ปีเสือชงรัก

ลำดับตอนที่ #5 : น้ำหวานบ้านป่า

บรรยากาศในยามค่ำคืนแขกที่นั่งล้อมวงกินข้าวเย็นต่างพากันเงียบกริบไม่พูดไม่จา เจ้าของบ้านพยักพเยิดให้กัน

"เอ่อ วันนี้คงจะเหนื่อยกันใช่มั๊ยดื่มน้ำหวานบ้านป่าหน่อยมั๊ยนังหนู ชื่นใจนะลองดื่มดูสิ" รวิตายกน้ำในแก้วที่ทำด้วยไม้ไผ่ดื่มจนหมด มันหอมหวานรสชาติแปลกๆแต่ก็อร่อยดี จนเธอยื่นแก้วมาขอเพิ่มอีก

"สองกรึ๊บพอแล้วอย่าดื่มเยอะนังหนู" ป้ารีบบอก

"เอ้านี่แก้วนี้ของหนุ่มดื่มซะคืนนี้จะได้สบายตัว" ลุงกับป้ามองหน้ากันก็พากันหัวเราะร่วนเมื่อเห็นชายหนุ่มกระดกน้ำในแก้วจนหมดเกลี้ยง

"กลิ่นใช้ได้เลยลุง น้ำอะไรเหรอ" เขาเอ่ยถาม ลุงไม่รอช้ากระซิบบอก

"ยาดองของดีบ้านลุง รับรองคืนนี้ง้อเมียสำเร็จแน่"

"ห๊ะ!" ยาดองเหรอเวรแล้วไอ้เสือ ทำไงล่ะคืนนี้แล้วยายนี่ดื่มไปเยอะด้วยสิ รวิตานั่งแก้มแดงรู้สึกหนาวๆร้อนๆอย่างบอกไม่ถูก เอาแต่นั่งบิดส่ายตัวไปมา

"เอ่อ หนูขอตัวไปนอนก่อนนะคะ รู้สึกเหมือนไม่ค่อยสบาย" รวิตาพยายามประคองตัวลุกขึ้นยืน ความร้อนในกายมันวูบวาบชอบกลเมื่อเข้ามาในเต็นท์เธอเปิดตะเกียงไฟฟ้าก่อนจะทรุดตัวลงนอน

"ลุงผมไม่อยากง้อเขาวิธีนี้"

"เอาน่าสูตรลับของลุงคึกทั้งคืน ไปๆป่านนี้เมียนอนรอให้หนุ่มไปง้ออยู่แน่ เสียงดังได้เต็มที่เลยนะหนุ่มไม่ต้องเกรงใจ" ลุงกับป้าขำใหญ่ก่อนจะพากันเข้าบ้าน ปล่อยให้เขานั่งคิดหนักรู้สึกปวดหนึบช่วงกลางลำตัว

"ไอ้เสือใจเย็นตื่นอะไรตอนนี้วะเนี่ย" ยาดองของลุงดีจริงๆดื่มไปไม่ถึงสิบนาทีรู้เรื่องเลย ดีนะเขาดื่มไปแก้วเดียว แต่ยายนั่นจัดไปสองแก้วเขาไม่อยากจะคิดเลยว่าคืนนี้เขาและเธอจะนอนหลับมั๊ย

"ไม่ทงไม่ทนมันแล้วโว้ย!" เสือคำรามเสร็จลุกเดินไปหาเธอในเต็นท์ ทันทีที่เข้ามาสายตาเขาตะลึงกับภาพตรงหน้า เธอเปลือยท่อนบนนอนบิดไปบิดมาอย่างเย้ายวน สายตามองเขาอย่างหวานซึ้ง

"อืม ร้อน ร้อนไปหมดทั้งตัวเลย อื้อ" อกสวยลอยเด่นจนเขาทนไม่ไหวซุกหน้าลงไปกดจูบบนยอดลูกเชอรี่สีสวยก่อนจะครอบครองมันไว้ในอุ้งปากอุ่น

"อื้ม อ๊ะ" เสียงหวานครางเบาๆแอ่นอกขึ้นรับ มือบางตวัดมาคล้องคอเขาไว้

"เซ็กซี่มาก อื้ม" มือหนาเลื่อนไปจับปทุมถันอวบอิ่มนวดคลึงเล่นก่อนจะลูบไล้ตามสีข้าง

"ซ่อนรูปเหมือนกันนะเนี่ย อ่า"

"ร้อน ช่วยฉันทีได้โปรด" สายตาหวานทอดมองเขาอย่างปรารถนา

"เธอจะไม่เสียใจใช่มั๊ยปีใหม่" เขารู้ดีว่าเธอไม่มีสติที่พูดออกมาเพราะฤทธิ์ของยาดอง และเขาก็รู้ว่าเธอทรมานแค่ไหน เขาเองก็ไม่ต่างกันแค่พอมีสติ มือเล็กสอดเข้ามาในเสื้อลูบไล้แผงอกแกร่งจนเขาแทบเก็บอารมณ์ไม่อยู่

"อย่ายั่วสิ เธอจะไม่ได้นอนเอานะ อื้ม" เขาคว้ามือเธอไว้ก่อนที่มือนั้นจะซุกซนไปมากกว่านี้ เอาไงดีวะไอ้เสือ จู่ๆเธอก็เข้ามาประกบจูบปากเขามือหนาไม่รอช้ารีบคว้าท้ายทอยสวยแล้วจูบกลับอย่างดุเดือดและเอาแต่ใจ

"อ่า หวานจัง" เขาจูบเธออีกครั้ง จากนั้นเขาชันตัวขึ้นจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ก้มไปพรมจูบที่หน้าผากเนียนไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงสะดือสวย

"อ่า อืม ไม่ไหวแล้ว อืม" เธอนอนบิดตัวไปมาอย่างทรมาน

"ฉันเองก็ไม่ไหวเหมือนกัน เป็นของฉันนะปีใหม่" เขาเอ่ยบอกเธอที่นอนไม่มีสติ มีแต่เพียงความปรารถนา เขาถอดกางเกงนอนของเธอออกแพนตี้สีขาวตัวจิ๋วถูกปาทิ้งไปอีกทาง เขารีบจับมังกรยักษ์กดเข้าไปหาเธออย่างไวแต่ต้องหยุดชะงักเพราะเส้นทางรักของเธอมันคับแน่นมากจนเขาเข้าไปได้แค่นิดเดียว

"เจ็บ! ฉันเจ็บ เอามันออกไป" เธอนอนดิ้นและนั่นทำให้เขามีสติรับรู้ได้ว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ เขาดีใจอย่างบอกไม่ถูกกลับไปประกบจูบเธออีกครั้งเพื่อให้เธอลืมความเจ็บ เจ้ามังกรอาศัยจังหวะค่อยๆดันตัวเข้าไปช้าๆ

"อ่า ผ่อนคลายนะ อย่าเกร็งฉันสัญญาจะทำอย่างนุ่มนวลที่สุด" เมื่อเธอเริ่มขยับตัวเขาถอนมังกรออกก่อนจะดันมันเข้ามาใหม่เขาทำแบบนี้อยู่สองสามทีจนมันเข้ามาได้สุดมิดลำ

"อ่าาา โครตแน่นสุดๆเลย" สะโพกสอบเริ่มขยับเข้าออกช้าๆค่อยๆไต่ระดับความเร็ว

"เสียว อะ อ๊า อ๊า"

"โอ้ว! อ่า ปีใหม่ ปีใหม่ของพี่ อ่า" เขาครางออกมาอย่างเสียวซ่าน รู้สึกดีเหลือเกินดูหน้าเธอสิเซ็กซี่ชะมัด

"เสียว มันเสียวมาก ไม่ไหวแล้ว อ่า อ่าาส์" เธอครางดังเมื่อถึงฝั่งฝัน

"ใกล้แล้ว พี่ใกล้แล้วปีใหม่ อ่า อ่า อ่าาาาาส์" เขากดหัวมังกรยักษ์เข้าไปให้ลึกสุดก่อนจะพ่นธารรักสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวเธอจนหมด เสียงเหนื่อยหอบของเขาและเธอดังสนั่นลั่นเต็นท์จนเขาอดใจไม่ไหวก้มหน้าลงไปหอมแก้มเธอหลายฟอด

"ขอพี่อีกครั้งนะ" เวทิศบอกเธอเสร็จก็จับขาเรียวสองข้างของเธอพาดบ่าแล้วดันเจ้ามังกรตัวใหญ่เข้าไปหาเธออีกครั้งอย่างนุ่มนวล

"อ๊ะ แน่นดีจัง" เขามองหน้าหวานๆของเธออีกครั้ง แก้มแดงๆกำลังร้อนรุ่มเต็มไปด้วยไฟเสน่หาที่เขามอบให้ตามแรงปรารถนา เขาจับเอวบางไว้แน่นก่อนจะกระแทกมังกรตัวใหญ่เข้าไปหาเธออย่างถี่รัวและเร็วจนคนร่างบางครางกระหึ่มลั่นเต็นท์

"ชู่ร์!! เบาๆหน่อยเมียจ๋าเดี๋ยวลุงกับป้าได้ยิน" เขากระซิบบอกเธอพลางขยับสะโพกใส่เธอไม่หยุด

"อ๊ะ อ่า อ่า อ๊าา" เธอเสียวจนต้องเด้งสะโพกขึ้นรับแรงกระแทกของเขาแบบเต็มๆ

"อื้อ เสียวมาก เสียว พอแล้ว พอ อ่าาาส์" เธอรู้สึกวาบหวามเสียวสยิวกับบทรักของเขาจนต้องร้องขอให้พอก่อนที่เธอนั้นจะขาดใจ

"โอ้ว พร้อมกันนะปีใหม่ อ่าาาส์" เขาและเธอจับมือกันมาถึงฝั่งฝัน ความสุขกลายเป็นความอิ่มเอมใจเขาดันตัวเข้าไปเต็มแรงกดให้ลึกสุดมิดลำไม่นานธารรักสีขาวก็ทะลักออกมาอีกครั้ง

"กรี๊ดด! อื้ม พี่เสือขา พี่เสือ" ร่างบางร้องครางอย่างสุขสม เวทิศได้ยินเสียงหวานเอื้อนเอ่ยก็ดีใจยิ้มกรุ้มกริ่ม

"อย่าเรียกพี่เสียงกระเส่าแบบนี้สิครับ" เสือร้ายกระซิบบอกพรางขบติ่งหูของเธอเล่น จมูกโด่งคมสันซุกไซ้ที่ซอกคอกลิ่นหอมๆทำให้เขาอดใจไม่ได้ที่จะประทับตราความเป็นเจ้าเอาไว้

"พี่เสือขา อื้อ!!" เขาประกบจูบเธออย่างดุเดือดเสียงหวานๆของเธอเวลาที่เรียกชื่อเขายิ่งทำให้อารมณ์พุ่งพล่านอยากจะขย้ำเธออีกแล้ว สองมือหนาจับปทุมถันบีบอย่างแรงจนเจ้าตัวสะดุ้ง มังกรตัวร้ายเริ่มขยับตัวอีกครั้ง คืนนี้เขาจะพาเธอไปตามเส้นทางแห่งรัก แม้มันจะยาวไกลแค่ไหนก็ตามเขาจะจับมือเธอให้ไปด้วยกันจนถึงปลายทางที่สวยงาม

แสงตะวันในยามเช้าสาดส่องเข้ามาในเต็นท์ทำให้คนที่นอนหลับอยู่ค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆสมองที่ขาวโพลนพอเริ่มมีสติรับรู้ได้ว่าตัวเองนั้นนอนอยู่ในอ้อมกอดของใคร รวิตาหันไปมองเขาที่ยังคงหลับสนิทเนื้อตัวเปลือยเปล่าแล้วก้มมองดูตัวเองสภาพเปลือยทั้งตัวเช่นกันก็ตกใจสุดขีดรีบชันตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

"โอ๊ย!" เธอหนิวหน้าเจ็บยกมือขึ้นกุมท้องน้อย ความเจ็บบริเวณกลางกายสาวบ่งบอกได้ดีว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเธอ ร่องรอยแดงๆตามตัวนั่นอีก เสียงร้องสะอื้นดังขึ้นไม่หยุดหยดน้ำตาร่วงไหลรินออกมาด้วยความเสียใจ ไม่จริง ไม่จริงใช่มั๊ย

"กรี๊ด!!" เสียงนั้นปลุกให้เขาตื่นขึ้นมามองเห็นสาวคนที่ยั่วเขาเมื่อคืนนั่งร้องไห้จ้องมองเขาด้วยความเสียใจ

"คุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง คุณข่มขืนฉัน ฮือๆ" รวิตาต่อว่าเขาพลางกระชับผ้าคลุมร่างอันเปลือยเปล่านั้นไว้

"ฟังก่อนสิ เมื่อคืนฉันกับเธอเราเต็มใจ เพียะ!!" ใบหน้าหล่อสะบัดหันไปตามแรงฝ่ามือของเธอ

"อย่ามาพูดมั่วๆ ฉันไม่มีทางเต็มใจ ไม่มีวัน อึก ฮือๆๆ" น้ำตาไหลรินลงมาเป็นทาง

"เลิกร้องได้แล้ว ฉันจะรับผิดชอบเธอ" เวทิศเอ่ยบอก คิดไว้ไม่มีผิดเลยจริงๆตื่นเช้ามาจะต้องเจอเธออาระวาดผิดกับเมื่อคืนนี้ที่เสียงอ่อนเสียงหวานร้องเรียกหาแต่เขา

"ไม่ต้อง! ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น" เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือ

"แต่เธอเป็นของฉันแล้ว"

"ลืมมันไปซะ ฉันไม่อยากจะพูดถึงมันอีก"

"ลืมอย่างนั้นเหรอ เธอคงไม่รู้ตัวสินะว่าเธอนั่นแหละที่เป็นคนเริ่มก่อน ครางเรียกชื่อฉันทั้งคืนด้วยซ้ำไป จำไม่ได้เหรอ" เวทิศเริ่มไม่พอใจที่เธอสั่งให้เขาลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

"หยุดพูดนะ! ฉันเกลียดคุณที่สุดเลย" รวิตาตะโกนบอกทั้งน้ำตาสองมือทุบอกแกร่งแรงๆจนเขาต้องรวบมือนั้นมาจับไว้

"เมื่อคืนเรามีความสุขกันมากเลยนะ" มือหนาลูบไล้ที่ต้นแขนเรียวเธอรีบปัดมือเขาออก

"หึ ทำมาเป็นรังเกลียด เมื่อคืนไม่เห็นเป็นอย่างนี้เลย" เขาพูดประชด

"ฉันบอกให้หยุดพูดไง! คุณมันน่ารังเกลียด ฉันเกลียดคุณ เกลียดคุณที่สุดเลยได้ยินมั๊ย" เธอร้องไห้เป็นเผาเต่า ทำไมมันต้องเกิดเรื่องพรรค์นี้กับเธอด้วย

"ฉันก็เกลียดเธอเหมือนกันแหละยายกาฝาก" เวทิศโมโหเลยพูดออกไปอย่างนั้นไม่รู้เลยว่าคำที่พึ่งพูดออกมานั้นไปกระแทกใจของคนฟังอย่างแรงจนเธอรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ วันนั้นเธอเอานั่งร้องไห้อยู่พักใหญ่ แต่ต้องทำใจเก็บความเสียใจเอาไว้เพื่อทำภารกิจอาสาเพื่อน้องบนดอยจนสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เธอมองเขาเป็นเสมือนธาตุอากาศไร้ตัวตนตลอดเวลาที่ต้องอยู่ด้วยกัน จนมาถึงวันกลับลุงกับป้าขับรถมาส่งที่หน้าหมู่บ้าน

"ขอบคุณลุงกับป้ามากนะคะที่มาส่ง" รวิตาเอ่ยร่ำลาเสร็จก็ยกมือไหว้ก่อนจะรีบขึ้นรถบัสที่จอดรออยู่ก่อนแล้ว

"ผมไปก่อนนะครับคุณลุงคุณป้า ไว้ถ้ามีโอกาสผมจะมาเยี่ยมครับ"

"มาเลยหนุ่ม ไว้คราวหน้าลุงจะจัดยาดองสูตรพิเศษไว้รอ" ลุงหัวเราะชอบใจ เวทิศทำได้แค่ยิ้มให้ในใจกลับคิดขยาดมันนัก ไม่นานเขาก็เดินขึ้นรถกวาดตามองหาคนหน้าหวานนั่งอยู่กับเพื่อน เขาเลยไปนั่งเบาะด้านหลังแทน

"ไงจ๊ะเพื่อนสาว ดูหน้าแกเหนื่อยๆนะ" พอลถามหลังเห็นหน้าเพื่อนรักเศร้าซึม

"อืม นิดหน่อย ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายปวดหัวสงสัยเป็นเพราะอากาศ"

"อ้าว กินยารึยัง"

"เรียบร้อยแล้ว นอนพักคงจะดีขึ้น แล้วทางนี้เป็นอย่างไรบ้าง"

"สนุกมากเลยแก เด็กๆมีความสุขทุกคน น่าเสียดายที่แกกับคุณพี่เสือสุดหล่อไม่ได้อยู่ด้วยกันที่นี่" พอลบอกอย่างอารมณ์ดี ผิดกับเธอที่ตอนนี้จิตใจเศร้าหมอง

"อย่าพูดถึงเขาอีกเลย ฉันไม่อยากได้ยิน"

"ค่ะๆเพื่อนสาว แกก็นะไม่รู้จะไปจงเกลียดจงชังอะไรเขานักหนาทั้งๆที่แกกับเขาก็อยู่บ้านเดียวกัน" รวิตาเอาแต่นั่งเหม่อมองวิวข้างทางไม่พูดไม่จากับใครนิ่งเฉยอยู่อย่างนั้น แต่เธอคงไม่รู้ว่ามีสายตาของใครคนหนึ่งเฝ้ามองเธอด้วยความเป็นห่วงอยู่ตลอดเวลาที่เดินทางกลับกรุงเทพฯ

.

.

มี E-book นะคะ หากคุณรี๊ดสนใจอยากอ่านต่อแบบยาวๆกดลิงค์นี้ได้เลยน๊า

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=189666