คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [Cutest Brother] บทที่ 6 : เมียงดง
บทที่ 6
มยองดง
“กินข้าวววววววว!!!”
คริสตะโกนเรียกลูกๆ ที่อยู่ชั้นบนให้ลงมากินข้าว คราวนี้มีที่นั่งพิเศษใหม่สำหรับลู่หานและเซฮุน เพราะอะไรก็น่าจะรู้กันนะ
“ย๊า นี่อะไรเนี่ย” ไคที่กำลังตักซุปผักมะกะโรนีขึ้นมาซดกลับทำหน้าเหยเกแล้วหยิบสิ่งแปลกปลอมออกมา “เพิ่งรู้ว่าหงอกเป็นส่วนประกอบของมันด้วยนะ”
“อ๊ะ หงอกมาม๊าเอง” เลย์ยอมรับอย่างเคอะเขิน
“ช่างเถอะ ถึงของปะป๊าจะเจอหงอกของมาม๊าหล่นลงไปด้วย แต่กับข้าวก็อร่อยเหมือนคนทำเลยเน้อออออออ” คริสพูดประจบก่อนจะหอมแก้มซ้ายเลย์หนึ่งทีจนเจ้าตัวหน้าแดง “ขอหอมอีกนะ อีกนิดเดียว”
“บ้า คุณก็....ดูลูกๆ สิ” ยังไม่ทันขาดคำ คริสก็ตรงเข้าไปแลกลิ้นกับริมฝีปากบางที่พะงาบๆ อยู่เมื่อกี้อย่างไม่รอช้าจนแต่ละคนทำหน้ากระอักกระอ่วน
“เชอะ หวานไม่เกรงใจลูกเลย รีบกินดีกว่าพวกเรา” ชานยอลที่เห็นภาพนี้มาตั้งแต่เด็กกับแบคฮยอนก็เบ้ปากด้วยความอิจฉาก่อนจะลงมือกินข้าว เขาตักเนื้อมาวางบนจานแบคฮยอนเหมือนที่ชอบทำเป็นประจำ “กินแต่ผักอยู่ได้ มันอร่อยตรงไหน”
“ฉันบอกนายกี่ครั้งแล้วว่าจะลดหุ่น ฉันใส่กางเกงยีนส์ไม่ได้!” แบคฮยอนบ่นก่อนจะคีบเนื้อลงไปวางในจานชานยอล “ไม่เคยจะจำได้เลย”
“นี่! ฉันบอกให้นายกินก็กินสิ” ชานยอลคีบเนื้อลงไปวางที่เดิมในจานแบคฮยอน คนตัวเล็กมองหน้าก่อนจะฮึดฮัดแล้วยัดมันเข้าปาก ชานยอลยิ้ม
“พอใจนายรึยังล่ะ!” แบคฮยอนตะโกนใส่หน้าชานยอลก่อนจะหันไปตักมะกะโรนีเข้าปาก ชานยอลยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะลงมือกินข้าวต่อไป
“พอใจแล้วครับอ้วน” ชานยอลพูดพร้อมกับโยกหัวแบคฮยอนไปมา แบคฮยอนได้แต่มองคนตัวโตตาขวางแต่ก็ไม่ได้ตบตีอะไร
“ดูซิ! มีหงอกอีกแล้วอ่ะ! ย๊า” ไคยังไม่เลิกบ่น เขาชอบกินมะกะโรนีมากเหมือนกัน แต่เพราะมีหงอกมาอยู่ในก้วยซุปของเขา มันเลยทำให้เขาอารมณ์เสีย
“กินของชั้นก็ได้” เฉินยื่นถ้วยมะกะโรนีไปให้ แต่ไคส่ายหน้า
“ไม่เอา! ลูกผู้ชายที่แท้จริงจะต้องเอาผมหงอกออกจากซุปด้วยตัวเอง!” ไคยังไม่ละความพยายาม พอเขามั่นใจว่าไม่มีหงอกแล้วก็ตักมะกะโรนีขึ้นมาใหม่ แต่ก็พบกับสิ่งแปลกปลอมอย่างแมลงวันอีก
“ซุปนี่มันอะไร ทำไมของคนอื่นไม่มี! นี่มันเกรดเอฟชัดๆ”
“จงอินนา กินของชั้นก็ได้นะ” ดีโอยื่นถ้วยมะกะโรนีไปให้ ไคมองหน้า “ชั้นอื่มแล้ว พอดีไม่ค่อยชอบกินมะกะโรนีเท่าไหร่”
“จริงเหรอ ขอบใจนะ แต่ดูเหมือนว่านายจะยังไม่อิ่มนี่....มา กินด้วยกัน เดี๋ยวป้อนนะ” ไคที่ดูทางดีโอออกก็ตักมะกะโรนีเข้าปากตัวเองก่อนแล้วตักให้ดีโอกินโดยใช้ช้อนเดียวกัน ดีโอที่ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วก็อ้าปากรับของกินเข้าไป ไคที่เห็นอย่างนั้นก็แอบดีใจเล็กๆ เพราะยังไงนี่ก็เป็นการจูบทางอ้อมชัดๆ
“ลู่หาน กินไก่ป่าว พี่ซื้อมาเมื่อเช้านี้หน้าปากซอยอะ” เทายื่นไก่ที่มีพริกเต็มถุงไปให้ลู่หาน เขาพอจะเข้าใจบ้างว่าคนที่เจอศึกหนักอย่างงี้แรกๆ เลยจะมีอาการไม่ค่อยสบายเนื้อสบายตัวเท่าไหร่ ถึงลู่หานจะเป็นเด็กที่ไม่ค่อยออกกำลังกายแต่ร่างกายก็คงจะแข็งแรงดีเหมือนกันที่ทำให้ไม่มาป่วยอิดๆ ออดๆ ทั้งที่เพิ่งเสียตัวไปเมื่อคืนหยกๆ เด็กน้อยพยักหน้าเป็นคำขอบคุณ ก่อนจะหยิบไก่ออกมาจากถุง แต่ก็ถูกแย่งไปก่อน
“ของผมนะ!” ลู่หานพยายามแย่งถุงไก่มาจากเซฮุนที่แย่งไป แต่เอื้อมเท่าไหร่ก็เอื้อมไม่ถึงซะที เจ็บตัวอย่างงี้ขยับตัวลำบากจริงๆ
“ไม่” เซฮุนยิ้ม ลู่หานหน้าบึ้ง “จุ๊บจุ๊บกันก่อน เช้านี้ยังไม่ได้จุ๊บกันเลย” เซฮุนเอามือชี้ที่ปากตัวเองก่อนจะมองคนตัวเล็กที่หน้าแดงไปเรียบร้อยแล้ว
“ขี้โกงอ่า” ลู่หานพยายามยื้อสุดตัวไปคว้ามา แต่ก็ไม่ถึงเหมือนเดิม “เอามานะ เอามา พี่เทาให้ผมนะ”
“ไม่ ลู่หานต้องจุ๊บพี่ก่อน มาจุ๊บเองด้วย มามะ จุ๊บๆ” เซฮุนยังไม่ละความพยายาม เขาไม่อายสายตาจากพี่ๆ ทั้งโต๊ะที่มองมาด้วยซ้ำ ลู่หานหมดหนทางทันที อายก็อาย แต่ก็คงต้องทำ
“ก็ได้” ลู่หานตอบเสียงอ่อยท่ามกลางการสังเกตการณ์ของพี่ๆ เซฮุนยิ้มก่อนจะทำปากจู๋ ลู่หานยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ก่อนที่ริมฝีปากบางจะแตะกัน
หมับ!
“เย้!!!” ลู่หานใช้เล่ห์เหลี่ยมแอบหยิบถุงไก่มาได้ตอนเซฮุนเผลอก่อนจะวิ่งไปหลบหลังเก้าอี้ไค เซฮุนที่รู้ว่าโดนโกงก็วิ่งไล่ตาม แต่ไคมาขวางเอาไว้ก่อน
“ฉันยังไม่ได้ชำระหนี้แกเลยตั้งแต่เมื่อสองวันก่อน” ไคยิ้มพลางหักมือดังกร๊อบ ”เฮอะ ฉันยอมรับว่าฉันแพ้แกก็ได้ แต่แกก็แผนสูงดีนี่นา แล้วนี่อะไร จะปล้ำกันกลางโต๊ะกินข้าวเลยรึไง ฉันไม่ยอมให้แกแตะน้องหรอก” ไคดันลู่หานไปข้างหลังก่อนจะกอดอกมองคนตรงหน้าด้วยแววตาสะใจ
“ฉันต้องขออนุญาตแกเมื่อไหร่กันน้า ว้า ลู่หานนา” เซฮุนไม่ได้สนใจพี่ชายที่ยืนขวางเขากับลู่หานเอาไว้ แต่เขาตรงรี่ไปอุ้มลู่หานมาทันทีโดยที่ไคไม่ทันได้ตั้งตัว “ไปเข้าห้องกันเถอะเนาะ” เซฮุนบอกคนในอ้อมแขนก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างหมั่นเขี้ยว
“วันนี้เราจะไปเมียงดงกัน” เสียงคริสหยุดการกระทำของทุกคนลง เด็กๆ ดีใจกันใหญ่ นานๆ ทีทั้งครอบครัวจะมีเวลาไปเที่ยว เพราะคริสกับเลย์มัวแต่ทำโอทีทุกปี “จะไปพักที่นั่นสักสองสามวัน แล้วปะป๊าจะต้องกลับมาเคลียร์งานต่อ ปะป๊าจองไว้ห้าห้องนะ จะนอนห้องไหนก็เลือกเอาเองละกัน”
เมียงดง
แหล่งช็อปปิ้งของเหล่าวัยทีนทั้งเสื้อผ้า เครื่องประดับ เครื่องสำอางและอื่น ๆ ที่กรุงโซลก็มีย่าน มยองดง หรือเมียงดง เป็นแหล่งช้อปปิ้งเช่นเดียวกัน เพราะที่นี้ถือได้ว่าเป็นศูนย์กลางของสินค้าแบรนด์เนมมากมายหลากหลายยี่ห้อ และถ้าเดินๆ ช็อปปิ้งจนเริ่มรู้สึกหิวข้าวขึ้นมาแล้วล่ะก็ ไม่ต้องเป็นห่วงไป เพราะที่ก็เป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยร้านอาหารชั้นเลิศมากมายเช่นเดียวกัน เรียกได้ว่า "ช็อป", "ชิม", "เที่ยว" มีอยู่ที่นี่ครบ!
“ชั้นจะนอนกับแบคฮยอน! จองห้องเบอร์หนึ่ง!!” ชานยอลรีบถลาเข้าไปหยิบกุญแจจากมือคริสทันทีที่ถึงโรงแรม แบคฮยอนพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนทันที
“ใครบอกว่าฉันจะนอนกับนาย กรนดังจะตายอยู่แล้ว”
“นายไม่ค่อยจะกรนดังเท่าไหร่เลย งั้นเทามานอนกับพี่มา”
“โอ๋ชานยอลจ๋า” แบคฮยอนรีบดิ้นกลับเข้าสู่อ้อมอกคนตัวโตอีกครั้งจนชานยอลยิ้มอย่างน่ารัก
“ชั้นกับลู่หานห้องเบอร์สอง” เซฮุนชูกุญแจห้องขึ้นมาแล้วยิ้มร้าย ลู่หานรู้สึกไม่ดียังไงชอบกลแต่ก็พยักหน้าเออออยินยอมไปตามน้ำ จะขัดอะไรผู้ชายตัวโตคนนี้ได้บ้างล่ะ
“ไอ้สองผัวเมียนี่นะ!!” ซิ่วหมินจึงต้องรับกุญแจมานอนกับเทา เฉิน และซูโฮอย่างช่วยไม่ได้ ส่วนอีกห้องหนึ่งถูกจับจองโดยไคกับดีโอไปแล้ว
“แล้วปะป๊ากับมาม๊าล่ะครับ นอนห้องไหน” เฉินหันไปถามทั้งสองก่อนจะลากกระเป๋าเข้าห้องไป
“อ๋อ พวกเรานอนอีกชั้นนึงน่ะ อย่าซนกันนะ ไปกันเถอะที่รัก” คริสโอบเอวบางของเลย์ขึ้นลิฟต์ไป แต่ก็ไม่วายได้ยินเสียงชานยอลลอดเข้ามาอยู่ดี
“สงสัยกลัวทำเสียงดัง” ชานยอลพูดอย่างมีเลศนัยในขณะที่ช่วยน้องๆ แบกของเข้าห้องไป
“ฉันจะทำให้ดังกว่าเลยคอยดู” เซฮุนยิ้มร้ายก่อนจะโอบเอวบางของลู่หานมาไว้ใกล้ตัว พี่ๆ ยักไหล่ให้อย่างไม่สนใจ แม้คนตัวเล็กจะพยายามดิ้นออกมาจากอ้อมอกมากเท่าไหร่ เซฮุนก็ยิ่งกอดแน่นมากขึ้นเท่านั้น
“หื่น” ซูโฮที่เอาแต่นิ่งเงียบอยู่นานก็พูดขึ้นมาก่อนที่ทุกคนจะกลับเข้าห้องไป
ห้องหมายเลข 1 – ชานยอล แบคฮยอน
ห้องหมายเลข 2 – เซฮุน ลู่หาน
ห้องหมายเลข 3 – เทา ซูโฮ เฉิน ซิ่วหมิน
ห้องหมายเลข 4 – ไค ดีโอ
ห้องหมายเลข 1
“เขยิบไปหน่อยสิ! มันร้อนไอ้นี่ก็มาเบียดอยู่นั่นแหละ” แบคฮยอนบ่นพลางเอารีโมตฟาดหัวชานยอลไปสามที
“ก็ลดองศาแอร์ดิ คิดไรมาก ตอนนอนด้วยกันละทำเป็นเบียดกลัวผี” ชานยอลไม่ได้มีท่าทีจะสนใจอะไรมากเท่าไหร่ก็ลงไปนอนบนตักนุ่มๆ ของคนตัวเล็กทันที “อย่าบ่นมากสิ ร้องเพลงให้ฟังหน่อย”
“รอให้หายร้อนก่อนได้ป่ะ นี่ก็มานอนตักอยู่ได้ หมอนก็มีทำไมไม่ไปนอน ร้อนจะแย่อยู่ละเนี่ย มีหูกางก็ใช้ให้มันเป็นประโยชน์หน่อยสิโว้ยยย!” แบคฮยอนพยายามผลักหัวหนักๆ ของชานยอลออกไปให้พ้นจากตักตัวเอง แต่ก็ไม่วายโดนก่อกวนด้วยอย่างอื่นแทน
ห้องหมายเลข 3
“ห้องเรามันอัดมากเลยนะ” เทาบ่นก่อนจะโยนตุ๊กตาไปทางโน้นทีทางนี้ทีด้วยความหงุดหงิด “ชั้นจะลงไปจองห้องอีกห้องนึง เปาจึนอนกับฉันก็แล้วกัน” เทาว่าก่อนจะควานหาบัตรเครดิต แต่คำตอบที่ได้ก็คือความเงียบ
“ไหนล่ะบัตรเครดิตของนาย โกล์ดแพล็ตตินัมเอ็กซ์เพรสเชียวไม่ใช่รึไง รีบๆ เอามาดิมันร้อนจะตายอยู่แล้วห้องนี้ เตียงละสองคนเชียวนะ มันไม่ตลกเลยนะจะบอกให้ -*-” ซิ่วหมินเร่งเทาด้วยความโมโห
“ฉันไม่ได้เอามันมาด้วยอ่ะ” เทายิ้มแห้งๆ ให้ซิ่วหมินก่อนจะเดินไปลดอุณหภูมิห้องเป็น 14 องศา
“เฮ้ยยยยยย!!!!!!!”
“จะเอาไงดีเนี่ย เตียงมีแค่สองเตียงเอง ให้มาเบียดกันอย่างนี้ไม่เอาหรอกนะ” ซูโฮเสนอ “นอนคนละด้านเหอะ ฉันนอนกับใครก็ได้ไม่มีปัญหา โชคดีที่ห้องนี้เตียงใหญ่”
“งั้นพี่มานอนกับผมละกัน” เทาเสนอ “พี่ตัวเล็กจะตาย มานอนด้วยกันจะได้ไม่เบียดกันมาก”
“แล้วแต่นายละกัน” ซูโฮตอบเป็นเชิงตกลง “งั้นซิ่วหมินนอนกับเฉินนะ อูฐกับหมีไม่น่าจะมีอะไรมาก”
ห้องหมายเลข 4
- ยังไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เกิดขึ้น –
ย้อนกลับมาที่ห้องหมายเลข 2
“ลู่หานนา เรามานอนเตียงเดียวกันนะคืนนี้” เซฮุนเดินไปโอบเอวบางไว้ก่อนจะดึงลงเตียงแล้วขึ้นคร่อม “นะ พี่รอไม่ไหวหรอกนะครับคนดี”
“รอ....อะไรเหรอฮะ” ลู่หานถามกลับซื่อๆ เซฮุนหยิกแก้มที่เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่ออย่างนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว "เตียงก็มีตั้งสองเตียง ไม่อึดอัดแย่เหรอ"
“เดี๋ยวก็รู้เองน่า” เซฮุนก้มลงไปฝากรอยไว้ที่ซอกคอขาวจนร่างบางร้องครางออกมา “ตื่นแล้วนี่ จะทำแล้วเหรอ เอ......ว่าแต่หายเจ็บรึยัง แผลครั้งที่แล้วอะ”
“ยะ....ยังครับ” ลู่หานรีบดึงกางเกงตัวเองขึ้นทันทีที่เซฮุนจะถอดมันออกก่อนจะครางหวานอีกครั้งเมื่อมือหนาไปคลึงแกนกายเล็กเล่น “อย่าจับสิครับ ผมยังเจ็บอยู่เลย”
“น่ารักแบบนี้จะกินให้ถึงเช้าเลย”
________________________________________
แฮ่ก....แฮ่ก...........ร้อนจริงๆ ค่ะ ร้อนมาก แอร์ที่บ้านก็เสียอีก =___=;;; สงกรานต์ไรเตอร์ก็ไม่ได้ออกไปไหน เลยต้องมานั่งอัพฟิคแทน 55555555555 ยังไงก็คอมเม้นท์ด้วยนะคะ เอ้อ ถ้าเบื่อๆ ก็ไปอ่านนิยายเรื่องอื่นๆ ของเค้ารอก่อนก้ได้น้า หรือตามที่แนะนำไว้ที่ข้อมูลเบื้องต้นเลยย ช่วงนี้ไรเตอร์ติดการ์ตูนซานะงอมแงมเลยค่ะ อ่านแล้วน่ารักดี ฮ่าๆ เล่นสงกรานต์กันให้สนุกน้า
ความคิดเห็น