[Got7] รักเหมียวเหมียวฉบับอิมแจบอม Bnior Marknior

ลำดับตอนที่ #2 : รั ก เ ห มี ย ว ๆ : อีเหมียวแผงฤทธิ์ [25 เปอร์เซ็น]

 

 

1
 

 

 

ตรู๊ดดดดด  ตรู๊ดดดดด

 

 

[สวัสดีครับ แจบอมพูดครับ]

 

 

"ในแก้วน้ำนั่นมันผสมอะไร!"

 

 

[แก้วน้ำ...?]

 

 

"ที่นายบอกว่านายจะรับผิดชอบฉันไงล่ะ!!!!"

 

 

จินยองตะโกนกอกเข้าไปในโทรศัพท์เสียงแหลม

 

 

[จะ จิน จินยองหรอ]

 

 

"ใช่น่ะสิ! น้ำที่ฉันกินไปมันคือน้ำอะไร!"

 

 

[ยา....ฮอร์โมนสัตว์]

 

 

"ห้ะ!"

 

 

[ในสิ่งมีชีวิต 1 ตัวหรือคนเนี่ยจะมีความคล้ายคลึงของสัตว์ 1 ชนิด ซึ่งเจ้ายาตัวเนี่ยก็จะช่วยให้ฮอร์โมนนั้น แสดงออกมาทางด้านรูปลักษณ์ และ นิสัย]

 

 

"...(=_=)..."

 

 

[ฮัลโหลลลลลลล...ยังอยู่มั้ย?]

 

 

"นายว่างมากขนาดคิดค้นยาบ้าๆแบบนั้นเลยหรอ!"

 

 

[ก็นะ...ฉันกะว่าจะทดลองกับสัตว์...ไม่คิดว่าจะมีคนมากินนี่]

 

 

"แล้ววิธีทำให้กลับเป็นอย่างเดิมล่ะ"

 

 

[...ยังไม่ได้คิด...]

 

 

"ยังไม่ได้คิด!!! ฉันให้นายพูดอีกที!"

 

 

[ยังไม่ได้คิดคับ]

 

 

"...ย๊า!!! แล้วฉันจะไปโรงเรียนยังไง!!!"

 

 

[ว่าแต่...นายเป็นตัวอะไร?]

 

 

"ไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องตอบ!"

 

 

[งั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องรับผิดชอบเหมือนกัน]

 

 

"ย๊า!"

 

 

[ราตรีสวัสดิ์...]

 

 

ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด

 

 

"...งื้อออออ! ไอ้เหยิน! ยังไงนายก็ต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่นายทำ!"

 

 

ร่างเล็กทิ้งตัวลงนอนดิ้นไปดิ้นมาบนเตียงอย่างโกดแค้น ก่อนจะนึกอะไรดีๆออกแล้วรีบต่อสายไปยัง...

 

 

"ยองแจ! มีเบอร์ครูแบงค์มั้ย!"

 

 

[มีสิ...แต่ว่านะ...คือว่าถึงแม้ว่าครูเค้าจะดูหนุ่มดูหล่อ...แต่เค้าก็เป็นครูนะจินยอง]

 

 

"พูดอะไรของตัวน่ะ เค้ามีเรื่องสำคัญที่จะต้องถามอาจารย์ต่างหากล่ะ!"

 

 

[อ่าว...หรอ เค้าคิดว่าตัวชอบครูแบงค์]

 

 

"จะบ้าหรอ! รีบเอาเบอร์มาเถอะน่า! อ่อ แล้วพรุ่งนี้เค้าอาจจะไม่ไปโรงเรียนนะ"

 

 

[โอเคๆ 01xxxxxxxx]

 

 

หลังจากที่ร่างเล็กได้เบอร์โทรของอาจารย์แบงค์มาก็รีบกดต่อสายไปยังอาจารย์ทันที

 

 

[ฮัลโหล สวัสดีครับ]

 

 

"ครูแบงค์! ผมจินยองนะครับที่ไปส่งงานให้เพื่อนเมื่อเย็นน่ะครับ"

 

 

[อ๋อ หนุ่มสายศิลป์น่ะหรอ มีอะไรรึป่าว]

 

 

"อาจารย์พอจะมีที่อยู่ของนาย อิมแจบอมมั้ยครับ"

 

 

[หืออออ นักเรียนจะเอาไปทำอะไรล่ะ]

 

 

"เอ่อ...ผม ผม สนใจยาที่เค้าทดลองเมื่อเย็นน่ะครับ! เลยอยากจะไปดูที่บ้านเค้า"

 

 

[เอ่อ...เอางั้นหรอนักเรียน]

 

 

"ครับ!!!"

 

 

[ห้อง 777 ชั้น 24 คอนโด GGG -%728%*#9%:28%53<3+%62=#-%]

 

 

"ขอบคุณมากครับอาจารย์"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หึ! อย่าคิดว่าจะหนีฉันรอด อิมแจบอม ยังไงนายก็ต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่นายทำกับฉัน...เหมี๊ยว"

 

 

ร่างเล็กนั่งยกยิ้มร้ายๆบนเตียงและหัวเราะออกมาอย่างผู้ชนะ หางก็ทำหน้าที่แกว่งสะบัดไปมาบนเตียง

 

 

"ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!"

 

 

'ปิ๊มิ๊คะ...พิ่จินยองพุดคนเดียวหรอค่ะ'

 

 

'ปิ๊ก็ไม่รู้คับ จิมิน'

 

 

'มิ๊ว่าพี่เค้าคงซ้อมบทละครทั้งค่ะจิมิน เราไปกันดีกว่าค่ะลูก'

 

 

ครอบครัวตะกูลปาร์คทั้งสามค่อยๆปิดประตูห้องนอนลูกชายอย่างแผ่วเบาหลังจากที่แอบฟังลูกชายพูดคนเดียวมาสักพัก...



 

Wait....