....หมู่บ้านโคโนฮะงาคุเระ.....

ลำดับตอนที่ #2 : ความหวังของหมู่บ้านที่พังทลาย

ยามเช้าที่อาทิตย์สาดแสงแรกเข้าใส่โคโนฮะ 

ร่องรอยแห่งการต่อสู้ก็ได้ปรากฎขึ้น  

หมู่บ้านที่เคยสงบสุขกลับพังยับเยิน 

ผาหินใบหน้าที่เคยองอาจบัดนี้กลับเป็นหลุมลึกเว้าแหว่ง สิ้นแล้วซึ่งความองอาจ....

ผู้คนในหมู่บ้านก็อพยบกระจัดกระจาย เด็กๆบางคนที่ผลัดหลงก็จับกลุ่มกันเหนียวแน่น

แอบซ่อนอยู่ใต้ซากปรักหักพังของทุกมุมเมือง

บ้างก็นั่งมองบ้านของตัวเองและพ่อแม่เสียไป ไม่เหลือสัญญาญของชีวิตเช่นเคย

เพียงคืนเดียว...

สายใยอันเปราะบางก็ล่มสลาย...

อยากให้ตื่นมาแล้วเป็นเพียงฝันร้าย แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าไม่อาจเป็น



"....เราไม่เข้าใจ..."  เด็กบางคนพูดพร่ำคำนี้อยู่หลายต่อหลายครั้ง

บั่นทอนกำลังใจของนินจาและทุกคนที่ยังเหลืออยู่ให้ห่อเหี่ยวท้อแท้

ถึงกระนั้น ฝุ่นควันแห่งปัญหานี้ก็ยังไม่สิ้น เพราะเสาหลักอันแข็งแกร่งของหมู่บ้านี้ยังไม่ถูกทำลาย

" ความหวัง จิตวิญาณแห่งไฟ และโฮคาแงะ"

คราบใดที่สามสิ่งนี้ยังคงอยู่  โคโนฮะก็ยังไม่ล่มสลาย


ทุกคนในหมู่บ้านคิดเช่นนี้ จึงสามารถฟื้นฟูหมู่บ้านใด้อย่างรวดเร็ว

....หรือเป็นเพราะนี่้คือความหวังที่เหลืออยู่....

สิ่งที่..ไม่อาจเสียไป

ตัวละครโพล่ตอนหน้าจ้า