สัตว์เลี้ยงตัวน้อยในร่างของน้องสาวนี่ ถือว่าแหวกแนวไหมตอบว่าไม่ถึงกับแหวกแนวมากก็จริงในยุค Moe Flood แบบนี้แต่การที่คุณ KWE ไม่เขียนให้เวอร์จนเกินไปและเน้นความสัมพันธ์ของทั้งสองทีละ Step เล็กๆนี่น่าสนใจกว่าพวกอีเวนท์ยัดเยียดเยอะครับ

ผมชอบที่การพัฒนาของตัวละครที่เป็นไปทั้งสองด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านของฟิลหรือว่าของมีอา

โดยส่วนตัวแล้วคาดว่าคุณ KWE คงจะนำเรื่องเข้าแนวสงครามด้วยแน่ๆเลยแต่เน้นความน่ารักแบบนี้แหละครับจะได้หลากรสในฟิกเดียว

ตัดความน่าเบื่ออย่างการเริ่มต้นที่แสนจะ noob ออกจากพื้นฐานการเริ่มต้นอย่างเกมออนไลน์ทั่วไปออกแล้วเปิดตัวด้วยความน่าตื่นตระการตาของการเริ่มเควสแทน ข้อดีพิเศษของเรื่องราวแบบนี้คือไม่ต้องเสียเวลาทำความเข้าใจกับโลกเป็นเวลายืดยาวก่อนที่ความสนุกของมันจะเริ่มขึ้น

แบบที่เขาเรียกว่าว่า "Climax ตั้งแต่ต้นเลยทีเดียว"

มีหลายครั้งที่อ่านแล้วรู้สึกว่า " หมอนี่มันตัวไหนวะ " สำหรับคนที่ชอบความลึกลับและเร้าใจในเวลาเดียวกันถือเป็นอาหารจานเด็ดกับเครื่องเทศชั้นยอดเลยก็ว่าได้ แต่ความสนุกของเรื่องนี้ที่ผมประทับที่สุดคือการที่เรียกว่า " เมื่อโลกหมุนไปตัวละครทุกตัวก็ขยับไปพร้อมๆกัน " ครับผม

เรื่องนี้ตอนแรกเหมือนจะเป็นเรื่องสยองขวัญเหมือนกับฟิกสีเลือดแต่เมื่ออ่านไปแล้วพบว่าคุณกวีสามารถสร้างความลงตัวของ "เรื่องผีๆ" กับ "ความรัก" ที่ต่างออกไปจากที่เคยมีมาก่อนได้อย่างดีทีเดียวครับ เพราะการที่จะเป็น "เพื่อน" กับเหล่าผีเนี่ยไม่ง่ายหรอก ที่สำคัญคือไม่ใช่ผีในรูปแบบวิญญาณ แต่เป็นแวมไพร์ที่ใช้ชีวิตราวกับมนุษย์ปรกติ (!?)

ในเมื่อแวมไพร์ตนนี้ตอนแรกเห็นตัวเอกเป็นแค่อาหารล้ำค่าแต่เมื่อเวลาผ่านไปความรู้สึกที่ล้ำลึกกว่าก็ก่อตัวขึ้นมาเป็นความรัก (!?)

อีกครั้งนี่ไม่ใช่แค่เรื่องกุ๊กกิ๊กของความต่างระหว่างคนกับผีเท่านั้นแต่เป็นการแสดงถึงการที่ผีอย่างแวมไพร์อยู่ในสังคมของผีในแบบฉบับไทยๆเลยละครับเรียกได้ว่าเซอไพรซ์สองชั้นมันส์ทุกตอน

หลังจากอ่านไปได้ซักพักแล้วขอยืนยันว่า "เป็นอะไรที่มากไปกว่าแค่โลกของ RO" ยิ่งนักถือเป็นการเปิดตำนานใหม่เลยทีเดียวกับฟิกเรื่องนี้ของคุณกวีที่สามารถสร้างโลกใหม่ของตนเองออกมาได้จากการผ่านตัวละครชื่อ Emic ครับ

ผมคิดว่าคำชมนี้ไม่ได้น้อยไปเลยกับการที่ครั้งแรกผมนึกว่าเป็นแค่ฟิกที่ใช้ตัวละครจาก RO เฉยๆแต่เมื่อลองอ่านดูแล้วโลกของคุณกวีมีความสมบูรณ์มากเลยครับพื้นฐานตัวละครก็แน่นแต่จุดที่ประทับใจที่สุดของภาคนี้คงเป็นความพยายามและบากบั่นของ Emic แหละครับ ผมจึงกล้ายืนยันว่านี่เป็นฟิกชั่นของยอดอัศวินเลยทีเดียวครับ

สำหรับคนที่เคยสัมผัสกับจินตนาการสุดกว้างไกลของ Ragnarok Online มาแล้วละก็เรื่องนี้ผมยกให้ว่า " พลาดไม่ได้ครับ "

เรื่อง -Study In Game Online ออนไลน์อลวน กลุ่มคนอลเวง
โดย -ว็อล
ลิงค์หรือแบนเนอร์นิยาย -http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=639572


เนื้อเรื่องย่อ (18+3) บูมตัวเอกของเรื่องได้เข้ามาสู่โลกแห่งเกมออนไลน์และไม่ทันไรก็ได้จูบ(ในเกม)กับหนุ่มหน้าสวยในชุดเมดชิทาเกะก่อนที่จะร่วมหอลงโลงไปกับปาร์ตี้สุดแนวที่ประกอบด้วยเดย์ไนท์,ชาโดว์และเพรเซีย

โดยทั้งห้าได้กลายเป็นขบวนการหัวห้าสีที่มีความซวยเป็นสรณะตามตัวเอกอย่างบูมที่เผื่อแผ่ความซวยถ้วนหน้า ปาร์ตี้ที่เหมือนๆว่าจะไม่เต็มเต็งซักคนได้ผ่านภารกิจยากๆและบ้าบอได้อย่างน่าประหลาดใจแถม ยังเป็นกลุ่มแรกในกิจกรรมพิเศษอย่างการประลองอีกด้วย หนำซ้ำบูมยังได้รับลูกแมว 'คิทเทน' มาเป็นน้องสาวในเกมให้คนอิจฉาเล่นต่างหาก


ส่วนของการวิจารณ์

เนื้อเรื่อง - การศึกษาในโลกของเกมออนไลน์เป็นของแปลกใหม่มากสำหรับแนวฟิกชั่น ... แต่หลอกคนอ่านนี่นา(อ้าว) เพราะเอาจริงๆก็บอกไว้แล้วในหน้าแนะนำว่าเป็นเรื่องของความซวยโดยเฉพาะ ที่เรียกเสียงฮาได้ไม่หยุดหย่อน
ไหนจะอีเวนท์ที่ต้องใช้สีข้างเข้าแถมากกว่าการไขปริศนา ไหนจะเรื่องราวที่เกิดจากความบ้าบอของปาร์ตี้ ต้องยอมรับว่าไม่ใช่แค่อัดเรื่องซวยๆแล้วจะขำแต่ความคิดสร้างสรรค์ของคุณก็เป็นตัวดึงดูดให้คนเข้ามาอ่านได้อยู่แล้วละครับ
สเน่ห์ของนิยายสไตล์เกมอยู่ที่คนอ่านไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในโลกใบใหม่นี้ ตราบเท่าที่ยังคงความฮาและความแปลกใหม่ได้แฟนๆไม่หนีไปไหนแน่นอนครับ

ตัวละคร - สร้างตัวละครที่แบ่งบทบาทกันได้ดีแล้วครับ บูมเป็นตัวหลักของเรื่องก็จริงแต่เหมือนว่าความซวยอย่างเดียวจะไม่ใช่จุดขายหลักนะการที่ตัวเอกมีน้ำใจดีงามและเมตตากลับเข้าตาผมมากกว่าตัวเอกที่ไร้สาระไปวันๆ

แต่ตัวละครที่เหมือนจะมีบทเยอะที่สุดคือชิทาเกะ อาจจะเพราะเป็นเหมือนตัวพรีเซนต์ของทีม เดย์ไนท์เองก็มีจุดเด่นกับนิสัยของตนอยู่แต่ความเป็นเทพจอมกวนยังอิมแพคไม่เต็มที่นะ ชาโดวนี่เป็นเหมือนตัวละครมาตรฐานนะพูดน้อยต่อยหนักแต่พอมีบทเสริมก็ทำให้ตัวละครนี้ดูดีขึ้น

ชิคุซึกับเพรเซียนี่บทน้อยๆชอบกลไม่รู้จะวิจารณ์ยังไงดีเอาเป็นว่าเหมือนกับเป็นทัพหลังที่มากด้วยลูกเล่นซะงั้น ส่วนคิทเท่นนี่เป็นมาสคอตกลุ่มได้เลยสินะ โดยรวมแล้วถือว่าลงตัวดีครับเป็นปาร์ตี้ที่ไม่มีคาแรคเตอร์ซ้ำซ้อนแต่อาจจะแจกบทลำบากไปบ้าง

การนำเสนอ - ทำได้ลื่นมากในมุมมองของบูมหรือตัวเอกครับแต่เหมือนกับว่าพอเป็นตัวอื่นๆแล้วความละเอียดลดลงเยอะไปหน่อย บางครั้งเพิ่มรายละเอียดให้กับมุมมองของตัวละครอื่นบ้างก็ดีนะครับ

สรุป - ความสนุกสนานย่อมมาก่อนอยู่แล้วที่เหลือคือความคาดไม่ถึงซึ่งเป็นจุดขายของเกมเลยทีเดียว ส่วนประกอบอื่นๆอย่างความลึกของตัวละครเนี่ยค่อยๆเติมไปเรื่อยๆได้ครับ

ลงเกรด A

ผู้วิจารณ์ Jammaster X

เนื้อเรื่อง - intro เปิดตัวได้แรงดีรู้สึกเหมือนว่าถ้าไม่ห้าม NC ละก็คงถึงเนื้อถึงตัวกว่านี้แหงๆ แต่ข้อดีของการลงฟิกแบบนี้กลับเป็นการเดินเรื่องที่เร็วมากสำหรับคนที่ชอบอ่านเรื่องที่ไปไวๆแล้วถือว่าโอเคเลยครับแต่การที่กระโดดจากบ้านไปมหาลัยในวันรุ่งขึ้นเลยอาจจะกระทันหันไปซะหน่อยนะ หวานยังไม่ทันได้คุยกับพ่อแม่ของแซนซัสเลยนะ (หรือจงใจข้ามไป) อ่านไป 5 ตอนรวม intro แล้วเด็กมหาลัยแต่ขับรถไปตีกับชาวบ้านได้แถมมีการงอนพ่อแม่หนีไปอยู่คอนโดนี่ เชื่อเขาเลยนะดูเหมือนจุดรวมของเรื่องจะอยู่ที่หวานแต่เป้าหมายของฟิกคือการพนันว่าหวานจะถูกแย่งไหมสินะ บทบาทของตัวละครกับที่มาที่ไปยังเคว้งมากถ้าเน้นแนวให้น่าติดตามน่าค้นหาก็ไม่เลวนักแต่ดูเหมือนตอนหลังๆจะเร่งไปหน่อยนะ

ตัวละคร - จุดแอบขัดกลับกลายเป็นว่าลูกสาวที่พ่อแม่ห่วงขนาดนี้กลับแก่นแบบเด็กๆ อาจจะไม่สมกับความเป็นจริงเล็กน้อยแต่นิยายนี่เนอะถือว่าแหวกเล็กๆได้ละกัน การที่ตัวละครเดียวโดนเรียก ตัวน้อย ตัวน้อย ทำให้สับสนได้ง่ายๆเลยนะส่วนนิสัยของแซนซัสกับแวซายนี่ไปกันได้เลยผมถือว่าวางสมดุลได้ไม่เลวนัก แต่การที่เพิ่มตัวละครใหม่เข้ามาทีเดียวในตอนที่ 5 ถือว่าผู้อ่านอาจจะรับไม่ค่อยทันนะครับ

การนำเสนอ - เห็นว่าบ้างครั้งมีด้านของคนอื่นเช่นแวซาย แซนซัสบ้าง แต่ตัวเดินหลักยังคงเป็นหวานภาษากับยุคเข้ากันได้เรียบร้อยแล้วละเน้นการนำเสนอแบบ Focus ไปที่เนื้อหาหลักของเรื่องเลยทำให้คนอ่านอาจจะตามไม่ทันได้ง่ายๆนะครับหลายๆครั้งไม่เว้นจังหวะให้คิดตามเลยว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นมายังไงก็เกิดอีเว้นซ้อนอีกแล้วตรงนี้ถ้าอ่านขาดไปนิดเดียวจะพลาดไปเลยนะครับ


พิเศษ - โดยส่วนตัวชอบฟิกที่เดินเรื่องเร็วอยู่แล้วถ้าเพิ่มความน่าติดตามด้วยการพักจังหวะให้ตัวละครมีโอกาสคิดบ้างจะน่าสนกว่านี้เยอะเพราะเท่าที่อ่านมา ตัวเดินเรื่องหลักอย่างหวานว่าง่ายจนรู้สึกแปลกๆครับการที่กลับจากอังกฤษมาโดยที่ไม่เหมือนจะติดนิสัยของคนเมืองนอก หรือมีความต่างทางวัฒนธรรมเลยเนี่ยออกจะยากนะครับ(แต่ก็เป็นไปได้นะ)

เกรด ผมให้ B - นะตอนแรกจะให้ C เพราะความแน่นของเนื้อหายังน้อยแต่ถ้าสามารถพัฒนาให้คนอ่านสามารถอินไปกับตัวละครได้อีกนิดจะเจ๋งมาก

ส่วนของการวิจารณ์

Curious Family นำเสนอได้ดีครับ แต่จุดหักน้อยไปหน่อย
Forget ! แล้วหมาละครับตกลงเรื่องของวิภาวีเนี่ยสยองดีแต่ตอนที่เปลี่ยนมุมมองนี่ไม่บอกซะหน่อย อ่านรอบแรกแล้วงงเลย
Factitious อันนี้โอเคนะ พอเข้าใจโดยรวมถือว่าหักได้ไม่เลวนักว่าแต่โรงบาลไม่มีกล้องเรอะ
Reality GAme หักมุมได้เจ๋งดี สุดท้ายคนดูรายการนั่นก็คุณตำขวดสินะ
The purple village ชื่อเรื่องบ่งบอกไปหน่อยเลยทำให้เดาได้หมดก่อนจะหักมุมในเรื่องแฮะ
Arrest !! เรื่องนี้ไม่หักมุมนะ ภาษาแพทย์เยอะไปนิด
I am a monster เรื่องนี้ใช้ได้เลยนะถือว่าหักมุมได้ไม่เลว อ่านสนุกแบบง่ายๆไม่พึ่งภาษาหมอเยอะ
Endophine เป็นการหักมุมแบบคนละทางดี แต่วกวนไปหน่อย
The apple อ้าวไปๆมาๆขอข้อเดียวซะงั้น เสียดายที่ไม่เฉลยว่าในกระจกคืออะไร แมว ผี แอปเปิ้ล เรื่องนี้อ่านง่ายดี
Bad day ผัวกลับมา .... แต่แล้วกลับมาพร้อมปืนสินะ จริงๆจะหักมุมกว่าถ้าชะนีที่มาเยี่ยมคืออีดำ
True lie ? เรื่องนี้ตัดสินใจง่ายดีนะแต่ถ้าโทรหาเพือน 1 เข้าข้าง โจ เพื่อน 2 เข้าข้างเจนละ จะสนุกขนาดไหน ?
Chamber ตกลงมันเป็นเรื่องของอะไรครับ ? คนหรืออมีบ้าน่ะ เรื่องนี้ผมว่าสื่อยากไปนิดนะ แต่ก็หักมุมดี
nobita มันก็ยังตกอยู่ดีไม่ใช่เหรอ เรื่องนี้เรื่อยๆไปหน่อยนะ
letter of hikimori อันนี้ไม่เลวนะ คุณแม่ก็เก็บตัวไปด้วยสินะ ว่าแต่ไหงในห้องมีโทรศัพท์ .....ผ่านไป 5 ปีเสื้อผ้าไม่เปลี่ยนขนาดเลยสินะ 5555
Born อันนี้ไม่ต้องรู้วิทย์มากก็เข้าใจได้นะแต่เหมือนเดิมเรื่องนี้หักมุมไม่มากนัก
Palliative sea อันนี้ผมอ่านแล้วไม่แน่ใจว่าผู้เขียนต้องการจะสื่ออะไรขอข้ามไปนะครับ
Dear my friend ตั้งแต่อ่านมาเรื่องนี้ต่อเนื่องดีมาก แต่ยังไม่จบใช่ไหมครับเนื้อหาและเหตุผลสอดคล้องต่างกับเรื่องแรกๆ แต่ผมยังบอกไม่ได้จนกว่าจะจบ แต่ขอบอกว่าเรื่องนี้ผมรออ่านอยู่นะ
Tarot Card เรื่องนี้วนไปมาจนเหนื่อยเลยครับ แต่บทสรุปงงมาก มันเหมือนกับว่าไม่ใช่เส้นทางชีวิตเปลี่ยนแต่ชีวิตถูกเปลี่ยนให้ไปแทนที่ใคร ซักคน ถ้าถามผมละก็ตอนที่ออกมาจากโรงบาลแล้วเจอตู้ไพ่ยิปซี น่าจะตื่นเต้นกว่า ไม่ก็เจอตู้ในโรงบาลก็ได้ครับ

ตัวละคร - ตัวละครแต่ละตัวมีมิติน้อยไปหน่อยครับทำให้ไม่ค่อยเข้าใจว่าอยากจะให้ตัว ละครสื่ออะไร แต่พออ่านเรื่อง Dear my friend แล้วก็พบว่าจริงๆคุณเขียนมิติตัวละครได้ดีแล้ว อาจจะเพราะพยายามเน้นกับการหักมุมมากกว่า


การนำเสนอ - การนำเสนอที่เรียบง่ายและชัดเจนมีชัยไปกว่าครึ่งนะครับ บางเรื่องนำเสนอไม่ชัดเจนทำให้สื่อไม่ออกอย่าง Palliative sea ครับ

รวมคะแนน - ตอนแรกผมอ่านแล้วอยากให้ C มากกว่า แต่ตอนนี้ผมตกลงใจให้ B - ครับเพราะผมอ่านแล้วเข้าใจละว่าตลาดของคุณเป็นแบบไหนแนว Twist เนี่ยจริงๆแล้วถึงจะสามารถหักมุมได้แต่ถ้ามันไม่เกี่ยวกับเรื่องเลยเนี่ยบาง ครั้งมันจะลดความน่าติดตามนะครับ
อย่างเรื่อง เกมชีวิต ปีศาจ DMF เนี่ยถือว่าสนุกเลยละ หลายๆเรื่องดูเหมือนว่าพอจะจบแล้วคุณรีบหักเกินไปหน่อยครับทั้งๆที่หากคุณ ใช้เวลากับมันอีกนิด ความรู้สึกจะติดค้างในใจผู้อ่านอีกนานเลยละ

วิจารณ์โดย Jammaster X

เนื้อเรื่อง - ที่มาที่ไปของเรื่องถือว่าหลวมไปหน่อยครับส่วนพล๊อตของสาวสวยที่มีหนุ่มๆ แย่งจีบยังไงก็เรียกคนอ่านได้อยู่แล้วละ ปริศนาที่ว่าทำไมบางทีโซเฟียถึงอ่านใจแม็กซี่ได้บ้างไม่ได้บ้างผู้เขียนคง วางอะไรไว้บ้างรึเปล่า
องค์กรล่าผู้มีพลังจิตเนี่ยเป็นอีกจุดนึงที่แปลก องค์กรใหญ่ขนาดนั้นหลีกเลี่ยงตำรวจเป็นเรื่องที่ออกจะขัดเล็กน้อยแต่ถ้านับ ว่าเป็นยุคล่าแม่มดก็คงไหว ยังไงก็เน้นโฟกัสเนื้อหาของนางเอกอยู่แล้ว
การ เปิดตัวของไอซิคกลับไม่แรงเหมือนแม็กซี่แฮะประกาศโต้งๆเลยเนี่ยโซเฟียที่ ระวังตัวอยู่ แล้วกลับทำให้มันขัดไปหน่อยตอนแรกนึกว่าจะเป็นอะไรที่ทำให้โซเฟียสบายใจได้ ซะอีก อ่านตรงนี้แล้วเหมือนกับนางเอกแพ้หนุ่มหล่อไปเลย
จุดดราม่าของ เรื่องทำได้ดี การที่นางเอกโดนบังคับจูบสองรอบติดนี่เหมือนจะเปลืองตัวแต่ก็อิมแพคดี เหมือนอ่านตอนหลังๆไปแล้วการสัมผัสตัวแล้วล่วงรู้ความคิดของโซเฟียมันหายไป นะ


ตัวละคร - แม็กซี่วางมาได้ดีมาก ในขณะที่โซเฟียและไอซิคถูกวางมาหลวมๆในสายตาผม คุณลุงนี่บทน้อยจริงๆ(น่าๆมันไม่ได้เน้นเรื่องการสู้กับองค์กร)แต่ถ้าไอซิ ครู้พลังของโซเฟีย แต่ตอนสัมผัสไม่ได้คิดอะไรรอไว้ ?


การนำเสนอ - ถือว่าละเอียดดีครับแต่ไม่เยิ้นเย้อ มีการพิมพ์แซวเข้ามาเรื่อยๆตัดอารมณ์ได้ดี จุดเล็กน้อยบ้างเช่นการปรับตัวในชีวิตของโซเฟียแถมในเมื่อนางเอกใช้ชีวิตมา ตั้ง 10 กว่าปียังไม่สามารถควบคุมพลังหรือการเข้ากับสังคมรอบๆเพื่อลดจุดเด่นนี่ ผมว่าขาดๆไปหน่อยนะ
แต่โดยรวมแล้วยังอ่านสนุกเลยถือว่าโอเคครับจุด ที่ขาดหายไปแปลกๆก็เช่นตอนหลังๆที่แม็กซี่โมโหง่ายและไม่รู้ทันโซเฟียแบบแต่ ก่อน คนเขียนคงวางไว้แล้วสินะครับว่าทำไม ?

รวมคะแนน - ผมให้ C+ ครับ เนื่องจากวางเนื้อหาแบบไซไฟ ต้องบอกว่าเป็นหวานแหววที่ใช้ไซไฟเข้ามาช่วยเพิ่มรสชาติแต่เพราะหลังๆจุดตรง นี้เหมือนจะหายไปครับ จริงๆรู้อยู่ว่าเน้นหวานแหววแต่ขอหักนิดนึงนะ
เรื่องภาษาเนี่ยการใช้ ฮ่าๆๆ ฮี่ๆๆ เนี่ยมันไม่ค่อยเหมาะกับตัวละครหญิงเท่าไหร่ต่อให้พูดกับตัวเองก็ตามที

วิจารณ์โดย Jammaster X