เรื่องนี้มีแนวทางที่แตกต่างจากนิยายเกมส์ออนไลน์อื่นๆ โดนอิงจากเรื่องเพชรพระอุมานิดหน่อย ต้องบอกว่ามีความสร้างสรรค์มาก การที่ให้ตัวเอกหลงใหลในเรื่องเพชรพระอุมาแล้วมาเล่นเกมส์เพื่อได้ผจญภัยในป่าแบบ รพินทร์ เนื้อเรื่องก็เขียนได้ดี แต่ที่ไม่ให้คะแนนเต็มเพราะใช้คำสะกดผิดเยอะมาก(ต้องปรับปรุงมากๆ เลยขอตัด2คะแนนนะ) เช่น คำว่า "เปอร์เซนต์" ถ้าไม่อยากเขียนเต็มแนะนำว่าใช้"%"ดีกว่าครับ อย่าเขียน เปอ เพราะจะเป็นภาษาพูดไม่ได้เป็นภาษาเขียนนะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจ เนื้อเรื่องแตกต่างจากเรื่องอื่น โดยตัวเอกประสบกับความโหดร้ายของมนุษย์ ทำให้จากคนที่มองโลกในแง่ดี กลายเป็นปีสาจร้าย ซึ่งกว่าจะมาถึงตอนนี้ ผู้เขียนได้ถ่ายทอดอารมณ์ต่างๆ ไม่ว่า สุข ทุกข์ เหงา เศร้า ดีใจ เสียใจ สมหวัง ผิดหวัง ผ่านตัวละครต่างๆ ได้อย่างต่อเนื่องและน่าประทับใจ อีกทั้งสำนวนภาษาที่ใช้ ก็ง่ายต่อการเข้าใจ อาจจะมีการสะกดผิดบ้าง แต่ก็ไม่ทำให้อรรถรสในการอ่านหมดไป
23/2/54
เพิ่มคะแนนให้ครับ และคิดว่าเพื่อนๆ คงจะเห็นด้วย

เขียนได้สนุกมาก การเรียบเรียงเนื้อเรื่องดี มีความคิดสร้าางสรรค์เรื่องราวหลังความตายได้แหวกแนว ทำเอายมโลกที่น่ากลัวกลายเป็นที่น่าไปเที่ยว (ไงๆ ก็คงยังไม่กล้าไปอยู่) สำนวนภาษาอย่างเข้าใจง่าย แต่บทสนทนาของตัวละครชายออกหวานไป เวลาเพื่อนผู้ชายคุยกัน จะไม่ลงท้ายว่า "นะ" หรือ "จังนะ" จะคุยกันแล้วจบแบบห้วนๆ มากกว่า เว้นแต่คุยในลักษณะเป็นการเป็นงานก็จะลงท้ายว่า "ครับ" อื่นๆ ก็เขียนดีแล้ว ก็พยายามเขียนต่อไปครับ เอาใจช่วย

เนือเรื่องน่าสนใจมาก แต่งได้สนุก หากเพิ่มเติมส่วนความเป็นมาว่าพระเอกตายได้อย่างไร ก่อนมาเจอพ่อแม่ลูกตระกูลเทียน (บทที่หนึ่ง) ซึ่งนี่เป็นป็นคำถามที่เกิดขึ้นอยู่ในใจเมื่ออ่านจบตอน และตอนบทที่ห้า ช่วงท้าย ไม่เห็นต้องแจ้งว่า ตนเป็นเทพโอสถที่เจ้าขอเลย เพราะโดนสกัดจุดจะอย่างไรก็ขัดขืนหรือต่อสู้ไม่ได้อยู่แล้วเสียเวลารักษาคน จริงปะ



สำนวนภาษาเขียนได้เหมือนนิยายกำลังภายใน ของนักเขียนดังๆ เลย



การดำเนินเรื่อง กระชับ รวบรัดมากไปจนเหมือนเรื่องย่อ ควรเพื่มบทสนทนามากขึ้นครับ



ก็ขอให้พยายามและฝึกฝนสม่ำเสมอ เพื่อจะได้เป็นนักเขียนมืออาชีพหน้าใหม่เป็นกำลังใจให้ครับ

เขียนดี เนื้อเรื่องอ่านสนุก การเรียบเรียงเนื้อเรื่องไม่วกวนอ่านเข้าใจง่าย สำนวนภาษาใช้ได้ แต่บางช่วงอ่านแล้วยังงงๆ อยู่ การสะกดคำไม่ค่อยพบคำผิด มีความคิดสร้างสรรค์มาก หลายๆ อย่างน่าสนใจ (เช่นการฝึกฝนทักษะต่างๆ มีการแทรก หลักธรรม คำสอน แนวความคิด และความอดทน ไว้)แต่หลายๆอย่างก็ไม่สามารถยอมรับได้ (เช่นตอนที่พระเอกกับบาลาวาเปลียนร่างกัน เพราะคิดว่าการที่เกมส์ให้สัตว์อสูรทำได้ออกจะอันตรายกับผู้เล่นเกมส์เกินไป และหากผู้เล่นเกมส์เกิดลบตัวละคร จะมีผลอย่างไร เป็นอะไรที่ตอบยาก)

เขียนได้สนุกดี เป็นการนำนิยายกำลังภายในมาผสมกับเกมส์ออนไลน์ ซึ่งทำได้อย่างกลมกลืนเดินเรื่องไม่มีสะดุด แต่ถ้าไม่มีแวมไพร์จะดีกว่านี้ เพราะแวมไพร์กะนิยายกำลังภายในมันรู้สึก เหมือนเอามักกะโรนีมาทำเป็นหมี่ซัว อะ มันอ่านแล้วรู้สึกเนื้อเรื่องมันฝืนๆ ยังไงก็ไม่รู้ ถ้าเป็นผีดิบน่าจะดีกว่า หรือปีศาจสาวแบบ โปเยฯ ก็ไม่เลวนะ

การเริ่มเรื่องน่าสนใจที่นำการพัฒนาของชีวิตมาเป็นแนวทาง ตั้งแต่ ทารก ไปเป็นเด็ก จนอายุเท่าตัวตนจริง การให้ทำภารกิจหรือเก็บประสบการณ์เพื่อการเติบโจเป็นความคิดที่โดนใจมาก ๆ ส่วนเนื้อเรื่องก็สนุกสนานปนขำๆ น่าสนใจ สำนวนภาษาก็ใช้ได้อย่างเหมาะสมมาก แต่ที่ไม่ให้เต็มเพราะการเดินเรื่องช้าไปนิดและมีคำผิดเยอะมาก

เรื่องนี้ไรท์เตอร์เขียนได้สนุก เรื่องบังเอิญต่างๆ ก็บังเอิญได้อย่างแนบเนียน ดีกว่าเรื่องอื่นๆ การเรียบเรียงเนื้อเรื่องทำได้ดี ทำให้อ่านได้เข้าใจง่าย แถมมีการบรรยายลักษณะ สภาพแวดล้อมได้ดี สำนวนภาษาก็เหมาะสม ไม่ค่อยมีคำไม่สุภาพ และคำสะกดผิดไม่ค่อยมี ชอบที่สุดตรง ช่วงที่พระเอกรักษาสัญญากับเซอร์เบอรัสที่ว่าจะซื้อเครื่องป้องกันและทักษะให้ คิดว่าเป็นการสอดแทรกคติให้ผู้อ่านได้อย่างเป็นธรรมชาติ ก็ขอให้พยายามเขียนต่อไปนะครับ จะเป็นกำลังใจให้

โดยรวมเรื่องนี้แต่งได้ดี เริ่มต้นเนื้อเรื่องได้น่าสนใจ เนื้อเรื่องเขี่ยนให้อ่านได้ไม่เบื่อ แม้จะอ่านจะซ้ำ การเดินเรื่องทำได้ดี อ่านไม่สะดุด การอธิบายต่างทำได้ละเอียด อ่านแล้วนึกภาพตามได้ ไม่งงหรือสงสัย แต่สิ่งที่ควรระวังคือ ความสมจริง ต้องเข้าใจในธรรมชาติของนักฆ่า คือ เลือดเย็น โหดเหี้ยม ลึกลับและไม่ไว้ใจใครง่ายๆ ซึ่งอ่านไม่พบในตัวของพระเอกเลย มีแต่จิตสังหารเท่านั้น นอกจากนี้ การใช้ภาษา คำสะกด ยังมีผิดประปราย
ก็ขอให้กำลังใจ แต่งผลงานดีๆ ออกมาให้เหล่าคนอ่านได้ชื่นชมนะครับ

โครงเรื่องน่าสนใจ เนื้อเรื่องน่าติดตาม มีทั้งการผจญภัย การต่อสู้ ความรัก ความสุขเศร้า คละกันได้อย่างลงตัว ทำให้อ่านได้ไม่รู้เบื่อ รู้สึกชอบมากๆ แต่ที่ไม่ให้คะแนนเต็ม เพราะมีคำสะกดผิด