ประสบการณ์ลดน้ำหนักด้วยตัวเอง เดือนละ 10 กิโลฯ

ลำดับตอนที่ #94 : ขอฝากกวีนิพนธ์ชุด \"อะตอมและดวงดาว\" ไว้ในห้องนี้ก่อนนะครับ

                     สืบเนื่องจากภาระงานของผมในเทอมนี้ค่อนข้างมากกว่าเทอมที่ผ่านๆมา   และเมื่อเปิดเทอมไปได้ 10 วันแล้วคือ 1-10 พ.ย. 48 จากการประเมินเบื้องต้นพบว่า ถ้าจะทำการอัพเดทบทความอย่างมีคุณภาพได้ต่อไป ผมควรลดบทความลงจาก 6 เหลือ 4 เรื่องคือ



1. ประสบการณ์ลดน้ำหนักด้วยตัวเอง เดือนละ 10 กิโลฯ

2. เทคนิคช่วยจำคำศัพท์ที่พบบ่อยในข้อสอบเอนท์และโทเฟิล

3. เทคนิคช่วยจำวิชาชีววิทยา

4. ปรัชญาฯ มศว The Reality ( Academy Philosophia )



ส่วนอีก 2 บทความผมจะดำเนินการดังนี้คือ

1. บทความ \"ทบทวนไวยากรณ์อังกฤษอย่างง่ายๆ\" ผมได้เอาไปฝากไว้ที่ \"เทคนิคช่วยจำคำศัพท์ที่พบบ่อยในข้อสอบเอนท์และโทเฟิล\"

2. กวีนิพนธ์ชุด \"อะตอมและดวงดาว\"ทั้ง 3 ตอน กะว่าจะเอามาฝากไว้ที่นี่ก่อนครับแล้วค่อยว่ากันอีกที



                   ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจดีๆที่มีให้กันเสมอ



                                                                  กวีนิพนธ์ชุด อะตอมและดวงดาว





ตอนที่ 1 : อะตอมและดวงดาว  



เรื่องยาว : อะตอมและดวงดาว ตอนที่ : 1 แก้ไขเมื่อ : 08/10/48 [ กลับไปหน้าหลัก ]  













                   ถ้าไม่ทำความคุ้นเคยกับเหตุการณ์รอบข้างจนเกินไป เธออาจมองเห็นความฉงนสนเท่ห์บางอย่างในโลกที่เธอได้มีโอกาสมาเยี่ยมเยือนในช่วงเวลาหนึ่ง มันขึ้นอยู่กับเธอแล้วล่ะว่าเธอจะเขียนชีวิตของตัวเองอย่างไรเพื่อเก็บไว้ในห้วงเวลาแห่งนี้ ทุกอณูแห่งเวลาจะเป็นพยานให้เธอถ้าเกิดเธอทำบางสิ่งบางอย่างปนออกมากับลมหายใจ ไม่ว่าจะเป็นอะไรและอย่างไร ฉันก็รู้สึกยินดีออกมาจากหัวใจ ที่มีโอกาสได้พบเธอในดินแดนที่อยู่ระหว่างอะตอมและดวงดาว





                      



                                                                      เป็นประดุจปานประดับประดังประดิษฐ์

                                                               สร้างสถิตเสถียรสถานสมานสมัคร

                                                               เพียงภาคพื้นพรั่งพราวพร่างพร้อมพรัก

                                                               อนึ่งนักอณูเน้นเป็นอะตอม

                                                              

                                                               หมายถึง \"ไม่มีแตกแยกได้อีก\"

                                                               ไม่หลบหลีกร่วมทางเข้าหล่อหลอม

                                                               เป็นประหนึ่งประดาประดับประนีประนอม

                                                               เพื่อรวมหลอมให้มีวิถีทาง...



                                                                    

                                                                      อันดวงดาวพราวพร่างกระจ่างแจ้ง

                                                               ส่อสำแดงสื่อชีวิตสถิตสร้าง

                                                               การเกิดดับสดับแสดงทั่วสรรพางค์

                                                               ร่วมสรรค์สร้างชีวิตรวมหลอมดวงดาว



                                                              ทุกๆสิ่งสัมพันธ์เหมือนกันหมด

                                                              ก่อปรากฏพืช-สัตว์-คน-ปนร้อน-หนาว

                                                              แสง-ทราย-กรวด-น้ำนอง-ละออง-ดาว

                                                              สมดุลราวพึ่งพิงไม่ทิ้งกัน



                                                              หมายถึง \"ไม่มีแตกแยกได้อีก\"

                                                              ไม่หลบหลีกร่วมสร้างทางแห่งฝัน

                                                              ทุกๆสิ่งในโลกร่วมรวมสัมพันธ์

                                                              พึ่งพากันเกิดมีวิถีดาว...







ตอนที่ 2 : ใจกลางจักรวาล  



เรื่องยาว : ใจกลางจักรวาล ตอนที่ : 2 แก้ไขเมื่อ : 24/10/48 [ กลับไปหน้าหลัก ]  









                  ความรู้สึกของเธอ                          \"   ท่ามกลางโลกโศกสลดรันทดนัก

                                                                แจ้งประจักษ์ความวุ่นวายหลายแห่งที่

                                                                ท่ามกลางฉากชีวิตคิดชั่วดี

                                                                อยากหลบหนีจากท่ามความวุ่นวาย



                                                                       ทำไมหนอจึงเกิดมาในโลกนี้

                                                                ความชั่วร้ายมากมีไม่เคยหาย

                                                                แข่งขัน ดิ้นรน ทุรนทุราย

                                                                หาความหมายที่เหลือบเร้นไม่เห็นมี



                                                                      อีกความรู้ต่อโลกโศกสาหัส

                                                               จักรวาลเปล่งประหวัดรัศมี

                                                               จุดสิ้นสุดอยู่ตรงไหนไม่เห็นมี

                                                               และจุดที่เป็นใจกลางเป็นอย่างไร



                                                                     ย้อนกลับมาดูสังคมโสมมนัก

                                                               เปลี่ยนความรักเป็นความชังครั้งยิ่งใหญ่

                                                               ฝันถึงวันดาวดับยังจับใจ

                                                               ประกายใสเมื่อดาวหางชนพ้นมลทิน\"







              ความรู้สึกของฉัน                               \"แต่อย่างไรยังมีลมหายใจอยู่

                                                               ยังเป็นผู้ \"มีชีวิต\" ไม่จบสิ้น

                                                               ยังสงสัยถามหาเป็นอาจิณ

                                                               นั่นแหละถิ่นฐานคิดจิตวิญญาณ



                                                                    มีเพียงเรา...ที่ต้องมั่นใจ...ในทางข้างหน้า

                                                               ให้รู้ว่าอยู่อย่างไรให้สนาน

                                                               เมื่อยืนหยัดจนประจักษ์มีหลักการ

                                                               ก็ช่วยกันประสานสร้างสังคม



                                                                   ไม่ต้องแข่งกับใคร...แต่ให้หมด

                                                               ไม่ต้องกลัวหัวหดจนหมักหมม

                                                               ไม่ต้องกล้าจนถึงขั้นมั่วโสมม

                                                               ไม่ต้องตรมในความคิดชีวิตเรา



                                                                   แต่ต้องมุ่งมั่นเดินโดยรู้จัก

                                                                ตนตระหนักปัญญาจับดับความเขลา

                                                               ใจกลางจักรวาลยังซบเซา

                                                                ที่ใจกลางแห่งจิตเราให้ใสเย็น



                                                                  ทุกแห่งที่เธอสัมผัสจงจัดไว้

                                                               ทุกภาพที่เห็นนอกในให้แลเห็น

                                                               ทุกคำที่ผ่านหูไปคิดให้เป็น

                                                               ทุกถ้อยคำตำราเฟ้น...อ่านและคิดตาม



                                                                  อาจไม่รู้ว่าเกิดมาทำไมหนอ

                                                               แต่เกิดก่อมาแล้วไม่แคล้วถาม

                                                               หา \"ความหมาย\" ไม่ได้โดยนิยาม

                                                               สร้าง \"ความหมาย\" เองจากท่ามความวุ่นวาย



                                                                  ตัวเธอนั้นเกิดมาพร้อมประสาทสัมผัส

                                                              นั่นแหละคือเครื่องมือวัดที่พึงได้

                                                              เธอเรียนรู้ในทุกที่ที่เธอไป

                                                              เธออยู่ใน...ใจกลางจักรวาล\"







ตอนที่ 3 : ...ความแตกต่าง...  



เรื่องยาว : ...ความแตกต่าง... ตอนที่ : 3 แก้ไขเมื่อ : 31/10/48 [ กลับไปหน้าหลัก ]  







                           เป็นความฝันของคนหลายชนชาติ                   อยากประกาศศาสนามีเพียงหนึ่ง

                  องค์พระศาสดาพารำพึง                                        อยากให้มีเพียงหนึ่งแค่นั้นพอ

                  จะได้หมดปัญหาความขัดแย้ง                                 ที่แสดงอยู่ไม่หายวุ่นวายหนอ

                  อันสงครามศาสนามีมากพอ                                   ไม่อยากรอให้เกิดอีกอยากหลีกหลบ

                  เห็นเพียงว่าศาสนาพาขัดแย้ง                                  สื่อสำแดงคารมเพียงสมทบ

                  หลายคนอยากให้ศาสนานั้นเลือนลบ                         โลกจะได้สงบและร่มเย็น

                  เพียงแค่นี้ก็เห็นว่าเป็นฝัน                                       สารพันคิดแค่ตาแลเห็น

                  อันสงครามความขัดแย้งแสดงประเด็น                       เพราะว่าเป็นศาสนาหรืออย่างไร

                  แท้จริงเป็นครรลองมองเห็นผิด                                ด้วยความคิดที่แตกต่างอย่าง \"หลงใหล\"

                  ความคิด \"เกลียด\" เดียดฉันกันเรื่อยไป                     กับสิ่งที่คิดไว้ว่า \"ต่างกัน\"

                  ต่างสีผิว-ต่างฐานะ-ต่างความคิด                              ความเห็นผิดจำแนกแยก \"ชนชั้น\"

                  มีสูงล้ำต่ำต้อยคอยประชัน                                     ต่างโรมรันขันแข่งทุกแห่งที่

                  ศาสนาจึงเป็นสิ่งที่มองเห็น                                     ว่ายังเป็นอีกสิ่งหนึ่งในหมวดนี้

                  ที่มีความแตกต่างอย่างเสรี                                     จึงคิดที่จะขจัดความขัดแย้ง

                  แท้จริงยัง \"เข้าไม่ถึง\" ศาสนา                                 กิเลสพากำเนิดเกิดกำแหง

                  สิ่งใดที่ต่างกันนั้นแสดง                                         ความขัดแย้งยิ่งคิดยิ่งผิดทาง

                  ใครจะทำให้ทุกสิ่งเหมือนกันหมด                             ให้ปรากฏไม่แยกไม่แตกต่าง

                  เหมือนหล่อมาจากแบบแทบจัดวาง                           แล้วจะอ้างสิ่งนั้นหรือคือครรลอง

                  เปิดดวงตาดวงใจนั้นให้กว้าง                                   มองความต่างนั้นมีแน่แท้ทั้งผอง

                  เมื่อแตกต่างก็ต้องมีที่ปรองดอง                               เป็นมุมมองเที่ยงแท้แน่นอนนัก

                  นำความต่างมาวางแนบแบบประสาน                         ก่อเกิดการสัมพันธ์มั่นประจักษ์

                  ต่างช่วยกันสร้างโลกด้วยความรัก                             ให้ตระหนักสันติภาพซาบซึ้งกัน

                  ต่างฐานะก็ต้องพร้อมช่วยเหลือ                                ต่างเอื้อเฟื้อก่อการสานความฝัน

                  ต่างสีผิวไม่พ้นคนเหมือนกัน                                    ต่างชนชั้นก็ให้เห็นเป็นมนุษย์

                  และทุกคนต่างอยู่ในโลกใบนี้                                  สามัคคีคือสิ่งวิเศษสุด

                  อย่ามัวเพลินประเมินค่าด้วยอาวุธ                             อย่ามัวฉุดใจดิ่งลงเหวลึก

                  ต่างเชื้อชาติศาสนาใช่สาเหตุ                                   ทุกประเทศควรมองต้องรู้สึก

                  ศาสนาช่วยให้คนได้คิดนึก                                      ช่วยให้ตรึกตรองดูรู้ความจริง

                  ช่วยไม่ให้ยึดตนจนทำชั่ว                                        เห็นแก่ตัวข่มเหงไม่เกรงกริ่ง

                  ช่วยให้เปลี่ยนแปลงตนเป็นคนจริง                            ด้วยละทิ้งความคิดหมายทำลายกัน

                  ช่วยให้เกิดสันติภาพทุกศาสนา                                เกิดปัญญาเห็นทางอย่างสร้างสรรค์

                  ความแตกต่างมีมาสารพัน                                       เพื่อช่วยกันเติมเต็มสิ่งขาดแคลน

                  เพื่อให้ซึ้งกับคำว่า \"ผู้ให้\"                                        เพื่อดวงใจสดชื่นเป็นหมื่นแสน

                  เพื่อให้เกิดเมตตาธรรมค้ำจุนแทน                             ทุกเขตแดนเสรีชนล้วนคนจริง.





                  



                              ความคิดเห็นที่ 5

ความคิดเห็นที่ 3

อาจารย์ หนูชอบบทความนี้จังค่ะ คำกลอนของอาจารย์เหมือนคำกลอนแห่งโลกในอุดมคติเลย ทุกวันนี้สังคมเสื่อมศีลธรรมไปตามกาลเวลาแห่งโลกที่มีมากขึ้น มองไม่เห็นทางที่จะลดปัญหาเหล่านี้ลงได้เลย เพราะนับวันก็ดูเหมือนจะกลายเป็นความเคยชินในสังคมไป มันแย่จังเลยนะค่ะ เอาศาสนาที่สูงส่งและเป็นสิ่งดีงามมาอ้าง เพื่อนำไปสู่ความขัดแย้งกัน มันจะใช่แนวทางของศาสนาได้ยังไง อุ๊ย!โม้ซะมากมายเลย แค่อยากบอกว่าชอบบทความนี้ อาจารย์มาอัพเดทบ่อยๆนะ หนูจะคอยติดตาม>_<

จาก : นักแสดงหนังผีญี่ปุ่น [ IP : 61.90.69.137 ] E-mail :

วันที่ 04 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548



ตอบ ขอบคุณมากครับที่ชอบ

จาก : writer: maniac [ IP : 210.86.146.20 ]  E-mail :  

วันที่ 08 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548  



ความคิดเห็นที่ 4

ความคิดเห็นที่ 2

มีคำกล่าวว่าศาสนาทุกศาสนาทำให้คนเป็น คนดี แต่เราว่าศาสนาสอนให้คนเข้าถึงอะไรที่มากกว่านั้น(คนดี)



ตอบ เห็นด้วยครับ



เราว่าสงคราม(ความขัดแย้ง)กับสันติภาพเป็นของคู่กันเหมือนกลางวันกับกลางคืน



ตอบ อันนี้ผมไม่แน่ใจ เพราะสมัยนี้คำกล่าวที่ว่าหญิงกับชายเป็นของคู่กันยังใช้กับบางคนไม่ได้เลย





แต่ไม่ว่าอย่างไรเราก็ชอบสันติภาพมากกว่า



ตอบ ชอบมากกว่าเหมือนกัน



จาก : writer: สุไล [ IP : 58.10.13.129 ] E-mail :

วันที่ 01 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548



จาก : writer: maniac [ IP : 210.86.146.20 ]  E-mail :  

วันที่ 08 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548  



ความคิดเห็นที่ 3

อาจารย์ หนูชอบบทความนี้จังค่ะ คำกลอนของอาจารย์เหมือนคำกลอนแห่งโลกในอุดมคติเลย ทุกวันนี้สังคมเสื่อมศีลธรรมไปตามกาลเวลาแห่งโลกที่มีมากขึ้น มองไม่เห็นทางที่จะลดปัญหาเหล่านี้ลงได้เลย เพราะนับวันก็ดูเหมือนจะกลายเป็นความเคยชินในสังคมไป มันแย่จังเลยนะค่ะ เอาศาสนาที่สูงส่งและเป็นสิ่งดีงามมาอ้าง เพื่อนำไปสู่ความขัดแย้งกัน มันจะใช่แนวทางของศาสนาได้ยังไง อุ๊ย!โม้ซะมากมายเลย แค่อยากบอกว่าชอบบทความนี้ อาจารย์มาอัพเดทบ่อยๆนะ หนูจะคอยติดตาม>_<

จาก : นักแสดงหนังผีญี่ปุ่น [ IP : 61.90.69.137 ]  E-mail :  

วันที่ 04 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548  



ความคิดเห็นที่ 2

มีคำกล่าวว่าศาสนาทุกศาสนาทำให้คนเป็น คนดี แต่เราว่าศาสนาสอนให้คนเข้าถึงอะไรที่มากกว่านั้น(คนดี)

เราว่าสงคราม(ความขัดแย้ง)กับสันติภาพเป็นของคู่กันเหมือนกลางวันกับกลางคืน

แต่ไม่ว่าอย่างไรเราก็ชอบสันติภาพมากกว่า

จาก : writer: สุไล [ IP : 58.10.13.129 ]  E-mail :  

วันที่ 01 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548  



ความคิดเห็นที่ 1

จัดระเบียบอัพเดทบทความของ Maniac





สวัสดีครับ เนื่องจากตอนนี้สรุปว่าผมมีบทความทั้งหมด 6 บทความด้วยกัน และหลังจากนี้งานการอาจจะมากสักหน่อย ผมเลยถือโอกาสมาแจ้งให้ทราบถึงการอัพเดทแต่ละบทความสำหรับผู้ติดตามอ่านครับ สาเหตุที่มี 6 บทความก็เพราะล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ผมอยากบอกอยากเล่าทั้งสิ้น เพราะฉะนั้นผมก็เลยคิดที่จะอัพเดทเพื่อให้ผมสามารถที่จะเขียนบทความแต่ละบทความได้อย่างเป็นระบบมากยิ่งขึ้นดังนี้



บทความที่ 1 ประสบการณ์ลดน้ำหนักด้วยตัวเอง เดือนละ 10 กิโลฯ

อัพเดทบทความทุกวันอังคารและวันเสาร์ เริ่มอังคารที่ 11 ต.ค.48

เป็นต้นไป



บทความที่ 2 เทคนิคช่วยจำวิชาชีววิทยา

อัพเดทบทความทุกวันพุธและวันอาทิตย์ เริ่มอาทิตย์ที่ 16 ต.ค.48

เป็นต้นไป



บทความที่ 3 เทคนิคช่วยจำคำศัพท์ที่พบบ่อยในข้อสอบเอนท์และโทเฟิล

อัพเดทบทความทุกวันพฤหัสบดี เริ่มพฤหัสบดีที่ 20 ต.ค.48

เป็นต้นไป



บทความที่ 4 ทบทวนไวยากรณ์อังกฤษอย่างง่ายๆ

อัพเดทบทความทุกวันพฤหัสบดี เริ่มพฤหัสบดีที่ 20 ต.ค.48

เป็นต้นไป



บทความที่ 5 ปรัชญาฯ มศว The Reality ( Academy Philosophia )

อัพเดทบทความทุกวันจันทร์ เริ่มจันทร์ที่ 17 ต.ค.48

เป็นต้นไป



บทความที่ 6 กวีนิพนธ์ชุด อะตอมและดวงดาว

อัพเดทบทความทุกวันจันทร์ เริ่มจันทร์ที่ 17 ต.ค.48

เป็นต้นไป





ส่วนวันศุกร์ หยุด 1 วันครับผม



ขอบคุณทุกคนมากๆเลยครับสำหรับการติดตามและกำลังใจที่มีให้กันเสมอมา



ขอบคุณครับผม