หนุ่มหล่อสาวโหดโคตรอันธพาล

ลำดับตอนที่ #5 : เรื่องวุ่นๆในโรงอาหาร2

    
          "นี่คีร์ เธอจะรีบวิ่งไปตามควายที่ไหนเฮอะ ช้าๆหน่อยได้ไหม"   เรย์วิ่งตามคีร์มาถึงโต๊ะประจำของเขา  โดยมีผู้ชายอีก3-4คนนั่งอยู่ 
       
           "ทำไมนายต้องพูดอะไร บ้าๆ มั่วๆอย่างนั้นด้วยล่ะ คนอื่นเค้าจะคิดยังไง" 
คีร์หยุดเดินแล้วหันกลับมาต่อว่าเรย์        
     
           "ก็จะไม่ให้พูดอย่างนั้นได้ไง ฉันเป็นคนดูแลเธอ แล้วฉันก็ไม่ไว้ใจไอ้บ้านั่นด้วย" 
 
           เรย์พูดจบแบบไม่ใส่ใจนัก แล้วยังเดินไปหาผู้ชาย 3คน ที่คีร์รู้สึกว่าจะเดินตามเธอมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว 
      
           "นี่ซัน เต แล้วคนสุดท้ายนี่ก็พี่เวย์ ซันกับเตรุ่นเดียวกับฉัน ส่วนพี่เวย์นี่อยู่ปี3 เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับฉันเอง ทุกคนตรงนี้ฉันอนุญาตให้เธอคุยด้วยได้"
      
            เรย์พูดจบก็เดินอ้อมไปนั่งอีกฝั่งของโต๊ะ 
     
           "รู้จักกันไว้ซะนะ"  เรย์พูดต่อโดยไม่ได้เงยหน้าหล่อๆ ขึ้นมามองดูบรรยากาศน่าอึดอัดสำหรับคีร์เลย แถมยังจะหยิบมือถือขึ้นมากดเล่นอีกด้วย 
       
            "สวัสดีครับ"     ซันกับเตพูดขึ้นพร้อมกัน พร้อมทั้งยิ้มหน้าบานทั้งคู่ ในใจคีร์ คิดว่า    
            ' ไอ้รุ่นพี่สองคนนี้มันต้องไม่เต็มแหงๆ'   ผิดกับซันและเตทีคิดว่า 
       
            'อ๊ากๆ ดีเหมือนกัน มีผู้หญิงมาอยู่ในกลุ่ม'  ยังไม่ทันที่ทั้งสองฝ่าย จะได้ทักทายกันในความคิดมากไปกว่านี้ ก็มีเสียงหนึ่งขัดขึ้นมาก่อน  
        
             "ยินดีที่ได้รู้จักครับ น้องคีร์" เวย์พูดกับคีร์พร้อมส่งยิ้มบางๆมาให้กับคีร์  
       
             "โอ๊ย พอๆ พอได้แล้วเลิกส่งสายตาแบบนั้นให้กันได้ไหม เห็นแล้วจะอ้วก" 
พอเรย์เห็นเวย์ ส่งสายตาชวนอ้วกให้กับคีร์ ก็โวยวายแล้วโยนโทรศัพท์ ทิ้งลงบนพื้นอย่างแรง  
        
              "อ้าวก็นายบอกให้ฉันแนะนำตัวเองนี่หว่า แล้วไหงพูดอย่างนี้วะ" 
เวย์ค้านขึ้นมาทันที 
        
              "เออชั่งเหอะ แล้วนี่จะกินไรเดี๋ยวไปซื้อให้"  เลยพูดไปพลางแคะเล็บไปโดยที่ ไม่คิดจะเงยหน้าขึ้นมามองคีร์ 
       
             "นี่ ฉันถามว่าจะกินอะไร ไม่ได้ยินหรอ" 
        
             "ก็นายไม่ได้บอกหนิว่านายถามใคร แล้วฉันจะไปตรัสรู้ได้ไงหล่ะ"
คีร์พูดแล้วทำเป็นไม่สนใจหันไปเล่นกับร๊อคต่อ
      
             "แล้วตกลงจะกินไรล่ะ" 
       
             "ฉันไปซื้อเองได้ นายอย่ายุ่ง" 
 คีร์พูดแล้วแสร้งทำเป็นไม่สนใจเรย์ ทำให้อารมณ์โกรธของเรย์ในขณะนี้พลุกพล่านเต็มที จนเป็นสาเหตุให้ร๊อค ผู้ซึ่งนั่งอยู่ตรงกลางกลัวว่าอาจจะโดนลูกหลงก็เป็นได้ สีหน้าของร๊อคตอนนี้จึงเทียบได้กับกระดาษ ป่าวก็ไม่ปราน 
        
             "อย่ามาโชว์โง่แถวนี้นะ เดี๋ยวก็ค่าทิ้งเลย ฉันบอกว่าจะซื้อให้ก็คือซื้อให้สิ
โธ่เอ้ย ทำไมฉันต้องมาดูแลคนโง่ๆอย่างเธอด้วยวะ" 

 เรย์พูดจบ แล้วก็ลุกขึ้นพูดต่อว่า 
        
             "นั่งอยู่นี่นะ แล้วฉันจะไปซื้อข้าวให้ แล้วถ้าฉันกลับมาแล้วไม่เห็นเธอล่ะก็.........."  
         
             "ก็อะไร"  คีร์ที่กำลังเล่นกับร๊อคอยู่ หันกลับมาถามอย่างรวดเร็ว 
        
             "ก็จะได้ต่อ เรื่องเมื่อเช้าไงหล่ะ"
 ทันทีที่เรย์พูดจบเค้าก็วิ่งหนีไป ปล่อยให้คีย์ร้องตะโกนโวยวายอยู่คนเดียว 
       
            " ไอ้บ้ากาม ไอ้โรคจิต ฉันจะฆ่าแก ไอ้ควายเฮ้อๆๆ"
       
            " เฮ้ยคีร์ใจเย็นๆ"  
 ร๊อคซึ่งหายจากอาการตกใจเมื่อครู่นี้ รีบพูดกับคีร์ทันที เพราะอาการของคีร์ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับตอนที่พวกมาสายได้วิ่งรอบสนามสัก 2รอบ พร้อมกับพวกคนอื่นๆรีบหาอะไรที่พอจะพัดได้แถวๆนั้นมาพัดให้คีร์ เหมือนกับพวกเขาจะรู้ว่าถ้าไม่รีบมาพัดให้คีร์ตอนนี้อาจจะทำให้สาวโหดอย่างคีร์ ลุกขึ้นมาโวยวายอีกก็ได้ 
       
             "พอแล้วค่ะ พอแล้วคีร์ไม่เป็นไรแล้วขอบคุณมากนะคะ" 
คีร์พึ่งนึกได้ว่าเมื่อครู่ เธอไม่ได้อยู่กับเรย์แค่สองคน ทำให้คีร์อายหน้าแดงก้มหน้าก้มตาหาเศษเหรียญไป โดยไม่คิดที่จะเงยหน้าขึ้นมาดูดใครเลย 
        
             "เออว่าแต่ เรื่องเมื่อเช้ามันอะไรหรอครับน้องคีร์" เวย์ถามขึ้น 
         
             "โอ้ยเรื่องไร้สาระค่ะอย่าไปสนใจเลย"
       
             "เรื่องไร้สาระอะไรกัน เมื่อเช้ายังมีคนเห็นตั้งหลายคน"  ร๊อคพูดโดยลืมคิดไปว่ากำลังแหย่ใครอยู่ 
        
             "เรื่องอะไรวะไอ้ร๊อค"  คราวนี้เป็นซันถามขึ้นบ้าง 
        
             "ก็เรื่อง....โอ้ย!"   ยังไม่ทันที่ร๊อคจะพูดจบ คีร์ก้อถอดรองเท้า โยนเข้าตรงปากร๊อคพอดี 
        
             "หุบปากไปเลยนะแก ฉันจะฆ่าแกคอยดู"  เรย์พูดพร้อมกับพยายามจะถอดรองเท้าอีกข้าง แต่มีเสียงของเรย์ขัดขึ้นมาก่อน
         
             "คุยอะไรกัน" เรย์วางจานข้าวของเรย์และของตัวเองลง 
        
            "เอ้ากินเข้าไป พวกนายก็ไปหาอะไรกินดิ" 
เรย์พูดจบก็ก้มหน้าก้มตากินข้าว  
     
           "นี่ๆ เรย์หิวน้ำโค้กอ่า ไปซื้อให้หน่อยน้า…"  
คีร์พยายามทำเสียงอ้อนวอนเรย์ เพราะเธอหิวน้ำแต่ขี้เกียจลุก
         
          "เออ ก็ได้" 
        
          "ว้าวนายก็เป็นคนดีเหมือนกันนะเนี่ย" 
       
          "แน่นอน รู้ไว้ซะ" 
     
    เรย์พูดจบก็มองซ้ายมองขวา ซึ่งคีร์ก็ไม่เข้าใจว่าเรย์มองหาอะไร
 
           "เฮ้ยแกอ่ะ ไอ้คนที่ใส่เสื้อสีแดงๆอ่ะ หันมานี่หน่อย เออแกนั่นแหละไปซื้อน้ำโค้กมา 2แก้วนะ  ออกให้ฉันก่อนแล้วไปบอก ชื่อ นามสกุล ฝ่ายธุรการนะเดี๋ยวฉันจะหักค่าโค้กกับค่าเทอมให้"  
     พูดจบเรย์ก็หันหน้ามาทางคีร์แล้วกินต่อได้หน้าตาเฉย     
'ให้ตายเหอะ ฉันต้องอยู่กัยหมอนี่จริงๆหรอเนี่ย'