ลำดับตอนที่ #344
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #344 : :::::[นอกเรื่อง]:::::กว่าจะเป็นเยซอง
เยซอง ... เคยพูดเอาไว้ว่า "เขาคือสมาชิกที่มีแฟนคลับน้อยที่สุด!!"
เด็กชาย คิมจงอุน เกิดและเติบโตที่ชองอัน ในตอนเด็กๆ เขาค่อนข้างที่จะ**วพอสมควร เพราะเคยตั้งแก๊งกับเพื่อนๆแถวบ้าน และเขาก็เป็นหัวหน้าก๊วน เพื่อที่จะต่อสู้กับเด็กกลุ่มอื่นที่ไม่ค่อยจะถูกชะตากัน สร้างความปวดหัวให้กับทางครอบครัวของเขาเป็นอย่างมาก
ในตอนเด็กนั้น เขาอยากที่จะได้หุ่นยนต์สักตัว แต่ด้วยความที่พ่อบอกเขาเสมอๆ ่ว่าเด็กผู้ชายควรจะออกกำลังกายมากกว่าจะไปนั่งเล่นของเล่นไร้สาระ จึงทำให้จงอุนออกกำลังกายเป็นประจำ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา และด้วยความที่เขาแข็งแรง ไม่ชอบเวลาที่เห็นผู้ชายคนไหนด่าทอผู้หญิงนั่นเอง จึงทำให้ในวัยเด็กของจงอุน มีเด็กผู้หญิงมาปลื้มเขาเป็นจำนวนไม่น้อย
จงอุนค่อนข้างจะเป็นเด็กหัวดี แต่ไม่ค่อยจะตั้งใจเรียนสักเท่าไหร่ เขาไม่ชอบเวลาที่หันไปมองแล้วเห็นว่ามีอุปกรณ์การเรียนอยู่ใกล้ๆตัว เพราะมันทำให้เขารู้สึกเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก และสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกดี และอยากให้มีอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา ก็คือ CD เพลง และเครื่องเล่น
ด้วยความที่เขาชื่นชอบเสียงเพลงมาก อีกทั้งยังร้องเพลงใช้ได้ แม่ของเขาจึงได้ถามขึ้นในวันหนึ่ง ว่าถ้าหากเขาชอบเสียงเพลงเป็นชีวิตจิตใจขนาดนี้ ทำไมถึงไม่ลองไปออดิชั่นกับทางค่ายเพลงดู และก็ได้ไปติดต่อสอบถามถึงรายละเอียดการประกวดมาให้ลูกชายคนโตเสียเสร็จสรรพ
แม่ของจงอุนผลักดันเขาทุกวิถีทาง เพื่อจะสานความฝันของลูกชายให้เป็นจริง เมื่อมีการจัดการประกวดขึ้นที่โซล จงอุนและแม่ก็เดินทางมาเพื่อทำการแข่งขัน แต่ด้วยความที่ไม่คุ้นเคยกับสถานที่แปลกใหม่อย่างโซล จึงทำให้สองแม่ลูกต้องหลงทางกันอยู่นานสองนาน แต่ก็ยังโชคดีที่เดินทางไปทันการประกวด
ในการประกวด จงอุนร้องเพลงออกมาค่อนข้างดี แต่สำหรับการเต้นแล้ว เขาไม่ค่อยมั่นใจกับมันสักเท่าใด หรืออาจจะไม่มั่นใจเลยก็ว่าได้ เพราะเขาไม่เคยเต้นมาก่อน จงอุนบอกกับตัวเองในใจ ว่าเขาคงจะได้ที่สุดท้ายเป็นแ่น่ ... แต่ผิดคาด ผลออกมาคือ เขาได้รับรางวัลชนะเลิศมาแบบไม่ได้คาดคิดมาก่อน ซึ่งเขาก็ได้ผ่านการออดิชั่นเข้ามาเป็นศิลปินฝึกหัดพร้อมๆกับ แจจุง (TVXQ)
แต่การเป็นศิลปินฝึกหัดนั้นช่างทรมานและยากเย็นกว่าที่คิด หลังเลิกเรียน จงอุนจะต้องนั่งรถไฟจากชอนอันมาฝึกซ้อมกับทางบริษัททุกวันจนดึก และเดินทางกลับด้วยรถไฟขบวนสุดท้าย ตอนเวลา 23.20 น. เสมอ และเพื่อนร่วมเดินทางของเขาก็คือ ยุนโฮ (TVXQ) (ก่อนยุนโฮจะมาเช่าบ้านอยู่กับดงแฮและฮีชอล) ที่เดินทางกลับด้วยรถไฟเพื่อไปควางจู เช่นกัน
ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้จงอุนเริ่มสนิทกับยุนโฮ เพราะระหว่างทาง พวกเขาได้มีอะไรมาพูดคุยกันมากมาย และก็ยังร่วมสร้างวีรกรรมที่ไม่ค่อยจะเหมาะสมกับการเป็นเยาวชนอีกด้วย นั่นคือการดื่มเบียร์บนรถไฟ จนทำให้นั่งเลยสถานีชอนอันไปถึงดูจอง ด้วยความที่ไม่มีรถกลับ ทำให้จงอุนต้องโทรศัพท์ไปบอกแม่ ว่าเขาจำเป็นต้องนอนค้างที่บ้านเพื่อน และใช้เวลาอยู่ที่สถานนีดูจองนั้นทั้งคืน
เขายังคงฝึกซ้อมเป็นอย่างหนัก แม้ว่าจะยังไม่รู้ชะตาของตัวเอง ว่าจะได้เดบิวต์หรือไม่ เพราะแต่ละคนที่เป็นศิลปินฝึกหัดนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นที่ 1 มาจากแต่ละเวที แ่น่นอนว่าทุกคนมีความสามารถไม่น้อยไปกว่ากัน แต่สิ่งที่จะทำให้พวกเขาได้เดบิวต์นั้นก็คือ หลังจากที่ฝึกซ้อมเป็นระยะเวลานานแล้ว ผลงานของใครจะออกมาดีกว่ากัน ...และนั่นอาจจะรวมไปถึง ใครที่ดวงดีกว่าใคร
จงอุนมีเพื่อนสนิทในสมัยเป็นศิลปินฝึกหัดคือ ยุนโฮและแจจุง เนื่องจากผ่านการออดิชั่นมาพร้อมๆกัน นอกจากนั้น เขากับยองอุน (คังอิน) ก็ยังสนิทสนมกันมาก แต่ด้วยนิสัยบางอย่างของทั้งคู่ ที่ดูจะคล้ายกันในบางส่วนจนเกือบๆจะเป็นคู่แข่งกัน ไม่ว่าจะเป็น ชอบการต่อสู้ ชกต่อย และอีกมากมาย ทำให้ยองอุนมักจะแกล้งทำท่าราวกับว่ารังเกียจจงอุนเสมอ เนื่องจากยองอุนรู้จักนิสัยของเพื่อนคนนี้ดี ว่ามักจะชอบทำอะไรให้ 'มาก' กว่าชาวบ้าน ทั้งๆที่ไม่มีความจำเป็น แต่ความจริงแล้ว พวกเขาทั้งคู่ก็ต่างผูกพัน และมีกันและกันอยู่ในสายตาเสมอ เพราะแม้ว่าปากของยองอุนจะด่าทอ ผลักไสจงอุน มือจะใช้กำลังกับเขา หรือแม้แต่เท้าที่ก็ยังไม่ละเว้น แต่ทุกครั้งที่มีอะไรเกิดขึ้นกับจงอุน ยองอุนคนนี้ก็มักจะเป็นคนแรกที่มองเห็นเสมอ ด้วยเหตุนี้เอง จงอุนจึงไม่เคยสักครั้งที่จะโกรธเคืองยองอุน แม้จะโดนโขกสับ หรือถูกตบจนหัวแทบหลุดก็ตาม
และกับฮีชอลก็เช่นกัน จงอุนค่อนข้างที่จะติดฮีชอลอยู่มาก เขามักจะทำตัวเด็กเวลาที่อยู่กับฮีชอล แต่ด้วยนิสัยที่ชอบโชว์พาวของจงอุน (ถ้าไม่ชอบโชว์พาว คงไม่เป็นหัวหน้าแก๊ง) และอาจจะด้วยความพูดมากส่วนตัว จนออกแนวไร้สาระ ที่ทำให้อีชอลมักจะหาเรื่องว่าจงอุนเสมอๆ แต่นั่นก็เกิดจากความสนิทสนมและเอ็นดูในตัวน้องชายคนนี้ เพียงแค่การแสดงออกนั้นดูจะตรงกันข้ามกับสิ่งที่อยู่ในใจเท่านั้นเอง และด้วยความที่เขาเป็นคนติดจะสำอางหน่อยๆ เวลาว่าง หรือทุกครั้งที่เห็นกระจก จงอุนก็มักจะหยุดส่องและจัดเสื้อผ้า หน้า ผม ให้เข้าที่เข้าทาง และก็เป็นแบบนี้เสมอๆ จนติดเป็นนิสัย หลายครั้งที่เขาเผลอทำมันโดยไม่รู้ตัว จนฮีชอลต้องหันมากัดเอาบ่อยๆ
จงอุนมีความภาคภูิมิใจในความเป็นพวกเลือดกรุ๊ป AB และมักจะพูดถึงตัวเขาและฮีชอลในเรื่องนี้ และท้ายที่สุด ก็มักจะโดนฮีชอลว่ากลับมาทุกครั้ง "ถึงเราจะเลือดกรุ๊ปเดียวกัน แต่อย่าเอาชั้นไปรวมเป็นพวกเดียวกับนาย" เพราะเขาพูดถึงมันมากจนทำให้มันกลายเป็นเรื่องไร้สาระไปเสียแล้ว
แม้ว่าจะเป็นเด็กที่ค่อนข้างเกเรอยู่บ้าง แต่จงอุนก็ไม่เคยที่จะทำตัวไม่ดี หรือออกนอกลู่นอกทางเลย เพราะเพียงแค่ดื่มเบียร์กระป๋องเล็กๆ มันก็ทำให้เขาเมาจนแทบลุกไม่ึขึ้น ด้วยเหตุนี้เอง จงอุนจึงมักจะถูกเพื่อนๆลากไปร่วมวงด้วย แต่ไม่ใช่เพื่อให้เขาไปร่วมดื่ม เพราะเพื่อให้เขาเป็นคนหอบหิ้วเพื่อนๆกลับแทนนั่นเอง ส่วนเรื่องบุหรี่ จงอุนไม่แตะต้องมัน เนื่องจากเขาคิดว่ามันจะทำให้เส้นเสียงเสีย แต่ในความเป็นจริงแล้ว ครั้งแรกที่เขาลองสูบ มันทำให้เขาสำลักควันแทบตายต่างหาก
จงอุนได้เข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย Sunmoon และได้รับอนุปริญญาไปในช่วงก่อนเดบิวต์เพียงไม่กี่เดือน ในช่วงนั้นเอง ที่อาการป่วยเพราะนิ่วของเขาได้กำเริบขึ้น ทำให้ใบหน้าของเขาเริ่มบวมอย่างเห็นได้ชัด แต่ด้วยความที่เกรงว่าจะเป็นตัวถ่วง และทำให้คนรอบข้างเป็นห่วง เขาจึงเก็บงำเรื่องนี้เอาไว้เพียงคนเดียว
ช่วงที่ฟอร์มวงซูเปอร์จูเนียร์ จงอุนได้เปลี่ยนมาใช้ชื่อ เยซอง เพื่อใช้ในวงการบันเทิง เพราะเขารักในเสียงเพลง และอยากมีชื่อที่แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์ที่เขามี และก็เริ่มที่จะสนิทสนมกับรยออุค ศิลปินฝึกหัดน้องใหม่ที่เพิ่งผ่านเวทีการประกวดมาได้ไม่นาน
เขามักจะใช้ชื่อเรียกตัวเองว่า Cloud ซึ่งแปลว่า ก้อนเฆฆ มันมาจากความหมายของนามสกุลของเขาเมื่อเขียนเป็นภาษาจีน ด้วยเหตุนี้เอง ที่ทำให้เขาชื่นชอบก้อนเมฆเป็นพิเศษ
ในเวลาที่มีปัญหา หรือไม่สบายใจ จงอุนมักจะระบาย หรือเล่าเรื่องราวต่างๆของเขาให้กับรยออุคฟังเสมอๆ ทั้งๆที่รู้ว่า้น้องชายตัวดีคนนี้นั้นแสบสักเพียงใด เขาก็ยังเต็มใจที่จะเล่า แม้ว่าเรื่องที่เขาเล่า จะถูกนำมาแฉผ่านทางรายการต่างๆอยู่เสมอ
เขากับรยออุค มักจะทะเลาะกันด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง และเีถียงกันในสิ่งที่ไม่เป็นสาระ เนื่องจากแต่ละคนก็อยากจะเอาชนะ แต่สุดท้าย ก็ดูเหมือนว่า จงอุนจะเป็นฝ่ายแพ้แทบทุกครั้ง แต่เขาก็ไม่เคยที่จะโกรธเพื่อนรุ่นน้องคนนี้จริงๆจังๆสักที เพราะเวลาที่เขาต้องการความช่วยเหลือใด รยออุคก็มักจะยื่นมือมาให้เป็นคนแรกเสมอ (และก็เป็นคนแรกที่พร้อมจะซ้ำเติมเช่นกัน)
หลายๆคน อาจจะคิดว่าจงอุนเป็นคนพูดน้อย ค่อนข้างนิ่ง และเก็บตัว แต่อันที่จริงแล้ว เขาเป็นคนที่บ้า ถึงขั้นที่ฮีชอลเรียกว่า หมาบ้า และก็ค่อนข้างที่จะพูดมากถึงมากที่สุด แต่เป็นการพูดออกแนวหาสาระไม่ได้ อีกทั้งยังกล้า และบ้าบิ่น เสียจนยองอุนไม่กล้าเดาว่าถ้าหากต้องมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นนั้นจะเกิดอะไรขึ้น เพราะจงอุนคงไม่มีทางยอมแพ้ และคงเล่นงานอีกฝ่ายสุดชีวิต จนเขาไม่อยากที่จะคิดสภาพที่จะออกมา
จงอุนเคยรู้สึกน้อยใจ เพราะเขาคิดว่าเขาเป็นคนที่มีแฟนคลับน้อยที่สุดในวง นั่นจึงทำให้เขาพยายามที่จะแสดงความเป็นตัวของตัวเองออกมาให้มากขึ้น เพราะที่ผ่านๆมา ด้วยอาการป่วย และเนื่องด้วยเป็นคนอายกล้อง เขาจึงมักจะทำตัวเงียบๆ และหลบอยู่ตามมุมเสมอๆ แต่ในทุกวันนี้ จะเห็นได้ชัดว่า เขากล้าที่จะทำอะไรต่อมิอะไรเวลาอยู่หน้ากล้องมากขึ้น และเริ่มฉายแววโดดเด่นขึ้นมาอย่างมากมาย ทั้งนี้ ในช่วงก่อนที่จะออกอัลบัมชุดที่ 2 จงอุนได้ตั้งปณิธานเอาไว้ ว่าจะพัฒนาตัวเองในทุกๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นการแสดงออก รูปร่าง การร้องเพลง การเต้น หรือแม้แต่การปฏิบัติตัว ... และเขาก็สามารถทำได้ แม้ว่าจะไม่ครบตามที่หวังก็ตามที
และด้วยความบ้าส่วนตัวที่เขามี จงอุนมักจะชอบอะไรที่แปลกๆ หรือสิ่งที่เขาคิดว่าสะดุดตา ในเมื่อครั้งที่มาเมืองไทยในนาม KRY เขาได้มีโอกาสชมมิวสิควิดีโอเพลงลูกทุ่งของไทย และใครจะเชื่อว่า "อาภาพร นครสวรรค์" จะกลายเป็นไอดอลประจำใจของเขาตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา (ร้องเพลงเชฟบ๊ะได้ด้วย เอากะมันสิ -*- )
เส้นทางชีวิตขอ เจ้าชายแห่งเมฆา ยังคงดำเนินต่อไป แม้ว่าท้องฟ้าจะมีพายุ หรือฝนที่ตกกระหน่ำ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังมีเอลฟ์คอยเคียงข้าง และคอยปกป้องให้ก้อนเมฆก้อนนี้อยู่รอดปลอดภัย และได้พบเจอกับแสงแดดดันสดใสในทุกๆวัน
เขียนโดย
Dra-cool @ SJ : Flying Together Club
เด็กชาย คิมจงอุน เกิดและเติบโตที่ชองอัน ในตอนเด็กๆ เขาค่อนข้างที่จะ**วพอสมควร เพราะเคยตั้งแก๊งกับเพื่อนๆแถวบ้าน และเขาก็เป็นหัวหน้าก๊วน เพื่อที่จะต่อสู้กับเด็กกลุ่มอื่นที่ไม่ค่อยจะถูกชะตากัน สร้างความปวดหัวให้กับทางครอบครัวของเขาเป็นอย่างมาก
ในตอนเด็กนั้น เขาอยากที่จะได้หุ่นยนต์สักตัว แต่ด้วยความที่พ่อบอกเขาเสมอๆ ่ว่าเด็กผู้ชายควรจะออกกำลังกายมากกว่าจะไปนั่งเล่นของเล่นไร้สาระ จึงทำให้จงอุนออกกำลังกายเป็นประจำ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา และด้วยความที่เขาแข็งแรง ไม่ชอบเวลาที่เห็นผู้ชายคนไหนด่าทอผู้หญิงนั่นเอง จึงทำให้ในวัยเด็กของจงอุน มีเด็กผู้หญิงมาปลื้มเขาเป็นจำนวนไม่น้อย
จงอุนค่อนข้างจะเป็นเด็กหัวดี แต่ไม่ค่อยจะตั้งใจเรียนสักเท่าไหร่ เขาไม่ชอบเวลาที่หันไปมองแล้วเห็นว่ามีอุปกรณ์การเรียนอยู่ใกล้ๆตัว เพราะมันทำให้เขารู้สึกเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก และสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกดี และอยากให้มีอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา ก็คือ CD เพลง และเครื่องเล่น
ด้วยความที่เขาชื่นชอบเสียงเพลงมาก อีกทั้งยังร้องเพลงใช้ได้ แม่ของเขาจึงได้ถามขึ้นในวันหนึ่ง ว่าถ้าหากเขาชอบเสียงเพลงเป็นชีวิตจิตใจขนาดนี้ ทำไมถึงไม่ลองไปออดิชั่นกับทางค่ายเพลงดู และก็ได้ไปติดต่อสอบถามถึงรายละเอียดการประกวดมาให้ลูกชายคนโตเสียเสร็จสรรพ
แม่ของจงอุนผลักดันเขาทุกวิถีทาง เพื่อจะสานความฝันของลูกชายให้เป็นจริง เมื่อมีการจัดการประกวดขึ้นที่โซล จงอุนและแม่ก็เดินทางมาเพื่อทำการแข่งขัน แต่ด้วยความที่ไม่คุ้นเคยกับสถานที่แปลกใหม่อย่างโซล จึงทำให้สองแม่ลูกต้องหลงทางกันอยู่นานสองนาน แต่ก็ยังโชคดีที่เดินทางไปทันการประกวด
ในการประกวด จงอุนร้องเพลงออกมาค่อนข้างดี แต่สำหรับการเต้นแล้ว เขาไม่ค่อยมั่นใจกับมันสักเท่าใด หรืออาจจะไม่มั่นใจเลยก็ว่าได้ เพราะเขาไม่เคยเต้นมาก่อน จงอุนบอกกับตัวเองในใจ ว่าเขาคงจะได้ที่สุดท้ายเป็นแ่น่ ... แต่ผิดคาด ผลออกมาคือ เขาได้รับรางวัลชนะเลิศมาแบบไม่ได้คาดคิดมาก่อน ซึ่งเขาก็ได้ผ่านการออดิชั่นเข้ามาเป็นศิลปินฝึกหัดพร้อมๆกับ แจจุง (TVXQ)
แต่การเป็นศิลปินฝึกหัดนั้นช่างทรมานและยากเย็นกว่าที่คิด หลังเลิกเรียน จงอุนจะต้องนั่งรถไฟจากชอนอันมาฝึกซ้อมกับทางบริษัททุกวันจนดึก และเดินทางกลับด้วยรถไฟขบวนสุดท้าย ตอนเวลา 23.20 น. เสมอ และเพื่อนร่วมเดินทางของเขาก็คือ ยุนโฮ (TVXQ) (ก่อนยุนโฮจะมาเช่าบ้านอยู่กับดงแฮและฮีชอล) ที่เดินทางกลับด้วยรถไฟเพื่อไปควางจู เช่นกัน
ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้จงอุนเริ่มสนิทกับยุนโฮ เพราะระหว่างทาง พวกเขาได้มีอะไรมาพูดคุยกันมากมาย และก็ยังร่วมสร้างวีรกรรมที่ไม่ค่อยจะเหมาะสมกับการเป็นเยาวชนอีกด้วย นั่นคือการดื่มเบียร์บนรถไฟ จนทำให้นั่งเลยสถานีชอนอันไปถึงดูจอง ด้วยความที่ไม่มีรถกลับ ทำให้จงอุนต้องโทรศัพท์ไปบอกแม่ ว่าเขาจำเป็นต้องนอนค้างที่บ้านเพื่อน และใช้เวลาอยู่ที่สถานนีดูจองนั้นทั้งคืน
เขายังคงฝึกซ้อมเป็นอย่างหนัก แม้ว่าจะยังไม่รู้ชะตาของตัวเอง ว่าจะได้เดบิวต์หรือไม่ เพราะแต่ละคนที่เป็นศิลปินฝึกหัดนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นที่ 1 มาจากแต่ละเวที แ่น่นอนว่าทุกคนมีความสามารถไม่น้อยไปกว่ากัน แต่สิ่งที่จะทำให้พวกเขาได้เดบิวต์นั้นก็คือ หลังจากที่ฝึกซ้อมเป็นระยะเวลานานแล้ว ผลงานของใครจะออกมาดีกว่ากัน ...และนั่นอาจจะรวมไปถึง ใครที่ดวงดีกว่าใคร
จงอุนมีเพื่อนสนิทในสมัยเป็นศิลปินฝึกหัดคือ ยุนโฮและแจจุง เนื่องจากผ่านการออดิชั่นมาพร้อมๆกัน นอกจากนั้น เขากับยองอุน (คังอิน) ก็ยังสนิทสนมกันมาก แต่ด้วยนิสัยบางอย่างของทั้งคู่ ที่ดูจะคล้ายกันในบางส่วนจนเกือบๆจะเป็นคู่แข่งกัน ไม่ว่าจะเป็น ชอบการต่อสู้ ชกต่อย และอีกมากมาย ทำให้ยองอุนมักจะแกล้งทำท่าราวกับว่ารังเกียจจงอุนเสมอ เนื่องจากยองอุนรู้จักนิสัยของเพื่อนคนนี้ดี ว่ามักจะชอบทำอะไรให้ 'มาก' กว่าชาวบ้าน ทั้งๆที่ไม่มีความจำเป็น แต่ความจริงแล้ว พวกเขาทั้งคู่ก็ต่างผูกพัน และมีกันและกันอยู่ในสายตาเสมอ เพราะแม้ว่าปากของยองอุนจะด่าทอ ผลักไสจงอุน มือจะใช้กำลังกับเขา หรือแม้แต่เท้าที่ก็ยังไม่ละเว้น แต่ทุกครั้งที่มีอะไรเกิดขึ้นกับจงอุน ยองอุนคนนี้ก็มักจะเป็นคนแรกที่มองเห็นเสมอ ด้วยเหตุนี้เอง จงอุนจึงไม่เคยสักครั้งที่จะโกรธเคืองยองอุน แม้จะโดนโขกสับ หรือถูกตบจนหัวแทบหลุดก็ตาม
และกับฮีชอลก็เช่นกัน จงอุนค่อนข้างที่จะติดฮีชอลอยู่มาก เขามักจะทำตัวเด็กเวลาที่อยู่กับฮีชอล แต่ด้วยนิสัยที่ชอบโชว์พาวของจงอุน (ถ้าไม่ชอบโชว์พาว คงไม่เป็นหัวหน้าแก๊ง) และอาจจะด้วยความพูดมากส่วนตัว จนออกแนวไร้สาระ ที่ทำให้อีชอลมักจะหาเรื่องว่าจงอุนเสมอๆ แต่นั่นก็เกิดจากความสนิทสนมและเอ็นดูในตัวน้องชายคนนี้ เพียงแค่การแสดงออกนั้นดูจะตรงกันข้ามกับสิ่งที่อยู่ในใจเท่านั้นเอง และด้วยความที่เขาเป็นคนติดจะสำอางหน่อยๆ เวลาว่าง หรือทุกครั้งที่เห็นกระจก จงอุนก็มักจะหยุดส่องและจัดเสื้อผ้า หน้า ผม ให้เข้าที่เข้าทาง และก็เป็นแบบนี้เสมอๆ จนติดเป็นนิสัย หลายครั้งที่เขาเผลอทำมันโดยไม่รู้ตัว จนฮีชอลต้องหันมากัดเอาบ่อยๆ
จงอุนมีความภาคภูิมิใจในความเป็นพวกเลือดกรุ๊ป AB และมักจะพูดถึงตัวเขาและฮีชอลในเรื่องนี้ และท้ายที่สุด ก็มักจะโดนฮีชอลว่ากลับมาทุกครั้ง "ถึงเราจะเลือดกรุ๊ปเดียวกัน แต่อย่าเอาชั้นไปรวมเป็นพวกเดียวกับนาย" เพราะเขาพูดถึงมันมากจนทำให้มันกลายเป็นเรื่องไร้สาระไปเสียแล้ว
แม้ว่าจะเป็นเด็กที่ค่อนข้างเกเรอยู่บ้าง แต่จงอุนก็ไม่เคยที่จะทำตัวไม่ดี หรือออกนอกลู่นอกทางเลย เพราะเพียงแค่ดื่มเบียร์กระป๋องเล็กๆ มันก็ทำให้เขาเมาจนแทบลุกไม่ึขึ้น ด้วยเหตุนี้เอง จงอุนจึงมักจะถูกเพื่อนๆลากไปร่วมวงด้วย แต่ไม่ใช่เพื่อให้เขาไปร่วมดื่ม เพราะเพื่อให้เขาเป็นคนหอบหิ้วเพื่อนๆกลับแทนนั่นเอง ส่วนเรื่องบุหรี่ จงอุนไม่แตะต้องมัน เนื่องจากเขาคิดว่ามันจะทำให้เส้นเสียงเสีย แต่ในความเป็นจริงแล้ว ครั้งแรกที่เขาลองสูบ มันทำให้เขาสำลักควันแทบตายต่างหาก
จงอุนได้เข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย Sunmoon และได้รับอนุปริญญาไปในช่วงก่อนเดบิวต์เพียงไม่กี่เดือน ในช่วงนั้นเอง ที่อาการป่วยเพราะนิ่วของเขาได้กำเริบขึ้น ทำให้ใบหน้าของเขาเริ่มบวมอย่างเห็นได้ชัด แต่ด้วยความที่เกรงว่าจะเป็นตัวถ่วง และทำให้คนรอบข้างเป็นห่วง เขาจึงเก็บงำเรื่องนี้เอาไว้เพียงคนเดียว
ช่วงที่ฟอร์มวงซูเปอร์จูเนียร์ จงอุนได้เปลี่ยนมาใช้ชื่อ เยซอง เพื่อใช้ในวงการบันเทิง เพราะเขารักในเสียงเพลง และอยากมีชื่อที่แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์ที่เขามี และก็เริ่มที่จะสนิทสนมกับรยออุค ศิลปินฝึกหัดน้องใหม่ที่เพิ่งผ่านเวทีการประกวดมาได้ไม่นาน
เขามักจะใช้ชื่อเรียกตัวเองว่า Cloud ซึ่งแปลว่า ก้อนเฆฆ มันมาจากความหมายของนามสกุลของเขาเมื่อเขียนเป็นภาษาจีน ด้วยเหตุนี้เอง ที่ทำให้เขาชื่นชอบก้อนเมฆเป็นพิเศษ
ในเวลาที่มีปัญหา หรือไม่สบายใจ จงอุนมักจะระบาย หรือเล่าเรื่องราวต่างๆของเขาให้กับรยออุคฟังเสมอๆ ทั้งๆที่รู้ว่า้น้องชายตัวดีคนนี้นั้นแสบสักเพียงใด เขาก็ยังเต็มใจที่จะเล่า แม้ว่าเรื่องที่เขาเล่า จะถูกนำมาแฉผ่านทางรายการต่างๆอยู่เสมอ
เขากับรยออุค มักจะทะเลาะกันด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง และเีถียงกันในสิ่งที่ไม่เป็นสาระ เนื่องจากแต่ละคนก็อยากจะเอาชนะ แต่สุดท้าย ก็ดูเหมือนว่า จงอุนจะเป็นฝ่ายแพ้แทบทุกครั้ง แต่เขาก็ไม่เคยที่จะโกรธเพื่อนรุ่นน้องคนนี้จริงๆจังๆสักที เพราะเวลาที่เขาต้องการความช่วยเหลือใด รยออุคก็มักจะยื่นมือมาให้เป็นคนแรกเสมอ (และก็เป็นคนแรกที่พร้อมจะซ้ำเติมเช่นกัน)
หลายๆคน อาจจะคิดว่าจงอุนเป็นคนพูดน้อย ค่อนข้างนิ่ง และเก็บตัว แต่อันที่จริงแล้ว เขาเป็นคนที่บ้า ถึงขั้นที่ฮีชอลเรียกว่า หมาบ้า และก็ค่อนข้างที่จะพูดมากถึงมากที่สุด แต่เป็นการพูดออกแนวหาสาระไม่ได้ อีกทั้งยังกล้า และบ้าบิ่น เสียจนยองอุนไม่กล้าเดาว่าถ้าหากต้องมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นนั้นจะเกิดอะไรขึ้น เพราะจงอุนคงไม่มีทางยอมแพ้ และคงเล่นงานอีกฝ่ายสุดชีวิต จนเขาไม่อยากที่จะคิดสภาพที่จะออกมา
จงอุนเคยรู้สึกน้อยใจ เพราะเขาคิดว่าเขาเป็นคนที่มีแฟนคลับน้อยที่สุดในวง นั่นจึงทำให้เขาพยายามที่จะแสดงความเป็นตัวของตัวเองออกมาให้มากขึ้น เพราะที่ผ่านๆมา ด้วยอาการป่วย และเนื่องด้วยเป็นคนอายกล้อง เขาจึงมักจะทำตัวเงียบๆ และหลบอยู่ตามมุมเสมอๆ แต่ในทุกวันนี้ จะเห็นได้ชัดว่า เขากล้าที่จะทำอะไรต่อมิอะไรเวลาอยู่หน้ากล้องมากขึ้น และเริ่มฉายแววโดดเด่นขึ้นมาอย่างมากมาย ทั้งนี้ ในช่วงก่อนที่จะออกอัลบัมชุดที่ 2 จงอุนได้ตั้งปณิธานเอาไว้ ว่าจะพัฒนาตัวเองในทุกๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นการแสดงออก รูปร่าง การร้องเพลง การเต้น หรือแม้แต่การปฏิบัติตัว ... และเขาก็สามารถทำได้ แม้ว่าจะไม่ครบตามที่หวังก็ตามที
และด้วยความบ้าส่วนตัวที่เขามี จงอุนมักจะชอบอะไรที่แปลกๆ หรือสิ่งที่เขาคิดว่าสะดุดตา ในเมื่อครั้งที่มาเมืองไทยในนาม KRY เขาได้มีโอกาสชมมิวสิควิดีโอเพลงลูกทุ่งของไทย และใครจะเชื่อว่า "อาภาพร นครสวรรค์" จะกลายเป็นไอดอลประจำใจของเขาตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา (ร้องเพลงเชฟบ๊ะได้ด้วย เอากะมันสิ -*- )
เส้นทางชีวิตขอ เจ้าชายแห่งเมฆา ยังคงดำเนินต่อไป แม้ว่าท้องฟ้าจะมีพายุ หรือฝนที่ตกกระหน่ำ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังมีเอลฟ์คอยเคียงข้าง และคอยปกป้องให้ก้อนเมฆก้อนนี้อยู่รอดปลอดภัย และได้พบเจอกับแสงแดดดันสดใสในทุกๆวัน
เขียนโดย
Dra-cool @ SJ : Flying Together Club
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น