คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นายใหญ่ตายแล้ว
ณ.แก๊งมาเฟีย แมงป่องขาว
"คุณคีร์ครับ คือนายใหญ่" ชายหนุ่มร่างสูงวิ่งมาหาเจ้านายด้วยท่าที
ตื่นตระหนกและพูดจาอึกอัก ทำให้ เป็นนายเกิดความสงสัย
"มีอะไรก็ว่ามา" ใครได้พบเห็นภาพนี้ก้อคงจะแปลกใจ ที่ชายหนุ่มร่างสูง ผิวคล้ำ มีถ้า ทีนอบน้อมแก่หญิงสาวที่สูงไม่ถึงหัวไหล่ของเขาเท่านั้นเอง
"คือนายใหญ่..." ชายหนุ่มยังไม่สามารถบอกได้ทันใดนั้น เพี้ยง! เสียงแก้วน้ำจากมือหญิงสาว ก็ถูกโยนลง ตรงหน้าบอดี้การ์ดหนุ่ม
" โถ่โว้ย มีอะไรก็ รีบๆๆพูดมาสิวะ"
หญิงสาวฟิวขาดอย่างแรง เพราะวันนี้เธอเจอเรื่องซวยๆมาทั้งวันแล้ว
"ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันไล่แกออก ไอ้บ้าเอ้ย"
หญิงสาวพูดเสร็จก็เดิน ขึ้นบันได เพื่อไปหาจุดหมายที่ตนคิดว่า ไอ้บอดี้การ์ดซื่อบื้อนั่นจะมาบอกเธอ คีร์ เดินขึ้นบันไดมาเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่หน้าห้องหนึ่ง ซึ่งมีบอดี้การ์ด หลายคนยืนอยู่
"คุณคีร์มาแล้วหรอครับ" บอดี้การ์ดคนหนึ่งพูดขึ้น
"ไอ้โง่ นี่แกโง่จนจำฉันไม่ได้เลยหรอ ไปตายซะไป"
พอพูดจบ คีร์ก็เปิดประตูเข้าห้องไป ภาพที่คีร์เห็นภายในห้อง เป็นภาพที่ทำให้คีร์
ตกใจมาก คือภาพของชายหนุ่มที่เธอรักมากที่สุด นอนนิ่ง ไม่มีแม้กระทั่งลมหายใจผิวที่เคยขาว ตอนนี้ซีดจางลงจนดูน่ากลัว แต่ความเสียใจของเธอก็หยุดลง เมื่อมีเสียงเคาะ ประตู
"เข้ามาได้"
คีร์สั่งเสียงแข็ง เธอไม่เคยแสดงความเสียใจให้ใครเห็นเลย มีเพียงคนๆเดียวเท่านั้นที่ ได้เห็น และตอนนี้เขาก็ไม่มีชีวิต อยู่ที่โลกใบนี้อีกแล้ว.........
"มีอะไรก็ออกไปคุยกันข้างล่าง แล้วจัดการกับศพนาย
และสมเกรียติที่สุด" คีร์พูดต่อด้วยใบหน้าที่เย็นชา
ณ.ห้องนั่งเล่นส่วนกลางของคฤหาส
"มีไรก้อว่ามา"
หนึ่งในบอดี้การ์ด ที่เดินตามคีร์ลงมาเป็นขบวน ก้าวเท้าออกจากกลุ่ม ยื่นซอง จดหมายสีขาวหั้ยกับคีร์ คีร์มองซองจดหมายนั่นสลับกับมอง หน้าบอดี้การ์ดของตนเป็นเชิงคำถาม แต่คำถามของคีร์นั้นกับไม่มี คำตอบใดๆทั้งสิ้น มีเพียงการก้มหัว เป็นเชิงน้อบน้อมและปฏิเสธ คีร์ ยื่นมือไปรับจดหมายจากบดี้การ์ด และเปิดอ่านทันที ในจดหมายเป็นรายมือของนายใหญ่เขียนไว้ว่า
ถึง คีร์มือขวาของข้า
"เมื่อเจ้าเปิดจดหมายฉบับนี้ ข้าคงไม่มีชีวิตอยู่บน โลกนี้แล้วข้ามี เรื่องที่ยังไม่ได้บอกเจ้าอีกหลายเรื่อง แต่ข้ามั่นใจว่าวันหนึ่งเจ้าจะได้รู้แน่นอน เมื่อไม่นานมานี้ข้ารู้ว่าเจ้ามีเรื่องกับทางโรงเรียนบ่อยๆ และยังมีคนบุกยิงเจ้าถึงโรงเรียนอีก ที่เจ้าไม่บอกข้าข้าก็รู้ว่าเจ้า ไม่อยากให้ข้าคิดมากใช่มั้ยหล่ะ อืม เรื่องนี้ข้าก็พยายามสืบดู
หลายครั้งว่าใครเป็นตัวบงการอยู่เบื้องหลัง แต่ระหว่างนี้ข้าก็ไม่สามารถให้เจ้าอยู่คนเดียวได้ ข้าจึงสั่งให้ บุคคลผู้หนึ่งที่ข้าไว้วางใจ ให้ขึ้นเป็นหัวหน้าของแก๊งเราไปก่อน ทำไมข้าถึงไม่เลือกเจ้าหน่ะหรือ อันตรายเกินไปไงหล่ะ พอบุคคลผู้นั้นมาถึง คนของเราจะรู้จักเขาดี ขอให้เจ้าโชคดี เเล้วกัน ตอนนี้ข้าคงหมดหน้าที่ดูแลเจ้าแล้ว โปรดจงเชื่อฟังเขาคนนั้น เหมือนเจ้าเชื่อฟังข้า "
เมื่อคีร์อ่านจบ สาวใช้คนหนึ่งก้อมา รายงานว่ามีผู้ชายมาขอพบเธอ
"ให้เข้ามา" คีร์รู้ทันทีเลยว่าคนๆนั้นคือคนในจดหมายอย่างแน่นอน
ความคิดเห็น