ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    30 วันจะทำให้เธอรักกัน

    ลำดับตอนที่ #4 : วันที่ 1 วันแรกที่อยู่ด้วยกัน >___

    • อัปเดตล่าสุด 28 พ.ค. 52


                                                                     3.
     
          เมื่อไหร่น้าที่ฉันจะรู้ทันนายนั่นซ้ากที
         เฮอะ พระเจ้าลงโทษแหง ๆ คืนนี้ต้องนอนกับมัน เย็นนี้ต้องกินข้าวกับมัน ตอนเช้าต้องไปโรงเรียนกับมัน อืมมม...เวลาส่วนตัวไม่มีเลย ดีนะว่ากดกับฉันไม่ค่อยเจอกันเป็นปกติอยู่แล้ว ไม่งั้นคงต้องทะเลาะกับกดเพราะเรื่องบ้า ๆ นี่แหงม ๆ
         ฉันลากของครืด ๆ ๆ ๆ ไปขึ้นลิฟท์จะอะไรอีกล่ะก็มันบังคับน่ะสิ เซ็งจังเลย ฉันขนทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นไปทั้งหมด สากกะเบือยันเรือรบ เผื่อคืนนี้มันหน้ามืดตาลายปล้ำฉัน ฉันก็จะตีหัวมันด้วยครกและสากกะเบือ ฮ่าฮ่าฮ่า เหอเหอ

         ปั่กปั่กปั่ก นี่ไม่ใช่เสียงอันใด เป็นเสียงที่ฉันทุบออดเพื่อระบายอารมณ์ให้มันพังไปเลย ดี

         "นี่แม่คุณ เดี๋ยวมันก็พังหรอก" เชอะใครจะไปสนใจ ห้องนายไม่ใช่ห้องฉันนี่

         "ผมรู้นะว่าคีย์คิดอะไรอยู่ ทุบให้มันพังไปเลยใช่มะ" ว๊ายยยยย นายนี่อุ้มฉันตัวปลิวเลยง่ะ ฉันจะตายมั้ยเนี่ย

         "หลับตาทำไมล่ะคีย์ ไม่มีคนเคยทำอย่างนี้ล่ะสิ" นายนี่ดึงผมฉันไปดม เหม็นใช่ม่า

         "ทำไมจะไม่มี กดก็อุ้มฉันบ่อยจะตายไป" ไม่จริงอ่ะ กดไม่เคยอุ้มฉันหรอกโม้ไปงั้น

         "เหรอ งั้นอะไรบ้างที่กดไม่เคยทำ" ถามมาก วุ่นวาย

         "ไม่มี กดทำทุกอย่าง" เฮอะ ใช่กดทำทุกอย่างเพื่อฉันไง (^O^)/

         "งั้นเรื่องนั้นก็ด้วยเหรอ" ยี้ ถามอะไรอย่างนั้นกดน่ะเหรอ ไม่มีทางหรอกย่ะ

         "ช่าย ทำไมล่ะกดออกจะน่ารัก" เรื่องนั้นของฉันคือการที่กดคงเส้นคงวาไง -__-

         "คีย์ ทำให้ผมโมโห" หวายฉันจะตายมั้ยเนี่ย

         "เชอะ ฉันหิวข้าวง่ะ" เปลี่ยนประเด็นดีกว่านะ

         "งั้นกินข้าวกัน" เยี่ยมการเปลี่ยนประเด็นเป็นผล >O^

         "นัต ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ" จะกินได้มั้ยเนี่ย ตอนนู้นที่กดทำให้กินนะ มันกินไม่ได้ง่ะ

         "ไม่ต้องห่วงหรอกน่าคนอย่างฉันไม่มีหรอกที่จะทำไม่เป็น" เอ้า คุยฟุ้งเชียว

         อืมม...หอมน่ากิน

         "เห็นม่า ว่าผมก็ทำได้" ย่ะฉันเชื่อนาย

         "อืมม กินเลยน้า" ว่าแล้วฉันก็สวาปาม งั่ม ๆ ๆ อร่อยดี

         "อร่อยใช่ม่า" หน้านายนี่ตอนรอคำตอบตลกจัง

         "อร่อยมาก เยี่ยมมาก" ฉันชม จากใจจริง

         "อืมม" เอ๋นายนี่หน้าแดงด้วย ตลก เหอเหอ

         "ขำอะไร กิน ๆ เข้าไปเลย เดี๋ยวก็ไม่ให้กินซะนี่" เชอะ ทำเป็นงก

         ผ่านไปสิบห้านาที...
     
         "เอิ๊ก ...ฉันเรอ" นิสัยประจำตัวได้ก่อบังเกิดแล้ว -_____-

         "ไม่ต้องบอกก็ได้นะ" เชอะ แล้วนายจะขำทำพรื้อ อะไรยะ

         "หนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน ขอฉันนอนกลางวันเดี๋ยว" เฮ้อ นิสัย...

         "อืมม...งั้นผมนอนด้วยนะนะนะนะนะ" เฮะ นายนี่เริ่มเหมือนเด็กเข้าไปทุกทีแล้วสิ

         "ม่าย ฉันจะนอนคนเดียว" ใช่ฉันต้องนอนคนเดียว เริ่มเหมือนพี่น้องแย่งของเล่นกันไปทุกทีแล้ว

         "ผมจะนอน" หน้าด้าน หน้าไม่อาย เชอะ ( แกมากกว่า ---> ง่ะไม่จริง )

         "เหอ ฉันก็ง่วงเป็นเหมือนกันนะ" และแล้วฉันก็หลับ

         คร่อก....ฟรี้....z z z z z z z z z

         คร่อกกกกกกกกกกก.....ฟรี้รี้รี้รี้รี้รี้....z Z z Z z Z

        ' นั่งมองเธอเนิ่นนาน เห็นตาเธอพริ้มหลับ สายลมคลอเคล้าแก้มที่อ่อนใส ฉันกล้าอยู่ใกล้เธอ เมื่อยามเธอหลับใหล แม้ใจจะรักเธอตลอดมา'

        ' ใกล้กันแค่เอื้อมมือ เหมือนไกลกันแสนไกล หัวใจไม่กล้าพอจะไขว่คว้า ได้เพียงอยู่ใกล้เธอ ก็ดีใจหนักหนา ถึงแม้...เวลาจะไม่นาน'

        ' อย่าเพิ่งตื่นขึ้นมาตอนนี้เลย...เธอ ให้ฉันได้แอบมองเธอให้นาน ฉันขอเก็บภาพนี้ เอาไปนอนฝัน ให้ฉันนั้นได้แอบบอกรักเธอ '

        ' ไม่กล้าจะสัมผัส ไม่กล้าจะรบกวน ได้เพียงอยู่ใกล้เธอแล้วเหม่อมอง ได้ยินบ้างหรือเปล่า หัวใจมันร่ำร้อง ว่ามัน...มันรักเธอเพียงใด... '

         คิดได้เท่านี้แหละครับ...สำหรับผม

         คีย์ ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่มีอิทธิพลมากไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด มากที่สุดก็คงจะเกี่ยวกับผม ผมยอมเธอทุกอย่าง ไม่หรอกมันอาจจะไม่ใช่ความรักก็ได้นะ

         "หืมมม....นัต" เธอตื่นขึ้นมาขยี้ตา ทำเอาผมตกใจ...แล้วเธอก็นอนต่อ เฮอะ บ้าชะมัด

         "คีย์ ทำอะไรน่ะ" ก็เธอลุกขึ้นมาอีกรอบแล้วก็โอบคอผมขึ้นไปนอนบนเตียงด้วย

         "อืมม..เงียบเถอะน่า" เธอสลึมสลือ คิดว่าผมเป็นไอ้กดรึไง

         "คีย์ ผมไม่ใช่กดนะ" ผมต้องตอกย้ำความรู้สึกต่อไป เพราะถ้าตอนนี้เธอไม่รู้สึก อีกสักพักผมจะห้ามใจไม่ได้แล้ว

         "อืมม...ฉันรู้นายชื่อนัตไง ขอเวลาฉันสักพักเถอะนะ" เธอเป็นบ้าไปแล้ว เธอละเมอหรืออย่างไรกัน ให้ผมเดานะเธอละเมอ แหง ๆ -___________-

         ฉันรู้สึกตัวตลอดเวลา ไอ้บ้าฉันไม่ใช่นางเอกในนิยายนะ ( แต่แกเป็น --- >o< ) ที่พระเอกมาร้องเพลงแล้วลูบหัวนางเอกจะซื้อบื้อไม่รู้อะไรเลยน่ะ โถ่ O.o เพียงแค่ว่าต้องแกล้งโง่แค่นั้นเอง ที่สำคัญมันแกล้งให้ฉันมาอยู่นี่ ภายในสามสิบวันฉันจะทำให้มันรักฉัน เสร็จแล้วฉันก็จะหลอกใช้มัน ( เลวไม่มีที่สิ้นสุดสำหรับนางเอกเรื่องนี้ ) อย่าลืมสิว่าที่ฉันได้เป็นหัวหน้าแกงค์น่ะ ไม่ใช่แค่ว่าฉันเป็นแฟนกดหรอกนะ แต่ฉันมีคุณสมบัติที่เลวได้ที่ก็เท่านั้น T__T วะ5555

          คีย์ เธอรู้ตัวเหรอว่ากำลังทำอะไรอยู่น่ะ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าคีย์คิดจะทำอะไร แต่ผมห้ามใจไม่อยู่แล้ว

         "กรี๊ดดดดดดดดดด นั่น..นะนะนัตจะทำอะไร" ฉันแค่แกล้งเล่นก็เท่านั้น

         "ไม่ไหวแล้วคีย์" ไม่ไหวอะไร อย่านะฉันสู้นายไม่ได้ง่า ToT

         "พอเถอะนัต ฉันไม่อยากให้นายเป็นแบบนี้ นี่หยุดน้า" ฉันต้องการให้มันหยุดบ้าซะที

         "คีย์ ขอโทษ ไม่ได้อยากให้คิดอย่างนั้นเลย ให้ตายสิ รอยนั่นให้คีย์ดูดผมกลับก็ได้นะ" จะบ้าเหรอ เชอะ

          "พูดบ้า ๆ " ไอ้นี่ได้เปรียบทั้งขึ้นทั้งร่องเลย

         "นี่กี่โมงแล้วอ่ะนัต" ฉันหันไปถามนัต

         "หกโมงเย็นแล้วล่ะ" เหรอ เฮ้อ
      
         "นัตไปทำกับข้าวเถอะนะ ฉันอยากดูหนังอ่ะ" ฉันเดินไปที่โซฟา ห้องนายนี่ไม่มีหนังอะไรดูเลยนอกจาก...O.< หนังที่เด็กอายุต่ำกว่าสิบแปดห้ามดู

         "นัตไม่มีอะไรให้ดูเลยเหรอ" ถามไปงั้นแหละ ก็เห็น ๆ กันอยู่

         "ก็มีอย่างที่คีย์เห็นน่ะแหละ อยากดูกับผมมั้ยล่ะ" ง่ะ ไม่เอาอ่ะ

         "ไม่อ่ะ" ทำไมฉันต้องหน้าแดงด้วยล่ะ >.< ไอ้นี่

         "ขำอะไร นัตบอกมานะ" ฉันตะคอกถามก็ไม่รู้ว่ามันขำอะไร

         "คีย์ น่ารักจัง" เฮอะ ผีเข้าแหง ๆ เลย

         "คีย์ ๆ มากินข้าวเถอะ" ว้าวกินข้าว นี่มันมืดแล้วนะเนี่ย

         "อืมม" เฮ้อ ง่วงนอน

        "เป็นไรไปคีย์" ถามมาได้ง่วงน่ะสิ

         "ง่วงน่ะ" ปากยังอมข้าวอยู่เลย ซกมก T_____T

         "กินเสร็จแล้วคีย์ไปนอนก็ได้นะ" เฮอะ ก็ดีเหมือนกัน กินแล้วก็นอนเหมือนหมูเลย

         "นี่ที่ให้ฉันมาอยู่นี่จะให้ฉันเป็นเจ้าหญิงรึยังไง สบายกว่าอยู่ที่บ้านอีก" ก็จริงสบายกว่าอยู่ที่บ้านอีกแน่ะ

         "คีย์ป่วยอยู่นะ และที่ให้คีย์มาอยู่ที่นี่ก็ถือว่าคีย์ให้ความรักผมละกัน" อืมม แต่ที่ว่าฉันป่วยน่ะอะไรเหรอ

         "ฉันป่วยอะไรไม่ทราบ" ก็มันงง

         "ช่างเหอะคีย์" ไม่อยากรู้ก็ได้

         "ฉันไปอาบน้ำดีกว่า" ว่าแล้วก็เดินไปห้องน้ำ ว้าวห้องน้ำนี่สวยจัง นายนี่กะให้สวยไปทั้งหมดเลยรึไงนะ >O<

         ซู่.....ซ่า...
         เสียงฉันอาบน้ำโดยไม่ยั้งของค่าน้ำเดือนนี้ นายนั่นคงตกอกตกจายส์ ช่างมันเถอะ ฮ่าฮ่า ^^

         "คีย์ กะให้ผมไปเป็นการประปาเลยเหรอ" เฮอะนายก็เว่อร์ไป

         "พูดเว่อร์น่า" นี่คือเรื่องจริง เชอะ

         "ก็คีย์เล่นหายเข้าไปเป็นชั่วโมงนี่ถ้าไม่ได้ยินเสียงน้ำนะผมถีบประตูเข้าไปดูแล้ว" เหอ ถีบเลยเหรอ สงสารประตูห้องน้ำชะมัด T____T

         "ง่วงนอนจัง" ใช่นี่มันคือเวลานอนของฉัน z Z z Z z

         "อืมมม ผมก็ง่วงเหมือนกัน ขอผมนอนด้วยคนนะ" ยี้สกปรก

         "ก็ได้แต่นายต้องไปอาบน้ำ ไม่งั้นนายไม่ได้นอนดีแน่" ใจดีนะเนี่ย -____-!!!

         "เย้" นายนี่เหมือนเด็กเลยแฮะ โทรหากดดีกว่า

         "ฮัลโหล" กด...คิดถึงงงงง >O<

         "กดจ๋า คิดถึงจัง" หวานมาก หวาย เดี๋ยวมดขึ้น

         "อืมมม...คิดถึงเหมือนกันคับ" พูดเพราะอีกแล้ว อยู่กับนางมารนมโตน่ะสิ

        "อยู่กับอึ้งเหรอ" เชอะ น่าน้อยใจชะมัด

         "อืมม" เฮ้อ

        "งั้นแค่นี้นะ" ติ๊ดด

         ฉันวางสายไปนานแล้ว...แต่ในใจก็คิดไปเรื่อยเปื่อย รู้ว่ากดน่ะรักฉัน แต่อึ้งผู้หญิงคนนั้นก็มีความสำคัญกับเขา ผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียของกด ตอนแรกฉันก็ทำใจไม่ได้หรอก แต่ผู้หญิงคนนั้นมาถึงก็ร้องไห้โฮ บอกว่าไม่ต้องเลิกกับกดแต่ขอให้กดมาหาเธอได้บ้างก็พอ  ฉันก็อยากจะเลิกกับกด แต่ความเลวที่บังตามันไม่อาจทำให้ฉันเลิกกับกดได้ ไม่ได้เลย ฉันก็เลยปล่อยให้กดเทียวไปเทียวมาอยู่อย่างนี้ รอวันที่กดอยากจะพูดความในใจออกมาก็เท่านั้น...รอวันที่กดเลือก

         "สบายใจ" เชอะ ออกมาก็สบายใจเชียว

         "อ้าวคีย์ ยังไม่นอนอีกเหรอ" ถ้านอนก็คงเห็นแล้วล่ะย่ะ

         "ก็รอนายไง" ...

         "คีย์ นายอีกแล้วนะ" ห๊าเอาอีกแล้ว

         "ขอโทษน๊า" เหอเหอ เอาไงดีล่ะ

         "ถ้าบอกว่าไม่ยกโทษให้ล่ะ" หวาย...

         "แล้วฉันจะตายมั้ย..." ฉันถามเหมือนโดนพรากแงแง

         "ตายแน่" ขู่ฉันเหรอ

         "กรี๊ดดดดดดด" ฉันกลิ้งหนีนายนั่นก็นายนั่นพยายามจะทับฉัน

         "ไม่เอา ไม่เอา กลัวแล้ว" ฉันยิ้มยิงฟัน อยู่กับนายนี่ก็มีความสุขดีเหมือนกัน ^^

         "งั้นมาให้สำเร็จโทษซะโดยดี" คิดเรอะว่าจะยอม

         "ไม่ ฮ่าฮ่า" พูดไปงั้นแหละ ก็ฉันอยู่บนตัวนายนั่น เหนื่อย...ไม่ได้เล่นเป็นเด็กมานานแล้วนะเนี่ย

         "นัต..."

         "คีย์...."

        ฉันมองตานายนี่แล้วคิดถึงใครซักคนที่เหมือนจะรอคอยมานาน ฉันเอามือลูบผมนายนี่ แล้วก็...ลูบไปเรื่อย ๆ

         คีย์...เธอกำลังจะทำอะไร เธอเอามือลูบผม หน้า ปาก แก้มของผม

        "ปากนัตสวยจัง" แล้วฉันเป็นอไรไป

         "อยู่เฉย ๆ นะนัต ห้ามกระดุกกระดิกเชียว" เธอบอกผมว่าอย่างนั้น ผมก็พยักหน้า ( "." ) (_ . _)

         เธอหลับตาลง...แล้วก็หลับไป

         ฮะ...หลับงั้นเหรอ เหอเหอ

         ฉันโหยหาความรักที่ไม่เคยได้จากกด ฉันกำลังสับสน ถ้าความสับสนนี้ทำให้ อึ้ง เธอผู้หญิงคนนั้นได้มีความสุขกับกดได้โดยไม่มีฉันเป็นมารล่ะก็ ฉันยอมสับสนต่อไป ฉันจูบนัต นายนี่อาจทำให้ฉันมีความสุขมาก ๆ เลยก็ได้ นัตเอามือมาลูบผมที่ยาวถึงกลางหลังของฉัน แล้วนัตก็กอดฉัน ฉันมีความสุขนะ มีความสุขมาก ๆ เลย อาจจะเป็นที่ว่าฉันขาดความอบอุ่นมาแต่เด็ก ๆ ก็เลยโหยหา แต่ฉันไม่เคยโทษใคร เพราะสิ่งที่ฉันเลว มันเกิดขึ้นมาเอง...

         "นัต ราตรีสวัสดิ์" ฉันผลักนัตออก แล้วฉันก็ล้มตัวลงนอน

         "คืนนี้ถ้าฉันเสียบริสุทธิ์ล่ะก็ นายตายแน่" ฉันขู่กำชับ

         "จ้า แม่คนโหด" เชอะ ช่างเถอะ

         ผมนอนกอดเธอ ตอนแรกเธอก็แยกเขี้ยวใส่ พอผมแกล้งหลับรู้มั้ยว่าเธอทำอะไร...เธอหยิกแก้มผมแล้วก็หลับลึกเลย ---______---

         เธอ...ทำให้ผมร้อนรุ่ม

         เธอ...ทำให้ผมต้องพยายามห้ามใจ

         เธอ...ทำให้ผมหลงรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

         เธอ...ชื่อคีย์

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×