คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #507 : .hack//Roots ed1: Boukoku Kakusei Catharsis (การลืมตาตื่นของประเทศที่ล่มสลาย)
.hack//Roots: Boukoku Kakusei Catharsis <Ruined Country's Awakening, Catharsis>
Description: 1st Ending
by Ali Project
嘆キノ壁ハ 積ミ上ゲラレテ
愚カノ神ハ 奉ラレル
生きるは毒杯 杞憂の苦しみを
飲み干す術を誰が授けよう
太陽に棲むと云う賢者の鷲
羽搏(はばた)きだけが谺する
この双つの眸(め)に宿った
闇と光 その何方(どっち)で
僕は未来(あした)を
見つめるべきなのだろう
渇き切った瓦礫の街
点と線を繋ぎ合わせ
意味など無い事ばかり
溢れてゆく
炎のごとき孤独
抱く体 鎮めては
暗渠へと滴ってく雫
掲げる毒杯 この生は満ちても
焦がれる死の夢は流れ着く
砦に喰い込む爪 孤高の鷲
羽搏(はばた)きだけが舞い上がる
あの蒼穹に磔刑(たっけい)にしてくれたまえ
天と地が結ぶ場所に僕は立つ
花実のような記憶たちは
焼かれ爛(ただ)れ抜け殻だけ
あの日の魂は
どこへ行ったのだろう
冷たい膚(はだ) 寄せて触れて
胸の傷と傷を合わせ
再び辿るべき地図
ここに刻む
世界は見えぬ翼
その黒影(かげ)に隠された
純白の一羽(ひとはね) 射止めよ
生きるは祝杯 口移しの快楽(けらく)
乾く嗤いも息も絶え絶えに
まぐわいあう慰みの掌に
虚しさだけが膨らんで
ああ玉砕と美しく散りゆくならば
恍惚の先にまだ君が居る
嘆キノ壁ハ 突キ崩サレテ
愚カノ民ハ 鏖(ミナゴロ)サレル
生きるは毒杯 愛する悲しみを
飲み干す術を誰が授けよう
月下に眠ると云う静かの鷲
啼き声だけが舞い降りて
掲げる祝杯 わが生は満ちても
果敢(はか)ない死の遊戯は果てもなく
砦に喰い込む爪 孤高の鷲
羽搏きだけが舞い上がる
あの蒼穹に磔刑にしてくれたまえ
罪と罰を生む時代(とき)を僕は見る
************************************************
Nageki no kabe wa tsumi agerarete
Oroka no kami wa tatematsurareru
Ikiru wa dokuhai kiyuu no kurushimi wo
Nomihosu sube wo dare ga sazuke you
Taiyou ni sumu to iu kenja no washi
Habataki dake ga kodama suru
Kono futatsu no me ni yadotta
Yami to hikari sono doochi de
Boku wa ashi ta wo
Mitsumeru beki na no darou
Kawaki kitta gareki no machi
Ten to sen wo tsunagi awase
Imi nado nai koto bakari
Afurete yuku
Honoo no gotoki kodoku
Daku karada shizume te wa
Ankyo he to shi tatatteku shizuku
Kakageru dokuhai kono sei wa michite mo
Kogareru shino yume wa nagare tsuku
Tori de ni kuikomu tsume kokou no washi
Habataki dake ga mai agaru
Ano soukyuu ni takkei ni shi te kure tamae
Ten to chi ga musubu basho ni boku wa tatsu
Kajitsu no you na kioku tachi wa
Yakare tadare nuke kara dake
Ano hi no tamashii wa
Doko he itta no darou
Tsumetai hada yosete furete
Mune no kizu to kizu wo awase
Futatabi tadoru beki chizu
Koko ni kizamu
Sekai wa mienu tsubasa
Sono kage ni kakusareta
Junpaku no hitohane itome yo
Ikiru wa shukuhai kuchiutsushi no keraku
Kawaku warai mo iki mo taedae ni
Maguwai au nagusami no te no hira ni
Munashi sa dake ga fukurande
Aa gyokusai to utsukushiku chiri yuku naraba
Koukotsu no saki ni mada kimi ga iru
Nageki no kabe wa tsuki kuzusarete
Oroka no kami wa minagoro sareru
Ikiru wa dokuhai aisuru kanashimi wo
Nomihosu sube wo dare ga sazuke you
Gekka ni nemuru to iu shizuka no washi
Naki goe dakega mai orite
Kakageru shukuhai waga sei wa michite mo
Haka nai shi no yuugi wa hate mo naku
Toride ni kuikomu tsume kokou no washi
Hanebataki dake ga mai agaru
Ano soukyuu ni takkei ni shi te kure tamae
Tsumi to batsu wo umu toki wo boku wa miru
************************************************
กำแพงแห่งความเศร้าได้ถูกทับถมก่อขึ้น
เทพขลาดเขลาได้ถูกส่งมอบให้
การมีชีวิตอยู่ก็คือแก้วที่บรรจุเหล้าพิษไว้เต็มเปี่ยม
ใครจะมาช่วยสอนให้รู้ถึงวิธีที่จะกลืนกินความทรมานอันไร้เหตุผลให้หมดสิ้นกัน
เหยี่ยวปราดเปรื่องที่อาศัยอยู่ ณ ดวงตะวัน
มีเพียงเสียงกระพือปีกเท่านั้นที่สะท้อนก้องมาให้ได้ยิน
ความมืดและแสงสว่างที่สถิตอยู่
ในดวงตาทั้งสองนั้น อยู่ ณ แห่งหนใด
ฉันควรจะค้นหา
อนาคตหรือไรกัน
เมืองแห่งกรวดทรายอันแห้งเหือด
นำจุดและเส้นมาร้อยต่อประสาน
มีแต่เรื่องที่ไร้ความหมาย
ที่ล้นเปี่ยมอยู่เต็มไปหมด
สิ่งที่ปลอบประโลม
ร่างกายที่โอบกอดความโดดเดี่ยวไว้เช่นดั่งเปลวเพลิง
คือหยาดหยดที่รินไหลสู่ทางน้ำใต้ผืนดิน
ยกแก้วบรรจุเหล้าพิษขึ้น แม้ชีวิตนี้จะพรั่งพร้อม
หากภาพฝันของความตายที่หลงใหลก็ยังไหลเรื่อยมาถึง
กรงเล็บกลืนหายไปในป้อมปราการ เหยี่ยวผู้ปลีกวิเวกลำพัง
เพียงกระพือปีกเท่านั้นก็จักทะยานขึ้น
จงตรึงกางเขนฉันสิ ท่ามกลางฟากฟ้าสีครามนั้น
ฉันจะยืนอยู่ ณ ตรงสถานที่ร้อยต่อระหว่างฟากฟ้าและผืนดิน
เหล่าความทรงจำที่ผลิยอดออกดอกเช่นดั่งดอกผลของพฤกษา
ถูกแผดเผาจนพุพอง หลงเหลือเพียงคราบร่างเท่านั้น
ดวงวิญญาในวันวานนั้น
ตอนนี้ไปอยู่ ณ หนใดแล้วหนอ
ซบอิงแนบสัมผัสผิวหนังอันเยียบเย็น
ประสานรอยแผลในอกกับรอยแผล
แผนที่ที่หวนย้อนมาอีกครั้ง
มีสลักอยู่ ณ ตรงนี้
โลกคือปีกที่มองไม่เห็น
ที่ถูกปิดซ่อนไว้ภายใต้เงามืด
จงยิงสังหารส่วนเสี้ยวปีกขาวพิสุทธิ์นั้นสิ
การมีชีวิตนั้นคือการดื่มฉลอง ความสุขสันต์ที่เล่ากันปากต่อปาก
ทั้งเสียงหัวเราะอันฝืดเฝื่อน ทั้งลมหายใจ ขาดตอนไม่ต่อเนื่อง
ภายในฝ่ามือที่ปลอบประโลมซึ่งประสานกันอยู่นั้น
มีเพียงความว่างเปล่าเท่านั้นที่อัดแน่น
อา หากยอมตายโดยไม่ยอมพ่ายแพ้แล้วร่วงโรยอย่างงดงาม
ณ ปลายทางความยินดีนั้นยังมีเธออยู่
กำแพงแห่งความเศร้าถูกทำลายแหลกสลายลง
มวลชนผู้ขลาดเขลาได้ถูกทำลายล้างสิ้น
การมีชีวิตก็คือแก้วที่บรรจุเหล้าพิษไว้เต็มเปี่ยม
ใครจะมาช่วยสอนให้รู้ถึงวิธีที่จะกลืนกินความเสียใจอันแสนรัก
เหยี่ยวอันสงบเงียบที่หลับใหลใต้ดวงจันทรา
มีเพียงเสียงร้องเท่านั้นที่ลอยลงมาให้ได้ยิน
ยกแก้วขึ้นดื่มฉลอง แม้ชีวิตของข้าจะพรั่งพร้อม
การละเล่นแห่งความตายอันไร้แก่นสารก็ยังคงไม่มีจะสิ้นสุด
กรงเล็บกลืนหายไปในป้อมปราการ เหยี่ยวผู้ปลีกวิเวกลำพัง
เพียงกระพือปีกเท่านั้นก็ทะยานขึ้น
จงตรึงกางเขนฉันสิ ท่ามกลางฟากฟ้าสีครามนั้น
ฉันจะคอยมองช่วงเวลาที่บาปและการลงทัณฑ์จะบังเกิด
************************************************
Download:
http://www.mediafire.com/?7vaj9diw81byd66
ความคิดเห็น