คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำเรื่อง
บ้านที่เคยอยู่มาตลอดทำไมวันนี้มันช่างเงียบเหงาซะเหลือเกิน
"คีย์...ไม่เป็นไรนะลูก" เสียงผู้หญิงคนนึงพร่ำบอกจากที่ใกล้ แต่...ทำไมมันช่างห่างไกลซะเหลือเกิน
"ไม่...ไม่เป็นไรค่ะ" พยายามแล้วที่จะเปล่งเสียงออกมาให้ดังฟังชัด ไม่เลยมันกลับดูน่าหดหู่ เสียงใครกันนะทำไมถึงดูอ่อนแอลงอย่างนี้น่าสงสารเหลือเกิน
"ขอหนูอยู่คนเดียวนะคะแม่..." เสียงนี้ที่ดูเศร้าเหลือเกินอ้อนวอนขอ
"จ้ะ มีอะไรก็เรียกละกันนะ" ผู้หญิงที่แสนใจดี...แม่คอยอยู่เคียงข้างเสมอถึงแม้ว่าจะไม่อีกกี่วันข้างหน้านี้....
หนาว
สับสน
กลัว...เหลือเกิน
ความคิดเห็น