ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฟิคบารามอส เมื่อเฟรินกลายเป็นเด็ก

    ลำดับตอนที่ #2 : เช้าที่แสนวุ่นวาย + ความจิงที่ไม่อยากเชื่อ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.87K
      6
      15 ก.พ. 49

    "เฟรินตื่น  ตื่นโว้ย!!!!!!!!!!!"

    "อีกห้านาทีนะ"

    "แกไม่ตื่นใช่ไหม!!"

    ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียน พอดีกับที่คาโลออกมาจากห้องน้ำ ก็ได้เห็นสภาพของว่าที่ควีนของเขา

    "คาโลนายช่วยจัดการต่อที ฉันจะออกไปรอข้างนอก"

    ว่าแล้วคิลก็เดินออกไปโดยที่ไม่ต้องรอคำตอบจากคาโล เจ้าชายน้ำแข็งเดินไปยังเตียงนอนของคู่กรณีทันที

    "เฟรินตื่นได้แล้ว"

    ไม่มีเสียงใดตอบกลับมา

    "ถ้านายไม่ตื่นละก็......." แล้วคาโลก็เลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ ลมหายใจเป่ารดพวงแก้ม แต่ก่อนที่จะมากกว่านั้น หัวหน้าป้อมน้ำแข็งก็โดนยันออกมาซะก่อน

    "คาโล นายจะทำอะไรช้าน!!!!!!!!!!"

    "ก็นายไม่ยอมตื่น ฉันก็เลยจะปลุก"

    "ก็ฉันไม่ชอบวิธีของนาย"

    "งั้นวันหลังฉันจะทำยิ่งกว่านี้อีกก็ได้"

    แต่ก่อนที่คาโลจะเข้าใกล้มากกว่านี้ เฟรินก็วิ่งหนีเข้าห้องน้ำไปแล้ว

    เช้านี้ก็เป็นเหมือนเช้าในทุกๆ วันของเฟริน แต่ยกเว้นเจ้าตัวซึ่งกำลังคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาในวันหนึ่งของช่วงปิดเทอม


    ย้อนไปในวันหนึ่งช่วงปิดเทอม
    ในห้องอาหาร ท่านเจ้ากำลังทางอาหารเที่ยงอยู่กับเฟริน เมื่อท่านหมดก็พูดขึ้นมาว่า

    "เฟลิโอน่า ถ้าลูกท่านเสร็จให้มาหาพ่อที่ห้องหนังสือด้วย" ท่านเจ้าพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องทันที เพราะคิดว่าลูกสาวตัวดีของเขาคงใช้เวลาอีกนานกว่าจะทานเสร็จ เพราะเจ้าตัวมีคติประจำตัวว่า เสียดายของ

    เมื่อเฟรินทานเสร็จก็เดินไปห้องสมุดทันที แต่ระหว่างทางเธอก็พบกับใครหนึ่ง แต่เพราะเห็นหน้าเพียงแว็บเดียวจะทำให้เธอไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่า

    "ไม่ใช่หรอก คงหน้าคล้ายกันมั้ง" เธอสลัดความคิดแล้วเดินตรงไปยังห้องสมุดทันที

    ในห้องสมุดที่เธอไม่เคยเข้าไปเลยนั้นก็พบกับท่านพ่อและท่านอาของเธอ

    "ถวายบังคมเพคะท่านอา ท่านพ่อมีเรื่องอะไรจะพูดกับลูกหรือเพคะ"

    (พูดเพาะเชียวนะยะหล่อน : ละอองไฟ) (ขืนพูดฮะ ก็โดนนะสิ : เฟริน)

    "พ่อมีเรื่องจะพูดกับลูก เป็นเรื่องสำคัญมาก เพราะในเวลานี้พ่อคิดว่าถึงเวลาลูกคงจะรับรู้เรื่องนี้ได้แล้ว"

    แต่ก่อนที่ใครจะพูดอะไรก็มีเสียงประตูเปิด เฟรินได้แต่อ้าปากค้างมองหน้าชายที่พึ่งเขามาใหม่ ใบหน้าที่ยิ้มน้อยๆ กับอาการของสาวน้อยตรงหน้า

    "เขาคือลูกของท่านอาลูน่า และกษัตริย์ริชาร์ด เขาคือพี่ชายของเจ้า"

    เฟรินที่ตอนนี้ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีที่คนๆ นี้มาอยู่ตรงหน้า มีเพียงคำพูดที่ออกจากปากเธอเพียงคำเดียวว่า

    "พี่ลอเรนซ์"

    ...............................................................................................................................

    จบไปอีก 1 ตอน 

    ดีไม่ดียังไงก็ติชมด้วยแล้วกัน วันหลังจะมาอัพใหม่

    ขอบอก แต่งสดนะเนี่ย

    รักคนอ่าน คนเมนท์มาก

                                                                              ละอองไฟ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×