คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : (Special Ep.) My Destiny Part.1(Jae&Yun)(Repackage)
Special Ep. For U and Me With Jae&Yun
S.E.P.(Special Ep.) ... My Destiny...
คำเตือน:สำหรับคนที่เข้าใจอะไรยาก ต้องอ่านหลายๆครั้งจะเข้าไป ฮิฮิๆ
เวลา 6 โมงเย็น(คนแต่งหิวข้าวววคร๊า ปวดท้องงงด้วย)(แล้วจาไปบอกเค้าทำไม๊-ทีมงาน)
ณ โรงแรม TVXQ
เอี๊ยดดดด เสียงรถ จอด
"ขอบคุณนะเฮียวจัง"
"ไม่เป็นไร"
"คือนนี้ไม่ต้องมารับผมนะ ผมจะกลับกับคุณแจจุง ใช่ไหมครับใช่ไหม คุณแจ...."จุนซูกล่าวพร้อมหันหน้าไปทางแจจุง แต่ เขากลับไม่เห็นแจจุงอยู๋ตรงนั้นเลย.....
ความจริงของตอนนั้นที่แจไม่อยู๋ก็คือ...
ก่อนหน้านี้ 15 นาที ระหว่างที่กำลังเดินทางมาที่โรงแรม....
"เฮียวจังดูนี้ซิกล้องผมสวยม่ะ"จุนซูกล่าว พร้อมกัยชูกล้องตัวโปรดของเขาให้เพื่อนของเขาดู
"ครับๆ สวยมากเลยละ ไม่รูว่าจะสวยเหมือนเจ้าของรึป่าวนะ"ฮยอกแจกล่าวก่อนที่จะลดเสียงในประโยคสุดท้ายฃ
"เฮียวจังก็บ้าๆๆๆๆที่สุด เคยได้ยินรึป่าวอ่ะ กล้องงามเพราะคนถือ คนถืองามเพราะ ธรรมชาติ"จุนซูกล่าวชมตัวเอง(หลงหรือชมกันแน่)
"เฮ้อ~อคู่นี้ สนิทกันไว๊ไวมาแค่ไม่กี่วันก็สนิทกันเหลือเกิ๊น" แจจุงถอนหายใจก่อนที่จะสบถออกมาเบาๆ
'เอ๊ะจะว่าไปเหตุการณ์นี้ เหมือนเคยเห็นที่ไหนน่ะ'แจจุงนึกหลังจากที่กำลังดูเพื่อนตัวดี ที่กำลังนั้งคุยอย่างสนิทสนม...
ย้อนกลับไปเมื่อ 12 ปีก่อน(นานไปไหมเนี๊ย)
ณ โรงเรียนประถมชื่อดังแห่งเกาหลี
"นี้ๆ กำไลอันนี้สวยไหมอ่า เค้าอุตสาห์ทำมาให้เลยนะ สวยม่ะ"เด็กหนุ่มหน้าตาดีกล่าวพร้อมกับยื่นกำไลสีเงิน ให้กับใครบางคน
"อะไรเนี๊ย"หนุ่มน้อยร่างสูงวัยพอๆกับเด็กน้อยร้างเล็กกล่าวถามอย่างงๆหลังจากที่ได้เห็นกำไลสีเงินที่เด็กน้อยเพื่อนของเขายื่นให้
"นี่นะคือ กำไลคู่ เค้าอุตสาห์ทำให้ นะเนี๊ย จะได้เอามาไว้เป็นคู่กันไง ไหนๆเราก็จะจบ ป.6 กันแล้ว "หนุ่มน้อยตัวเล็กบอก
"กำไลสีเงินอันนี้นะหรอ?"
"ใช่สิ เค้าอุตาสห์สลักชื่อของเราเอาไว้ด้วยนะ"หนุ่มน้อยกล่าวพร้อมกับชี้ให้หนุ่มน้อยร่างสูงดู
"นี้นายท่าจะลงทุนน่ะเนี๊ย แค่จะจากกันก็ให้ซะ..."เด็กน้อยร่างสูงกล่าว
"ครับ ไม่เท่าไรหรอกแค่ 1000 วอนเองละครับ"ร่างเล็กตอบ
"ฮะ 1000 วอน เอาคืนไปเหอะ"ร่างสูงกล่าวพร้อมกับยื่นกำไลคืน แต่กลับถูกปฏิเสธ
"ไม่ได้นะครับ การให้สิ่งของกับคนที่เรารักนะ ไม่ควรคำนึงถึง เรื่องราคานะครับ"ร่างเล็กกล่าว หลังจากที่ตัวเองปฏิเสธการเอาคืน
"ดูถ้านายคงจะยังไม่รู้จักความรักดีพอ"หนุ่มน้อยร่างเล็กกล่าว
"ไหน นายก็ลองบอกมาซิ แค่เรื่องความรัก แค่นี้เดี๋ยวชั้นก็เข้าใจแล้วนิ"
ร่างเล็กค่อยๆเดินเข้ามา ก่อนที่จะค่อยๆหันมากระสิบเบาๆว่า...
"นิ ความรักนะไม่ใช่แค่ฟังแล้วจะเข้าใจนะ"
"ความรักนะมีหลายรูปแบบ...
เพียงแต่ ถ้านายอยากจะรู้...
นายจะได้พบกับมันเองเมื่อถึงเวลา
โดยบางทีนายอาจจะไม่รู้ตัวก็ได้ว่ามันอาจจะอยู๋ใกล้ๆ
แต่ถึงยังไงก็ตามนายจะได้เจอกับมันเองเข้า สักวันหนึ่ง..."
"งั้นผมขอตัวก่อน นะ รักษา กำไลอันนั้นไว้ให้ดีๆนะ แล้ว เจอกัน....ลาก่อนน่ะ.....ยุนโฮ"ร่างเล็กกล่าวลา
"ถึงแม้ว่า เราอาจจะจากกันไป แต่หัวใจก็ยังอยู๋ไกล้กันน่ะ...แจจุง"ร่างสูงล่าวลา
"ผมเชื่อในตัวคุณ ผมจะส่งความรู้สึกทั้งหมดของผม
ผ่านทางสายตาที่ผมมอง
ผมจะต้องซ่อนความรู้สึกจากคุณอย่างไร
คุณเคยรู้บ้างมั๊ยว่าหัวใจของผมรู้สึกอย่างไร
แม้แต่ความรู้สึกกลัวว่าซักวันหนึ่งคุณอาจจะจากผมไป
อย่างเช่นวันนี้....ที่เป็นวันสุดท้ายที่เราจะต้องเจอกัน
แล้วก็ถึงเวลาที่เราต้องจากกัน ลาก่อนนะ แจจุง
หวังว่า ความรักคงจะนำพามาให้เราพบกันอีก...
ถ้าชั้นไม่ลืมซะก่อนน่ะ"
................................
.......................
..............
........
......
...
..
.
.(กลับมาสู่ปัจจุบัน)
"คร๊อกกฟรี้ๆๆๆๆๆ"เสียงกรนของใครบางคนดังขึ้น
"ว้ายตายแล้ว คุณยุนโฮ เค้าทำไม ซกมกอย่างนี้ละคะยูซอน"สาวน้อยคู่เดทของยูซอนกล่าว(กล่าวหรือด่าเนี๊ย) พร้อมกับเข้าไปซบที่อกของยูซอนหวังยูซอนจะเอาใจ(ต้องขอโทดแฟนๆยุนโฮด้วยนะคะถ้าว่าอะไรรุนแรง: White lie)
"อย่าตกใจไปเลย น่ะ เวลามันฝันเรื่องอะไรซักเรื่องหนึ่ง ถ้าฝันดีมันจะกรนดังแบบนี้แหละ แต่ถ้ามันฝันร้ายจะดังกว่านี้"ยูซอนกล่าวปลอบขวัญ(แน่ใจน่ะ)
"เฮ้อ เพื่อนใครฟ่ะเนี๊ย กรนดังเจงๆ"ซีวอนสบถเบาพร้อมกับเอามือของตนมาแตะที่หน้าผาก
"เฮ้ย ไอยุนตื่นได้แล้ว นี่จะถึงโรงแรมแล้วนะ" ยูซอนสกิดยุนโฮที่กำลังหลับอยู่
"มานี่เด๋วชั้น ปลุกเอง"ซีวอนกล่าว
"ไอ้ยุนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตื่นได้แล้วเฟ้ยยยยยย"ซีวอนกระชากยุนโฮ ที่กำลังหลับอยู๋ พร้อมกับเขย่าๆ คอยุนโฮอย่างแรง(โหดอ่ะ)
"แง่มๆๆ ครอกกกก"ยุนโฮกรนขู่
"ไอ้ยุนโฮ ไอ้หมีจอมขี้เกียจจจจจจ ตื่นได้แล้วเฟ้ยยยยย แกรูไหมว่าแฟนแกมาหาอ่ะ" ชีวอนกล่าวพร้อมกับเริ่มเขย่าคอยุนโฮอีกครั้ง ก่อนที่จะมาหยุดเอาตอนพูดจะประโยค สุดท้าย
"ห่ะ แฟนๆชั้นหรอ....ไหนๆ"ยุนโฮเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็รีบตื่นทันที
"เฮ้อไอยุน นี้แกมีแฟนตั้งแต่เมื่อไรกันเนี๊ย"ยูซอนถาม
"แล้วแฟนชั้นละ"
"ท่าจะเป็นเอามากน่ะเนี๊ยไหยนายบอกว่าไม่มีแฟนไง"ยูซอนถามอีกครั้ง
"ซะงั้นน่ะ แค่ล้อกันเล่นเองหรอ"ยุนโฮกล่าวพร้อมกับเอามือของเขาจับหัวตัวเอง
...................................
.......................
..............
........
......
...
..
.
.
ทางด้านแจจุง
เมื่อ15นาทีก่อนระหว่างที่กำลังเดินทางมาโรงบาล ระหว่างที่...
"เฮียวจังดูนี้ซิกล้องผมสวยม่ะ"จุนซูกล่าว พร้อมกัยชูกล้องตัวโปรดของเขาให้เพื่อนของเขาดู
"ครับๆ สวยมากเลยละ ไม่รูว่าจะสวยเหมือนเจ้าของรึป่าวนะ"ฮยอกแจกล่าวก่อนที่จะลดเสียงในประโยคสุดท้ายฃ
"เฮียวแจก็บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"จุนซูกล่าวพร้อมกับเอามือของเขาตีที่แขนของเฮียวแจ
"นี่ทั้ง 2 คนจะถึงโรงแรมแล้วนะ เตรียมตัวดีๆละ แล้วอย่าลืมเอากล้องลงไปนะ"เฮียวแจกล่าว
"กล้องหรอ....."แจจุงกล่าวเบาๆพร้อมกับ ค้นหากล้องที่อยู๋ในกระเป๋าของตน
"อะไรกานเนี๊ยยยกล้องช้านนน ไปไหนเนี๊ย"แจจุงบ่นเบาๆพร้อมกับค้นหากล้องที่อยู๋ในกระเป๋า
"รึว่า..."
ย้อนไปเมื่อ...
เมื่อ30นาทีที่แล้ว....ก่อนที่จะขึ้นรถเดินทางไปโรงแรม
"เอาอันนี้ไปดีกว่า อันนี้ก็ด้วย"แจจุงกล่าวกับตัวเองพร้อมกับยกของทีละอย่างๆเข้ากระเป๋า
"แจแจอย่าลืมเอากล้องไปน่ะ"จุนซูกล่าว
"จ้าๆ โลมาน้อยพี่ไม่ลืมหรอก กล้องมันอยู๋ข้างหน้าพี่เอง อ่าเจอแล้วเอานี้ไปด้วยดีกว่า" แจจุงกล่าวตอบ ก่อนที่จะหันไปเอาของเข้ากระเป๋า
"เฮ้อ ยัดเสร็จซักที"แจจุงกล่าวพร้อมกับ นั้งบิดขี้เกียจ อยู๋ตรงโต๊ะของเขา แต่ มือของเขานั้นดันไปปัดอะไรบางอย่าง...แต่เจ้าตัวดันไม่รู้เรื่องอะไรเลย
กลับมาสู่ปัจจุบัน(เหนื่อยนักก็พักหน่อยนะคะ )
"ต้องใช่ ตอนนั้นแน่ๆเลย โอ้ยยยแจจุงเอ๊ย ทำไมแกเป็นคนอย่างนี้เนี๊ย"แจจุงสบถกับตัวเอง
"เอาไว้ถึงแล้วค่อย รีบกลับไปดีกว่า"แจจุงกล่าวกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะค่อยหยิบกระดาษใบเล็กๆ มาเขียนอะไรบางอย่าง...
เวลา 6 โมงเย็น
ณ โรงแรม TVXQ
เอี๊ยดดดด เสียงรถ จอด
"ขอบคุณนะเฮียวจัง"
"ไม่เป็นไร"
"คือนนี้ไม่ต้องมารับผมนะ ผมจะกลับกับคุณแจจุง ใช่ไหมครับใช่ไหม คุณแจ...."จุนซูกล่าวพร้อมหันหน้าไปทางแจจุง แต่ เขากลับไม่เห็นแจจุงอยู๋ตรงนั้นเลย แต่สิ่งที่เขาเห็นั้นก็คือ กระดาษใบหนึ่ง เขาจึงหยิบขึ้นมา
"เอ่อ เฮียวแจ คุณกลับไปก่อนเถอะครับ"
"อืมๆ"
จากนั้น จุนซูก็ค่อยคลี่กระดาษที่อยู่ที่มือเขา
หลังจากที่จุนซู อ่านข้อความจากกระดาษ ใบนั้นแล้วความโมโห ก็พรุ่งพร้านมาเหนือคำบรรยาย....(ถ้าอยากรู้ว่าข้อความอะไรก็เข้าไปอ่านตอนที่แล้วนะคะ)
"แหม คุณแจจุงนะ คุณแจจุง ไหนบอกว่าเราจะร่วมมือกัน ชิ สาธุ ขอให้ คุณคิมแจจุง โดนผู้จัดการเรียกไป พบกับโดนหักเงินเดือนด้วยยยเถิดดดดด สาธุ"
"แต่ก็ยังดีนะ ที่บอกว่า จะเอามะพร้าวมาให้ งั้นลดให้เหลือแค่ผู้จัดการเรียกไปพบละกัน" เมื่อร่างเล็กพูดเสร็จ ก็ รีบเดินเข้าไปในงาน...
นี้แหละคือเรื่องที่แจจุงหายไป... แต่เรื่องต่อจากนี้ต่างหาก ที่มันจะทำให้คุณ คลิกตอนต่อไป^o^...
......................................
.....................
.........
.....
..
.
.
*-*-*-*-*Talk Show Zone*-*-*-*-*
อันนยองฮาเซโยคะทุกๆคน
ในที่สุด S.E.P.Part1 ก็เล็ดรอดกออกมาให้ทุกๆคน
ได้ทัศนากันแล้วนะคะ
หนุกกันไหมคะเนี๊ย
อย่าลืทมนะคะตามที่ตกลงกันไว้
อย่าลืม...เม้นๆโหวตๆนะคะ
ขอโทดนะคะที่ทำให้รอกันมานานแสนนาน ^u^
ตอนที่ 2 กำลังจาออกมาเร็วๆนี้คะ คาดว่าอาทิตย์นี้นะคะ
ขอบคุณที่สนับสนุนฟิคเรื่องนี้กันนะคะ
อันนอยฮีคาเซโย บ๊ะบายยยยยคะ
ถ้ามีอะไรติเตียนหรืออยากจะคุยกับ white lie ก็ แอดมาที่เมลล์นี้นะคะ
Itachi_ink_mail@hotmail.com <<--เมลล์ที่สามารถติดต่อได่นะคะ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ความคิดเห็น