คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #157 : Katekyo Hitman Reborn (ครูพิเศษจอมป่วนรีบอร์น): Sakura Rock
Katekyo Hitman Reborn: Sakura Rock
Description: 10th ending
Performed by: Cherryblossom
Lyrics: MEEKO
Music composition: MEEKO
Music arrangement: Cherryblossom, Murata Akira
会いたくて 恋しくて 離れて
あの日はもうこない
等身大の自分 遠くの君に手を振ろう 挙げろ
Put your hands up. Yeah. Oh.
淡い香りが漂う季節がめぐりくる
心弾ませていた頃が今蘇るよ
初めて恋をしたんだ 何もかも輝いていた
少しの時間でさえも 一緒に時を刻んでいた
桜咲いた木の下で君の声を
春風が邪魔して聞こえない
さよならじゃないと願った
会いたくて 恋しくて 離れて
あの日の笑顔が舞い散って
いつまでもと誓った 君はもういない
叶うなら桜が舞い降りる 来年の今も
肩並べ写真でも撮りたいな あの日はもうこない
会いたい 見えない 手のひら
ほら?花びら 空に光る星が
傷口をつつくんだ
もう恋なんてしないよ
君に一番言いたかった
雨が降って 二人で入った傘も
待ち合わせしたあの駅も
もう一人じゃ行きたくないよ
「好きだった」過去形な手紙は今更いらない
別れ際優しくするなら 側にいてほしい
来るはずのない場所であの日を待ってる
一人ぼっちの僕を
思い出のあの曲を小さい声で歌う
もう恋なんてしないよなんて ただの嘘で
もう忘れられないなんて ただの冗談で
忘れたくなくて 結局君に恋していたいよ
会いたくて 恋しくて 離れて
あの日の笑顔が舞い散って
いつまでもと誓った 君はもういない
ラジオからあの曲 二人でいた部屋で
自然と涙が溢れ出る
別れ際の笑顔が一番愛しく見えた
咲かせよう 桜が舞い降りて
弱い自分から抜け出せる
涙の音奏でる旋律を歌う
ラジオから春の歌 もうそんな季節ね
さよならをぐっと飲み込んだ
思い出の1ページ 色鮮やかに残る
************************************************
aitakute koishikute hanarete
ano hi wa mou konai
toushin dai no jibun tooku no kimi ni te o furou agero
Put your hands up Yeah Oh
awai kaori ga tadayou kisetsu ga meguri kuru
kokoro hazumasete ita koro ga ima yomigaeru yo
hajimete koi o shi tan da nani mo kamo kagayaite ita
sukoshi no jikan de sae mo issho ni toki o kizande ita
sakura saita ki no shi ta de kimi no koe o
harukaze ga jamashi te kikoenai
sayonara janai to negatta
aitakute koishikute hanarete
ano hi no egao ga maichitte
itsumade mo to chikatta kimi wa mou inai
kanau nara sakura ga maioriru rainen no ima mo
kata narabe shashin demo toritai na ano hi wa mou konai
aitai mienai te no hira
hora hanabira sora ni hikaru hoshi ga
kizuguchi o tsutsukun da
mou koi nante shinai yo
kimi ni ichiban iitakatta
ame ga futte futari de haitta kasa mo
machiawase shi ta ano eki mo
mou hitori ja ikitaku nai yo
suki datta kakokei na tegami wa imasara iranai
wakaregiwa yasashiku suru nara soba ni ite hoshii
kuru hazu no nai basho de ano hi o matte iru
hitoribocchi no boku o
omoide no ano kyoku o chiisai koe de utau
mou koi nante shinai yo nante tada no uso de
mou wasurerarenai nante tada no joudan de
wasuretaku nakute kekkyoku kimi ni koi shi te itai yo
aitakute koishikute hanarete
ano hi no egao ga maichitte
itsumade mo to chikatta kimi wa mou inai
RAJIO kara ano kyoku futari de ita heya de
shizen to namida ga afurederu
wakaregiwa no egao ga ichiban itoshiku mieta
sakase you sakura ga maiorite
yowai jibun kara nukedaseru
namida no oto kanaderu senritsu o utau
RAJIO kara haru no uta mou sonna kisetsu ne
sayonara o gutto nomikon da
omoide no ichi PEEJI iro azayaka ni nokoru
************************************************
วันคืนที่เคยได้คิดถึง เคยได้รัก เคยได้พรากจาก
วันเวลาเหล่านั้นจะไม่หวนคืนมาอีกต่อไป
ตัวตนที่จริงแท้ของฉันที่ตั้งใจจะโบกมือลาแก่เธอผู้ห่างไกล จงยกมือขึ้นสิ
Put your hands up. Yeah. Oh.
ฤดูกาลที่กลิ่นหอมเจื่อจางจะพัดพลิ้วล่องลอยได้หมุนเวียนมาถึง
ช่วงเวลาที่หัวใจได้ถูกทำให้ไหวหวั่นยามนี้ได้หวนคืนมาอีกครั้ง
ในยามรักแรกครั้งนั้น ราวกับบางสิ่งบางอย่างกำลังเปล่งประกายงดงาม
แม้จะเป็นช่วงเวลาเพียงน้อยนิดก็อยากที่จะใช้มันไปร่วมกับเธอ
ใต้ต้นซากุระที่บานสะพรั่ง
เสียงของเธอฉันไม่อาจได้ยินมันได้ เพราะสายลมวสันต์ที่พัดผ่านนั้นขัดขวาง
ฉันจึงได้แต่หวังว่ามันจะไม่ใช่คำบอกลา
วันคืนที่เคยได้คิดถึง เคยได้รัก เคยได้พรากจาก
รอยยิ้มของวันเวลาเหล่านั้นได้ร่วงหล่นโปรยปรายลงมา
ไม่ว่าเมื่อใดฉันก็ได้เพียงสาบานกับตัวเองไว้ว่าจะไม่มีเธออีกต่อไป
หากเป็นไปได้ปีหน้าของช่วงเวลานี้ที่ซากุระจะปลดปลิวโปรยปราย
ก็อยากที่จะได้ถ่ายรูปร่วมกับเธอ วันเวลาที่เคยคิดเช่นนั้นก็จะไม่หวนคืนมาอีกต่อไป
อยากพบ แต่ไม่อาจเห็น
สิ่งที่อยู่บนฝ่ามือนั้น นั่นคือ กลีบดอกไม้ที่ร่วงหล่น
ดวงดาวที่เปล่งประกายอยู่บนฟากฟ้านั้นได้สะกิดปากแผลให้ต้องเจ็บปวดอีกครั้ง
จะไม่รักใครอีกแล้ว
ฉันเคยอยากจะบอกคำนี้กับเธอที่สุด
ทั้งร่มที่เคยกางด้วยกันสองคนในยามฝนพรำ
ทั้งสถานีรถไฟที่เคยนัดพบเจอกัน
ในตอนนี้ที่มีแค่เพียงคนเดียว ฉันก็ไม่อยากที่จะไปอีกแล้ว
“เคยรักเธอนะ” จดหมายที่เขียนด้วยรูปอดีต ในยามนี้ฉันก็ไม่ต้องการมันอีกต่อไป
ในยามที่จะแยกจากกันหากเธอทำใจดีกับฉัน มันก็จะทำให้ฉันอยากที่จะอยู่เคียงข้างอีก
ฉันได้แต่เฝ้ารอวันนั้นอยู่ ณ ที่ซึ่งเธอจะไม่มีวันมาอย่างแน่นอน
พลางขับขานบทเพลงนั้นที่บอกถึง
ความทรงจำที่มีแค่ฉันเพียงลำพังเบาๆเท่านั้นเอง
จะไม่รักใครอีกต่อไปแล้วอะไรนั่น ก็เป็นแค่เพียงเรื่องโกหก
ไม่อาจจะลืมได้อะไรนั่น ก็เป็นแค่เรื่องไม่จริง
ฉันไม่อยากที่จะลืมต่างหาก เพราะอุดส่าห์อยากที่จะรักเธอทั้งทีแล้ว
วันคืนที่เคยได้คิดถึง เคยได้รัก เคยได้พรากจาก
รอยยิ้มของวันเวลาเหล่านั้นได้ร่วงหล่นโปรยปรายลงมา
ไม่ว่าเมื่อใดฉันก็ได้เพียงสาบานกับตัวเองไว้ว่าจะไม่มีเธออีกต่อไป
ภายในห้องที่เคยอยู่ร่วมกับเธอสองคน ด้วยบทเพลงนั้นที่ดังออกมาตามลำโพงวิทยุ
ทำให้น้ำตาเอ่อท้นออกมาโดยไม่ทันจะรู้ตัว
รอยยิ้มครั้งลาจากของเธอนั้นฉันรู้สึกว่ามันช่างมีค่ามากเหลือเกิน
จะทำให้ซากุระได้ผลิบาน และยามเมื่อซากุระปลิดปลิวโปรยปรายลงเมื่อใด
ฉันคงอาจหลุดพ้นจากตัวตนอันอ่อนแอของฉันได้
จะขับขานท่วงทำนองที่บรรเลงเสียงของหยดน้ำตาออกมา
บทเพลงของวสันต์ได้ดังมาตามเสียงวิทยุ ถึงช่วงฤดูนั้นแล้วสินะ
จะกล้ำกลืนคำอำลาของเธอเอาไว้
แล้วหน้าหนึ่งของความทรงจำก็จะหลงเหลือไว้แค่เพียงสีอันซีดจางตามกาลเวลา
************************************************
Download:
http://www.mediafire.com/?jv58b2jd7j7p7f8
มีใครคิดเหมือนไรท์เตอร์บ้างไหม
ว่าคนแต่งแกต้องเชียร์คู่ 1827 แหงมๆเลย =_=
ความคิดเห็น