ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Writer Battle Royale ศึกมรณะ นักเขียนหฤโหด

    ลำดับตอนที่ #9 : นักรบเพลิง V S เทพสายฟ้า

    • อัปเดตล่าสุด 7 มิ.ย. 48




                  รร. ชิโรมุระ



                  ชายหนุ่มผมสั้นสีดำสนิท ผิวขาว หน้าตาคมเข้ม ยืนอยู่ตรงระเบียงหน้าห้อง ม. 6/1 ในมืออันกำยำของเขากำโทรศัพท์ไว้แน่นด้วยความรู้สึกกดดันและอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก....

            

                    มัตสึโอะ อากิระ(Writer : Akira13)

                       ฉายา : นักรบเพลิง




                  เป็นผู้หญิงที่พูดยากที่สุดในโลก......



                  “โธ่ ฟังกันก่อนได้ไหม ก็พี่บอกว่าพี่ไม่ว่าง พี่เพิ่งจะรู้ว่าวันอาทิตย์มีงานโรงเรียน”



                  “ก็ดีแต่พูดแบบนี้ ทีหลังจะสัญญิงสัญญาอะไรหัดคิดดูก่อนบ้าง” เสียงหญิงสาวโต้ตอบกลับมาจากปลายสาย



                  “ก็พี่.......” ชายหนุ่มพยายามจะอธิบาย แต่อีกฝ่ายชิงวางหูไปเสียก่อน อากิระถอนหายใจเฮือก ทรุดตัวลงนั่ง ทำไมแฟนตรูถึงได้พูดยากพูดเย็นงี้ฟระ....



                   “อากิระ อากิระ” เสียงใส ๆ ลอยมาตามลม ชายหนุ่มหันไปพบเจ้าของเสียงซึ่งเป็นหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก รูปร่างแบบบางสวยเซ็กซี่ ผมยาวประบ่าซอยสีน้ำผึ้ง นัยน์ตาสีน้ำตาล





                  ฟูจิวาระ ซายูริ(Writer : Coffeemate-Jee )

                     ฉายา : ฮันนี่เมจจี้




                    “อ้าว ฮันนี่ มีอะไรเหรอ?”



                     “นี่ ที่รัก ได้เวลาเข้าเรียนวิชาประวัติศาสตร์แล้วจ้ะ ลืมไปแล้วหรือไงจ๊ะ?” หญิงสาวเอ่ยปากเจื้อยแจ้วก่อนจะส่งมือนุ่ม ๆ ให้ชายหนุ่มจับดึงตัวขึ้นมา



                     “อะ เอ่อ ใช่ ๆ ขอบใจนะที่มาตาม” อากิระลุกขึ้นเดินตามเพื่อนสาวคนสวยไป ในใจก็นึกเสียดายที่หญิงสาวนิสัยดีน่ารักอย่างเธอเป็นแค่เพื่อนของเขาเท่านั้น ทั้ง ๆ ที่ตัวเขาและเธอก็ดูเหมาะสมกันดี บางคนคิดว่าพวกเขาเป็นแฟนกันเสียด้วยซ้ำ



                     ฮันนี่...จะให้ผมบอกยังไงดีว่า ผมรักคุณ....

                                ......................................................................................................



                     “โอ้โหย ทำได้อย่างไรนี่ ยูคิจัง”เด็กสาวผมทอง นัยน์ตาสีน้ำเงิน ผิขาวนวล ทำหน้าเด๋อด๋าด้วยอารมณ์ประมาณว่าทำอะไรไม่ใคร่ถูกเมื่อเห็นเพื่อน ๆ ตีวงล้อมเข้ามายิงคำถามใส่เธอราวกับดาราที่ถูกนักข่าวรุมสัมภาษณ์





                    มาซาโดริ ซายูคิ (Writer : เงารุ้ง)

                       ฉายา : เทพแห่งสายหมอก




                   “อะ...อะไรเล่า โห่ ขำขำน่า ไม่แปลกอะไรนักร้อก” ซายูคิหัวเราะแหย ๆ



                   “ฉันเพิ่งจะรู้นะว่าเธอมีพลังพิเศษ”



                    “อย่างเธอเนี่ยนะยัยบ๊อง”



                    “ทำได้ไงอะ สอนฉันมั่งสิ”



                     ฯลฯ



                     เด็กสาวยกมือกุมศีรษะ อะไรกันวะเนี่ย กะอีแค่เธอใช้พลังแสงไล่พวกฝูงหมาจรจัดในโรงเรียนที่มันจะรุมกัดเธอ แค่เนี้ย......

    ซายูคิเหลืออด จึงสวนกลับไปว่า



                     “ก็แค่เผลอทำรั้วพังเป็นรูโหว่ อะไรกันนักหนาอะ ฮ่วย!”



                     “แค่นั้นเธอก็โดนภาคทัณฑ์แล้ว!!!” เพื่อน ๆ พร้อมใจกันพูดกรอกหูเธอราวกับนัดกันไว้ เด็กสาวหารู้ไม่ว่า ณ ยอดคาคบไม้นอกหน้าต่าง มีเงาร่างของคนผู้หนึ่งซุ่มดูอยู่.....



                            ............................................................................................................................



                     “เฮ้อ!!”

                    อากิระถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำเอาซายูริที่เดินด้วยกันข้าง ๆ สะดุ้ง



                      “ที่รัก เธอเป็นอะไรไปล่ะนี่ เห็นถอนใจเฮือก ๆ มาตลอดทางแล้ว เบื่อที่จะเดินกลับบ้านกับฉันหรือไง?”



                      “อะ....อ๋อ เปล่า ๆ” ชายหนุ่มรีบปฏิเสธ “ฉันแค่คิดมากเรื่องเมื่อตอนกลางวันน่ะ”



                     “โธ่ถัง ทะเลาะกับยัยนั่น แล้วก็คิดมาก แล้วก็มาระบายให้ฉันฟังทุกที ชีวิตนายมีแต่เขาหรือไง ฉันอยากรู้” หญิงสาวบ่นอย่างระอาเมื่อเห็นท่าทีอันซ้ำซากของเพื่อนหนุ่ม



                      “เขาชอบทำให้ฉันเสียใจอยู่เรื่อย พูดกันดี ๆ ก็ไม่รู้เรื่อง แถมยังหยาบคายกับฉันอีก  ทำไม้....ทำไมคนแรกในชีวิตฉันถึงเป็นแบบนี้หนอ”  ชายหนุ่มรำพึงก่อนจะถอนหายใจอีกหนึ่งเฮือก...



                      “นี่ ๆๆๆ พอเลยพอ เลิกคิดเรื่องยัยบ้านั่นซะที ถ้าผิดหวังมากนะล่ะก็ มาเป็นแฟนฉันซะเลยดีไหม รับรองว่างานนี้ไม่มีเครียด ฮ่า ๆ” ซายูริกล่าวทีเล่นทีจริง



                       อากิระสะอึก หน้าแดงก่ำขึ้นมาในบัดดลจนกระทั่งต้องเบือนหนี



                     “มัตสึโอะ อากิระ”



                      เสียงห้าว ๆ ดังขึ้นเบื้องหลังทำเอาสองสหายต่างเพศชะงักเท้า พอหันกลับไปมองก็พบกับชายหนุ่มผมสั้นสีขาวยืนสงบนิ่งอยู่ นัยน์ตาสีน้ำเงินดูแข็งกร้าวจับจ้องมาที่ชายหนุ่มราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ



                        อากิโตะ ทามาโมะ (Writer : R.S.Khemson)

                            ฉายา : เจ้าชายสายฟ้า




                        หมอนี่เป็นใครวะ ทำไมต้องมาจ้องตูอย่างกับจะจับกินแบบนี้

                        อากิระคิด



                       “นายเป็นใคร มีธุระอะไรกับฉัน”

                       “ฉันชื่ออากิโตะ ทามาโมะ ผู้ใช้พลังสายฟ้า อยากจะขอทดสอบฝีมือนายเพื่อหาสมาชิกเข้าร่วมการประลอง! อากิระ มาสู้กับฉัน!”



                       ชายหนุ่มตะลึงงันไปชั่วครู่



                       “เอ่อ....ฉันว่าตอนนี้ไม่ดีมั้ง เพราะว่าฉันไม่ค่อยอยากเข้าร่วมการประลองสักเท่าไหร่ ฉันกลัวว่าจะ....”



                       \"ไม่ต้องพูดมาก !!!”



                        jupitus!!!!



                        คทาด้ามยาวมีหัวเป็นลูกแก้วสีทองปรากฏขึ้นท่ามกลางเกลียวม่านหมอกสีเขียวอ่อนกลางอากาศ เคียวสุเกะเอื้อมมือไปคว้าไว้



                       “ถ้านายไม่ตกลง ฉันจะเล่นงานแฟนนายก่อน!”



                        แฟน?



                      อากิระมึนชาไปชั่วครู่ จนลืมหันไปมองเพื่อนสาว



                      เปรี้ยง!!!!

              

                      สายฟ้าขนาดย่อมผ่าลงมาที่พื้นด้านข้างตัวซายูริ เคราะห์ดีที่เธอเอี้ยวตัวหลบทันทำให้มันถากแขนเสื้อของเธอไหม้ไปนิดหน่อยเท่านั้น



                      “หนอย รู้จักฮันนี่น้อยไปเสียแล้ว!” ซายูริผายมือเตรียมเรียกอาวุธประจำกายบ้าง แต่ก็ต้องชะงักเมื่ออากิระคว้ามือของเธอไว้ไว้



                      “คู่ต่อสู้ของหมอนั่นคือฉัน ฮันนี่ ดูเฉย ๆ เถอะ!”



                      Sword of Fire!!!

                    

                      เปลวเพลิงสีแดงส้มลุกท่วมขึ้นมาจากฝ่ามือของเด็กหนุ่ม พลังเพลิงค่อยๆแปรเปลี่ยนสภาพกลายเป็นดาบขนาดใหญ่ ด้ามจับสีดำสนิท คอดาบสีแดงเข้มไล่ไปจนถึงปลายดาบที่เป็นสีแดงเพลิงอ่อนๆ



                       เฟรมบลัสต์!!!!



                             ซูม!!!!




                        กำแพงเพลิงสีแดงส้มขนาดย่อมก่อตัวขึ้นก่อนจะขยายตัวเป็นเส้นตรงพุ่งเข้าหาเป้าหมาย

                    

                        ฮึบ!

                        แต่ทว่าเคียวสุเกะก็ไม่ยอมเป็นเป้านิ่ง เขากระโดดขึ้นฟ้าก่อนจะเรียกใช้พลังบ้าง...



                      คลื่นสายฟ้า!!!

                          เปรี้ยง !!!! เปรี้ยง !!!! เปรี้ยง !!!!! .................




                       ลำแสงสายฟ้าฟาดลงมายังพื้นเบื้องล่างหลายต่อหลายสาย ไล่กลับเข้าไปหาอากิระ



                       ชายหนุ่มกระโดดถอยหลังอย่างว่องไว หลบหลีกสายฟ้าไปได้หมด แต่



                      ฉี่!!!!!!!!!!!!!!!





                        “อ้าก!!!!!!!!!!!!!!!”




                         “ฮ่า ๆๆๆ เอาแต่ถอยไม่ดู เป็นไงล่ะ ติดกับดักม่านไฟฟ้าของฉันเข้าแล้ว ฮ่า ๆ” เคียวสุเกะแผดเสียงหัวเราะกึกก้อง ด้วยกระแสไฟฟ้าที่มีแรงดันถึง 2000 โวลต์ คู่ต่อสู้ของเขาจะต้องตายภายในเวลาไม่เกิน 10 วินาที



                       “ฉันไม่ยอมแพ้หรอก!”

                        อากิระควงดาบเป็นวงกลม บังเกิดกงล้อเพลิงขนาดยักษ์กลืนกินม่านสายฟ้าที่น่ากลัวของของมาทาโมะไปเสียสิ้น



                      “อย่าคิดนะว่าสายฟ้ากระจอก ๆ ของแกจะมาทำอะไรนักรบเพลิงคนนี้ได้!!” อากิระประกาศก้อง



                      “แน่ใจรึ งั้นลองนี่หน่อยเป็นไง!!”



                      judgement bolt!!!!

            

                       ครืน!!!!!!!




                      คลื่นสายฟ้าขนาดยักษ์ผ่าลงตรงจุดที่ชายหนุ่มนักรบเพลิงยืนอยู่อย่างแม่นยำ!



                      “ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ ในที่สุด......พวกแกก็ต้องสยบแทบเท้าให้กับเทพแห่งสายฟ้าคนนี้!” เคียวสุเกะหัวเราะก้องอีกครั้ง เสียงอันแสนจะห้วนและน่าเกลียดนั้นทำเอาซายูริชักอยากจะเข้าไปตั๊นหน้ามันสักหมัด แต่ติดที่เพื่อนหนุ่มไม่ให้เข้ามายุ่งในการต่อสู้ เธอจึงได้แต่ยืนกัดฟันกรอด ๆ



                        แต่........



    ภายหลังแสงสว่างวาบจากการโจมตีค่อย ๆ จางลง.....ก็ปรากฏว่าร่างของชายหนุ่มในสภาพที่สงบนิ่งเช่นเดิม ดาบอัคคีถูกชูขึ้นเหนือศีรษะ.....ตามเนื้อตัวไม่มีรอยไหม้ใด ๆ แม้แต่น้อย



                       “มีแค่นี้ใช่ไหม?” อากิระเอ่ยปากถามด้วยใบหน้าถมึงทึง แต่ในความคิดของซายูริ นี่เป็นใบหน้าที่ดูคมเข้มและเท่ที่สุดของเพื่อนชาย เสน่ห์ของเขาดึงดูดใจเธอเสียจนเธออยากจะแย่งตัวเขามาจากแฟนสาวที่แสนจะประสาทของเขาให้รู้แล้วรู้รอด เคียวสุเกะตะลึงลาน เหงื่อแตกพลั่ก พลังสายฟ้าที่เขาภาคภูมิใจทำอะไรชายตรงหน้าไม่ได้เลยแม้แต่น้อย.....นี่....นี่เขาต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้หรือนี่...

    ไม่.....ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง....



                       วูบ!!!

                       ชายหนุ่มโถมตัวเข้าหาซายูริอย่างรวดเร็ว



                      หมับ!!

                      เพียงชั่วพริบตา ร่างอันบอบบางก็ตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างแน่นหนา!!



                      “ทิ้งดาบแล้วพูดว่ายอมแพ้ซะ!!! ถ้าไม่อยากให้นังนี่ตาย!!!!”



                     “เฮ้ยแก ปล่อยเพื่อนฉันนะโว้ย!!!” อากิระคำรามกร้าว



                    “เพื่อนเหรอ......แฟนกันมากกว่ามั้ง........น่าอิจฉาจริง ๆ นะนี่.....”



                     “แก!!!”

    ชายหนุ่มขยับตัวจะพุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้ที่กำลังใช้วิธีสกปรก แต่หญิงสาวเอ่ยปากห้าม



                     “ไม่ต้องหรอกที่รัก ฉันไม่กระจอกขนาดนั้นหรอกนะ”



                    บีอาร์มี่!!!



    กองทัพผึ้งนับพันตัวปรากฏตัวจากฟากฟ้าบินเข้ามาหาหญิงสาว มันแปรขบวนเป็นรูปมือ แล้วค่อย ๆ ยกร่างของเธอให้พ้นจากการเกาะกุมของเคียวสุเกะ...



                    “หา....อะไรกันนี่!!” เคียวสุเกะงงเป็นไก่ตาแตก หญิงสาวคoนี้กำลังทำให้เทพสายฟ้าอย่างเขาปั่นป่วนทำอะไรไม่ถูก .......



                    ข้าต้องไม่แพ้.......ข้าต้องไม่แพ้...............



                      เพลงดาบเพลิงสวรรค์!!!!

                     ...........................................................



                     ............................................



                    ............................



                    ....................



                    ..........



                   “กลับอันเถอะฮันนี่”



                    “เท่มากเลยที่รัก”

              

                   หญิงสาวจูงมืออันหยาบกร้านและร้อนระอุของชายหนุ่มเดินต่อไปตามทาง..... ทางที่พวกเขาเคยใช้เดินกลับบ้านมาด้วยกันทุก ๆ วัน...........ทิ้งร่างอันไหม้เกรียมของเทพสายฟ้าผู้หลงตัวเองไว้เบื้องหลัง......





                   ...............................................................................................................................................



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×