เปื้อนสีเทา

ความรัก จำเป็นต้องสมหวังทุกคู่มั้ย ทุกคนต่างบอกว่าความรักจะจบลงด้วยความสุข แสดงว่าคนที่ไม่มีความรักต้องมีแต่ความทุกข์นั้นเหรอ แล้วคุณล่ะ มีความสุขกับคู่ของคุณตอนนี้มั้ย คุณไม่มีทางรู้ว่าคนที่อยู่ข้างคุณจะแสนดีไปนานแค่ไหน คุณคิดเหรอว่าเค้าจะบอกความรักทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้าให้คุณฟัง จับตาคู่ของคุณไว้ให้ดี เพราะ เราทุกคนบนโลกเปรียบเหมือนผ้าสีขาว เมื่อการเวลาผ่านไป มรสุมชีวิตรก็เหมือนไรฝุ่นที่คอยจะฟุ้งเข้ามาที่ตัวคุณ คุณคิดเหรอว่าวันสุดท้ายที่คุณอยู่โลกใบนี้ผ้าขาวในตัวคุณจะไม่เปลี่ยนสี คนรอบข้างยังจะมั่นคง หรือหักหลัง เราไม่มีใครรู้นอกจากตัวเขาเอง และ กาลเวลาจะนำพาชื่งกุญแจไขประตูที่เรียกว่าความลับสีเทา 

  เมื่อรักแรกของ ณิชากลับมีเมฆฝนหมอกดำที่เหมือนว่าจะหายดี กลับมาอืมครื้มอีกครั้ง ด้วยการที่รู้ว่าสถานะตัวเองตอนนี้ ไม่ใช่แฟน แต่กลับได้ฐานะเป็นพี่สาวของแฟน อุปสักดิ์ที่ชื่อว่าความไม่เหมาะสม การจ้องมองของครอบครัว ของสังคม ทำให้เธอเหนื่อยล้า และ ยอมจำนนท์กับสิ่งนั้น จนเวลาล่วงเลยอีกเก้าปีต่อมา กลับมีพายุที่เป็นคนจุดขื้นมาใหม่โดยที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายได้ดับความรู้ศืกทุกอย่างลงด้วย การเสียสละของเธอแล้ว

 

   เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สาม จากการล้มเหลวที่ไม่ได้เขียนต่อสองเรื่องเพราะไฟล์โดนลบไปชื่งตอนนี้ตั้งใจเขียนคู่กัน อต่เรื่องนี้ก็เขียนมานานพอสมควรเลยอยากลงให้เพื่อนได้อ่านกัน ขอโทษนะค่ะ เรียนหนักมากปีสี่ไม่มีเวลาทำอะไรเลย แต่ยังไงก็จะปลีกตัวมาลงให้ อย่าลืมกันนะ