รักหมดจัย ยัยปากร้าย

ลำดับตอนที่ #2 : มาอีกแล้วอีตาบ้า

“ ก้อรู้จักอยู่ แต่......” เลตอบพร้อมกะยิ้มเจื่อนๆๆ

“ฮ่าๆๆๆๆๆ” ชิหัวเราะอย่างสะใจ

“นี่คุณอยู่บ้านกับคัยอ่า” เลถามอย่างอยากรู้อยากเหน

“แล้วมันเรื่องอารัยของนายไม่ทราบ” ชิสวนกลับ

“ที่จิงก้ไม่อยากรุ้นักหรอกแต่ถ้ามีคนอยู่จะได้กลับ” เลพูดอย่างรักษาฟอร์ม

“แล้วคัยบอกให้นายอยู่ไม่ทราบฮะ จะกลับก้รีบไปเลยนะ” ชิไล่เล

อย่างไม่ปราณี

เลเดินไปด้วยความโมโหเล็กน้อย แล้วกำลังจะออกไปข้างนอกทำหน้าตาอารมณ์เสีย

“เด๋ว!นาย” ชิเรียกไว้

“เปลี่ยนใจแล้วล่ะสิ ไม่อยากให้ผมไปอ่าดิ” เลพูดพลางอมยิ้ม

“คัยว่าเล่าชั้นจะบอกนายว่าไม่ต้องมาอีกแล้วนะ” ชิพูดพร้อมชี้นิ้วไปทางประตูทำนองว่า ออกไปได้แล้ว

หลังจากที่นายเลไปแล้วชิก้ดูทีวสักพักแล้วงก้เผลอหลับไปตื่นขึ้นมาก้ตอนทุ่มกว่าๆๆเพราะไอกลิ่นอาหารอันหอมหวนนี่แหละที่ทำให้เทอตื่นขึ้นมา

“นั่นคัยไม่ทราบอยู่ในครัวน่ะ” ชิพูดพร้อมหยิบไม้เท้าเดินไปดู

“สวัสดีค่าคุณนู๋” เสียงผู้หญิงคนนึงพูดพร้อมเรียกฉันแปลกๆๆ

“พี่เปนคัยคะมาบ้านนู๋ทำไมรึว่าเปนขโมย” ชิพูดพร้อมจะเอาไม้เท้าตีผู้หญิงคนนั้น

“ไม่ช่ายค่ะคุณนู๋ พี่มาพร้อมกับคุณชายแล้วคุณชายเค้าให้พี่มาเฝ้าคุณนู๋” พี่เค้าพูดน่าเชื่ถือว่าแต่ใครนะคือคุณผู้ชายของพี่เค้าอ่า!งง

“แล้วคัยคือคุณผู้ชายของพี่ล่ะคะ” ชิถามอย่างสงสัย

“แหม!ก้แฟนคุณนู๋ไงล่ะคะ”พี่เค้าพูดพร้อมอมยิ้ม

“ฮะแฟนนู๋หรอคะ^^!คือว่านู๋ยังไม่มีแฟนอ่ะสิคะ” ชิเริ่มมึน

~ ติ๊งต่อง ~

“เด๋วพี่ไปเปิดเองค่ะคุณนู๋” หลังจากที่พี่คนนั้นเค้าไปเปิดประตูและก้เข้ามาพร้อมอีตานี่  นอกจากจะมาบ้านฉันตอนมืดแล้วยังพาคัยไม่รุมาบ้านฉันโดยไม่บอกก่อน แถมที่น่าเจ็บใจที่สุดนะ ไปบอกคนอื่นว่าฉันเปนแฟนนายอย่างนี้ยอมไม่ได้เด็ดขาด

“นี่นายมาทำไมอีกฮะฉันบอกนายแล้วไงว่าไม่ต้องมาอ่าฮะ พูดไม่เข้าใจรึงัย” ชิใส่เปนชุด

“ก้ผมเปนห่วงคุณนี่ไม่สบายอยู่อ่า” เลทำหน้าตาออดอ้อนเต็มที่

“ไม่ต้องมาทำหน้าตาแบบนี้ฉันไม่ชอบ” ชิไม่ชอบไม่ใช่สิเทอเปนโลกแพ้คนขี้อ้อนต่างหาก

“พี่แจ๋วไปเทผลไม้ไว้ให้คุณนู๋สิ” เลสั่งพร้อมกะเรียกฉันว่าคุณนู๋

“นี่นายเมื่อไหร่จะเลิกยุ่งวุ่นวายกะฉันสะทีเนี่ยน่ารำคาญ” ชิพูดด้วยอาการแปลกๆๆๆชอบกล

หลังจากนั้นไม่กี่นาที่พี่แจ๋วก้ยกจานอาหาร ผลไม้ ขนมต่างๆๆ มากมายเต็มโต๊ะไปหมด

“นี่เค้าชื่อแจ๋ว เปนคนรับใช้ที่บ้านฉัน ฉันจะให้เค้ามาอยู่กะเทอระหว่างที่เทอยังไม่หาย เทอจะได้ไม่หาว่าฉันไม่รับผิดชอบเทอ” เลพูดพร้อมกับแนะนำให้ฉันรู้จัก พี่แจ๋วยิ้มให้ฉันและฉันก้ยิ้มตอบเทอ

“ส่วนนี่คือแฟนฉันนะแจ๋วดูแลเทอให้ดีดี” เลพูดพร้อมทำหน้าจิงจังใส่พี่แจ๋ว

“นี่นายฉัน...” ชิกำลังจะพูดเพื่อปฏิเสธแต่นายเลเอามือปิดปากไว้ซะก่อน

“ส่วนเทอก้กินได้แล้เวมั่วแตพูดอยู่นั่นแหละกับข้าวเย็นหมดแล้วเนี่ย” เลพูดทำหน้าทะเล้นใส่ยัยชิ

...........นายนะนายฝากไว้ก่อน ว่าแต่ทำไงดีพี่แจ๋วเข้าใจผิดแล้ว

จำไว้นะนายพูดอะไรไว้............

พอกินข้าว กินขนมกันเสร็จเรียบร้อยแล้วก้ไม่นั่งดูหนังด้วยกันกะพี่แจ๋ว  

“แจ๋วไปล้างจานก่อนสิค่อยมาดู” เลพูดพลางดุพี่แจ๋ว

พี่แจ๋วทำหน้าจ๋อยพร้อมรับคำแล้วกำลังจะเดินไป

“พี่แจ๋วเด๋วค่อยล้างก้ได้มาดูก่อนสิคะ” ชิพูดพร้อมทำเสียงใจดี

พี่แจ๋วยิ้มหน้าบานพร้อมพูดขอบคุณด้วยความดีใจ

นายเลยิ้มอย่างพอใจแล้วหันมามองวด้ยสายตาที่หยาดเยิ้มและชื่นชม

“มองอะไรของนายเปนบ้ารึงัยมองอยู่ได้” ชิว่าตาเลไม่ใช่เพราะอารัยหรอก ออกแนวจะเขินๆๆเล็กน้อย ก้ผู้ชายที่หน้าตาก้ดีไม่ช่ายว่าขี้เหร่อะไรมามองจ้องหน้าเจอและวยิ้มอย่างพอใจ เปนคัยก้อายเปนธรรมดาอ่านะ

10.00น.

หลังจากที่ชิเผลอหลับไปแล้วเลก้กลับบ้านเค้าโดยให้พี่แจ๋วอยู่เฝ้าฉัน