คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The Story Has Just Begun!!!
Intro
Intro The Story Has Just Begun!!!
เมื่อความไร้เดียงสา ดันก่อให้เกิด
การสูญเสียความทรงจำ และการพัดพรากจากกัน
และเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่หน้าจะเป็นไปได้
ของเด็ก 2 คน….
+++++++++++++++
กาลครั้งหนึ่ง...
ณ ป่าหลังปราสาทที่เต็มไปด้วยไม้ป่านานาพันธุ์ ที่แสนจะงดงาม ทุกผลของทุกต้นจะมีพรแห่งสวรรค์ที่แตกต่างกันไป ไม่ว่าจะดีหรือจะร้าย ก็ล้วนแล้วแต่สวรรค์จะบรรชา...
"แฮกๆๆ พี่คร๊าบบบ ผมเหนื่อยแล้วอ่า ผมว่า เราคงหลงมาไกลแล้วละ"เสียงหนุ่มน้อยที่อายุราว5ขวบที่ดูอ่อนแรงพร้อมกับสีหน้าที่แดงระรื่อ กล่าวขึ้น อย่างเนือยๆ
"พี่ก็ว่างั้นงั้นเราพักซักหน่อยละกัน" ผู้พี่ที่กำลังเหนื่อยกล่าวก่อนที่จะทรุดตัวนั้งพิงกับต้นไม้ต้นหนึ่งพร้อมกับน้องของเขาอย่างหมดแรง
"เอ๊ะนั้น ลูกเบอร์รี่นิ ดูคล้ายๆกับดาวแคสสิโอเปียประจำเมืองเราเลยอ่ากินดีกว่าคงไม่เป็นอันตรายอะไรนะ"ผู้น้องพูดขึ้นมาอย่างดีใจก่อนที่จะหยิบผลของลูกเบอร์รี่มากิน
"นี้นายอย่าเผลอไปกินอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าสิเดี๊ยวเกิดอะไรขึ้นมันจะลำบากน่ะ"ผู้พี่รีบหันมากเตือนอย่างไม่รีรอทั้งๆที่เหนื่อยอยู่แท้ๆ
"ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ท่านพ่อบอกว่าเมืองเรามันมีแต่ผักปลอดสารพิษนิ"ผู้น้องท้วงกลับ
"พี่ไม่เอาดีกว่า"
โครกกกกก....
"อิอิ ที่จริงแล้วพี่ก็หิวเหมือนกันละสิเนี๊ย แหมทำเป็นปากแข็งที่แท้ก็อยากกินนี้เอง"ผู้เป็นน้องกล่าวล้อเลียนผู้พี่อย่างสนุกสนาน
"แหะๆของอย่างนี้มันก็ต้องมีกันบ้างเป็นธรรมดา"ผู้เป็นพี่กล่าวแก้ตัว
"งั้นผมแบ่งให้พี่2ลูกใหญ่ละกัน เพราะผมกินไป2ลูกเล็กแล้ว"ผู้เป็นน้องกล่าวพร้อมกับยื่นลูกเบอร์รี่ให้ผู้เป็นพี่
"แล้วนายนายละให้พี่มาตั้ง2ลูกใหญ่"ผู้พี่กล่าว
"แหมพี่ผมยังเหลืออีกตั้งลูกเดียวแถมลูกเล็กอร่อยกว่าลูกใหญ่อีกอิอิ"ผู้น้องกล่าวพร้อมกับยื่นลูกเบอร์รี่สีแดงลูกสุดท้ายของเขาออกมาให้ผู้เป็นพี่ดู
"แห~มก็เลย เอาอันที่ไม่อร่อยมาให้พี่กินละสิ"ผู้พี่ประชด
"แหะๆงั้นเรา กินพร้อมกันเลยนะ"ผู้น้องกล่าว
"ก็ได้"ผู้พี่กล่าวตกลงพร้อมกับกินเบอร์รี่ที่อยู่ในมือของพวกเขา
ตุ๊บ!!!
เสียงของลูกเบอร์รี่ตกลงมาบนพื้น พร้อมกับลำแสงประหลาดในระแวกนั้น...
"พี่คร๊าบบบช่วยผมด้วย พี่ช่วย.......ผมด้วย!!! ผมกำลังถูกดูดไปที่อื่น"ผู้น้องตะโกนดังขึ้น
"จับมือพี่ไว้พี่จะไม่ให้นายไปไหน"ผู้เป็นพี่กล่าวพร้อมกับพยายามที่จะจับมือของผู้น้องให้แน่น
"พี่อย่าปล่อยยผมน๊า"ผู้น้องกล่าว
"พี่ทำไมพี่กลายเป็นผู้หญิงอ่ะ"ผู้เป็นน้องกล่าวกับพี่ที่รั้งเขาเอาไว้
"นายก็ด้วย"ผู้พี่กล่าว จากแรงที่มีมากก็เริ่มค่อยอ่านแรงลง มือที่รั้งเอาไว้ก็ค่อยเริ่มคลายตัวแยกจากกัน
"พี่อย่าปล่อยผมสิ......พี่............"ผู้น้องกล่าวก่อนที่มือของทั้ง2แยกจากกัน
"ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"ผู้เป็นน้องตะโกนพร้อมกับร่างกายที่ถูกดูดเข้าไปในที่อื่น
ต่อจากนั้นไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเด็กผู้ชายคนเล็กคนนั้นอีกเลย.....แม้แต่ผู้เป็นพี่ของเขาเอง
……………………..
สิ้นสุดบทประฐมฤกษ์แห่งความน่าเศร้า
บัดนี้ขอกล่าว
ยินดีต้อนรับสู้ บทต่อไป...
………………..........
..
S J
ความคิดเห็น