลืมเข้าไปบอกในไอดีด้วยน้า อยากเก็บมากเลย

เอาล่ะ พักเรื่องคอมเพลนไว้ก่อน มาต่อที่วิจารณ์อย่างจริงๆ จังๆ สักที

ความจริงเปิดนิยายเรื่องนี้มาโดยบังเอิญมากๆ เลยค่ะ ทีแรกสงสัยมากที่อยู่ในหมวดวรรณกรรม แต่พอได้อ่านแล้ว หยุดไม่อยู่เลย ทั้งที่ปกติจะบอกตัวเองเสมอว่า ถ้าไปอ่านนิยายของใครต้องเม้นท์ให้คนเขียนทุกตอนเพื่อเป็นกำลังใจ แต่พอได้อ่านเรื่องนี้แล้ว อ่านรัวแบบหยุดไม่อยู่เลย เป็นนิยายอีกเรื่องในเวปเด็กดีที่ทำให้พิลี่ติดได้ ยิ่งได้อ่าน ยิ่งเหมือนว่าตัวเองกำลังอยู่ในท้องทุ่งดอกไม้ ที่มีสายลมพัดมาหวิวๆ สดชื่น สงบสุข และเงียบเหงาในบางครั้ง (ฟังดูอาจจะเวอร์นะ แต่เราคิดอย่างนั้นจริงๆ) เป็นนิยายที่ให้ความรู้สึกเหมือนฤดูใบไม้ผลิอย่างแท้จริงเลย ขอนับถือคนแต่งค่ะ

ไม่รู้ว่าคนเขียนลืมไปรึยังน้าว่าเคยฝากนิยายเรื่องนี้เอาไว้กับพิลี่ กว่าจะเคลียร์อะไรเสร็จเพิ่งจะได้มาอ่านเอาก็ตอนนี้ ต้องขอโทษด้วยนะคะ

-เรื่องพล็อต พิลี่ว่าพล็อตนิยายเรื่องนี้ น่าสนใจมากค่ะ ดูลึกลับซับซ้อน ชวนให้ติดตาม
-เรื่องการบรรยาย ยังขาดรายละเอียดปลีกย่อยในการเชื่อมต่อเหตุการณ์แต่ละฉากอยู่นะคะ เพราะดูเหมือนคนเขียนจะใช้การตัดฉากแบบตัดฉับไปเลย ทำให้อ่านแล้วดูขาดตอนน่ะค่ะ
-เรื่องภาษาทำได้ดีในเกณ์พอใช้ถึงดีค่ะ โดยเฉพาะฉากบีบเค้นอารมณ์ พิลี่ว่าคนเขียนบรรยายได้ดีเลย อ่านแล้วรู้สึกเศร้าและเจ็บปวดไปกับนางเอกได้ แต่ยังมีคำผิดอยู่หลายจุดนะคะ
-เรื่องคาแร็กเตอร์ของตัวละคร อันนี้พิลี่ว่าตัวละครแต่ละตัว ยังไม่มีคาแร็กเตอร์ที่เด่นชัดเท่าไร โดยเฉพาะเพรสตันน่ะค่ะ อ่านแล้วยังรู้สึกงงๆ อยู่หน่อยๆ ว่า่พ่อหนุ่มคนนี้เป็นคนยังไงกันแน่

ปล.พิลี่วิจารณ์แบบภาพรวม จึงอาจจะมีติมากไปหน่อย อย่าได้ถือโทษโกรธเคืองกันเลยน้า เพราะอยากช่วยให้คนเขียนพัฒนาการเขียนได้ดียิ่งๆ ขึ้นไป ยังไงก็พยายามเข้านะคะ จะเอาใจช่วยค่ะ^^

เป็นเรื่องราวน่ารักๆเกี่ยวกับลูกสุนัขอีกเรื่องที่เคยได้อ่านมา คนเขียนสามารถบรรยายให้เห็นภาพในมุมมองของตัวเอกที่เป็นสุนัขได้ชัดเจน อ่านแล้วต้องอมยิ้มไปกับความน่ารักของข้าวปุ้นอย่างไม่รู้ตัวเลย แม้ลักษณะการบรรยายจะยังขาดองค์ประกอบอยู่หลายอย่าง เช่นการบรรยายรายละเอียดของฉากและรายละเอียดปลีกย่อยของเนื้อหา ทำให้คนอ่านรู้สึกว่ามีบางอย่างขาดหายไป บางครั้งคำพูดของตัวละครบางตัวก็สั้นกระชับเกินไป ทำให้อ่านแล้วไม่ลื่นไหลเท่าที่ควร แต่ถึงอย่างนั้นคนเขียนก็ได้พัฒนารูปแบบการเขียนได้ดีขึ้นเมื่อได้มาถึงตอนที่สี่ เนื้อเรื่องจึงดูเข้าที่เข้าทางมากขึ้น ยังไงก็พยายามต่อไปนะคะ จะเอาใจช่วยค่ะ^^