ทุกปัญหาย่อมมีทางออก - ทุกปัญหาย่อมมีทางออก นิยาย ทุกปัญหาย่อมมีทางออก : Dek-D.com - Writer

    ทุกปัญหาย่อมมีทางออก

    เป็นเรื่องแรกที่เราแต่งอ่ะ พอดีเราแต่งส่งอาจารย์ก็เลยเอามาลงไว้อ่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    472

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    472

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

                      ณ อาณาจักรเซลาเฟีย ซึ่งมีปลาเทวดาคอยปกปักรักษาคุ้มครองอยู่มาตลอด ในเมืองเซลาเฟียก็มีเจ้าหญิงโฉมงามอยู่คนหนึ่งชื่อ เจ้าหญิงเฟลิโอน่า เจ้าหญิงชอบดอกไม้มาก จึงทำให้เจ้าหญิงเป็นคนอารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลาจึงทำให้เป็นที่รักใคร่ของผู้คนในเมือง เจ้าหญิงเฟลิโอน่ามีองครักษ์ประจำกายอยู่คนหนึ่ง คือ องครักษ์เซเรียว เซเรียวและเจ้าหญิงเป็นพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่สมัยเด็ก

                    ภายในอาณาจักรเซลาเฟียมีเหมืองแร่ทองคำอยู่ ผู้คนภายในเมืองสามารถใช้สอยประโยชน์จากเหมืองแร่ทองคำเต็มที่ นั่นจึงทำหู้คนภายในเมืองเซลาเฟียมีกินมีใช้อย่างสุขสบาย ด้วยความที่ไม่รู้จักใช้สอยอย่างประหยัดพอนานเข้าหลายปีเหมืองแร่ก็เริ่มร่อยหรอลงทุกที เมื่อเคยมีอยู่มีกินอย่างแต่ก่อนชาวเมืองก็ริ่มตกทุกข์ได้ยาก อยู่กันอย่างไม่สุขสบายเช่นแต่ก่อน ก็พากันอพยพย้ายถิ่นฐานไปที่เมืองอื่นๆ

                    เมื่อชาวเมืองเริ่มลดน้อยลงเรื่อยๆก็ร้อนไปถึงพระราชาที่ต้องลงมาแก้ไข ในบริเวณใกล้เมืองเซลาเฟีย ก็ยังคงมีอาณาจักรที่ผู้คนยังอยู่กันอย่างมีความสุขอีกอาณาจักรหนึ่ง พระราชาคิดว่าถ้าให้เจ้าหญิงของพระองค์ทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าชายของอาณาจัรเดคาเบียร่าก็คงได้เครื่องบรรณาธิการจากอาณาจักรเดคาเบียร่ามาช่วยเหลือชาวเมืองในอาณาจักรของตน เมื่อคิดได้ดังนั้นพระราชาก็ทรงเรียกให้เจ้าหญิงเข้าพบเพื่อพุดคุยถึงความต้องการของตนเอง

                ท่านพ่อเรียกลูกมาพบมีเรื่องอันใดรึเพคะ

                    ลูกคงทราบดีว่าตอนนี้ชาวเมืองต่างอพยพไปอยู่เมืองอื่นๆกันหมด เพราะทองคำในเหมืองแร่ต่างร่อยหรอลงเรื่อยๆ พ่อต้องการเครืองบรรณาธิการจากอณาจักรเดคาบียร่า ดังนั้นพ่อจึงต้องการให้ลูกแต่งงานกับเจ้าชายคาโลวาล แห่งอาณาจักรเดคาเบียร่า

                    อะไรนะเพคะ ท่านพ่อจะให้ลูกทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าคาโลวาล ที่ลูกไม่เคยเห็นหน้านะรึเพคะ

                    ใช่ และลูกก็ห้ามปฏิเสธนะลูก เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่พ่อทำไปก็เพื่อความอยู่รอดของชาวเมืองเรานะลูก

                    ท่านพ่อเพคะแต่มันจะไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยรึเพคะ ลูกเชื่อว่ามันต้องมีทางออกอื่นอีก

                    แล้วลูกคิดว่าจะมีวิธีไหนอีกล่ะ

                    ก็ถ้าเราอยู่กินกันอย่างพอประมาณ ไม่ใช้จ่ายกันอย่างสุรุ่ยสุร่ายลูกเชื่อเพคะท่านพ่อว่าชาวเมืองเราสามารถอยู่ได้

                    ได้ พ่อจะลองเชื่อลูกสักครั้ง แต่ลูกต้องนึกเสมอนะว่า ถ้าวิธีของลูกไม่สำเร็จ พ่อก็จะลองใช้วิธีของพ่อ

                    เพคะ ท่านพ่อลูกเชื่อว่าลูกต้องทำได้ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปได้ถ้าเราตั้งใจจริง

     

                    ริมสระน้ำ

                    เจ้าหญิงเฟลิโอน่ากำลังครุ่นคิดถึงวิธีการในการทำให้ชาวเมืองรู้จักการใช้สอยอย่างประหยัดมากขึ้น ก็มีกาตัวหนึ่งบินผ่านมาพอดี

                    กา กา เจ้าหญิงทรงกำลังคิดอะไรอยู่รึพะยะค่ะ เจ้าร้องถามเจ้าหญิงเมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของเจ้าหญิงดูกังวลทั้งที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเจ้าหญิงทรงร่าเริงแจ่มใสมาตลอด

                เรากำลังกังวลเรื่องที่จะทำให้ชาวเมืองราวรู้จักการอดออมใช้สอยอย่างประหยัดมากขึ้นน่ะซิ .....เจ้าหญิงทรงเล่าเรื่องราวต่างๆให้ เจ้ากาฟังถึงเรื่องที่ท่านพ่อทรงเรียกตนไปพบ

                    เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เองรึพะยะค่ะ หม่อมฉันก็เป็นเพียงแค่ กา ธรรมดาตัวหนึ่งคงไม่สามารถช่วยอะไรได้มาก แต่หม่อมฉันคิดว่าท่านปลาเทวดาต้องสามารถช่วยเจ้าหญิงได้แน่นอน

                    ใช่ซินะ... เราลืมคิดไปเสียนี่ ขอบคุณมากนะท่านกา พรุ่งนี้เราจะลองชวนเซเรียวไปพบท่านปลาเทวดาดู

                    ในวันนั้นเองเจ้าหญิงก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นและคำแนะนำของ กา ให้เซเรียวฟังและนัดกันว่าในวันพรุ่งนี้จะขึ้นไปพบท่านปลาเทวดาบนสวรรค์เพื่อขอคำปรึกษาในเรื่องทั้งหมด

                    เช้าวันรุ่งขึ้นทั้งสองก็ขึ้นไปบนสวรรค์เพื่อไปพบกับปลาเทวดาเพื่อเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง

    ปลาเทวดาเมื่อได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดก็ให้คำนำเกี่ยวกับวิธีการแก้ไขให้แก่เจ้าหญิงและองครักษ์ฟัง

                    เจ้าหญิงไม่ต้องวิตกกังวลไปหรอก ปัญหาทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ ขอแค่เจ้าหญิงอย่ายอมแพ้กับสิ่งที่เกิดขึ้น เจ้าหญิงก็สามารถผ่านปัญหาทุกปัญหาได้แน่นอน

                    ค่ะท่านปลาเทวดาหญิงสัญญาค่ะว่าหญิงจะไม่ยอมแพ้ แม้ปัญหาจะหนักหนาสักขนาดไหน หญิงก็จะสู้กับมันจนถึงที่สุด

                    ได้ยินเจ้าหญิงพูดอย่างนั้นเราก็สบายใจ ส่วนปัญหาที่เจ้าหญิงเล่าให้เราฟังนั้น เราคิดว่าทางแก้ไข เจ้าหญิงเคยได้ยินเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงบ้างรึป่าว

                    เคยได้ยินค่ะ เศรษฐกิจพอเพียง คือ การอยู่อย่างพอเพียง และใช้จ่ายอย่างเพียงพอเท่าที่ตนนั้นมีอยู่

                    ใช่ ที่เจ้าหญิงพูดมานั้นแหล่ะ เจ้าหญิงควรที่จะเผยแผ่ความรู้เกี่ยวกับแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงให้แก่ชาวเมือง เพื่อที่ชาวเมืองจะได้อยู่กันอย่างพอเพียงอย่างไงล่ะ

                    แต่ชาวเมืองมีมากมายนับไม่ถ้วนเราจะอธิบายอย่างไรให้รับรู้ได้อย่างทั่วถึง

                    ไม่ยากหรอกพะยะค่ะ เราก็เผยแผ่ เกี่ยวกับ ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้แก่เหล่าข้าราชบริพารภายในวังก่อน เพื่อที่จะให้ผู้คนเหล่านั้นเป็นแกนนำที่จะเผยแพร่ความรู้ให้แก่ชาวเมืองคนอื่นๆอีกอย่างไรล่ะพะยะค่ะองครักษ์หนุ่มรูปงามเสนอความคิดเห็นของตนหลังจากที่นั่งเงียบฟังบุคคลทั้งสอง

                    ใช่สินะเซเรียว เราก็ลืมคิดไปเลยว่าภายในวังยังมีผู้คนอีกมากมายที่สามารถช่วยเหลือเราได้

                    เป็นความคิดที่ดีมาก ท่านทั้งสองจงรีบเร่งกระทำในสิ่งที่วางแผนไว้เถิดชาวเมืองทั้งหลายกำลังต้องการความช่วยเหลือจากท่านทั้งสองอยู่ มีปัญหาอะไรก็มาปรึกษาเราได้ และจงจำไว้อีกอย่างจงมีสติอยู่ตลอดเพื่อที่จะสู้กับปัญหานั้นให้ได้

                หลังจากนั้นเจ้าหญิงเฟลิโอน่าและองครักษ์หนุ่มเซเรียวก็เดินทางกลับยังปราสาทเพื่อกลับไปพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวสำหรับภารกิจอันใหญ่หลวงที่จะต้องเริ่มในวันพรุ่งนี้

                    วันรุ่งขึ้นเจ้าหญิงเฟลิโอน่าเรียกบรรดาเหล่าเสนาบดีและบันฑิตภายในวังมาพบพื่อพูดคุยเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง

                    เอาล่ะในเมื่อทุกท่านมากันครบแล้วเราก็จะขอเริ่มหัวข้อการสนทนาในวันนี้เลยล่ะกันนะเจ้าหญิงพูดขึ้นเมื่อเห็นเหล่าสนบดีและบันฑิตทั้งหลายมากันจนครบ

                    ตอนนี้พวกท่านคงทราบดีเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับชาวเมืองของเราที่อพยพย้ายถิ่นฐานไปยังเมืองต่างๆ นั้นก็เพราะการที่พวกเราไม่รู้จักใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุด เราปล่อยให้ชาวเมืองใช้สอยทองคำในเหมืองแร่อย่างสบาย จึงทำให้ชาวเมืองไม่รู้จักคุณค่าของทองคำเหล่านั้นเพราะเมื่อใช้หมดเมื่อไหร่ก็สามารถไปเอามาอีกเมื่อไหร่ก็ได้ และชาวเมืองของเราก็ใช้ชีวิตอยู่บนพื้นฐานของความไม่รู้จักพอ ดังนั้นเราจึงต้องการให้ชาวเมืองของเราเปลี่ยนวิถีชีวิตจากไม่รู้จักคำว่าพอ ให้ตั้งอยู่บนพื้นฐานของคำว่าพอเพียง ซึ่งเราเคยได้ยินเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง  ซึ่งเป็นปรัชญาเกี่ยวกับการใช้ชีวิตให้ตั้งอยู่บนความพอเพียง โดยมีอยู่มีกินพอเลี้ยงตัวเองได้ ไม่จำเป็นที่จะต้องร่ำรวย แต่เพียงเลี้ยงตัวเองได้ก็พอ และรู้จัก อดออมเห็นคุณค่าของเงินว่ากว่าจะได้มาในแต่ละครั้งนั้นลำบากเพียงใด  เมื่อชาวเมืองนั้นเห็นคุณค่าของเงินพวกเขาเหล่านั้นเขาก็จะรู้จักคิดว่าสิ่งไหนควรซื้อและมันจำเป็นในชีวิตประจำวันของเราซักแค่ไหน ../-@#%%^&^%#%98097^$$@#!#%เจ้าหญิงเฟลิโอน่าและองครักษ์หนุ่มเซเรียวช่วยกันอธิบายเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียงให้แก่เหล่าเสนาบดีและบันฑิต เมื่อจบการอธิบายนั้นเจ้าหญิงก็เอ่ยถามขึ้นว่า

                    มีใครไม่เข้าใจอะไรอีกไหม  ถ้าไม่มีปัญหาอะไรแล้ว เราก็จะขอความช่วยเหลือจากพวกท่านทั้งหลาย ชาวเมืองทุกคน ถือว่าเป็นเพื่อนมนุษย์กันทุกคนทุกสิ่งทุกอย่างที่จะทำอะไรต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานความรัก พวกเราจะต้องช่วยเหลือมนุษย์ทุกคนให้รู้จักใช้ชีวิตอย่างพอเพียง โดยอาศัยปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่เราอธิบายในวันนี้

    ราจึงขอตั้งชื่อภารกิจนี้ว่า เพื่อนตรูรักเมิงฟ่ะ หวังว่าทุกคนคงไม่มีใครขัดแย้งใดใดนะ งั้นเราขอปิดการประชุมเพียงเท่านี้ขอบคุณค่ะ

                หลังจากนั้นปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงก็เริ่มแพร่หลายโดยบุคคลที่มาประชุมกันเจ้าหญิงและองครักษ์วันนั้นต่างช่วยกันเผยแพร่ และเจ้าหญิงเฟลิโอน่าและองครักษ์หนุ่มเซเรียวก็จะพากันออกไปนอกวังเพื่อที่จะออกไปเผยแพร่ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้อยู่ในวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ

                    ภายในเวลาไม่นานชาวเมืองเซลาเฟียก็เริ่มมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น รู้จักการออมและคุณค่าของเงินมากขึ้นและเจ้าหญิงก็ไม่ต้องเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับเจ้าชายคาโลวาลแห่งอาณาจักรเดคาเบียร่า 

    *** เราแต่งขึ้นเองอ่ะ แบบว่าเรื่องแรกยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้เน้อ เม้นได้นะ เราจาได้แก้ไขยังไงล่ะ ***

     

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×