เลี้ยงฉลอง Hollywood

ลำดับตอนที่ #2 : เลี้ยงฉลอง Hollywood (2)

เหล่านักร้องดังที่เป็นกรรมการ The Voice Us ทั้ง4คนได้แก่ คริสติน่า อากิเลล่า  ซีโล่  อดัม เลวีน และ....” พิธีกรหนุ่มหยุดคำแล้วทำหน้าเหลอหล่าจนผมต้องหลุดขำออกมา “อ้าว ดูเหมือนอีกคนจะยังไม่มานะครับเนี่ย? ......อ่าว มาโน่นแล้วๆๆ” ทุกคนในงานหันขวับไปตามนิ้วของพิธีกรหนุ่ม และก็พบกับร่างสูงใหญ่ของพ่อหนุ่มนักร้องคันทรี่ซึ่งตอนนี้ตัวเปียกโชกเป็นหมียักษ์ตกน้ำ  “โทษทีๆ บ้านไกลก็งี้ล่ะ” น้ำเสียงทุ้มตามสำเนียงชาวโอกลาโฮมาพูดแก้เก้อ ซึ่งแขกในงานก็หัวเราะชอบใจ ไม่ได้เสียหายอะไรที่จะมาสายเพราะพายุข้างนอก แน่นอนว่าเป็นเพราะคนอีกครึ่งงานก็กำลังประสบปัญหาเช่นเดียวกันอยู่น่ะนะ

และไม่นานนัก ดนตรีก็บรรเลงขึ้น เป็นท่วงทำนองที่สนุกสนาน พอมาถึงช่วงที่นักร้องต้องร้องถึงโน้ตตัวสูงสุงซึ่งเสียงจะต้องถึงจริงๆ ก็ไม่ใช่ใครร้องที่ไหนนอกจาก อดัม พ่อหนุ่มเสียงแหลม แต่ชวนน่าหลงใหลคนนี้ที่ร้อง..ไม่สิ..กรีดร้องได้อย่างมืออาชีพจนแขกในงานปรบมือให้กับเสียงที่มีเอกลักษณ์เช่นนี้ เรียกได้ว่าขนาดเสียงคริสติน่าซึ่งเป็นผู้หญิงยังต้องยอมถอยให้กับพ่อหนุ่มขาร็อกคนนี้เลย

เมื่อจบไปเพลงนึงซึ่งเป็นเพลงเปิดก็ถึงเวลาไปทานของว่างที่โรงแรมจัดให้ทุกคนจึงแยกย้ายไปยังห้องอาหารส่วนอื่นๆคริสติน่า และ ซีโล่ ก็ขอไปเปลี่ยนชุดและไปทานของว่าง ซึ่งดูท่าข้อหลังนี้ซีโล่จะกระตือรือร้นมากที่สุด ส่วนอดัม..แทนที่จะสนใจของว่างเขากลับสนใจที่จะวีนแตกใส่พ่อหมีบิ๊กเบิ้มซะมากกว่า

 “ทำไมนายมาสายแบบนี้ห๊ะ ชั้นรอนายมานานมากนะ! คนอื่นเค้าถ่อสังขาลมาตั้งแต่บ่ายเพื่อมาซ้อมเนี่ย มีแต่นายคนเดียวน่ะแหล่ะที่มาแสดงสดน่ะ ถึงจะออกมาดีก็เหอะ แต่นายไม่น่าปล่อยให้ชั้นรอเลยนะ!!เจ้าหมียักษ์นี่!!”    เสียงบ่นแจ้วๆของหนุ่มน้อยร่างบางทำให้ชายร่างสูงต้องเอามือไปปิดปากก่อนที่ร่างเล็กกว่าจะบ่นจนแก้วหูเขามีปัญหา

“ชั้นขอโทษๆ เข้าใจชั้นหน่อยเหอะ City boy นี่ชั้นรีบจนทิ้งแฟนชั้นไว้ที่โอกลาโฮมาเชียวนะ แต่รถมันติดแถมชั้นยังต้องแสดงสดทั้งๆที่ใส่เสื้อเปียกๆแบบนี้ นายไม่คิดจะสงสารชั้นเลย?” เบลคทำหน้าเศร้าเพื่อเรียกคะแนนสงสาร

อดัมมองเขาตั้งแต่หัวจรดเชือกรองเท้า

ไอ้ท่าหางลู่หูตกเป็นหมีแพนด้าตกต้นไผ่มันก็ดูน่าสงสารอยู่หรอกนะ..

แต่..

 “ช่างหัวนายเซ่!!!!!!!!!!!”

ว่าจบอดัมก็กระทืบเท้าไปยังรองเท้าหนังสไตล์คันทรี่ของเบลคเต็มแรง

 “โอ๊ย!!! ทำอะไรเนี่ย!!” เบลคร้องสุดเสียงถึงอดัมจะตัวเล็กกว่าเขามากแต่แรงเยอะเป็นบ้าเลยแหะ เบลคแอบบ่นอุบอิบในใจเบาๆ ทั้งที่ความจริงแล้วเจ้าตัวอดัมเองถึงแม้จะเก๊กท่าเก่งแต่ก็กำลังสบถในใจด้วยความเจ็บเหมือนกันนั่นแหละ

รองเท้าหนังอะไรเนี่ยหนาชะมัด เจ็บ!@#$%^&*()_ << เสียงกรีดร้องในใจของอดัม

“ก็นายเองน่ะแหล่ะ บอกว่าจะมาเร็วๆ แล้วอีกอย่างชั้นก็ชวนให้นายมาค้างที่โรงแรมใกล้ๆนี่กับชั้นแล้วแต่นายเลือกที่จะอยู่โอกลาโฮมาแล้วตรงดิ่งมาที่นี่ภายในคืนเดียวเองนะ!!” อดัมดูจะงอนเบลคอย่างแรง เบลคจึงต้องสลัดความเจ็บปวดแล้วพูดขอคืนดีโดยเร็ว

“เฮ้ เจ้าตัวเล็กนี่ ……ชั้นขอโทษละกัน ก็ชั้นมีแฟนแล้วนี่ แต่นาย……”

ดูจะเป็นคำง้อขอคืนดีที่ไม่ได้เรื่องที่สุดเท่าที่เขาพูดในชีวิตนี้เลย.. 

 “เอ่อเซ่!! ชั้นเพิ่งเลิกกับแฟนอยู่คนเดียวเหงาๆไม่มีใครนี่หว่า! ไม่เหมือนนายหรอก ไอ้หมีโสโครก!! ”

 ว่าแล้วอดัมก็กระแทกเท้าเดินหายไปในห้องอาหารทันที  เบลคถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน

“ทำไมนายไม่เข้าใจชั้นบ้างเลยนะ” เบลคได้แต่พึมพำอยู่คนเดียวโดยไม่คิดจะเดินตามอีกฝ่ายไปแต่อย่างใด

TBC.
จบตอนแบบเงิบๆนะคะ คู่ที่2โผล่มาแล้วใครชอบคู่นี้ก็....ก็ไม่อะไรอ่ะค่ะ ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ>3<