เรื่องนิยายได้ตีพิมพ์ไปขนาดนี้แล้วคงไม่ต้องบอกอะไรมากมาย
แต่ที่ผมจะพูดคือนิยายเรื่องนี้มีมิติแง่มุมมากกว่าหลาย ๆ เรื่องในด้านตัวละคร
ไม่ยึดติดกับตัวเอกเท่าไร จริงอยู่ที่ตัวเอกคืออาหมวย(กับวิน)
แต่ก็นำเสนอและดำเนินเนื้อเรื่องของตัวละครอื่น ๆ ควบคู่้ไปด้วย
ิเช่น ส่วนของหลวงจีนปริศนา และส่วนของพี่ใหญ่ที่เป็นปมของภาคใหม่
มีการเปลี่ยนตัวเอก แสดงในเห็นถึงการไม่ยึดติดกับตัวละคร

สุดท้ายอันนี้ถูกใจผมที่สุด คือ การที่ผูกปมปัญหาต่าง ๆ แล้วหาทางแก้ได้หมดแล้วถึงจบภาค
เรื่องอื่นเท่าที่เห็นในเด็กดีนี่เท่าที่ดูจะมีแต่การผูกปมปัญหาไปเรื่อย ๆ ยิ่งเขียนไปนาน ๆ ยิ่งรู้สึกว่า
"เป้าหมายของเรื่องนี้คืออะำไร?" แตกต่างกับเรื่องนี้ที่ค่อนข้างชัดเจน