งานเขียนเรื่องนี้ ได้มีโอกาสติดตามตั้งแต่ต้นเรื่องเริ่มการเขียน ตอนนั้นเริ่มอ่านก็คิดในใจว่านี่เป็นงานเขียนเรื่องแรกของไรเตอร์จริงรึเปล่า ใช่จริงเหรอ?

เขียนออกมาได้ดีและมีเสน่ห์ น่าติดตามตั้งแต่เริมเปิดเรื่อง มีการทิ้งปมปริศนาให้เราตามอ่านต่อหรือจะคิดตามเรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อ ยืดเยื้อ คาดเดากันซะสนุก ตัวละครแต่ละตัวก็มีเอกลักษณ์และเสน่ห์ของตัวเอง อ่านแล้วไม่งง อ่านไปเราสามารถมองและจิตนาการ บุคลิกลักษณ์นิสัยแต่ตัวออกมาได้อย่างชัดเจนเลย เหมือนอ่านไปก็เห็นตัวละครเขาดำเนินเรื่องเหมือนนั่งดูอะนิเมมากกว่า เพราะเห็นชัดมากคะ
ขณะเดียวกันไรเตอร์ก็จะมีการบรรยายผ่านมุมมองการรับรู้ของตัวดำเนินเรื่อง จนเหมือนเรามาตามติดผ่านการรับรู้ของเขา ฮาก็เอาฮา มีสอดแทรกข้อคิดเข้าด้วย ไหลไปกับเนื้อเรื่องไม่มีสะดุดหรือขัดอารมณ์ มันเลยดูจะดึงไม่ให้เรื่องเครียดเกินไป เพราะเรารับรู้ผ่านตัวเอก เรารับรู้เรื่องราวผ่านเขาหมด เลยทำให้น่าติดตามกับการติดตามชีวิตเขาต่อไปคะ

ถ้าพูดถึงนิยายแนวออนไลน์ ถึงจะเขียนเรื่องในขณะออกผจญภัยในโลกออนไลน์ออกมาสนุกสมจริงแค่ไหน แต่ทุกคนก็ต้องมีการจัดความว่ามันเป็นแค่'เกม' ถึงอย่างไรตัวเอกก็ยังมีเส้นขีดขั้นระหว่างโลกแห่งความเป็นจริงและโลกแห่งความฝัน แต่...นิยายเรื่องนี้ต่างออกไป เพราะพระเอกมันกลายเป็นคนของโลกแห่งความฝันเต็มตัว!อันนี้เป็นข้อดีนะ ถึงจะรักกับตัวละครในเกมก็อยู่รวมกันได้(มีลูกกันได้ด้วย อิๆ)

ความจริงนิยายแนวนี้ก็ใช่ว่าจะไม่เคยมี แต่มันไม่ถึงกึ๋นอย่างที่ไรเตอร์เขียน ถึงตัวเอกจะเข้าไปอยู่ในโลกออนไลน์ตลอดเวลา แต่ก็ยังรับรู้ว่ามันเป็นแค่เกม แต่ของดาร์คโลกนี้คือโลกที่แท้จริงของเขา เขาเป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้จริงๆ มันเลยเหมือนเป็นการได้เข้าสู่โลกที่เราหลายคนอยากให้มีจริง(จะได้กระโดดเข้าไปบ้าง)เป็นการผจญภัยรูปแบบที่แปลกใหม่ จนต้องลุ้นว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป

จึงสรุปออกมาได้ว่านิยายเรื่องนี้ทั้งสนุกและน่าติดตามในหลายๆความหมาย แปลกและแหวกแนวจนชวนติดเสียจริงๆ!

นิยายเรื่องนี้นับเป็นเรื่องแรกจริงๆที่เราเห็นว่าเป็นจริงที่สุด มีความสมเหตุสมผล ดำเนินเนื้อเรื่องทั้งในเกมและนอกเกมได้อย่างสมดุลกัน น่าติดตามพอกัน อาจเพราะตัวเกมไรทเตอร์กำหนดไว้แล้วมีอัตราเร่งเวลาไม่มากนัก และยังเก็บเลเวลยากจึงเหมาะแก่การเล่นที่ต้องมีการออฟไลน์ออกมาใช้ชีวติประจำวันนอกเกม ที่จุดนี้นับเป็นจุดติดขัดอย่างมากของนักเขียนแนวแฟนซีออนไลน์หลายคน ที่หากตัวพระเอกออกไปใช้ชีวิตประจำวันข้างนอกมากๆแล้วเวลาในเกมคงเดินไปไกลจนตามไม่ทัน จนส่วนใหญ่เลยเป็นว่าตัวเอกต้องมาเล่นเกมกันซะทั้งวันไม่มีเวลาไปปฏิสัมพันธ์กับคนภายนอก จัดว่าเป็นการใช้ชีวิตที่ขาดทุนมากเพราะสุดท้ายอย่างไร ต่อให้ในเกมเราจะยิ่งใหญ่แค่ไหน แต่ภายนอกมันก็เป็นได้แค่ความฝันตื่นใหญ่เท่านั้น

แต่ของไรท์เตอร์นั้นจะเรียกว่ารวบหมดก็ได้ ปั้นตัวตุลาออกมาได้อย่างคนที่มีเหตุมีผลตัดสินใจและมองโลกต่างจากเด็กวัยเดียวกัน นำประสบการณ์ในเกมมาปรับเปลี่ยบใช้นอกเกม นี่สิเขาถึงเรียกว่าเล่นอย่างสร้างสรรค์ จะทั้งเก่งและยิ่งใหญ่ในเกมและนอกเกมอย่างที่คนมีเหตุผลชั่งวัดว่าแท้จริงสิ่งใดสำคัญกับเรา และที่สำคัญคือพระเอกเรามีเพื่อน เขาไม่ได้ต้องอยู่แบบหัวเดียวกระเทียมลีบ แต่เขายังมีคู่หูที่ไว้ใจได้ เป็นตัวสร้างสีสันให้ชีวิต สนุกเฮฮา เพื่อนเป็นคนจริงๆก็นับว่าเป็นเพื่อนที่มีหลายมิติ มีความเป็นเหตุเป็นผลในตัวของแต่ละคน จึงสมแล้วที่จะให้คำนิยามของนิยายเรื่องนี้อย่างที่เกริ่นนำหัวข้อคำนิยม

อันนี้เป็นส่วนตัวของรีดเดอร์คนนี้

ความจริงอยากจะเม้นบอกไรท์เตอร์เรื่องนี้อยู่แต่รู้สึกว่ามันไม่เต็มเหนี่ยวเลยมาลงกับคำนิยม ตัวรีดเดอร์ไม่ได้หวังอะไรกับคำนิยมนี้ แค่เพียงหวังว่าไรเตอร์จะได้เข้ามาอ่านบ้างเท่านั้น ให้ได้รู้ว่านิยายของไรทเตอร์เป็นนิยายในดวงใจรีดเดอร์ไปแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

ปล.(จะสุดท้ายแล้ว)จริงๆสารภาพเลยว่าพักนี้เริ่มเบื่อกับนิยายแนวออนไลน์พอสมควร เพราะมันดูไม่ค่อยมีอะไรมาก เปิดเรื่องมาพระเอกดวงดีเวอร์ เมพขิงๆตลอดได้ของเทพตลอดมีฮาเร็มสาวๆ(ถึงจะเป็นแค่AI)สุดท้ายพอเก่งไปเรื่อยๆไม่มีใครทาน ก็จะปั้นตัวร้ายโพดมาสู้ด้วยพอปราบได้ก็จะมีตัวใหม่มาแทนเรื่อยๆ เพราะไรทเตอร์เขาจะหาที่ลงของเนื้อเรื่องไม่เจอ(จะมีไรท์ฯท่านไหนมาไล่เอาคีย์บอร์ดเฉาะหัวเรารึเปล่าเนี่ย ฮ่าๆ) ให้มันมาตลอดก็ไร้คู่ต่อสู้ หากเป็นกันอย่างนี้พระเอกมันต้องสู้ต่อไปเรื่อยๆไม่มีจุดจบ พอมาเจอตุลารู้สึกเป็นจุดกระชากอารมณ์พอควร มันเหมือนเป็นสิ่งที่เข้ามายึดเราเอาไว้อีกครั้งเลยเชียว

ปล.(สุดท้ายแล้วจริงๆ)ก็ขอเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ ที่รีดเดอร์คนนี้ได้มาพิมพ์อยู่ ณ ตรงนี้ก็คิดว่าสิ่งเหล่านี้คงจะอยู่ในใจ ในความรู้สึกของรีดเดอร์แสง และเงาอีกหลายคน หากไม่เป็นการเสียมารยาทแห่งการออกนอกหน้านอกตาไป รีดเดอร์คนนี้ก็จะถือยึดเลยว่าเป็นตัวแทนกล่าวให้กำลังใจและจะค่อยติดตามผลงานของไรท์เตอร์ไปจนจบตลอดรอดฝั่งแม้จะไม่ได้เริ่มสตาทร์มาพร้อมกันก็ตาม ผลงานของไรทเตอร์นั้นดีอยู่แล้วขอให้รักษามาตรฐานของตนเอาไว้แค่นี้รีดเดอร์ก็ชื่นใจไปตามๆกันประหนึ่งดื่มอิชิตัน(ฮา)นอกจากนี้ก็ไม่มีอะไรต้องพูด(พิมพ์อีก ปาไปจะ 3000ตัวอักษรรอมร่อ)ก็ต้องขอกล่าวลากันจริงแล้ว สวัสดี...

อ่านฟิคแล้วคิดถึงประโยคนี้ขึ้นมาทันที แอบสงสัยว่าเป็นพี่พลอยแอบมาเขียนเองรึเปล่า แบบ...มันเป๊ะมากอ่ะ ทุกอย่างอารมณ์เรื่อง การบรรยาย บุคลิกนิสัยมันใช่ทุกอย่างเลย อ่านไปแล้วพาลให้ใจเต้น ความรู้สึกเดียวกับตอนอ่านนิยายพี่ว๊ากจริงๆ ชื่นชมไรเตอร์มากที่ช่วยสานต่อให้ฟิน สนองนีดให้แฟนๆ ขอบคุณมากจริงๆ//จับมือไรเตอร์น้ำตาไหลพราก

นิยายเรื่องนี้ถือเป็นทางเลือกในการอ่านนิยายออนไลน์หนทางใหม่จริงๆ

สำหรับสาวๆที่ไม่อาจทนอ่านนิยายที่พระเอกตัวเดินเรื่องมันโหดจิต ฆ่าเลือดสาด โชคดีตลอดชาติ ดวงดีตลอดศก และ...สาวๆในฮาเร็ม พล๊อตอมตะจริงๆ

หรือหนุ่มที่อาจเบื่ออย่างเนื้อเรื่องข้างต้น จะหานิยายสบายๆ สนุก ตลก จะมีดราม่าแต่เครียดไม่ออกเพราะนางเอกเราเขานำเรื่องได้ฮาเกินจะปั่นอารมณ์ดราม่าขึ้น

ที่สำคัญเรื่องนี้ไม่ต้องกังวลว่าจะเกิดการต่อต้านนางเอก กระแสฮาเร็มสาว เพราะหลายคนหวงพระๆ รำคาญนางๆ บลาๆๆ เพราะเรามีนางเอกจึงได้เล่นจิ้นจับคู่ตามใจ ชอบคนนี้ก็จับคู่นางเอกเราทันที จะจับเป็นสิบเป็นร้อยก็ได้ใจไป ตามแต่จะเชียร์

โสรยา...เรื่องนี้ไม่มีฉากยอมให้ใครกดขี่



เพราะเธอจะเป็นฝ่ายกดขี่คนอื่น!



โสรยา...เรื่องนี้...ไม่มีการถูกคนอื่นหลอกใช้ให้ยอมทำเพื่องานคนอื่นสำเร็จ



เพราะมันจะมีแต่การหลอกใช้คนอื่น! หรือแลกเปลี่ยนผลประโยชน์เพื่อความสำเร็จสูงสุดของเธอ!



โสรยา...เรื่องนี้...ไม่มีการยอมให้เหล่า(?)พระเอกทำร้าย



แต่เธอจะทำร้ายเหล่า(?)ทาสที่น่ารักของเธอ!



โสรยา...เรื่องนี้...ไม่มีฉากที่คุณเธอถูกปล่ำ



แต่เธอจะเป็นฝ่ายไล่ปล้ำพระเอกเอง!



ฮ่า! มันช่างเป็นสัมผัสที่น่าติดใจกับนิยายเรื่องนี้เสียเหลือเกิน

ในการเขียน ไรเตอร์สามารถถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก การกระทำ ขนบธรรมเนียมการปฏิบัติที่เป็นจุดเด่นของนิยายจีนโบราณออกมาได้ยอดเยี่ยม ไม่มีตกหล่นหรือจุดสะดุดเลยแม้แต่น้อย ถือได้ว่าสอบผ่านในฐานะนักเขียนแนวนี้ชนิดได้คะแนนเต็ม แสดงให้เห็นว่าไรเตอร์ใส่ใจจุดเหล่านี้ ที่จะมองก็เห็นเป็นเพียงองค์ประกอบเล็กๆ หากแต่เติมเต็มความรู้สึกของผู้อ่านไม่ให้ตะขิดตะขวางใจในการอ่าน เพราะไม่เพียงแต่จะเขียนแนวย้อนยุค หากแต่เขียนแนวของต่างประเทศ ที่หลายเรื่องอาจขาดจุดเหล่านี้ไป เพราะความไม่คุ้นชินหรือเข้าใจวัฒนธรรมเพียงพอ ซึ้งหากใครที่ติดตามแนวนี้เป็นประจำจะสามารถรู้สึกได้



ยิ่งบวกเข้ากับแนว Y อย่างมีระดับและออกจากแปลกใหม่ในความรู้สึก ก็ยิ่งเสริมเป็นจุดเด่น เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเรื่องที่น่าติดตาม ทั้งสีสันความมีชีวิตชีวาของตัวละครก็ยิ่งรู้สึกได้ว่า 'เต็ม' และ 'ไร้ที่ติ' เข้าค่ายยิ่งอ่านยิ่งสนุก ชวนให้ติดตามว่าสุดท้ายแล้วจุดจบความสัมพันธ์อันแสนยุ่งเหยิงนี้จะจบลงเช่นไร