เลี้ยงฉลอง Hollywood

ลำดับตอนที่ #1 : เลี้ยงฉลอง Hollywood 1

เลี้ยงฉลอง Hollywood (1)

: Mads Mikkelsen , Hugh Dancy , Adam Levine , Blake Shelton,  chris Hemsworth, Tom Hiddleston

Rate: 3+ เหมาะแก่ผู้อ่านทั่วไป(?)

……………………………………………………………………………………………………

หลังจากฮอลลีวู้ดฉลองครบรอบ 100 ปี(มั่วเขร้)ที่โรงแรมหรูในตัวเมือง ณ อเมริกา ในคืนที่ฉลองกันนั้นเป็นการรวมพลของนักแสดง,ผู้กำกับ และศิลปินมากมายไปร่วมงานในครั้งนี้ เรียกได้ว่าล้นโรงแรมจนต้องแยกออกไปตามร้านอาหารใกล้เคียงด้วย ไม่ว่านักแสดงเด็กๆจนไปถึงนักแสดงที่อาวุโสจนนั่งวิลแชร์แล้วแต่ก็ยังถ่อสังขารมางานนี้โดยเฉพาะ

ภายในโรงแรมจัดแต่งด้วยแนวศิลปะสมัยกรีก-โรมันมีทั้งรูปปั้นหินที่สวยงาม เฟอร์นิเจอร์ที่สั่งตรงจากฝรั่งเศส และ เยอรมัน รวมไปถึงบันไดห้องโถงใหญ่ที่แกะสลักด้วยหินอ่อนอย่างวิจิตรบรรจง ประหนึ่งเป็นภาพเขียนสีน้ำของจิตกรมือหนึ่งก็ไม่ปาน งานเลี้ยงครั้งนี้จัดแบบงานเลี้ยงค็อกเทล  บวกกับความแออัดของผู้คนมากมาย และ เก้าอี้นั่งพักที่มีน้อยเหลือเกินทำให้เหล่าสุภาพบุรุษต้องเสียสละยืนเมื่อยไปเพื่อให้เหล่าสุภาพสตรีได้นั่งพัก                                    

“เฮ้อ…”  เสียงถอนหายใจเบาๆอย่างเหนื่อยหน่ายของนักแสดงหนุ่มผู้ยืนอยู่ในวงล้อมของนักแสดงรุ่นเดอะที่กำลังพูดคุยกันอย่างออกรสโดยไม่สนใจเขาด้วยซ้ำ.... ทั้งๆที่นักแสดงพวกนี้ลากเขามาแท้ๆ

"อ่าว!!ลืมไปเลย ขอโทษทีไม่ได้เจอเพื่อนนานแล้วน่ะ เฮ้ย!พวกเอ็งนี่ Hugh Dancy  คนที่แสดงHannibal แบบซีรี่ย์ไง" เสียงที่ดังกังวานของ Bruce Willis เรียกความสนใจของเพื่อนๆของเขาให้หันมาสนใจผมจนผมต้องขยับตัวเล็กน้อยเพราะความประหม่า

“อ่อ!!ที่เล่นเป็น Will ใช่มั้ย? ชั้นชอบนะ ฝีมือเธอใช้ได้เลยดูเหมือนคนป่วยจริงๆเลยเชียวล่ะ!!” เสียงอันทุ้มน่าฟังของ George Clooney กล่าวชมเชยผม .. เขินนิดๆแหะนักแสดงที่เก่งขนาดนี้มาชมผม ถึงจะไม่ควรหลงตัวเองแต่ก็ต้องยอมรับว่าตอนนี้ผมหน้าบานสุดๆเลยล่ะ

“Hannibalที่ผมสร้างตำนานไว้ตอนนี้กลับมาแล้วสินะ ผมก็ติดตามอยู่เหมือนกัน Will ในฉบับนี้ดูเก่ง แต่ วิกลจริตดีกว่าWillฉบับเก่าเสียอีกนะผมว่า”เสียงอันแหบพร่าของ Anthony Hopkins ทำให้ผมขนลุกเมื่อนึกภาพตอนที่เขาเล่นเป็น Hannibal ถูกของเขาที่ว่าเขาสร้าง Hannibal ให้เป็นตำนานจริงๆ และ ผมก็นึกถึง “คนๆนั้น”อีกจนได้ “ คนๆนั้น”ยังไม่ได้เข้างานมาเลยหรือเขาจะไม่มา หรือ จะอยู่ที่ร้านอาหารกันนะ?

 ผมหลุบตาลงต่ำแล้วถอนหายใจอีกรอบเบาๆจนผมเองยังแทบไม่ได้ยิน แต่ดูเหมือนเหล่านักแสดงรุ่นเก๋าจะชื่นชมจนจ้องผมมากเกินไปจนสังเกตได้น่ะนะ “เป็นอะไรรึเปล่า ฮิวจ์ หรือว่า…..คิดถึงภรรยา?  ภรรยาของคุณเขาติดเลี้ยงลูกน่ะแหล่ะผู้หญิงเขายุ่งๆจะมาดูแลสามีได้ยังไง๊ ฮ่าๆๆๆๆ…..ผมพูดอะไรผิดเปล่า?”  George Clooney พูดด้วยสีหน้าเลิ่นเล่อเมื่อไม่มีใครรับมุขของเขาจนบรูซต้องพูดแก้ติดตลก

“โถ!!ฮิวจ์อุตส่าห์รอดจากเงื้อมมือศรีภรรยาซักทีก็คงมองหาใครซักคนแก้เซ็งอยู่ล่ะมั้ง?ใช่มั้ยล่ะ”เขากระทุ้งศอกซึ่งมีแต่กล้ามเกินวัยของเขามาที่ท้องของผม ดีนะที่ผมกลืนค็อกเทลไปแล้วไม่ยังงั้นผมคงต้องพ่นใส่คุณปู่แอนโทนี่แน่นอนที่สุด แต่ที่สำคัญกว่าคือ…ใช่ผมรอใครคนนึงอยู่ แล้วป๋าบรูซก็พูดได้แทงใจผมเสียจริงๆ ตอนนี้ผมคงหน้าแดงแล้วล่ะเพราะดูจากสีหน้ายิ้มกริ่มของคนทั้ง3ที่มองผมอยู่ก็รู้ได้เลยว่าสีหน้าผมตอนนี้มันน่าอายแค่ไหน                

 “อืม…คนคนนั้นคงสำคัญกับคุณมากนะขนาดที่ว่าคุณไม่คิดถึงภรรยา และ ลูกเลยน่ะ”                                            ปู่แอนโทนี่พูดด้วยสายตามีเลศนัย สมเป็นนักแสดงมากฝีมือจริงๆให้ตายเถอะ               

“ม ไม่ใช่ เอ่อ…ผมอาจจะแค่ดื่มหนักไปแล้ว”   บ้าจริง!เหตุผลบ้าบออะไรเนี่ยนี่ผมใจเต้นจนพูดอะไรไม่ถูกเลยงั้นหรอ?        

“โอ้ว!จิบเดียวเนี่ยนะดื่มหนัก ฮ่าๆๆๆๆๆ  เธอนี่ตลกจริงจริ๊ง”  George Clooneyขำจนตัวโยน ทำให้ผมยิ่งรู้สึกอับอายกว่าเดิม

“จอร์จ! อย่าซ้ำเติมฮิวจ์เลยน่า เขาเขินพวกเราจะแย่แล้วนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ”   คราวนี้ป๋าบรูซหัวเราะจนคนแถวๆนั้นหันมามองกันหมด ผมล่ะอยากจะวิ่งออกไปให้พ้นๆจากตรงนี้เดี๋ยวนี้เลย!

 “คุณฮิวจ์” คราวนี้ปู่แอนโทนี่คงจะมาสมทบมุกอีกคนล่ะสิ ผมทำใจรับความอายระลอกถัดไปที่กำลังจะมา แต่กลับกลายเป็นว่าสิ่งที่ปู่พูดจริงๆกลับทำให้ผมนิ่งงันไปชั่วขณะ “คนคนนั้นน่ะเดี๋ยวก็มา เขาเพิ่งถึงสนามบินเมื่อชั่วโมงที่แล้ว แล้วก็ต้องบอกลาภรรยากับลูกๆอะไรอีกล่ะ เขาคนนั้นคงมาคนเดียวล่ะมั้ง  ถ้าลูกๆหรือภรรยามาด้วยเขาจะมาเร็วไปเร็วเชียวล่ะเพราะดูแล้วลูกๆของเขาอยากเที่ยวในเมืองเต็มแก่แล้ว แต่ถ้ามาช้าแบบนี้ ผมรับประกันเลยนะว่าเขามาคนเดียวและกำลังรีบร้อนอยู่เชียวล่ะก็ดูซิ….ข้างนอกน่ะ….พายุเลยมิใช่เรอะ” ปู่แอนโทนี่กระซิบกับผมด้วยเสียงที่แผ่วเบาแต่เป็นมิตรพอๆกับสายตาของเขา

นี่เขาเป็นนักแสดงหรือนักมายากลกันแน่เนี่ย? เขาอ่านใจผมได้หรือไงกัน แต่ก็ถูกของเขา ข้างนอกเรียกได้ว่าพายุเข้าจริงๆนักแสดงที่เพิ่งมาตัวเปียกโชกไปด้วยน้ำฝน นั่นไงขนาดเทพบุตร Brad Pittยังตัวเปียกเป็นลูกหมาเลยแหะ “เอาล่ะครับ ในขณะนี้ฝนตกหนักและคนเริ่มแออัดกันมามากแล้วก็ขอเปิดงานเลยล่ะกันนะครับ!!” เสียงพิธีกรกล่าวอย่างรวดเร็วเพราะตอนนี้คนเข้ามาเยอะมากแล้วจริงๆ “ขอเปิดพิธีเฉลิมฉลองครั้งยิ่งใหญ่แห่งปีนี้ ขอเชิญคุณ….ขึ้นมากล่าว”  ผู้ดูและของฮอลลีวูดขึ้นไปบนแท่นแล้วกล่าวขอบคุณและพูดแสดงความยินดีกับนักแสดงอีกมากมายจนผมจำไม่ได้ ซึ่งพอพูดจบก็มีเสียงปรมือดังสนั่นโรงแรม

“ขอบคุณสำหรับคำกล่าวดีๆนะครับ เอาล่ะครับถึงคราวที่หลายๆคน หรือ จะเรียกได้ว่าทุกคนรอคอยดี ช่วงนี้เป็นช่วงแห่งการยืดเส้นยืดสายกันแล้วหนุ่มๆสาวๆทั้งหลาย ขอ เชิญกรรมการ The Voice ออกมาให้เสียงเพลงกันหน่อยยยยย!!”

TBC.
เป็นยังไงบ้างคะตอนแรกเรื่องเเรกของเรา มีอะไรไม่พอใจ หรือ แก้ไขบอกได้นะคะ
หรือรีเควสอะไรคุยกันมาได้เลยค่ะ