คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เจอกันแล้วล่ะ
1.
ว๊ายยยย....สายแล้ว ๆ ถ้าไปเข้าแถวไม่ทัน ง่ะ อย่าได้คิดเลยว่าเทเลทับบี้จะบี้ฉันให้แบนขนาดไหน ยังไม่อยากนึกถึงตอนก่อนปิดเทอมเลย เชอะ หวาย ๆ ๆต้องรีบสิ
"แม่...สวัสดีค่ะหนูไปก่อนนะ" ข้าวเขิ้วไม่กงไม่กินและไปดีกว่า หวายกุญแจรถ ๆ ฮ้า ! หาเจอแล้ว
เปิดเรียนวันแรกทำไม๊ทำไมต้องตื่นสายด้วย ไม่ใช่เพราะไอ้เม้งตัวแสบหรอกเรอะที่เล่นโทรมาคุยทั้งคืน เชอะ!!! >o<
อ้อนึกว่าลืมอะไร...( =''= )
ฉันชื่อนางสาว วนคีตา (วะนะคีตา) อุดมพงศยเสถียร เรียนอยู่มอหกได้..ฮ่าฮ่า (-_- ) ( -_-)...อายุก็สิบแปดแล้วมีเพื่อนในแกงค์ อืมมม ก็สิบเหล่าเดี๋ยวโม้ให้ฟัง
'เอี๊ยด' แหมถึงซะทีนะ เมื่อยชะมัด ไม่ได้การต้องรีบวิ่งไป 6/1 โดยทันที
ตึก ตั่ก ตึก ตั่ก
แอ๊ดดดดด......แอ็คโค่หน่อย o.O
"ว้าว...ยัยคีมาแล้ว" เพื่อนคนแรก...ไอ้เม้งนี่เอง -.-
"เฮอะ...สายแล้วนะโว๊ย" โหยแสบหูชะมัดเลยอ่ะตะโกนเข้ามาได้...เนี่ยชื่อธาน
"บ้าชะมัดรอตั้งนาน" ไอ้นี่ชื่อเอ็ม
"..." เงียบ ๆ นี่ใช่เลย...ปอนด์
"เป็นประธานนักเรียนคิดว่าผิดกฎได้กี่ข้อยะ" เฮอะยัยนี่เป็นผู้หญิงอีกหนึ่งคนในกลุ่ม...ยัยเถิกเอ๊ย...ยัยบีม ToT
"ไม่พูดแล้วโว๊ยน่าเบื่อ" อีกห้าคนมันจะตะโกนหาป้ามันรึไงนะ ><...อ๊อฟ,ปัง,ชิน,พจน์,นิว
ใช่แล้วล่ะ ... ฉันมีเพื่อนผู้ชายทั้งหมดแปดคน ชายแท้มิใช่ชายเทียมที่สำคัญเป็นหนุ่มหล่อติดอันดับทั้งหมดเลยล่ะ และก็เพื่อนผู้หญิงอีกหนึ่งคน
"แก...อย่ามาโทษฉันความผิดนี้ต้องยกให้ ไอ้เม้งหนีไปไหนกลับมาเดี๋ยวนี้ นี่เป็นคำสั่ง" ฉันมีความสามารถพิเศษอย่างนึงคือสั่งเพื่อนได้ทั้งห้อง...คำสั่งนั้นศักดิ์สิทธิ์กว่าไม่เรียวพิฆาตเซียนอีกแน่ะ
"เมื่อคืนถ้าแกไม่โทรไปถามเรื่องโน้นเรื่องนี้นะ....ป่านนี้ฉันมาถึงโรงเรียนก่อนไก่โห่อีกจะบอกแกให้" เสียงตะโกนของฉันมันเป็นเรื่องปกติไปแล้วล่ะ เพื่อน ๆ ส่ายหน้าระอาฉันกับไอ้เม้ง ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติอีกนั่นแหละที่เช้าขึ้นมาจะต้องทะเลาะกัน
"ก็ถ้าแกไม่เอาน้ำสาดข้าวันสงกรานต์นะข้าคงไม่ต้องเสียดายกะตังค์โทรไปถามเรื่องตารางสอนหรอกโว๊ย แล้วไอ้เพื่อนตัวดีก็ปิดเครื่องกันหมด..เฮงซวย" เชอะไอ้บ้าใครเขาใช้ให้แกใส่ชุดนักเรียนไปเล่นสงกรานต์ล่ะ -_-!!!
"ก็แกโง่เอง" ฮ้าเสียงนี้...ไอ้เอ็ม
"..........." ไอ้เม้งจะอ้าปากพูด >o<
"พอแล้วข้าขี้เกียจฟัง" โถ...คุณชินอยากฟังแกตายแหละ
"เออ...ว่าแต่ตอนปิดเทอมไอ้คีย์รู้นะว่าไปหาเรื่องไอ้นัตคู่อริมาน่ะ เฮ้อ แกจะไปหาเรื่องเขาทำไมเขาทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ มีเสน่ห์ น่ารัก เก่ง แกจะหาเรื่องเขาทำไมห๊า " โอ๊ย...ปวดหัวกับยัยบีมจริง ๆ -_-
"แหม แหะแหะเอ็มช่วยด้วยยยยยยย ยัยบีมจะฆ่าฉันนนนนน" ก็เป็นอย่างนี้ทุกทีล่ะมีเรื่องอะไรก็ต้องให้ไอ้เอ็มช่วยตลอด...ง่ะ ^o^
"เออ ว่าแต่เอ็งไปหาเรื่องมันทำไมล่ะ " เฮ้อ...เรื่องน่าอายอย่างนี้จะเล่าดีไหมนะ
เพื่อนทุกคนก็รอฟังเหมือนหมาอยากกินข้าวเลย...น่าน
"ก็ตอนสงกรานต์น่ะ...ไอ้นัตมันเล่นที่เดียวกับฉันแล้วทีเนี้ยกลุ่มมันมาเจอฉันกับพวกยัยเบียร์ พวกนั้นก็เลยไปจับคู่กับกลุ่มของยัยเบียร์ซึ่งมันก็พอดีเป๊ะ เหลือฉันกับไอ้นัต " คิดแล้วแค้นนัก
"แล้วไงต่อล่ะ" ยัยบีมถาม...ขัดคอ
"ก็ไอ้นัตมันก็มาคู่กะฉันไง ทีนี้พอฉันจะกลับมันก็มาดึงฉันไว้แล้วก็..."
"จุ๊บบบบบ"
"อืมม...จุ๊บ เอ๋! ไม่ใช่นะไอ้บ้า" เฮ้อ มันมาจนได้นะไอ้นี่ T_T
"จริงเหรอ คุณวนคีตา " เอ๊ะ ! ยามที่ธานโมโห ฮ้าหลบหาหลุมหลบภัยด่วน
"ขอเวลาแป๊บนะ โอ๋ยัยบีมจ๋ามันไม่ใช่อย่างที่แกคิดนะมันเป็นมุมกล้อง" ฉันลากตัวไอ้นัตมาไกลเกินกว่าพวกหูดีจะดักฟัง และถ้ายัยบีมรู้นะ เหอเหอ เละอย่าบอกใครเชียว
"แกจะเอายังไง....หืมม"
"ขอหอมอีกข้างนึง" แง่ะ หน้าด้าน
"จะบ้าเหรอยังไงไม่เห็นเพื่อน ๆ ฉันเหรอ " ขู่ฟ่อ ๆ
"เห็นแต่ไม่กลัว" ทำเป็นปากดี
"รู้นะว่าคีย์คิดอะไรอยู่"
"ขออีกข้างละกัน...แช๊ะ" เสียงเมื่อกี๊มันเป็นเสียงกล้องถ่ายรูปนี่นา ทำไงดีล่ะ พวกน้นรู้มันฆ่าฉันแน่เลย ToT
"ขอถ่ายเก็บไว้ละกัน...เป็นบุญอันสูงสดที่ได้หอมแก้มประธานนักเรียน อ้อ มิสเพลย์บอยปีที่สามของโรงเรียน อ้อ ที่ลืมไม่ได้เลยหัวหน้าแกงค์ทูตแห่งนรก ปิดไม่มิดหรอกน่า " หามันรู้ได้ไงอ่ะ O.o o.O
"ไม่ต้องทำหน้าน่ารักแบบนั้นหรอก รู้ละกันนะ"
"ไปล่ะ"
"เดี๋ยวก่อน ยังไปไหนไม่ได้" ขู่ไว้ก่อน ฉันลากไอ้นัตไปยังกลุ่มเพื่อนนรกในใจก็คิดว่ามันรู้ได้ไง...อนาคตท่านประธาน
"ใครเป็นคนบอกให้ไอ้นัตรู้เรื่องของเรา ห๊า" พายุลูกแรกกำลังพัดมา
"แกแหง ๆ ไอ้เม้ง" โทษมันไว้ก่อนเลย
"เฮ้ย เดี๋ยวโดนโทษใครไม่โทษ" เชอะไม่ใช่แกแล้วใคร
"แกแหงเลยยัยบีม" น่านยัยบีมก็โดนฉันเล่นงานเหมือนกัน -"-
"ไอ้คีย์ แกโทษใครแกว่ามานะ แกโทษฉันงั้นเหรอ.... -_____-!!!!!!" เหอเหอ หน้ายัยนี่โหดชะมัดเลยง่ะ TToTT
"แล้วใครเล่า" ฉันตะโกนถามเหมือนนักร้องโอเปร่า ~ ~ ~
"แกรู้มาจากไหน ไอ้นัต" ขอบใจมาก ๆ เอ็มที่รัก ^_^
"เอาเป็นว่ารู้ละกัน ไปดีกว่านะยังไม่อยากโหดร้ายกับเทเลทับบี้" แล้วมันก็วิ่งหนีไป เอ...เมื่อกี๊วาไงนะเทเลทับบี้เหรอหวายหาที่นั่งด่วนเลย
"ไหนวะ มันหลอกนี่หว่า" มันเลวมากเลย
ฝากไว้ก่อนเถอะคราวหน้าแกจะต้องโดนฉันอัดอย่างที่...หึ หึ
โธ่....เชอะ!!!
ความคิดเห็น