คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พลังจงเกิด
โอ๊ยยยยยยยยยยย..... ฉันร้องเสียงหลง เพราะถูกพวกเพื่อนชายร่วมห้องเรียนแกล้ง ก็มันน่าเจ็บใจไหมละ ฉันไม่เคยแกล้งใครก่อนนะT^T ทำไมต้องเป็นฉันกับเพื่อนสนิทของฉันที่โดนเป็นประจำละ ทำไมน้าาา ฉันไม่้เกิดมามีพลังวิเศษ เหมือนในการ์ตูนแฟนซีที่ฉันชอบอ่านละ
อ้อ..ฉันลืมแนะนำตัวเองเลย ฉันชื่อ ซายน์ ใครๆชอบว่าฉันเหมือนผู้่ชาย มากกว่าผู้หญิง ฉันก็สังเกตร่างกายตัวเองว่ามันเหมือนตรงไหน พอสังเกตจึงเห็นว่า
1.ฉันมีขนที่ แขน,ขา,หน้าแข้ง,ตามข้อนิ้วมือและเท้า เยอะกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก ๐.๐
2.เสียงของฉันค่อนข้างทุ้มๆ กังวาน เสียงไม่หวานเหมือนผู้หญิง ๐..๐
3.นิสัยค่อนข้างแข็งๆไม่ค่อยเหมือนกุลสตรี (ข้อนี้คงเป็นผลมาจากสภาพแวดล้อม คือพวกพี่ๆของฉัน เป็นผู้ชายทั้งนั้น) O_o
4.ฉันกำลังมีลูกกระเดือก O_O
ที่พูดมาทั้งหมดคือ ปมด้อยทั้งนั้น อ้อ..ลืมไปอีกข้อคือ ฉันเป็นคนตัวเตี้ย สูงแค่ 150 กว่าเซนเอง
ฉันเป็นคนที่ชอบมีความฝัน หรือจะเรียกว่าพวกเพ้อฝันก็ได้ คือฉันอยากมีพลังวิเศษเหมือนการ์ตูนแฟนซีไง แต่ทำไงได้ละความเป็นจริงมันไม่มีเรื่องเหล่านี้หรอก เฮ้อ..กลับบ้านไปอาบน้ำดีกว่า
อืม...อาบน้ำแล้วสบายตัวจัง
“สวัสดีค่ะ..”
เสียงใสๆดังขึ้นมา โอ้..ช่างเป็นเสียงที่น่าหลงใหลกระไรเสียนี่ เฮ้ย..เสียง ในห้องมีฉันคนเดียวนะ โจรหรือป่าวเนี่ย O_O
“คุณเป็นใคร”ฉันถามอย่างหวาดๆ แล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ที่โต๊ะวางของซึ่ง มีมีดปอกผลไม้
“ฉันก็เป็น...เอ่อ..คนรับใช้หรือคนสนิทของท่านไงละค่ะ”เธอพูด
เมื่อฉันเห็นหน้าของหล่อน ฉันถึงกับตะลึง เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ผมสีน้ำตาลทอง ยาวสลวยมาถึงกลางหลัง ตาสีน้ำตาลชวนให้หลงใหลเสียเหลือเกิน แต่..ทำไมใบหน้านี้ช่างคุ้นเสียเหลือเกิน ในเมื่อเราพึ่งเจอกันเป็นครั้งแรก
“ไม่เชื่อหรอก..จะมาปล้นหรอ”ฉันถามอย่างไม่เชื่อใจ
“ท่านเพอร์ทิส ท่านกลัวข้าทำไม”เธอพูด แต่ทำไมเรียกฉันว่า เพอร์ทิสละ
“เรามาคุยกันได้ไหม ข้ามาเพื่อจะช่วยท่านนะ”เธอบอกด้วยเสียงเรียบๆฉันได้แต่งงและอึ้งในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “งั้น..เชิญนั่งเลยละกัน”ฉันบอกอย่างสุภาพ
“โอ้..ขอบคุณมาก แต่ไม่เป็นไร ข้านั่งกับพื้นเองท่านนั่งตามสบายเลยค่ะ”เธอบอก แล้วเธอก็นั่งกับพื้น
ส่วนฉันก็นั่งบนเก้าอี้
“ข้าชื่อ คิวลี่ย์”เธอแนะนำตัว
“ท่านจำข้าได้ไหม ข้าคิวลี่ย์คนรับใช้ของท่านไง”เธอพูดเหมือนกับจะกระตุ้นความทรงจำของฉันเลยแหะ
“คุณมาหาฉันมีอะไรหรอ”ฉันถาม
“ข้ามาช่วยเหลือท่านเพราะ ข้าได้ยินเสียงในใจของ ท่านว่าอยากมีพลังวิเศษ ใช่ไหม”
“ใช่แล้ว เราอยากมีพลังวิเศษเหมือนในการ์ตูนแฟนซีนะ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก”
“โอ้..ข้าสงสารท่านเสียเหลือเกิน”คิวลี่ย์พูดเสียงอ่อนโยน
“ท่านอยากรับรู้เรื่องราวในอดีตของท่านไหม”คิวลี่ย์ถาม
“ก็อยากรู้เหมือนกันว่าชาติที่แล้วเราเป็นอะไร”ฉันบอก
ความคิดเห็น