อ่า... ยอมรับเลยนะว่าเรื่องนี้อ่ะมันส์ (บ้า) ได้ใจดีมาก
เสียดายจังเลยอ่ะที่มีแค่สามภาคจบ
เผอิญว่าชอบเรื่องนี้มากเลยอยากให้แต่งต่ออ่านะ แต่ถ้าเกิดว่าไม่ว่าง (ขี้เกียจ) หรือไม่อยากแต่งต่อก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกจร้า อืมม... เราชอบภาค 3 มากเลยอ่ะ หนุกดี เอิ๊กๆ >>>>> จบแย้วจร้า ^o^ TuT

สวัสดีจร้า
ลองมาอ่านเรื่องเกี่ยวกัยเฮอเมสแล้วก็ฮาดีอ่านะ (แต่วินด์เซลฮากว่า เอิ๊กๆ) เพราะแลดูว่าเฮอเมสจะปัญญานิ่มพอๆ กับวินด์เซล (แม้วินด์เซลจะบ้ากว่าก็ตาม- -*) เดี๋ยวจะมาอ่านต่อนะ ไปก่อนล่ะจ้า ^w^

อืม... เซเลสเก่งน่ะดีแล้วนะเราว่า แต่ถ้ามันไม่ได้เรื่องเลยสักอย่างนี่สิ... น่าคิด (ดูถ้าจะคิดหนักเสียด้วย) เพราะถ้าพระเอกไม่ได้เรื่อง... เรื่องนี้คงจะยอดคนอ่านตกวืบ(มากกว่านี้) แน่ๆ- -* เพราะปัจจุบัน นานๆทีท่านจึงจะลง บางคนก็เลยนึกว่าท่านเลิกแต่งหรือเลิกลงไปแล้วล่ะ
มาอัพต่อด้วยเน้อ~ >O

อ่า... เข้าใจนะคะว่าไม่ว่าง เพียงแต่อยากให้มาอัพบ้าง ซักวันละนิดนึงก็ยังดีอ่าค่ะ แต่กก็ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ แค่อยากให้มาอัพง่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ สู้ๆ ค่ะ
Have a good time.
...Rainbow...

ขอบอกตรงๆค่ะว่าปกติเป็นคนที่ไม่ชอบอ่านนิยายที่พรรณนาเยอะเกินไป
ปกติเป็นคนชอบอ่านแฟนตาซีแนวบู๊ล้างผลาญ แล้วก็ออกแนวฮาๆ แต่พอมาเจอเรื่องนี้... ความฮาอยู่ตรงไหนล่ะนั่น?? เคยเห็นเรื่องของหนูเร็นตั้งนานแล้วแต่ไม่เคยอ่าน พออ่านเรื่องนี้ต้องกลับไปอ่านเรื่องหนูเร็นก่อนเลยทีเดียว แล้วก็ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เริ่มติดเรื่องนี้ writerแต่งได้เยี่ยมมาก การบรรยายใช้ภาษาที่สุภาพ(มีหลุดบ้างนิดหน่อย) แถมยังบรรยายจนเห็นภาพเลยด้วย!
ถ้าถามว่า ตกลงคิดยังไงกับเรื่องนี้ ก็ขอบอกเลยว่าเรื่องนี้...
"กระตุ้นต่อมซาดิสต์ได้เยี่ยมมาก" และ
"สูบเลือดนักอ่านได้ยอดเยี่ยม" จบ!!!

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สนุกมากๆ
แม้โครงเรื่องหลักไม่ได้เขียนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างตัวเอกในด้านความรักไว้ชัดเจนนัก แต่ก็ทำให้เรื่องดูลื่นไหลมากขึ้น เพราะคำพูดดูเป็นธรรมชาติ ไม่มีอาการประมาณว่า... เขินแล้วขัด คือเขินตัวเอกอีกฝ่ายแล้วเวลาพูดก็ออกอาการแบบว่ามองหน้าแทบไม่ติด- -* พอมาเป็นแบบนี้เนื้อเรื่องเลยสนุกมากขึ้น สบายๆ เครียดบ้างตามช่วงที่ผู้แต่ง แต่งสถานการณ์ให้เป็น ดังนั้น โดยย่อๆเลยก็คือ แกนเรื่องหลักนี้ส่วนใหญ่มักจะเน้นความสัมพันธ์ของเพื่อน ความไว้ใจ เชื่อใจ และอีกอย่างที่นั่นก็คือ"ความรับผิดชอบ"
อย่างแรกเลยที่คิดแบบนี้ เพราะเฟรย์ได้รับมอบหมายหน้าที่มา ซึ่งหน้าที่ดังกล่าวนี้ก็เป็นเหตุให้เธอ(หรือเขา?)ต้องพบเจอกับปัญหาและความวุ่นวายที่ตามมา มากมาย ซึ่งล้วนแล้วเป็นเรื่องใหญ่ๆทั้งสิ้น ทว่าเฟรย์ก็ยังคงคิดถึงหน้าที่ที่ตัวเองได้รับมอบมาอยู่ตลอด โดยยอมเสี่ยงปลอมตัวเพื่อรับงานฆ่าเจ้าชายเวริส ต่อมาอีกเธอก็ได้พบพี่ชายของเธอ และปัญหาการก่อกบฏ และในช่วงที่เธอประสบปัญหานั่นเอง แม้จะได้รับรู้ว่าพี่ชายของตนถูกสังหารไปแล้ว(ในตอนแรกเฟรย์ยังไม่รู้) แต่ก็ไม่ได้นั่งฟูมฟายหรือช็อกจนทำอะไรไม่ถูก เธอยังคงเชื่อมั่นและทำหน้าที่ต่อไป และที่ชอบสุดๆประโยคหนึ่งของเฟรย์ "แกไม่มีวันทำอะไรยูเกรซิสได้ ถ้าตราบใดที่แกยังไม่ชนะฉัน" (ควรตัดคำว่า"ถ้า"ออกนะคะ) ประโยคนี้แสดงว่าเธอเชื่อมั่นในตัวของพี่ชาย
เอาล่ะ เหมือนจะพล่ามน้ำไหลไฟดับมาพอแล้ว จะสรุปย่อๆ(?)เลยแล้วกันนะคะ
"บทความเรื่องนี้แม้จะเป็นแนวที่แปลก แต่ความแปลกนั้นก็เป็นจุดเด่นที่สามารถทำให้คนสนใจได้ ความแปลกที่ว่านี้ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย เพราะนิยายเป็นสื่อที่แสดงออกว่าผู้เขียนมีความรู้สึกหรือความคิดอย่างไร และการแสดงความคิดที่ไม่ใช่เรื่องที่ผิด ฉะนั้น ความแปลกที่ว่าก็เป็นความแปลกที่..น่าประทับใจ.. อยากให้แต่งเรื่องใหม่ขึ้นมาอีกค่ะ"
และที่อยากบอกอีกอย่างก็คือ การที่ผู้แต่งจะตีพิมพ์เรื่องนี้ออกมาเป็นรูปเล่ม ขอให้ทบทวนประโยคต่างๆที่แต่งมาให้แน่ใจก่อน เพราะบางประโยค มีคำที่ไม่จำเป็นอยู่ประปราย ควรจะตัดออกเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ประโยคสับสน
ขอให้โชคดีนะคะ ถ้าหากว่าทั้งหมดที่กล่าวมาน่าเบื่อไม่น่าอ่านก็อย่าใส่ใจเลยค่ะ ^^

นิยายเรื่องนี้ โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าสนุกมากค่ะ แต่งออกมาได้ดี แต่สำหรับเรื่องที่ผู้แต่งยังไม่พร้อมนั้นไม่เป็นไรค่ะ เพราะอันที่จริงแล้วเป็นสิทธิ์ของผู้แต่งโดยตรงที่จะแต่งต่อหรือไม่ ดังนั้นปัญหาข้อนี้นับว่าตกไป

การที่คิดว่าตัวเองยังไม่พร้อมที่จะแต่งไม่ใช่เรื่องที่ผิดแต่อย่างใดเลย หากคุณพร้อมเมื่อไหร่คุณสามารถกลับมาแต่งได้ทุกเมื่อ หากมีใครก็ตามที่เป็น"แฟนพันธุ์แท้"ของคุณจริงๆล่ะก็ เขาต้องกลับมาอ่านอยู่แล้วล่ะค่ะ^^

--ขอให้โชคดีค่ะ--
GT

เรื่อง "???" เป็นเรื่องที่สนุกค่ะ ทั้งการใช้ภาษา การบรรยาย นับว่าเยี่ยมเลยทีเดียว การใช้ภาษานั้นดูเป็นกันเองแต่ก็สุภาพ บรรยายได้ดี เหมือนับการเขียนบันทึก แต่งเรื่องได้สนุกเร้าใจ มีทั้งอารมณ์ขัน เศร้า ซึ้งกินใจ และสนุกสนาน ทำให้เรื่องนี้ไม่น่าเบื่อเลย
ในครั้งแรกที่มาอ่าน ก็ปรากฏว่ามีตอนมาเยอะมากๆ ตอนแรกคิดว่า ถ้าอ่านไม่สนุกจะเลิกอ่าน แต่พอเริ่มอ่านไปได้ไม่กี่ตนก็เริ่มชอบเรื่องนี้ นั่งอ่านจนมารู้ตัวอีกทีก็100กว่าตอนแล้ว เลยคิดว่าควรจะแอดเป็นFavoriteเลยดีกว่า จากนั้นก็เริ่มตามอ่านเรื่อยๆมา
ขอให้ผู้แต่ง แต่งต่อไปจนกว่าจะจบนะคะ จะติดตามไปจนกว่าจะถึงวันนั้นค่ะ ถึงจะต้องรอหน่อย แต่จะรอค่ะ

ได้อ่านเรื่องนี้เป็นครั้งแรกจากคำแนะนำของเพื่อน โดยส่วนตัวนั้นชอบนิยายแปลเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และรู้สึกว่านิยายจีนเองก็มีเอกลักษณ์ที่ไม่อาจมองข้ามได้เป็นสเน่ห์เฉพาะตัว แต่บางครั้งก็อดไม่ได้จริงๆกับบางเรื่องที่วางโครงเอาไว้อย่างหละหลวม
เรื่องนี้เป็นหนึ่งในนิยายแปลจีนที่อ่านแล้วรู้สึกว่าไม่ "เยอะ" เกินไป
ตัวเอกทั้งคู่ไม่ได้รักกันเพียงแรกสบตา ไม่ได้หลงใหลเพียงรูปลักษณ์ของอีกฝ่าย และความสัมพันธ์แม้ไม่ได้แสดงออกว่าหวานชื่นรื่นรมย์รักกันปานจะกลืนกิน แต่ก็ทำให้อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ ได้รู้สึกถึงรักแท้ที่ทั้งสองฝ่ายมีให้แก่กัน ความเชื่อใจซึ่งกันและกันแม้จะต้องผ่านอุปสรรคมากมาย ทั้งยังมีแง่คิด มุมมองทัศนคติใหม่ๆ มุขตลกขำขันเสียดสีสังคมจากผู้แต่งที่เรียกเสียงหัวเราะได้เรื่อยๆ ยังมีปมปริศนามากมายที่รอการเฉลยทำให้รู้สึกตื่นเต้นและรอคอยแต่ละตอนที่จะได้อ่าน ผู้แปลใช้ภาษาไทยเรียบเรียงได้อย่างมีเอกลักษณ์ไม่ใช้คำเยิ่นเย้อดัดแปลง ทำให้อ่านเข้าใจง่าย นิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งในนิยายในดวงใจที่จะติดตามไปจนจบการแปลเลยค่ะ

เรื่องนี้มีเนื้อเรื่องที่อ่านสนุกอยู่แล้ว แต่เนื่องจากมีการเปลี่ยนผู้แต่งจึงเปลี่ยนสำนวนและเนื้อเรื่องไปเยอะพอสมควร แต่ก็ยังคงเนื้อเรื่องหลักไว้ โดยไม่ได้ลดคุณภาพของเรื่องลงไป

คิดว่าเรื่องนี้เมื่อRewriteแล้วก็มีสำนวนและการใช้ภาษาไปในทางที่ดีขึ้น ไม่ค่อย(หรืออาจจะไม่มี)คำผิดเลย

ในเรื่องการลงบทความ ซึ่งนานๆครั้งจะมาลงนั้นก็เป็นสิทธิ์ของตัวผู้แต่ง ผู้อ่านไม่สามารถท้วงติงใดๆได้ อาจมีการติเตียนบ้างเล็กน้อย แต่ก็ขึ้นอยู่วิจารณญาณของผู้แต่งเองค่ะว่าจะมาลงเมื่อไหร่

อย่างไรก็ตามขอใช้คำพูดยอดฮิตค่ะ ว่า "มาอัพไวๆนะคะ^^"
เป็นกำลังใจให้นะคะ