ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter4:: เรื่องเกิด
Chapter4:: เรื่องเกิด
"ตึงๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!"
"นี่ที้กข้างบนเค้ามีอะไรกันรึป่าว" ราบี้ซึ่งนั้งอยู่บนโซฟาชั้นล่างถาม
"ไม่รู่เหมือนกันเฮะ ขึ้นไปดูกันเถอะ" ราบี้และที้กกี้เดินขึ้นไปชั้นบน
"รู้สึกจะดังมาจากห้องยูนะ" หนุ่มน้อยผมสีส้มเดินไปยังหน้าห้องของคันดะ ยู และเปิดประตูออก
"ยูมีอะไรรึป....."
"ไอ้ถั่วงอกแกตายยยยยยยยยยยยย!!" เด็กหนุ่มผมขาวรีบวิ่งออกมาจากห้องและหลบอยู่ข้างหลัง ราบี้ดาบที่จงใจจะฟาดกะบาลของอเลนตอนนี้ไปอยู่ตรหน้าราบี้เรียบร้อย
"เดี๋ยวใจเย็นๆก่อสิยู ค่อยๆคุยกันก็ได้นะ" ราบี้เอ่ยด้วยเสียงสั่น
"อย่าเรียกฉันด้วยชื่อนั้น!!!" รังสีอำมหิตแผ่ซ่าน
"ครือว่าเดี๋ยวพวกชั้นรีบพาอเลนลงไปข้างล่างก่อนนะ........เหวออออออ" ก่อนที่ดาบจะเจาะอยู่ที่กะบาลทั้งสามหน่อจึงรีบวิ่งลงไปก่อน
"เอ่อ อเลนมันเกิดอะไรขึ้นทำไมนายถึงไปอยู่ในห้องหมอนั้นล่ะ" ตอนนี้อเลนถูกจับจ้องด้วยสายตาสองคุ่
"คือว่าเมื่อคืนผมง่วงมาก เลยเข้าห้องผิดน่ะครับกะว่าจะตื่อนสายๆซะหน่อยดันซวยไปอยู่ห้องหมอนั่นอีกพอเค้าตื่อนมาก็หยิบดาบมาจากไหนไม่รู้มาไล่ฟันผมด้วยล่ะครับ!!!!" อเลนเล่าเรื่องเป็นฉากๆ
"อะไรกันเนี่ยพึ่งจะวันแรกเองนะ" ราบี้ตะโกนออกมาเสียงดัง
"คือผมไม่ได้ตั้งใจน่ะครับ" อเลนหน้าเริ่มขึ้นสีระเรือ
"ฮ้าว~ผมขอไปนอนต่อก่อนนะครับ"
"อย่าเข้าห้องผิดอีกล่ะ" สองหนุ่มที่เหลือพูดประสานเสียงกัน พออเลนเดินผ่านไปไกลในระยะที่พอสมควร(นินทาได้)สองหนุ่มก็เริ่มเปิดประเด็นต่อ
"นี่นายว่าอยู่ด้วยกันทั้งคือมันทำอะไรกันบ้างวะ" ราบี้เริ่มพุดขึ้นก่อน
"นั่นสินายคิดเหมือนชั้นเลยแฮะ แต่สองคนนั้นดูจะไม่ค่อยชอบขี้หน้ากันซักเท่าไหร่อะนะ" ที้กกี้เอามือป้องปากแล้วเริ่มซุบซิบนินทากันอย่างเมามันส์
"เด็กๆทานข้าวได้แล้วจ้า" โคมุอิตะโกนทำให้อเลนที่พึ่งเดินขึ้นไปยังไม่ถึงห้องหูผึ่งรีบวิ่งลงมา อีกหนุ่งนึงที่เพิ่งเปิดประตูลงมาจากห้องด้วยอารมณ์หงุดหงิดจิตหงุดเงี้ยว
"โซบะล่ะ!!!" ชายหนุ่มผมสีรัตติกาลเอ่ย
"คันดะก็หัดกินอย่าอื่นมั่งสิ" โคมุอิทำหน้าเบ้
"ฉันจะกินโซบะเดี๋ยวชั้นจะออกไปซื้อ" คันดะรีบเดินเปิดประตูออกไป
"คันดะครับถ้าไม่กินงั้นจานนี้ผมขอละกันนะครับ" อเลนยิ้มอย่างพอใจ คันดะหันเหลียวมามองและเดินปิดประตูออกไป
"อร่อยมากครับคุณโคมุอิ" อเลนชมพร้อมยกนิ้วโป้ง
"ที่จริงฉันไม่ได้ทำทั้งหมดหรอกแต่คนที่ทำน่ะคือ พ่อครัวเจรี่ของเรา" โคอิภูมิใจนำเสนอ
"ยินดีต้อนรับเด็กใหม่นะฮ้า~" ชาย(?)ร่างยักษ์เดินออกมาจากหลังห้องครัว
"ก๊อกๆๆ"
"เอ๋ใครมาล่ะนั้นหนะ"โคมุอิเดินไปเปิดประตู
"ส...สวัสดีครับ คือผมหลงทางอยู่น่ะครับ" เด็กหนุ่มผมทองยาว ผิวขาวน่ารักเดินเข้ามาในบ้าน
"มาแนวเดียวกับอเลนเลยแฮะ แล้วนายชื่ออะไรล่ะ" ราบี้ถาม
"ผมชื่อทีมแคนพี่ครับ" เด็กหนุ่มหน้าใหม่กว่าพลายยิ้มเจือนๆ
"ว้ายต๊ายตายเด็กน่ารักอีกคนนึงแล้ว" พ่อครัวกระเทยควายทำท่าสะดิ๊ง
"ยินดีต้อนรับนะ!!!!"
*******************************************************************************************
สมองเริ่มตื้อแล้วล่ะ
พยายามต่อไป
อยากแต่งNCอ่ะอิอิ
"ตึงๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!"
"นี่ที้กข้างบนเค้ามีอะไรกันรึป่าว" ราบี้ซึ่งนั้งอยู่บนโซฟาชั้นล่างถาม
"ไม่รู่เหมือนกันเฮะ ขึ้นไปดูกันเถอะ" ราบี้และที้กกี้เดินขึ้นไปชั้นบน
"รู้สึกจะดังมาจากห้องยูนะ" หนุ่มน้อยผมสีส้มเดินไปยังหน้าห้องของคันดะ ยู และเปิดประตูออก
"ยูมีอะไรรึป....."
"ไอ้ถั่วงอกแกตายยยยยยยยยยยยย!!" เด็กหนุ่มผมขาวรีบวิ่งออกมาจากห้องและหลบอยู่ข้างหลัง ราบี้ดาบที่จงใจจะฟาดกะบาลของอเลนตอนนี้ไปอยู่ตรหน้าราบี้เรียบร้อย
"เดี๋ยวใจเย็นๆก่อสิยู ค่อยๆคุยกันก็ได้นะ" ราบี้เอ่ยด้วยเสียงสั่น
"อย่าเรียกฉันด้วยชื่อนั้น!!!" รังสีอำมหิตแผ่ซ่าน
"ครือว่าเดี๋ยวพวกชั้นรีบพาอเลนลงไปข้างล่างก่อนนะ........เหวออออออ" ก่อนที่ดาบจะเจาะอยู่ที่กะบาลทั้งสามหน่อจึงรีบวิ่งลงไปก่อน
"เอ่อ อเลนมันเกิดอะไรขึ้นทำไมนายถึงไปอยู่ในห้องหมอนั้นล่ะ" ตอนนี้อเลนถูกจับจ้องด้วยสายตาสองคุ่
"คือว่าเมื่อคืนผมง่วงมาก เลยเข้าห้องผิดน่ะครับกะว่าจะตื่อนสายๆซะหน่อยดันซวยไปอยู่ห้องหมอนั่นอีกพอเค้าตื่อนมาก็หยิบดาบมาจากไหนไม่รู้มาไล่ฟันผมด้วยล่ะครับ!!!!" อเลนเล่าเรื่องเป็นฉากๆ
"อะไรกันเนี่ยพึ่งจะวันแรกเองนะ" ราบี้ตะโกนออกมาเสียงดัง
"คือผมไม่ได้ตั้งใจน่ะครับ" อเลนหน้าเริ่มขึ้นสีระเรือ
"ฮ้าว~ผมขอไปนอนต่อก่อนนะครับ"
"อย่าเข้าห้องผิดอีกล่ะ" สองหนุ่มที่เหลือพูดประสานเสียงกัน พออเลนเดินผ่านไปไกลในระยะที่พอสมควร(นินทาได้)สองหนุ่มก็เริ่มเปิดประเด็นต่อ
"นี่นายว่าอยู่ด้วยกันทั้งคือมันทำอะไรกันบ้างวะ" ราบี้เริ่มพุดขึ้นก่อน
"นั่นสินายคิดเหมือนชั้นเลยแฮะ แต่สองคนนั้นดูจะไม่ค่อยชอบขี้หน้ากันซักเท่าไหร่อะนะ" ที้กกี้เอามือป้องปากแล้วเริ่มซุบซิบนินทากันอย่างเมามันส์
"เด็กๆทานข้าวได้แล้วจ้า" โคมุอิตะโกนทำให้อเลนที่พึ่งเดินขึ้นไปยังไม่ถึงห้องหูผึ่งรีบวิ่งลงมา อีกหนุ่งนึงที่เพิ่งเปิดประตูลงมาจากห้องด้วยอารมณ์หงุดหงิดจิตหงุดเงี้ยว
"โซบะล่ะ!!!" ชายหนุ่มผมสีรัตติกาลเอ่ย
"คันดะก็หัดกินอย่าอื่นมั่งสิ" โคมุอิทำหน้าเบ้
"ฉันจะกินโซบะเดี๋ยวชั้นจะออกไปซื้อ" คันดะรีบเดินเปิดประตูออกไป
"คันดะครับถ้าไม่กินงั้นจานนี้ผมขอละกันนะครับ" อเลนยิ้มอย่างพอใจ คันดะหันเหลียวมามองและเดินปิดประตูออกไป
"อร่อยมากครับคุณโคมุอิ" อเลนชมพร้อมยกนิ้วโป้ง
"ที่จริงฉันไม่ได้ทำทั้งหมดหรอกแต่คนที่ทำน่ะคือ พ่อครัวเจรี่ของเรา" โคอิภูมิใจนำเสนอ
"ยินดีต้อนรับเด็กใหม่นะฮ้า~" ชาย(?)ร่างยักษ์เดินออกมาจากหลังห้องครัว
"ก๊อกๆๆ"
"เอ๋ใครมาล่ะนั้นหนะ"โคมุอิเดินไปเปิดประตู
"ส...สวัสดีครับ คือผมหลงทางอยู่น่ะครับ" เด็กหนุ่มผมทองยาว ผิวขาวน่ารักเดินเข้ามาในบ้าน
"มาแนวเดียวกับอเลนเลยแฮะ แล้วนายชื่ออะไรล่ะ" ราบี้ถาม
"ผมชื่อทีมแคนพี่ครับ" เด็กหนุ่มหน้าใหม่กว่าพลายยิ้มเจือนๆ
"ว้ายต๊ายตายเด็กน่ารักอีกคนนึงแล้ว" พ่อครัวกระเทยควายทำท่าสะดิ๊ง
"ยินดีต้อนรับนะ!!!!"
*******************************************************************************************
สมองเริ่มตื้อแล้วล่ะ
พยายามต่อไป
อยากแต่งNCอ่ะอิอิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น