[จบ] บ่วงอสรพิษ [Yuri]

เพราะว่าไปปากหมาใส่ศาลเจ้าแม่งูอะไรซักอย่างทำให้ชีวิตของ 'สิน' ตกอยู่ในสภาพย่ำแย่

พ่อก็ป่วย แม่ก็ประสบอุบัติเหตุ น้องสาวก็หนีตามผู้ชาย 

แต่ที่น่าสะเทือนขวัญคนกลัวสัตว์เลื้อยคลาน สินพบว่ามีสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่กลายสภาพเป็น

วิญญาณตามติดตามมาติดๆ เข้ามาอาศัยเป็นปรสิตในห้องเช่าเล็กๆของตนเอง

"ออกไปเถอะจ้ะ หนูจะไปเรียน กราบล่ะ"

มือสองข้างยกขึ้นประนมเหนือหัวพร้อมกับจ้องมองสิ่งมีชีวิตไร้ขาที่นอนขวางทางเดินออกนอกห้องอย่างหวาดๆ ไอ้เจ้าตัวก็ทำ

ทีชะม้อยชายตาหน้าเป็นเกล็ดมองอยู่พักๆแต่ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะ 'เลื้อย' ออกไปแต่อย่างใด นางยังคงทำท่าทางไม่ทุกข์ไม่ร้อนเหมือนพรมเช็ดตีนหน้าห้องนี่มันหอมนักหนาและนุ่มกว่าเตียงที่แย่งมนุษย์เจ้าของห้องเช่านอนเมื่อคืนเสียอีก แถมตอนหญิงสาวทำท่าจะก้าวไปหยิบรองเท้าคัชชูเพื่อใส่แล้วเดินออกไปเรียน นางก็ชูหัวแผ่แม่เบี้ยพร้อมกับแลบลิ้นแผล่บๆ

"ไม่ให้ไปจริงๆเหรอ?"

"...ฟ่อ"

"แต่คุณไม่มีสิทธิ์ห้ามหนูไปเรียนนะ แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวกราบล่ะ"

"...ฟู่!!"

หยดน้ำพิษที่ถูกพ่นออกมาจากเขี้ยวเฉียดหางตาของเธอไปเพียงนิดเดียวถ้าเกิดสินไม่รู้ตัวแล้วเบี่ยงหัวหลบ คงได้ตาบอดกันแน่ๆ

แล้วคิดว่าขัดได้ไหม?...ก็ไม่

"จ้า อยู่ห้องก็ได้จ้า" อีงูผี...