คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter2:: ผู้ชาย!!?
Chapter2:: ผู้ชาย!!?
"หานี่มัน!!!!"
"เมือง!!!!แล้วมีเมืองมาอยู่ในปะตูนี้เนี่ยนะ" อเลนมองสำรวจไปรอบๆ พื้นกระเบื้องโมเสกทั้งทาง ระยะห่างระหว่างบ้านแต่ละหลังมีไม่มากนักทำให้เมืองดูแออัด
"มือกลับเป็นปกติแล้ว" เด็กหนุ่มมองดูมือของตนเอง
"ไอหยา!!แล้วไอประตูนี่มันอะไรกัน......เหวออออออออประตูหายไปแล้ว แล้วผมจะกลับบ้านยังไงล่ะครับเนี่ย" ประตูที่ตั้งอยู่ข้างหลังของเด็กหนุ่มตอนนี่ได้หายไปแล้ว
"เอ๋นี่นายหลงทางอยู่หรอ" เสียงของชายหนุ่มใส่แว่นคนหนึ่งดังมาจากข้างหลัง
"เออครับ คือผมเข้ามาในประตูบานนึงแล้วตอนนี้มันก็หายไปแล้ว" เด็กหนุ่มพูดอย่างกระวีกระวาดตาเบิกกว้างเหงื่อเริ่มตกในใจก็คิดว่า'ไอ้พ่อบ้าเอาอะไรมาให้ผมครับเนี่ย!!!!'
"อ๋อ นายมาจากgateสินะ ยินดีต้อนรับสู่ฮาเร็มของพวกเรา" ชายหนุ่มยิ้มอย่างร่าเริง
"ฮะ.....ฮาเร็ม!!?" อเลนทำหน้าเหวอหวา
"ถูกต้อง!!!! นี่เป็นเมืองที่มีชื่อว่า ออล์เมล "
"ออล์เมล => all male = ผู้ชายทั้งก๊ก!!!!!!!!!" เด็กหนุ่มแปลภาษาปะกิดเป็นภาษาปะกิด
"ฮ่าๆ นายนี่น่ารักจริงๆด้วยไปอยู่บ้านชั้นมั๊ยล่ะ"
"อะ..เอ่อจะดีหรอครับ เหวออออออออออออออ" ไม่ทันที่เด็กชายจะพูดจบตัวเขก็โดนลากไปแล้ว
"...." เด็กหนุ่มผมขาวนั่งอยู่บนโซฟากลางห้อง สองมือจับถ้วยชาอย่างหวาดหวั่น ตาลอกแลก เหงื่อบนใบหน้าไหลลงมาข้างใบหน้า
"นี่นายชื่ออะไรอะ?" ชายหนุ่มผมสีส้ม ตาข้างนึงถูกปิดไว้ด้วยผ้าคาดตาสีดำ
"ผ....ผม ชื่อ อเลน วอคเกอร์ครับ "
"แล้วนายมาจากไหนล่ะ" ชายหนุ่มผมหยักศก ผิวคล้ำถาม
"เออผมมาจาก อังกฤษครับ คือผมหลงเข้ามาในประตูที่เป็นมรดกของพ่อผมน่ะครับ อะ..เอ่อจริงจริงคือพ่อบุณธรรมน่ะครับ" เด็กหนุ่มยิ้มแหงๆ
'นี่มันอะไรกันเนี่ยมรดกที่คุณพ่อให้ก็แปลกแล้วแถมเรื่องบ้านสั่น กำแพงถล่ม แขนซ้ายนี่ แถมยังเมืองที่มีแต่ผู้ชายอีก ที่แท้มานามีรสนิยมแบบนี่เองหรือครับเนี่ย!!!!!' อเลนคิดในใจ(ดังๆ)
"โอ้ยน่ารักๆ มาเป็นของเล่นชั้นมั๊ยล่ะ" ชายหนุ่มผิวคล้ำพูด
"ของเล่นคืออะไรครับผมไม่เข้าใจ?" อเลนทำตาโต
"นี่ทีกจะเอาไงกันแน่เรื่องเมือวานมันยังไม่จบง่ายๆหรอกนะ หาเด็กใหม่แล้วหรอ" ชายผมส้มกล่าวพร้อมด้วยสายตาเหยีดหยาม=0=
"ฮ่าๆกะจะทำให้หนูบี้หึงซะหน่อยไม่ได้ผลสินะ"
"อืมนี่โทดทีแนะนำตัวช้าไปหน่อยชั้นชื่อทีกกี้ มิลค์ ส่วนหมอนี่ชื่อ ราบี้แฟนชั้นเองแหละ" ทีกกี้แนะนำตัว
"ใครแฟนแก"=0=สายตาเหยีดหยามที่2
"โด่เป็นกระต่ายอย่าทำเล่นตัวเดี๋ยวพ่อจับไปทำสตู" ทีกี้เยาะเย้ยอยู่กับราบี้จนลืมไปว่ามีแขกอยุ่
"พวกนายมานั่งพล่ามอะไรกันอีกเนี่ย" ชายหนุ่มผมสีรัตติกาลคนหนึ่งเดินลงมาจากบันได
"ยู!!!!!โคมุอิเค้ามีเด็กใหม่มาให้นายด้วยล่ะ" กระต่ายใกล้ตายตะโกน
'ไอ้กระต่ายเฟะเอ๊ย จะตายก่อนแก่ใช่ปะ' สายตาที่บ่งบอกออกมาโดยที่ยังไม่ได้พูดทำให้ น้องต่ายหูหด
"อ๊ะ!!คือยินดีที่ได้รู้จักครับ" อเลนพูดตะกุกตะกัก
"......."คำตอบที่ได้รับกลับมาคือสายตาเหยีดหยามแล้วเดินออกไป
'น่ากลัวชะมัดเลย!!!!!'
*******************************************************************************************************
ตอนที่สามแล้วเย้>w<
ฟิคเรื่องแรกของเรา
ดีใจชะมัด วันี้อัพตอนเดียวนะเพราะต้องไปเรียนต่อ
เม้นด้วยล่ะ
ความคิดเห็น